Τι να πρωτοσταχυολογήσει κανείς, για να αναδειχθεί σε ένα άρθρο, από τα τόσα διαμάντια των Θέσεων της ΚΕ του Κόμματος μπροστά στο 21ο Συνέδριο! Σε κάθε καλόπιστο συστήνεται θερμά η μελέτη τους, ιδιαίτερα από τη στρατευμένη νεολαία, τους απόστρατους και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Στο δεύτερο κείμενο των Θέσεων η ΚΕ ξεκαθαρίζει από την αρχή ότι «ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ιστορικά ξεπερασμένο». Στο διάστημα που μεσολάβησε από το 20ό Συνέδριο διευρύνθηκε το χάσμα ανάμεσα στον πλούτο που συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια και στη φτώχεια των λαών. Η τεχνολογική ανάπτυξη είναι στην υπηρεσία του κεφαλαίου, που έχει στα χέρια του τα οικονομικά εργαλεία. Η νέα τεχνολογία όχι μόνο δεν χρησιμοποιείται προς όφελος του απλού λαού, αλλά χρησιμοποιείται για την κατάργηση εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων, για παρακολούθηση – έλεγχο της λαϊκής δράσης. Αποδείχθηκε η αδυναμία των εμπορευματοποιημένων δημόσιων συστημάτων Υγείας να ανταποκριθούν στις ανάγκες του λαού απέναντι στην πανδημία. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι ενίσχυσαν τις προσφυγικές ροές.
Οι Θέσεις επαναβεβαιώνουν την αιτία που διαμορφώνει εστίες πολέμου από την Αρκτική έως την Ανατολική Μεσόγειο, την Αφρική μέχρι τη Νοτιοανατολική Ασία. Είναι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη εντός και εκτός συμμαχιών «για τον έλεγχο των αγορών, των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς». Οι ανταγωνισμοί πλαισιώνονται από τρισεκατομμύρια παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών, από 13.400 πυρηνικά όπλα και από βάσεις εκτός συνόρων!
Στις μέρες μας ο ΝΑΤΟικός σχεδιασμός απλώνεται σε όλο τον κόσμο, στοχεύει Ρωσία, Ιράν και Κίνα. Έχουν μετακινηθεί στρατεύματα και εξοπλισμοί στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ, νέες δομές διοίκησης έχουν δημιουργηθεί. Ούτε όμως στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ λείπουν οι αντιθέσεις, που έχουν τη βάση τους στον ανταγωνισμό μεγάλων συμφερόντων.
Η ΕΕ με τη «Μόνιμη Διαρθρωμένη Στρατιωτική Συνεργασία» της παίρνει μέτρα «Στρατηγικής Αυτονομίας», διατηρώντας όμως το ΝΑΤΟ ως βασικό στήριγμα στις ιμπεριαλιστικές αποστολές της σε τρεις ηπείρους. Παρακάμπτει την ομοφωνία για να κάνει ανεμπόδιστα επεμβάσεις. Εφαρμόζει προγράμματα προκειμένου να μειώσει την εξάρτησή της από την αμερικανική βιομηχανία εξοπλισμών. Ιδρύει μηχανισμό χρηματοδότησης των δράσεών της, ύψους 10,5 δισ.
Σημειώνεται εύστοχα ότι οι περισσότερο ή λιγότερο γνωστές ενώσεις κρατών που συγκροτούνται στο έδαφος του καπιταλισμού, «παρά τις μεταξύ τους διαφορές ή τον διαφορετικό βαθμό ενοποίησης, έχουν τον ίδιο ταξικό εκμεταλλευτικό χαρακτήρα».
Καταρρίπτονται οι αυταπάτες ότι δήθεν η «παγκοσμιοποίηση των οικονομιών» ή η «πολυ-πολικότητα» θα επέτρεπαν την «ειρηνική» επίλυση προβλημάτων στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Είναι άλλο το Διεθνές Δίκαιο που γνώρισε η ανθρωπότητα τότε που υπήρχαν η ΕΣΣΔ και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες και άλλο σήμερα. Γιατί «οι συμφωνίες “ιμπεριαλιστικής ειρήνης” εκφράζουν τον συσχετισμό δύναμης των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων καπιταλιστικών κρατών και τίθενται σε αμφισβήτηση με την αλλαγή του».
Οι ελληνικές κυβερνήσεις, ενεργώντας για το συμφέρον της αστικής τάξης της χώρας, έχουν ευθυγραμμιστεί με τις στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Με την κάθε είδους εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, οι αστικές κυβερνήσεις αποβλέπουν στο να επωφεληθεί οικονομικά το ελληνικό κεφάλαιο και όχι το συμφέρον του ελληνικού λαού, τον οποίο εκθέτουν σε τεράστιους κινδύνους. Η πολιτική αυτή ούτε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας εξασφαλίζει.
Το πλέγμα των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων έχει καλύψει όλη τη χώρα. Βασίστηκε στον «Στρατηγικό Διάλογο» Ελλάδας – ΗΠΑ, που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας την αναθεώρηση της Συμφωνίας για τις βάσεις, για να την υπογράψει τελικά η κυβέρνηση της ΝΔ. Βάσεις που αντικειμενικά βάζουν τη χώρα στο στόχαστρο της Ρωσίας και του Ιράν.
Είναι σημαντική η αναφορά που γίνεται στην «επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης». Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις τη συμμετοχή ελληνικών ΕΔ σε μια ντουζίνα αποστολές εκτός συνόρων, από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τον Περσικό Κόλπο και το Μάλι; Η συγκρότηση αξόνων με χώρες επίσης επιθετικές τι άλλο αποδεικνύει παρά επιθετικότητα;
Η χώρα αποτελεί «μεντεσέ» – δίοδο για τα Δυτικά Βαλκάνια και έχει συμβάλει πολλαπλά (π.χ. Συμφωνία των Πρεσπών) για την ταχύτερη ενσωμάτωσή τους στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις των ΝΑΤΟ – ΕΕ, σε μια προσπάθεια να κόψουν το δρόμο της επίδρασης της Ρωσίας – Κίνας.
Ως πρωταγωνιστές του οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα σε Ελλάδα – Τουρκία προσδιορίζονται οι αστικές τάξεις των δύο χωρών. Αμφότερες επιδιώκουν να αναβαθμίσουν τις θέσεις τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς στην περιοχή, γεγονός που τροφοδοτεί εντάσεις.
Επαναλαμβάνονται και εδώ οι θέσεις του Κόμματος απέναντι στις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, καταλήγοντας με την προειδοποίηση: «Στις συνθήκες αυτές καιροφυλακτεί η αμερικανοΝΑΤΟική διαμεσολάβηση και επιδιαιτησία και έχει ήδη επανέλθει η τουρκική θέση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου (…) που προβάλλουν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ», που όμως «δεν αφορά την ευημερία των δυο λαών αλλά την κερδοφορία των μονοπωλίων».
«Το Κόμμα μας υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων». Επαναλαμβάνεται ακόμα ότι οι αστικές κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης λειτουργεί με σκοπιμότητες. Έτσι δεν μπορούν να διασφαλιστούν η ειρήνη και η ασφάλεια των λαών. Η πάλη τους πρέπει να κατευθύνεται «στην εξάλειψη της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις». Το ΚΚΕ σταθερά στοχεύει στην ανάπτυξη φιλίας και διεθνιστικής αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς Ελλάδας και Τουρκίας. Αποτελούν μνημείο πραγματικό οι κοινές ανακοινώσεις μεταξύ των Κομμουνιστικών Κομμάτων των δύο χωρών, σε κρίσιμες ώρες των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Ως προς το Κυπριακό, η ΚΕ διαπιστώνει διεργασίες που αποσκοπούν στην οριστικοποίηση της διχοτόμησης. Διαψεύστηκαν οικτρά όσοι διαλαλούσαν ότι η ένταξη στην ΕΕ και οι όμιλοι των εξορύξεων θα αποτελούσαν ασπίδα προστασίας, θα έφερναν ευημερία, ειρήνη και δίκαιη λύση στο Κυπριακό! Επαναλαμβάνεται η θέση για μία Κύπρο ενιαία, με μία κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή οντότητα, χωρίς ξένες βάσεις και ξένους εγγυητές.
Να σημειωθεί επίσης η αναφορά των Θέσεων στις αυταπάτες που καλλιεργούν ορισμένοι, όπως «φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού» ή τα διάφορα «αντινεοφιλελεύθερα», «αντιδεξιά», «αντιφασιστικά» μέτωπα. Αυταπάτες σαν αυτές οδηγούν στην αναμόρφωση του αστικού συστήματος, ώστε να μπορέσει να ενσωματώσει τον όποιο ριζοσπαστισμό αναπτύσσεται, με ένταση της καταστολής, βάζοντας εμπόδια στη δράση του Κόμματος στη συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων, στην πάλη σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Κόντρα στις αντιΚΚΕ προσπάθειες, η ΚΕ απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης σε όλους όσοι πιστεύουν ότι το ΚΚΕ είναι μια αξιόπιστη μαχητική δύναμη για τα συμφέροντά τους, ανεξάρτητα από το τι ψήφιζαν μέχρι σήμερα. Μια πρόσκληση την οποία προσυπογράφει ο συντάκτης του άρθρου, με τη διαβεβαίωση πως όσοι το αποφασίσουν δεν πρόκειται να το μετανιώσουν αργότερα.
Καλή δύναμη σε όλους και όλες! Καλή επιτυχία στο 21ο Συνέδριο!
Γιάννης ΝΤΟΥΝΙΑΔΑΚΗΣ
Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
