Την απόσυρση του απαράδεκτου Προεδρικού Διατάγματος για την καλλιτεχνική παιδεία και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των ανθρώπων της Τέχνης και του Πολιτισμού που ανταποκρίνονται στα πολιτιστικά και μορφωτικά συμφέροντα του λαού, ζήτησε ο Γιάννης Δελής βουλευτής του ΚΚΕ ξεκινώντας την ομιλία του στην αρμόδια επιτροπή της βουλής, επί του σχεδίου νόμου του υπ. Πολιτισμού για τη μετατροπή πέντε Μουσείων σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Ζήτησε να ικανοποιηθούν τα αιτήματα για υπογραφή ΣΣΕ, συγκρότηση επιτέλους δημόσιων δωρεάν αποκλειστικά ανώτατων σχολών στα πανεπιστήμια και αναβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία.
Οσον αφορά το σχέδιο νόμου για τα Μουσεία, ο Γ. Δελής επανέλαβε την αντίθεση του ΚΚΕ, που έχει ως βάση την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, η οποία αποτελεί ένα συνολικό επίτευγμα, λαϊκή περιουσία, πολύτιμη πηγή γνώσης και κατανόησης της ανθρώπινης εξέλιξης, για τις σημερινές και μελλοντικές γενιές.
Υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση της κυβέρνησης για την μετατροπή των πέντε Μουσείων σε ΝΠΔΔ έχει προκαλέσει την καθολική αντίδραση, σωματείων, φορέων και επιστημόνων του χώρου, σημείωσε πως είναι μία πολύ αρνητική εξέλιξη, που συνεπάγεται την αποκοπή μεγάλων μουσείων από τον κορμό της αρχαιολογικής υπηρεσίας και οδηγεί στην ευέλικτη ιδιωτικο – οικονομική λειτουργία τους με σύνθετες και πολύπλευρες συνέπειες.
Σημείωσε πως «η οικονομική αυτοτέλεια, ο ανταγωνισμός, η ανάγκη μεγιστοποίησης των εσόδων και των κερδών των Μουσείων, η εξάρτησή από χορηγούς και σπόνσορες για τη βιωσιμότητά τους, θα οδηγήσει στη σταδιακή απαλλαγή του κράτους από την αποκλειστική του υποχρέωση για προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς, ανοίγοντας τον δρόμο για παραπέρα ιδιωτικοποίηση».
Επισήμανε ότι η λειτουργία τους με τα κριτήρια της αγοράς, θα επιφέρει αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, στο όνομα της αντιστοίχησης με τιμές άλλων χωρών ενώ λαμβάνοντας υπόψη το παράδειγμα του Μουσείου της Ακρόπολης, που αποτελεί και το μοντέλο λειτουργίας, σημείωσε πως αυτό δεν εφαρμόζει τη νομοθεσία για 10 ελεύθερες Κυριακές τον χρόνο, αλλά ούτε και πρόσφατα την απόφαση της κυβέρνησης για άνοιγμα του δημοσίου στις 10 το πρωί, λόγω της κακοκαιρίας, καλώντας μάλιστα τους υπαλλήλους στις 9 το πρωί, ώστε να μη χαθούν τα έσοδα μιας ώρας!
Με βάση το σχέδιο νόμου, τα Διοικητικά Συμβούλια των Μουσείων θα διορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό, δεν θα είναι απαραίτητα σχετικοί με το αντικείμενο της αρχαιολογικής επιστήμης αλλά τεχνοκράτες, που θα διοικούν με κριτήρια της αγοράς ενώ οι κάθε είδους χρηματοδότες θα φροντίζουν να ασκούν άμεση επιρροή στα ΔΣ των μουσείων για την επίτευξη των στόχων τους.
Οι συνέπειες του σχεδίου νόμου θα είναι αρνητικές, σημείωσε, και για τους εργαζόμενους στα Μουσεία, οι οποίοι – με βάση και πάλι το μοντέλο του Μουσείου της Ακρόπολης, δεν έχουν δικαίωμα στην κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, δεν παίρνουν επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, δεν ανήκουν στους φορείς της γενικής κυβέρνησης.
Ο Γ. Δελής σημείωσε πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι συνέχεια προηγούμενων νόμων της κυβέρνησης ΝΔ όπως του νόμου για τον Οργανισμό Διαχείρισης πολιτιστικών πόρων, του νόμου για την ανταλλαγή εκθεμάτων μεταξύ Μουσείων Ελλλάδας και εξωτερικού, του νόμου για τη συλλογή Στερν, του νόμου για το Μετρό Θεσσαλονίκης, την αδειοδότηση για επιδείξεις μόδας στον Αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου, αλλά και νομοθετικών παρεμβάσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως η απόφαση του ΚΑΣ για το Ελληνικό, η μετάβαση των αρχαιολογικών χώρων στο Υπερταμείο, η αύξηση των εισιτηρίων κ.α.
Πρόκειται για μία διαχρονική πολιτική που αντιμετωπίζει την πολιτιστική κληρονομιά ως πεδίο οικονομικών και ιδεολογικών κερδών για την άρχουσα τάξη, μια πολιτική που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια και αποτελεί βασική κατεύθυνση της ΕΕ που προβλέπει μείωση των δημοσίων προϋπολογισμών για την πολιτιστική κληρονομία και αύξηση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.
Αυτή η πολιτική όμως, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, υπογράμμισε ο Γ. Δελής, μεταφράζεται σε ξεπούλημα της πολιτιστικής κληρονομιάς στους ιδιώτες με παράλληλο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, προσθέτοντας ότι για το ΚΚΕ η πολιτική της πολιτιστικής κληρονομιάς στηρίζεται πάνω στην αναγκαιότητα για μία κοινωνία που δεν θα έχει ως μέτρο προόδου τα κέρδη, αλλά την καθολική υλική και πνευματική ανάπτυξη του λαού.
