9η Μάη: Η αποφασιστικότητα και η ανυποχώρητη στάση του λαϊκού παράγοντα μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις

Κόκκινος Στρατός - Μόσχα

Η 9η Μάη είναι  μια ακόμη χρυσή σελίδα στο πάνθεον των αγώνων των λαών για την ειρήνη , την ελευθερία και την ευημερία. Είναι το μεγάλο σχολείο της ιστορίας που σαν ευαγγέλιο σήμερα οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου πρέπει να έχουν για να θυμούνται και να γνωρίζουν πόση δύναμη έχουν οι λαοί να φέρουν τα πάνω κάτω, αν το αποφασίσουν.

Στις  9 του Μάη γιορτάζουμε τη στρατιωτική νίκη απέναντι στο φασισμό-ναζισμό με μπροστάρη την ΕΣΣΔ, το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο. Γιορτάζουμε τη νίκη που έγινε πράξη με το έργο και την αυτοθυσία εκατομμυρίων εργαζομένων, φτωχών,  ανθρώπων του μόχθου που αγκάλιασαν την αντίσταση με τα Κομμουνιστικά Κόμματα να μπαίνουν στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης του αγώνα. Κάθε χρόνο την τιμάμε, τη θυμόμαστε, τη γιορτάζουμε στα μέτρα και τα σταθμά των λαών, όπως ακριβώς έγινε  τμήμα της λαϊκής συνείδησης, της περήφανης ιστορίας της εργατικής τάξης, των φτωχών όλου του κόσμου. Την 9η Μάη που με νύχια και με δόντια προσπαθούν κυβερνήσεις, οργανισμοί,  πανεπιστήμια, ιδρύματα και φορείς να τη φέρουν και να την κουμπώσουν στην ιστορία όπως τους συμφέρει, αυτούς και το σύστημά τους. Κάνουν επιστήμη την παραποίηση, τον ακρωτηριασμό της ιστορίας, τη διαρκή προσπάθεια να τη βάλουν στη ναφθαλίνη, ακόμα και να σβήσουν ολότελα το περιεχόμενο της ονομάζοντάς την μέρα της Ευρώπης.

Η ιστορία γράφεται και δεν ξεγράφεται. Και δεν ξεγράφεται ειδικά εκεί που γράφτηκε με μελάνι το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων, τη θυσία αυτών που έδωσαν όλο τους το είναι να πολεμήσουν το φασισμό και να βάλουν τέλος στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σε κάθε γωνιά της γης. Δεν ξεγράφεται εκεί που οι εργάτες έχτισαν για πρώτη φορά τη δικιά τους κοινωνία, με τα κακά τους και τα στραβά τους, με τα λάθη και τις υποχωρήσεις, αλλά το έκαναν και γι’ αυτό βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης της σοσιαλιστικής πατρίδας, της πατρίδας των εργατών όλου του κόσμου, της ΕΣΣΔ. Δεν ξεγράφεται για τους κομμουνιστές και τα Κομμουνιστικά Κόμματα που σφράγισαν  την αντίσταση απέναντι στον κατακτητή. Στην Ελλάδα, όποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς θα βρει ένα κομμάτι ιστορίας από τα χρόνια της αντίστασης, ένα λιθαράκι στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην τριπλή κατοχή, ενάντια στην οργανωμένη προσπάθεια «φίλων» κι εχθρών να νικηθεί η ΕΣΣΔ, ο ορκισμένος εχθρός του φασισμού και του καπιταλισμού.

Στις 9 του Μάη γράφτηκε μια ακόμη ηρωική σελίδα, μπήκε άλλο ένα σκαλοπάτι για να στεκόμαστε εμείς σήμερα λίγο ψηλότερα ώστε να βλέπουμε λίγο πιο καθαρά και μακριά και αυτό δεν μπορούν να μας το πάρουν πίσω, ακόμα κι αν  η αντιφασιστική νίκη δεν οδήγησε μια και καλή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το σύστημα που γεννά μέχρι και σήμερα όλα τα δεινά του πολέμου, της προσφυγιάς, της φτώχειας της, ανέχειας και της εκμετάλλευσης.

Όμως η πιο μεγάλη παρακαταθήκη  της αντιφασιστικής νίκης είναι η απόδειξη ότι οι λαοί, αν το αποφασίσουν, μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω. Ο παντοδύναμος στρατιωτικά ,υλικοτεχνικά, ακόμα και στρατιωτικά αντίπαλος, δεν μπορεί ποτέ να καθυποτάξει τη θέληση, την ευρηματικότητα και την αντοχή του ένοπλου λαού. Καμία μηχανή, καμία τεχνολογική πρωτοτυπία δεν μπορεί να  υπερβεί τον ανθρώπινο νου, την οργανωμένη λαϊκή δράση, τη συντριπτική ισχύ των ενόπλων μαζών που καθοδηγούνται και εμπνέονται από τις πιο προοδευτικές ιδέες και τα πανανθρώπινα ιδανικά, τα πραγματικά γρανάζια της πιο παντοδύναμης μηχανής που γνώρισε η ανθρωπότητα, αυτή της κοινωνικής εξέλιξης.

 Η οργανωμένη αντίσταση των παρτιζάνων, των ανταρτών στην Ευρώπη, οι ένοπλοι λαοί, ο επαναστατικός Κόκκινος Στρατός ξεπέρασαν όλα τα εμπόδια που έφερνε η στρατιωτική και τεχνολογική υπεροπλία του αντιπάλου γιατί δεν χώραγαν οι ανάγκες τους στα καλούπια του ρεαλισμού της υποταγής, της αναμονής και του εφησυχασμού, στα ιδεώδη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αυτό το ζωντανό δίδαγμα πρέπει να έχουν σημαία οι λαοί όλου του κόσμου που βλέπουν έναν φαινομενικά παντοδύναμο αντίπαλο που δεν μπορεί να νικηθεί. Η ιστορία, η ιστορία μας, δείχνει ακριβώς το αντίθετο, η αποφασιστικότητα και η ανυποχώρητη στάση του λαϊκού παράγοντα μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις.

«Ωρα 24η ακριβώς μπήκαμε στην αίθουσα. Αρχιζε η 9η Μαΐου 1945… Ολοι καθίσαμε στο τραπέζι που ήταν στον τοίχο, όπου υπήρχαν οι κρατικές σημαίες της Σοβιετικής Ενωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας…

– Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων, είπα ανοίγοντας τη συνεδρίαση, είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχτούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης.

Ολοι οι παριστάμενοι γύρισαν τα κεφάλια τους προς την πόρτα… Πρώτος, χωρίς να βιάζεται και προσπαθώντας να διατηρήσει φαινομενική ηρεμία, πέρασε το κατώφλι ο στρατάρχης Κάιτελ, δεξί χέρι του Χίτλερ. Σήκωσε το χέρι με τη στραταρχική του ράβδο, χαιρετίζοντας τους αντιπροσώπους της Ανωτάτης Διοίκησης των σοβιετικών και συμμαχικών στρατευμάτων. Μετά τον Κάιτελ μπήκε ο στρατηγός Στουμπφ. Ανάστημα λίγο κάτω του μέτριου, με μάτια γεμάτα κακία και αδυναμία. Ταυτόχρονα μπήκε ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ που έμοιαζε πρόωρα γερασμένος…

Απευθύνθηκα στη γερμανική αντιπροσωπεία:

– Έχετε στα χέρια σας την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης, την μελετήσατε και είσθε εξουσιοδοτημένοι να υπογράψετε την πράξη αυτή;

– Μάλιστα, τη μελετήσαμε και είμαστε έτοιμοι να την υπογράψουμε, απάντησε με υπόκωφη φωνή ο στρατάρχης Κάιτελ, δίνοντάς μας το ντοκουμέντο που είχε υπογράψει ο ναύαρχος Ντένιτς. Το ντοκουμέντο αυτό έλεγε ότι ο Κάιτελ, ο Φον Φρίντεμπουργκ και ο Στουμπφ είναι εξουσιοδοτημένοι να υπογράψουν την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης.

Ήταν κάθε άλλο παρά ο υπερφίαλος εκείνος Κάιτελ, ο οποίος δεχόταν την παράδοση της νικημένης Γαλλίας. Τώρα φαινόταν τσακισμένος, αν και προσπαθούσε να κρατήσει κάποια πόζα.

Αφού σηκώθηκα, είπα τα εξής:

– Προτείνω στη γερμανική αντιπροσωπεία να πλησιάσει εδώ, στο τραπέζι. Εδώ θα υπογράψετε την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας.

Ο Κάιτελ σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του, ρίχνοντας σε μας μια εχθρική ματιά, ύστερα κατέβασε τα μάτια και, παίρνοντας αργά από το τραπέζι τη στραταρχική ράβδο του, προχώρησε με αβέβαιο βήμα προς το τραπέζι μας. Το μονόκλ τού έπεσε και κρεμάστηκε στο κορδόνι. Το πρόσωπό του γέμισε με κόκκινες κηλίδες.

Μαζί του πλησίασαν στο τραπέζι ο στρατηγός Στουμπφ, ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ και οι Γερμανοί αξιωματικοί που τους συνόδευαν. Αφού διόρθωσε το μονόκλ, ο Κάιτελ κάθισε στην άκρη του τραπεζιού και με τρεμάμενο ελαφρά χέρι και χωρίς να βιάζεται υπέγραψε πέντε αντίτυπα της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας.

Μετά έθεσαν τις υπογραφές τους οι Στουμπφ και Φρίντεμπουργκ. Μετά την υπογραφή της πράξης, ο Κάιτελ σηκώθηκε από το τραπέζι, φόρεσε το δεξί γάντι του και προσπάθησε πάλι να επιδείξει το στρατιωτικό του παράστημα, αλλά δεν τα κατάφερε και γύρισε ήσυχα πίσω στο τραπέζι του.

Στις 9 Μαΐου 1945 ώρα 0.43′, η υπογραφή της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας είχε τελειώσει…»    (Από τα απομνημονέυματα του Γκ. Ζούκοφ , Αρχιστράτηγου του Κόκκινου Στρατού)

Πανούσης Αλέξης
Απόφοιτος του μεταπτυχιακού Γεωπολιτικής Ανάλυσης,
Γεωστρατηγικής Σύνθεσης και Σπουδών Άμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας

Ετικέτες: ,

Δείτε ακόμα...