Νέα Αμερικανική πρόκληση, νέα πνοή στα πανιά των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο. Η Αθήνα και η Ουάσιγκτον, «δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη» όσο αφορά το εύρος των ελληνικού εναέριου χώρου, τονίζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε έκθεσή του προς το Αμερικανικό Κογκρέσο, καταρρίπτοντας για ακόμη μια φορά τον μύθο που καλλιεργούν η ελληνική κυβέρνησή και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, περί εγγύησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΚΥΠΕ) το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε «αδυναμία» να προσκομίσει τον πλήρη κατάλογο με επιβεβαιωμένες τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, από την 1η Γενάρη 2017, γιατί όπως αναφέρει στην έκθεσή του η Ελλάδα και οι ΗΠΑ δεν μοιράζονται την ίδια άποψη ως προς το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου.
Η σχετική έκθεση, την οποία επικαλείται το ΚΥΠΕ, επιδόθηκε στις ηγεσίες των επιτροπών Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής και της Γερουσίας, βάση των προνοιών του νόμου για την Ανατολική Μεσόγειο (EastMed Act), ο οποίος παρουσιάστηκε στην Ελλάδα ως «ασπίδα» στην τουρκική προκλητικότητα.
Σύμφωνα με το ΚΥΠΕ, στην αιτιολογική του έκθεση το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρει δυο λόγους για τους οποίους δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει τον κατάλογο: «1.η Ελλάδα διεκδικεί έναν εναέριο χώρο που εκτείνεται έως και 10 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή της και χωρικά ύδατα έως 6 ναυτικά μίλια. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ο εναέριος χώρος μιας χώρας συμπίπτει με τα χωρικά ύδατα. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν έως και 6 ναυτικά μίλια εναέριου χώρου της Ελλάδας, σύμφωνα με τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας. Επομένως, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη σχετικά με την έκταση του εναέριου χώρου της Ελλάδας.
2. Παρόλο που η Ελλάδα διεκδικεί μέχρι και 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στο Αιγαίο, η χώρα και οι γείτονές της δεν έχουν συμφωνήσει σε συνοριακή οριοθέτηση σε εκείνες τις περιοχές όπου αλληλοεπικαλύπτονται τα νόμιμα θαλάσσια δικαιώματά τους. Η απουσία μιας τέτοιας οριοθέτησης σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα σε ό,τι αφορά την έκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας και τον αντίστοιχο εναέριο χώρο στις περιοχές αυτές, καθιστώντας αδύνατη οποιαδήποτε αξιολόγηση των συνολικών παραβιάσεων».
Καταλήγοντας, η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρει ότι οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν την Ελλάδα και την Τουρκία να «επιλύσουν εκκρεμή διμερή θέματα θαλάσσιων συνόρων ειρηνικά και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο», παρουσιάζοντας τον διάλογο που στήνεται με ευρωατλαντική εποπτεία και επώδυνους συμβιβασμούς, ως μόνη λύση προκειμένου να διασφαλιστεί η ΝΑΤΟική συνοχή, καθώς όπως αναφέρει ξεκάθαρα στην έκθεση «τέτοιες προσπάθειες θα βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της περιοχής και θα διευκολύνουν τη συνεργασία στο ΝΑΤΟ».
Η κυβέρνηση διαρρέει ότι τα χωρικά ύδατα είναι «ξεκάθαρα καθορισμένα»
Την ώρα που οι ΗΠΑ, ξεκάθαρα ενισχύουν τις αιτιάσεις της Άγκυρας σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, δίνοντας της λαβή να κλιμακώσει τις προκλήσεις της σε αέρα και θάλασσα, η κυβέρνηση μέσω «διπλωματικών πηγών» που μιλούν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, διαρρέει ότι τα «όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων, όπως και τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι ξεκάθαρα καθορισμένα εδώ και χρόνια στη βάση του συμβατικού και του εθιμικού διεθνούς δικαίου και δεν τυγχάνουν ουδεμίας αμφισβήτησης».
Οι «διπλωματικές πηγές», αναφέρουν ότι η έκθεση απεστάλη στο Κογκρέσο πριν από περίπου 8 μήνες (στις 18 Μαρτίου 2020) και αναφέρουν ότι αφορά το Νοτιοανατολικό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, τα θαλάσσια σύνορα έχουν καθορισθεί από τη συμφωνία Ιταλίας-Τουρκίας που υπογράφηκε στην Άγκυρα στις 4 Ιανουαρίου 1932, καθώς και το πρακτικό που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εν λόγω συμφωνίας και υπεγράφη στην Άγκυρα στις 28 Δεκεμβρίου 1932. Η Ελλάδα, ως διάδοχο κράτος, βάσει της συνθήκης των Παρισίων του 1947, απέκτησε την κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων χωρίς καμία αλλαγή στα θαλάσσια σύνορα, όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.
Αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα στη Θράκη (μέχρι το σημείο σε απόσταση τριών ναυτικών μιλίων από το Δέλτα του Έβρου), αναφέρουν πως αυτά ορίσθηκαν από τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923 και το Πρωτόκολλο των Αθηνών του 1926.
Τέλος, αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των ανωτέρω δύο περιοχών (από Θράκη έως Δωδεκάνησα), όπου τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και της Τουρκίας τέμνονται, επισημαίνουν ότι τα θαλάσσια σύνορα ακολουθούν τη μέση γραμμή μεταξύ των ελληνικών νήσων και νησίδων και των απέναντι τουρκικών ακτών.
Οι ίδιες «διπλωματικές πηγές» σπεύδουν να αναφέρουν ότι «τα εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών της υδάτων, τα οποία έχουν αποτυπωθεί επανειλημμένως, αποτελούν ταυτόχρονα και εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
(Με πληροφορίες από: ΚΥΠΕ, ΑΠΕ – ΜΠΕ)
