Επιτάχυνση των διεργασιών στα Ελληνοτουρκικά μετά τις εκλογές προετοιμάζουν τα αστικά επιτελεία και τα κόμματα του κεφαλαίου, προκειμένου να «τρέξει» ο σχεδιασμός για τις επικίνδυνες, ευρωατλαντικής κοπής «διευθετήσεις» στην Ανατολική Μεσόγειο.
Χαρακτηριστικά, σε συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά», ο Κυρ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε «καλοδεχούμενη» μια «εκτόνωση της έντασης που βλέπουμε το τελευταίο διάστημα», καλώντας την Τουρκία «να δείξει συνέχεια και συνέπεια, ώστε μετά τις εκλογές, αν μπορούμε, να πιάσουμε ξανά το νήμα, έχοντας ως γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο», ενώ τόνισε πως από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την κυβέρνηση, επιδίωξε να έχει με την Τουρκία «ένα ειλικρινές πλαίσιο ουσιαστικού διαλόγου, με σκοπό να αντιμετωπίσουμε το βασικό ζήτημα, το οποίο αποτέλεσε και την εστία των διαφορών μας με την Τουρκία εδώ και πολλές δεκαετίες, που δεν είναι άλλο από την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
Κι ενώ και μόνο η διατύπωση για «θαλάσσιες ζώνες» δείχνει και το εύρος των όσων παζαρεύουν, ο πρωθυπουργός ζητούσε να «μην προστίθενται και να μην μπαίνουν στο τραπέζι (…) θέματα τα οποία καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί ότι θα συζητήσει με την Τουρκία», φέρνοντας ως παράδειγμα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου.
Η ίδια η εμπειρία βέβαια δείχνει το ακριβώς αντίθετο, αφού είναι στα πλαίσια της επιτάχυνσης αυτών των διευθετήσεων με τη σφραγίδα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, όπου η Τουρκία θέτει εκ νέου στο τραπέζι το σύνολο των απαράδεκτων αξιώσεών της, όπως δείχνει και η δήλωση Μ. Τσαβούσογλου, ότι η «θετική ατμόσφαιρα» πρέπει να οδηγήσει σε μια διαπραγμάτευση – πακέτο.
Σημειωτέον, ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Κατρούγκαλος, σπεύδοντας να σχολιάσει τη συνέντευξη Μητσοτάκη, διερωτόταν «με ποια στρατηγική θα φέρει την Τουρκία, που δεν έχει εγκαταλείψει την αναθεωρητική της στρατηγική, στο τραπέζι του διαλόγου και της διεθνούς νομιμότητας;» και έδινε… συμβουλές λέγοντας ότι «μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει διατυπώσει συγκεκριμένη πρόταση για κάτι τέτοιο, με την ένταξη των προϋποθέσεων και της ατζέντας μας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο».
Ομως αυτό ακριβώς το ευρωενωσιακό πλαίσιο είναι που βάζει στον Προκρούστη τα κυριαρχικά δικαιώματα προκειμένου να κρατήσει την Τουρκία στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο και ανοίγει συνολικά επικίνδυνους δρόμους για τους λαούς της περιοχής, όπως δείχνει και η αποστροφή περί «Συμφωνίας των Πρεσπών» για το Αιγαίο.
Ψάχνουν «αυτό που ενώνει» τις δυο αστικές τάξεις
Στην ίδια βάση να καταγραφεί και η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Δένδια, τη Μ. Παρασκευή, στην Ιμβρο, όπου ο πατριάρχης Βαρθολομαίος τον επαίνεσε δημόσια για «τη θετική διάθεσή του για τα Ελληνοτουρκικά». Ο Δένδιας από την πλευρά του εμφανίστηκε περίπου βέβαιος ότι «αμέσως μετά τις εκλογές και στις δύο χώρες, θα μας δώσει ο Θεός την ευκαιρία να μπορέσουμε από την αρχή να δούμε ό,τι μας χωρίζει και να αναδείξουμε αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό, αυτό που μπορεί να μας ενώσει».
Αλλωστε, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μακεδονία», αφού διαβεβαίωσε για την «προσήλωση» της ελληνικής κυβέρνησης στην επιχείρηση διευθετήσεων, ζητούσε «να προστατευθεί αυτό το κλίμα που έχει διαμορφωθεί (σ.σ. μετά τους σεισμούς) και να μην θυσιαστεί στον βωμό προεκλογικών αναγκών και σκοπιμοτήτων».
Σε αυτό το πλαίσιο, υποδεικνύοντας ως βάση συνεννόησης τις μπίζνες, αναφέρθηκε στο «Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατολικής Μεσογείου», χαρακτηρίζοντάς το «υπόδειγμα του τρόπου με τον οποίο η Ενέργεια μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για μία ειρηνική σύμπραξη στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και της ευρύτερης Μ. Ανατολής», προσθέτοντας ότι «προσβλέπουμε μελλοντικά στην εισδοχή νέων μελών όπως η Τουρκία, υπό τον απαρέγκλιτο όρο του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας».
Πολύ βολικά για τα μονοπώλια της Ενέργειας και τις διακρατικές ενώσεις του κεφαλαίου, παρέκαμψε εξελίξεις στην ίδια περιοχή που αποδεικνύουν ότι οι πρόσκαιρες τέτοιες συμφωνίες για τη συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου από τα μονοπώλια εγκυμονούν ακριβώς τις επόμενες κρίσεις, όπως δείχνουν και οι πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις ανάμεσα σε Ισραήλ και Λίβανο, λίγους μόλις μήνες μετά την πολυδιαφημισμένη μεταξύ τους συμφωνία (και με τις ΗΠΑ), που παρουσιάστηκε ως «μοντέλο» διευθετήσεων συνολικά για την περιοχή.
«Συγκεκριμένα βήματα» μετά τις εκλογές, λέει ο Τσαβούσογλου
Ετοιμότητα για όξυνση του παζαριού εξέφραζε την ίδια ώρα και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που με νέες του δηλώσεις είπε ότι υπάρχουν πολλά χρόνια θέματα τόσο για την Κύπρο, όσο και για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, «τα οποία είναι αλληλένδετα, και πρέπει να επιλυθούν, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος να επανέλθει ένταση ανά πάσα στιγμή». Υποστήριξε ότι η τουρκική πλευρά είναι έτοιμη να συζητήσει για όλα αυτά μέσω του διαλόγου και της διπλωματίας και ότι αφού περάσουν οι εκλογές και στις δύο χώρες, πρέπει να αναβιώσει ο συμβουλευτικός μηχανισμός για διευθέτηση προβλημάτων και να γίνουν «συγκεκριμένα βήματα».
Ακόμα, αναφερόμενος στις σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ ξεχώρισε την απελευθέρωση του καθεστώτος βίζας ως κάτι που πρέπει επίσης να διευθετηθεί, ζητώντας από την ΕΕ να προσεγγίσει «με ειλικρίνεια» το θέμα.
Αλλά και ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας, Ιμπραχίμ Καλίν, σημείωσε πως «με την Ελλάδα χρειαζόμαστε διπλωματική αποθεραπεία» και μίλησε για «σχέση φιλίας» που χρειάζεται να διατηρηθεί, υποστηρίζοντας πως «από άποψη αρχών, με την Ελλάδα δεν θα πρέπει να μπαίνουμε σε καβγάδες», συνεχίζοντας: «Όμως έχουμε κάποια βάρη που μας φορτώνει η ιστορία και η γεωγραφία. Δίχως να περιθάλψουμε αυτά, δίχως να τα περάσουμε από διπλωματική αποθεραπεία και δίχως να βρούμε λύσεις σε αυτά, δεν γίνεται να κάνετε βήμα προς το μέλλον. Υπάρχει μια πραγματικότητα που μας έχει επιβάλει η γεωγραφία. Υπάρχουν τα νησιά, το στρίμωγμα της γεωγραφίας, κάποιες πρακτικές του παρελθόντος, υπάρχει το κυπριακό ζήτημα».
Ενώ σημείωνε πως «αν θέλω την ασφάλεια της πόλης Ούρφα, του Χατάι και του Αντεπ, τότε είμαι υποχρεωμένος να εξασφαλίσω το να υπάρχει ασφάλεια των περιοχών που βρίσκονται 30 ή 40, ίσως και 150 χιλιόμετρα πέραν των συνόρων. Αν επιθυμώ την ασφάλεια της Αδριανούπολης και της Θράκης, τότε πρέπει να κοιτάξω στα Βαλκάνια και στη Νότια Ευρώπη. Άρα τη γραμμή της ασφάλειάς μας πρέπει να την χαράξουμε πιο πέρα, πιο μπροστά. Πρέπει να υπάρχει μια προοπτική 360 μοιρών. Το τι συμβαίνει σε Δαμασκό, Βαγδάτη, Αθήνα, Τεχεράνη, Σόφια και Τιφλίδα. Αυτός είναι ο πρώτος κύκλος. Υπάρχουν και άλλοι. Το ενδιαφέρον φτάνει μέχρι και τις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτον και το Τόκιο».
