Συγκέντρωση με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη έγινε την Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη, στη κεντρική Πλατεία του Αγίου Νικολάου Λασιθίου.
Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία στη πόλη, όπου ο κόσμος φώναξε συνθήματα: «Για ένα εισιτήριο στη θάλασσα νεκρός, κράτος και κεφάλαιο είναι ο αυτουργός», «Στέρεψαν τα δάκρυα κι έγιναν οργή, τέρμα, ως εδώ, καμία ανοχή», «Τώρα η οργή να γίνει ανατροπή, το έγκλημα αυτό δε θα ξεχαστεί», «Η ανάπτυξη τους τσακίζει τη ζωή μας. Οργάνωση κι αγώνας η απάντηση μας».
Κάλεσμα είχαν απευθύνει ο Σύλλογος εργαζόμενων Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, η Ομάδα Γυναικών Αγίου Νικολάου (μέλος της ΟΓΕ), το Συνδικάτο Εργαζόμενων Επισιτισμού – Τουρισμού «ΤΑΛΩΣ», ο Σύλλογος Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Λασιθίου, η Επιτροπή Αγώνα Ιδιωτικών Υπαλλήλων και η ΕΛΜΕ Λασιθίου.
Στη συγκέντρωση χαιρετισμούς απηύθυναν οι Βασίλης Χατζηδάκης, ως εκπρόσωπος του Εμπορικού Συλλόγου Λασιθίου, η Μαρία Χουρδάκη, μητέρα του Νίκου Τζανόπουλου που έχασε τη ζωή του σε εργατικό ατύχημα στην Ρόδο και μέλος του ΔΣ της Ομάδας Γυναικών Αγ. Νικολάου, η Εύη Μαλλιωτάκη, μέλος της Εθελοντικής Ομάδας Νευροδιαφορετικότητας Λασιθίου και ο Δημήτρης Αγαπητός, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Λασιθίου.
Η κεντρική ομιλία έγινε από την Μαριάνθη Ατσαλάκη, πρόεδρος της Ομάδας Γυναικών Αγίου Νικολάου, μέλους της ΟΓΕ η οποία υπενθύμισε πως «πριν έναν ακριβώς χρόνο, στις 5 του Σεπτέμβρη 2023, ο Αντώνης άφησε τη τελευταία του πνοή κάτω από το καταπέλτη του πλοίου ‘’Blue Horizon’’, στο λιμάνι του Πειραιά, όταν την ώρα που προσπάθησε να μπει μέσα στο πλοίο, τον έσπρωξαν και τον πέταξαν στη θάλασσα μέλη του πληρώματος.
Κι όταν τον είδαν να χαροπαλεύει, προσπαθώντας να επιβιώσει μέσα στη δίνη της θάλασσας από τον απόπλου, δεν έκαναν την παραμικρή ενέργεια για να τον διασώσουν, αντίθετα το πλοίο αναχώρησε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, με την ευθύνη της ακτοπλοϊκής εταιρείας, του Λιμενικού και μελών του πληρώματος.
Τον άφησαν να πνιγεί και να ξεψυχήσει, δίνοντας την εντολή να ξεκινήσει κανονικά το καράβι, προφανώς για να μην υπάρξει καθυστέρηση, αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά ότι στη ζυγαριά κόστους – κέρδους και ζωής “ο χρόνος είναι χρήμα” και οι ζωές των παιδιών και των συνανθρώπων μας είναι ‘’χάσιμο χρόνου’.
Την ίδια στιγμή η εφοπλιστική εταιρεία ”ATTICA GROUP” έσπευσε να ξεπλύνει τα χέρια της για το στυγερό έγκλημα, κάνοντας απλώς λόγο από τα μεγάφωνα του καραβιού για καθυστέρηση από ”ένα περιστατικό στο λιμάνι για το οποίο η εταιρεία δεν έχει ευθύνη”. Το πλοίο συνέχιζε το ταξίδι του και γύρισε πίσω μόνο μετά τις διαμαρτυρίες του κόσμου, που έγινε θεατής του εγκλήματος και τη δημοσιότητα των βίντεο, των εικόνων φρίκης. Τις ευθύνες της εφοπλιστικής εταιρείας έσπευσε τότε να αποσιωπήσει και η κυβέρνηση που επιχείρησε ακόμα και να ”ξεπλύνει” τους θύτες του εγκλήματος στο λιμάνι του Πειραιά. Προσπαθούσε στη πραγματικότητα να συγκαλύψει τις εγκληματικές ενέργειες που γεννά το σύστημα της εκμετάλλευσης και της απανθρωπιάς που η ίδια θρέφει καθημερινά με τη πολιτική της».
Υπογράμμισε πως οι ευθύνες από το έγκλημα δεν πρέπει να συγκαλυφθούν, αναδεικνύοντας παράλληλα τη στάση του κράτους και των κυβερνήσεων που αδιαφορούν παντελώς για τις ζωές και τις ανάγκες του λαού.
Όπως είπε, «δεν, θα επιτρέψουμε να ξεχαστεί το έγκλημα στο “Blue Horizon”. Απαιτούμε να καταδικαστούν οι εγκληματικές ευθύνες όλων των εμπλεκόμενων. Διεκδικούμε ασφαλείς και φθηνές θαλάσσιες συγκοινωνίες τόσο για τους επιβάτες και όσο για όλους τους εργαζόμενους. Δεν θα θυσιάσουμε τα παιδιά μας που ταξιδεύουν ή εργάζονται στο βωμό του κέρδους των εφοπλιστικών εταιρειών που δε λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή, όπως δε λογάριασαν τη ζωή του Αντώνη.
Δεν θα μείνουμε απαθείς απέναντι στην εκμεταλλευτική κοινωνία που καλλιεργεί σάπιες αξίες, τον εγωισμό, τον ανταγωνισμό, το ρατσισμό και την απαξίωση και την πολιτική που έχει στόχο μόνο το να αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη τους οι μονοπωλιακοί όμιλοι, με τη στήριξη των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.
Τιμάμε τη μνήμη του συντοπίτη μας Αντώνη, που βρήκε αποτρόπαιο θάνατο, μα δε θα μείνουμε μόνο εκεί. Η οργή μας για την φρικτή δολοφονία του στο “Blue Horizon”, είναι η ίδια οργή και με αυτή του τραγικού χαμού των παιδιών μας στα Τέμπη. Και αυτή η οργή πρέπει να γίνει δύναμη για τον αγώνα και τη διεκδίκηση για τη ζωή με αξιοπρέπεια και ασφάλεια που αξίζει στα παιδιά μας και εμάς».
