Του Αλέξη Πανούση*
Βαδίζοντας στην τελική ευθεία των εκλογών, έχει στηθεί ένα σκηνικό πόλωσης, κάλπικης αντιπαράθεσης μεταξύ των αστικών κομμάτων, μικρών και μεγάλων. Η αντιπαράθεση επικεντρώνεται στο ποιος είναι πιο διεφθαρμένος, ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο, τι έκανε ή τι δεν έκανε και προφανώς στα διαπιστευτήρια που δίνουν όλοι τους για το αντιλαϊκό πρόγραμμα που θα υπηρετήσουν.
Είναι όμως πολύ αποκαλυπτική η εκκωφαντική σιωπή που χαρακτηρίζει άπαντες στο αστικό πολιτικό σύστημα γύρω από το ΝΑΤΟ, την εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, τα επικίνδυνα σχέδια που βάζουν τον λαό μας, τον τόπο μας, στο στόχαστρο των μεγάλων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς όλες τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την μεγάλη αντιπαράθεση του ευρωατλαντικού μπλοκ από τη μία, και της Ρωσίας από την άλλη, με επίκεντρο την Ουκρανία, εν μέσω σφοδρών γεωπολιτικών ανακατατάξεων στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και την Κίνα να αμφισβητεί ανοιχτά την αμερικανική πρωτοκαθεδρία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δεν λένε κουβέντα γιατί δίνουν όρκο πίστης στο ΝΑΤΟ
Αυτή η «ομερτά» όμως δεν είναι τυχαία. Είναι μια ακόμα εξόφθαλμη απόδειξη ότι η στρατηγική και προγραμματική σύγκλιση των αστικών κομμάτων είναι πολύ μεγάλη, παρά τις διαφορές τους. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι μπορούν να τσακώνονται με τις ώρες στα τηλεοπτικά παράθυρα αλλά δεν μπορούν να κρύψουν ότι στα μεγάλα, τα ουσιαστικά είναι μαζί, είναι μόνοι τους και όλοι μας.
Γιατί πώς άλλωστε να αντιπαρατεθούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία, όταν κάνουν ουρά έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία για να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους στους «συμμάχους»;
Τι να συζητήσουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜΕΡΑ25, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ όταν όλοι τους δίνουν όρκο πίστης στο ΝΑΤΟ;
Τι να πουν για την Ουκρανία όλα τα κόμματα όταν χειροκροτούσαν όλοι μαζί- όρθιοι, καθιστοί ή δι’ αντιπροσώπων- τους Ναζί του τάγματος ΑΖΟΦ στη βουλή, ενώ τα βουλευτικά έδρανα του ΚΚΕ ήταν άδεια, τιμώντας τα χώματα που μάτωσε και ματώνει ο ελληνικός λαός πολεμώντας τον φασισμό;
Τι να πουν όλοι αυτοί για την κρίσιμη σύνοδο του ΝΑΤΟ, στις 12-13 Ιούλη, όπου «ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας θα πρέπει να είναι σε θέση να εκπροσωπήσει τη χώρα», όπως έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης, γιατί τα μεγάλα και σοβαρά, όπως η εμπλοκή τη Ελλάδας στο σχέδια του ΝΑΤΟ, οι υποχρεώσεις απέναντι στη «Συμμαχία», πρέπει να βρουν την επόμενη κυβέρνηση πανέτοιμη να τα υπηρετήσει;
Έτσι η εκκωφαντική σιωπή δικαιολογείται, όταν ενώ η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώνεται σταθερά με απρόβλεπτες εξελίξεις και τον κίνδυνο γενίκευσης των συρράξεων να πολλαπλασιάζεται, στην Ελλάδα προχωρούν ήδη την αναβάθμιση της στρατιωτικής βάσης στη Σούδα για να αυξηθεί η κυκλοφορία- δηλαδή η μετακίνηση στρατιωτικού υλικού και προσωπικού των ΗΠΑ, όπως είχε αποκαλύψει ο Ριζοσπάστης (22/4) πριν από λίγο καιρό. Ποιος θα διαφωνήσει σε αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ που εγκαινίασε τον στρατηγικό διάλογο για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όταν ήταν κυβέρνηση. Ή μήπως θα διαφωνήσει το ΠΑΣΟΚ που «στάζει μέλι» για το ΝΑΤΟ όπου σταθεί και όπου βρεθεί.
Έτσι λοιπόν, ενώ συζητιέται η αποστολή 100 αρμάτων μάχης «Leopard 1A5» του ελληνικού στρατού, προς την Ουκρανία, την ίδια στιγμή που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος έχει περάσει σε οξύτερη φάση, η σιωπή τους είναι αποκαλυπτική. Ο Αλέξης Τσίπρας, πάει στο Βερολίνο- θα μπορούσε να είναι και κυβερνητικός εκπρόσωπος- έχει συνάντηση με τον Γερμανό Καγκελάριο και «σύντροφο», Όλαφ Σολτς και συζητά μεταξύ άλλων και για την συμβολή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση, όπου η Γερμανία με τους σοσιαλδημοκράτες στην κυβέρνηση πρωταγωνιστεί στην κλιμάκωση του πολέμου. Στα τηλεοπτικά παράθυρα όμως δεν υπάρχει χρόνος να συζητηθεί για παράδειγμα το πώς η αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία αποδυναμώνει την άμυνα της χώρας μας.
Έτσι, δεν έχει βρει χρόνο κανείς τους να σχολιάσει το γεγονός ότι η χώρα μας για το 2022 κατέγραψε θλιβερή πρωτιά με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ(3,54%), μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ, πάνω και από τις ΗΠΑ. Γιατί κοστίζουν πολλά οι Patriot στη Σαουδική Αραβία, κοστίζουν πολλά τα πυρομαχικά πυροβολικού, οι πύραυλοι, οι ρουκέτες, τα φισίγγια, οι εκτοξευτές, τα οχήματα και οι εκπαιδευτές που έχουν σταλεί στο Κίεβο. Αλλά πώς να διαφωνίσουν; Η ΝΔ χρωστάει στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μερίδιο της «επιτυχίας» αφού όταν κυβερνούσαν και αυτοί εκτόξευσαν τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες της χώρας ( +78,10% μόνο το διάστημα 2014-2022).
Ας είναι μόνοι τους με τη σιωπή τους και όλοι μας με τη φωνή μας
Τα αστικά κόμματα δεν έχουν να πουν κάτι παραπάνω αφού όλοι μαζί συμφωνούν ότι προτεραιότητα έχει η ΝΑΤΟϊκή συνοχή και οι επιταγές των επιχειρηματικών ομίλων, το όραμα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, με «καύσιμο» την ασφάλεια και τις ανάγκες του ελληνικού λαού, τα κυριαρχικά του δικαιώματα, ακόμα και την ίδια του τη ζωή.
Αυτά μπορούν και πρέπει να γίνουν κριτήριο ψήφου σήμερα. Γιατί στα μεγάλα θα δει κανείς ότι όλοι τους τα βρίσκουν. Εξάλλου το παραδέχονται και τα στελέχη τους, στα βασικά οι συγκλίσεις είναι μεγάλες. Και δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Και τα μεγάλα κόμματα και τα μικρότερα, όταν πρόκειται για το ΝΑΤΟ, έχουν διαλέξει την πλευρά των ιμπεριαλιστών. Όταν πρόκειται για τα προαπαιτούμενα του «υπερμνημονίου» του Ταμείου Ανάκαμψης, τα ματωμένα πλεονάσματα και τη δημοσιονομική σταθερότητα, βαράνε προσοχή γιατί όλοι τους έχουν διαλέξει της ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Ας είναι λοιπόν αυτοί μόνοι τους, με τη συναίνεση της σιωπής τους και της συνενοχής τους και ας είμαστε όλοι μας με το ΚΚΕ, γιατί έχουμε φωνή, έχουμε καρδιά και πιο δυνατό ΚΚΕ σημαίνει πιο δυνατοί αγώνες την επόμενη μέρα. Το μήνυμα της κάλπης στην 21η Μάη θα είναι και μήνυμα ανυπακοής στο ΝΑΤΟ, τους πολέμους τους, τα σχέδια τους. Αυτή η φωνή πρέπει να δυναμώσει και μέσα στη βουλή.
*Αλέξης ΠΑΝΟΥΣΗΣ
Απόφοιτος του μεταπτυχιακού Γεωπολιτικής Ανάλυσης,
Γεωστρατηγικής Σύνθεσης και Σπουδών Άμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας