Υπό το πρίσμα της όξυνσης του ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ και την Κίνα πραγματοποιήθηκε σήμερα, Παρασκευή, στη Βουδαπέστη άτυπη Σύνοδος Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία επικεντρώθηκε τόσο στην περιβόητη έκθεση Μάριου Ντράγκι, για «Το μέλλον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας», όσο και αυτή του Ενρίκο Λέτα «Πολύ περισσότερο από μια αγορά».
Από ένα πλέγμα δηλώσεων αξιωματούχων αλλά και από το ίδιο το ανακοινωθέν της άτυπης συνόδου επιβεβαιώνεται πως βρίσκεται σε εξέλιξη και αναμένεται να κλιμακωθεί ένα σφοδρός εμπορικός πόλεμος των ευρωπαϊκών μονοπωλίων με τους ανταγωνιστές τους. Ένας εμπορικός πόλεμος που διεξάγεται τη στιγμή που ήδη οι λαοί χύνουν το αίμα τους στα ιμπεριαλιστικά σφαγεία.
Μέσα σε αυτό το ολέθριο για τους λαούς περιβάλλον, κάθε ενέργεια της ΕΕ και των αστικών κρατών καθορίζεται από την πολεμική τους προετοιμασία. Διόλου τυχαία και τα μέτρα που παίρνουν για νέους πακτωλούς δισ. σε επιχειρηματικούς ομίλους της ενέργειας, της τεχνολογίας και της πολεμικής βιομηχανίας τα εντάσσουν στην «στρατηγική αυτονομία της ΕΕ», στην στροφή της καπιταλιστικής οικονομίας σε πολεμική.
Η ίδια η Δήλωση της Βουδαπέστης, ένα κείμενο που υιοθέτησαν από κοινού οι Ευρωπαίοι ηγέτες με το πέρας της άτυπης Συνόδου, επιβεβαιώνει την εμφανή αγωνία της ΕΕ να «κλείσει στους τομείς της καινοτομίας και της παραγωγικότητας το κενό με τους διεθνείς ανταγωνιστές» της, ενισχύοντας την πολιτική που θα ωφελήσει την κερδοφορία ευρωπαϊκών μονοπωλίων κυρίως από τον κλάδο της Τεχνολογίας, της Ενέργειας, αλλά και της Άμυνας.
Εν μέσω δύο ιμπεριαλιστικών πολέμων που μαίνονται σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και στους οποίους συμμετέχει ενεργά και η ΕΕ, οι ηγέτες της λυκοσυμμαχίας φαίνεται πως… «εισακούν» την έκκληση Ντράγκι για στροφή της ευρωπαϊκής οικονομίας σε πολεμική.
Μια στροφή, όμως, που, όπως η ίδια η έκθεση Ντράγκι ομολογεί, αξίζει πάνω από 500 δισ. ευρώ, προμηνύεται να την πληρώσουν κυριολεκτικά και μεταφορικά οι λαοί με το αίμα τους! Συγκεκριμένα η Δήλωση της Βουδαπέστης αναδεικνύει την ανάγκη να αυξηθούν η ετοιμότητα και οι ικανότητες στον τομέα της Άμυνας «σε τεχνολογικό και βιομηχανικό επίπεδο αντίστοιχα». Για αυτό, ζητούναπό τον Ύπατο Εκπρόσωπο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάσουν «χωρίς καθυστέρηση αναπτυγμένες επιλογές για δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση. Θα αξιοποιήσουμε, επίσης, και τη δυνατότητα της διαστημικής βιομηχανίας».
Αυτό το κλίμα πολεμικής προετοιμασίας που χτίζεται μόνο και μόνο για να βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα λιμνάζοντα κεφάλαια που έχουν συσσωρεύσει οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές, το επιβεβαίωσαν τόσο ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εκφράζοντας τη χαρά του που έγινε συζήτηση για τα «ζητήματα της στρατιωτικής αυτονομίας, της άμυνας», καθώς, «έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την καλύτερη επένδυση στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία», όσο και ο ίδιος ο πρωτεργάτης της έκθεσης, ο Ντράγκι που υπογράμμισε πριν την άτυπη Σύνοδο: «Μπορεί να ξοδέψει, κανείς το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα, σεβόμενος το Σύμφωνο Σταθερότητας; Θα πρέπει να ληφθεί μια σειρά αποφάσεων, αυτή την στιγμή είναι άσκοπο να πούμε αν γίνεται ή όχι. Σήμερα πρέπει να αποφασιστεί τι πρέπει να γίνει, υπό το φως της νέας αυτής κατάστασης».
Αυτή είναι η ΕΕ των μονοπωλίων που τον χειμώνα αφήνει τους λαούς της να ξεπαγιάζουν και να πνίγονται, όπως στην Ισπανία, και το καλοκαίρι τους αφήνει να ζεσταίνονται και να καίγονται, όπως στην Ελλάδα, γιατί θεωρεί πιο συμφέρον για το αβγάτισμα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της οι κυβερνήσεις της να δίνει λεφτά στην πολεμική κρεατομηχανή, παρά σε δαπάνες για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού.
Θυσία οι ανάγκες του λαού στον βωμό της ενίσχυσης των μονοπωλίων
Ειδική αναφορά γίνεται, φυσικά, και στη συνέχιση της πολιτικής της «πράσινης μετάβασης» που έχουν ακριβοπληρώσει οι λαοί, με στόχο την εξασφάλιση της ευρωενωσιακής βιομηχανικής ανανέωσης και απανθρακοποίησης και την παραμονή της ΕΕ ως «βιομηχανική και τεχνολογική δύναμη». Όπως σημειώνεται, η λυκοσυμμαχία επιδιώκει «να αναπτύξει μια ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική που θα εξασφαλίζει την ανάπτυξη μελλοντικών βασικών τεχνολογιών, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη μετάβαση των παραδοσιακών βιομηχανιών». Ταυτόχρονα, μπροστά στον στόχο της ΕΕ να αυτονομηθεί ενεργειακά και ιδιαίτερα από τη Ρωσία μέχρι το 2050, σχεδιάζεται η οικοδόμηση «μιας αυθεντικής Ενεργειακής Ένωσης που θα χαρακτηρίζεται από μία πλήρως ολοκληρωμένη και διασυνδεδεμένη αγορά Ενέργειας κατά προτεραιότητα», την απανθρακοποίηση του ευρωπαϊκού ενεργειακού μείγματος και την παροχή οικονομικής και καθαρής Ενέργειας.
Καλούν, επίσης, την Κομισιόν να παρουσιάσει μέχρι τον Ιούνη του 2025 μία «εκτενή και οριζόντια στρατηγική», προκειμένου «να διασφαλιστεί μία πλήρως λειτουργική Ενιαία Αγορά και να ξεκλειδωθούν όλες οι δυνατότητές της ως βασικός μοχλός για καινοτομία, επενδύσεις, σύγκλιση, ανάπτυξη, συνδεσιμότητα και οικονομική ευημερία». Προτάσσουν, μάλιστα, και την ενίσχυση της έρευνας, της καινοτομίας και της εκπαίδευσης στην Ενιαία Αγορά, προκειμένου να πιαστεί ο στόχος να δαπανάται το 3% του ΑΕΠ στην έρευνα και την ανάπτυξη μέχρι το 2030. Παράλληλα συστήνουν να «γίνουν αποφασιστικά βήματα προς μία Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων μέχρι το 2026 και να σημειωθεί άμεσα πρόοδος με την Ένωση Κεφαλαιαγορών», ομολογώντας ότι έτσι θα διευκολυνθεί η πρόσβαση start up και καινοτόμων επιχειρήσεων σε ζεστό χρήμα που θα προέρχεται από τις λαϊκές τσέπες για επενδύσεις, αλλά και ότι «περισσότερες επενδύσεις σε μετοχικό κεφάλαιο θα μπορούσε να συμβάλλει στη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ σε κρίσιμες τεχνολογίες».
Αυτό που έχει, όμως, ιδιαίτερη σημασία από τη Δήλωση της Βουδαπέστης είναι η αναφορά στις πηγές χρηματοδότησης όλων αυτών των μεγαλεπήβολων σχεδίων της ΕΕ, ώστε να ικανοποιηθεί η ανάγκη των μονοπωλίων της για κερδοφόρες επενδύσεις των κεφαλαίων τους. Γίνεται, λόγος, λοιπόν για επενδύσεις για χάρη των οποίων θα χρειαστεί να κινητοποιηθούν «και δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση», ενώ η ΕΕ παραδέχεται ότι στην ανάγκη να πετύχει τους στόχους των αστικών της τάξεων, προτίθεται να αξιοποιήσει όλα εκείνα τα εργαλεία που έχει στα χέρια της, ανάμεσα στα οποία και το Πολυετές Δημοσιονομικό της Πλαίσιο.
Προμηνύονται, δηλαδή, νέα βάρη στις πλάτες των λαών της ΕΕ,οι οποίοι θα κληθούν να θυσιάσουν το εισόδημά τους και την κάλυψη των βασικών αναγκών τους στον βωμό της προσπάθειας της κάθε κυβέρνησης να βρει ζεστό κρατικό χρήμα για να χρηματοδοτήσει, πρώτον, τα «ρίσκα» και τις επιδιώξεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για κερδοφορία. Οι λαϊκές τσέπες είναι αυτές που θα χρειαστεί να αδειάσουν και το εισόδημά τους να γίνει «βενζίνη» στη μηχανή της ΕΕ για να ανεβούν οι ρυθμοί της στην κούρσα του ανταγωνισμού με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Συνεπώς, μπροστά σε αυτήν τη νέα επίθεση που προετοιμάζεται εναντίον τους και μάλιστα σε συνθήκες ακρίβειας, πολεμικών συγκρούσεων και ενδείξεων μίας νέας καπιταλιστικής κρίσης, χρειάζεται να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους και τους οργανωμένους αγώνες τους για να διεκδικήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
