Σε εκδήλωση της ΤΟ Μεταφορών της ΚΟ Αττικής, με θέμα «Κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και Ναυτιλία. Υπάρχει λύση, με ισχυρό ΚΚΕ και οργανωμένο λαό», μίλησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του Πειραϊκού Συνδέσμου.
Στην ομιλία του, ο Γ. Μαρίνος έκανε αναλυτική αναφορά στις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις που ξεδιπλώθηκαν το τελευταίο διάστημα στο λιμάνι του Πειραιά και σε όλη τη χώρα.
Αναφέρθηκε στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που μαίνονται και στην ελληνική εμπλοκή, ενώ ανέδειξε εκτενώς τους κινδύνους που κλιμακώνονται για τους ναυτεργάτες από την εμπλοκή της Εμπορικής Ναυτιλίας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.
Υπογράμμισε, επίσης, ότι η σύγκρουση με την αστική τάξη και το κράτος της σε όλες τις συνθήκες, είναι η διέξοδος για το λαό.
Πολύτιμη η πείρα από τους εργάτες που μάχονται ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή
Παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του Γιώργου Μαρίνου:
Θέλουμε και σήμερα από αυτό το βήμα, να χαιρετίσουμε αγωνιστικά τα αποτελέσματα του προχθεσινού Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στο οποίο οι ταξικές δυνάμεις, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις τους εργαδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, κατέκτησαν την απόλυτη πλειοψηφία στη διοίκηση. Πρόκειται για πολύ θετική εξέλιξη που εκφράζει τους αγώνες και τη θέληση της εργατικής τάξης του Πειραιά, και δίνει νέα εφόδια για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, των αντιιμπεριαλιστικών -αντιπολεμικών αγώνων.
Έγινε ακόμα ένα βήμα για την αλλαγή του συσχετισμού στην πορεία της ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στο πλαίσιο της μαχητικής προσπάθειας των δυνάμεων του ΠΑΜΕ που πριν λίγες μέρες οργάνωσε μεγάλης σημασίας σύσκεψη με τη συμμετοχή χιλιάδων συνδικαλιστών από 595 συνδικαλιστικές οργανώσεις, και τη διεθνιστική παρουσία εκπροσώπων συνδικάτων από το εξωτερικό.
Είναι σημαντικό γεγονός ότι εργάτες που δίνουν τη μάχη σε πολλά μέτωπα, χρησιμοποιώντας τα όπλα της απεργίας, της διαδήλωσης, κάθε μορφή κινητοποίησης, όπως κάνουν οι ναυτεργάτες, οι λιμενεργάτες στο λιμάνι του Πειραιά, οι μεταλλεργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, για το μισθό και τη σύνταξη, τις συνθήκες δουλειάς, την προστασία της ζωής τους, για κάθε δικαίωμα, μάχονται ταυτόχρονα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας.
Αυτό γίνεται σε όλη την Ελλάδα που είναι σε εξέλιξη μεγάλοι αγώνες, στους εκπαιδευτικούς, τους υγειονομικούς, στον κλάδο των κατασκευών, σε πολλούς κλάδους, συγκλίνοντας προς την πανελλαδική, πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη, με το σύνθημα: «Δώστε λεφτά για τους μισθούς, την υγεία και την παιδεία, έξω η Ελλάδα από του πολέμου τα σφαγεία», που συμπυκνώνει την κατεύθυνση της ταξικής σύγκρουσης.
Είναι πολύ σημαντικό να παλεύεις για τα εργατικά δικαιώματα, για την επιβίωση και να συγκρούεσαι με την ΝΑΤΟική στρατιωτική μηχανή και τους εγχώριους υπερασπιστές της, να μπλοκάρεις λιμάνια και τραίνα, το δρόμο μεταφοράς όπλων και πυρομαχικών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, όπως έγινε στη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη, προχθές στον Τύρναβο και σε άλλες περιοχές.
Είναι πολύ σημαντικό που οι εργάτες της Cosco στην αναμέτρηση με το διεθνές αυτό μονοπώλιο κατέκτησαν με τον αγώνα τους την ένταξη στα Βαρέα και Επικίνδυνα επαγγέλματα, διεκδικούν μέτρα Υγείας και Ασφάλειας, και την ίδια στιγμή εμποδίζουν την φόρτωση κοντέϊνερς με πολεμικό υλικό που κατευθύνεται στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ που σφαγιάζει τον παλαιστινιακό λαό.
Πρόκειται για πολύτιμη πείρα που δείχνει το δρόμο, και τονίζει ότι η εργατική τάξη η πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη, με τις κατάλληλες μορφές πάλης μπορεί να αναμετριέται συντονισμένα σε πολλά μέτωπα με τους εκμεταλλευτές της, το αστικό κράτος και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, να βάζει στην ημερήσια διάταξη τα δικά της συμφέροντα.
Σήμερα, περισσότεροι εργάτες και εργάτριες, λαϊκές δυνάμεις, νέοι και νέες κατανοούν με την συμβολή των κομμουνιστών, ότι η πηγή που γεννάει όλα τα βάσανα, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, τις κρίσεις, την προσφυγιά, και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, είναι η ίδια, το καπιταλιστικό σύστημα και οι αδυσώπητοι νόμοι του, το κυνήγι του κέρδους.
Όσο αυτό συνειδητοποιείται ευρύτερα, τόσο η εργατική τάξη, θα παλεύει από καλύτερες θέσεις, θα ενισχύεται το ρεύμα της αμφισβήτησης και της αντιπαράθεσης με την κυρίαρχη πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου, θα μπαίνουν ακόμα πιο γερές βάσεις και θα δυναμώνει η πάλη για την ανατροπή, για την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό.
Δεν είναι συγκυριακές οι εξελίξεις στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών πολέμων
Το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί στην ιδεολογική, πολιτική και μαζική πάλη, είναι η πολιτική δύναμη που εκφράζει στην πράξη τα συμφέροντα των ανθρώπων του μόχθου και μαζί τους, σε ένα ισχυρό σύνολο, αποτελεί την πραγματική εργατική–λαϊκή αντιπολίτευση, που ανοίγει το δρόμο της αντεπίθεσης για να αλλάξει σελίδα η πορεία αυτού του τόπου.
Γνωρίζουμε ότι η ταξική πάλη έχει μεγάλες απαιτήσεις, και με συναίσθηση των ευθυνών μας, αντιπαλεύουμε τις αδυναμίες και τις ελλείψεις, προσπαθούμε, να γίνουμε πιο ικανοί και αποτελεσματικοί στην αντιπαράθεση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, διαθέτοντας όλες μας τις δυνάμεις για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, με πίστη στην υπόθεση που υπηρετούμε ότι η εργατική τάξη, ο λαός, οργανωμένα, έχουν τη δύναμη να βγούνε νικητές.
Αυτό αφορά όλους μας, όλους αυτούς που ανησυχούν για τις επικίνδυνες εξελίξεις που έχουμε μπροστά μας στις συνθήκες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της «πολεμικής οικονομίας», της ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου κι ενώ, προ των θυρών βρίσκεται νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, το σάπιο σύστημα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει με αναδιατάξεις των αστικών κομμάτων “που έχουν πατήσει επί πτωμάτων”, ιδίως της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.
Πριν λίγα χρόνια παλεύαμε ενάντια στους πολέμους στην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν , το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, καταδικάζαμε τους αμερικάνους, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τις ελληνικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα που στήριξαν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, δώσαμε μάχες με τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, που δουλεύουν μεθοδικά για την ενσωμάτωση του λαού στους στόχους και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών της συμμαχιών.
Σήμερα παλεύουμε στις συνθήκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή και μπορούν να βγούνε ουσιαστικά συμπεράσματα.
Δεν πρόκειται για συγκυριακές εξελίξεις. Τα γεγονότα αποτυπώνουν τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των μονοπωλίων και των καπιταλιστικών κρατών για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών ιδιαίτερα πόρων και των δρόμων μεταφοράς, τον έλεγχο στρατηγικής σημασίας περιοχών.
Στην πρώτη γραμμή του ανταγωνισμού βρίσκεται η αναμέτρηση ΗΠΑ-Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, η αναμέτρηση της ευρωατλαντικής με την υπό διαμόρφωση ευρωασιατική συμμαχία, με επικεφαλής την Κίνα και την Ρωσία, που διαπερνά τις διεθνείς εξελίξεις και επιδρά καθοριστικά στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, σε εστίες έντασης σε πολλές περιοχές, που έχουν το “σπέρμα” νέων πολεμικών συγκρούσεων.
Ιμπεριαλιστικός ο πόλεμος στην Ουκρανία και από τις δύο πλευρές
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, ακολουθώντας μια θανατηφόρα διαδρομή δυόμιση χρόνων με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Η “καύσιμη ύλη” της πολεμικής σύγκρουσης ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και το αστικό κράτος της Ουκρανίας, με την καπιταλιστική Ρωσία και τους συμμάχους της, συγκεντρώθηκε στην πορεία του χρόνου, μέσα από συγκεκριμένες κινήσεις των δύο αντιμαχόμενων μπλοκ.
Η αφετηρία του είναι η αντεπανάσταση, η καπιταλιστική παλινόρθωση στη Σοβιετική Ένωση και στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, μετά από την οποία ξεδιπλώθηκαν οι νέοι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ, για την περικύκλωση της Ρωσίας, την επέμβαση για τον έλεγχο της Ουκρανίας και των πλουτοπαραγωγικών της πηγών, την ένταξη της στην ευρωατλαντική συμμαχία, σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία και τους δικούς της σχεδιασμούς, τις δικές της διεκδικήσεις στην περιοχή και το τράβηγμα της Ουκρανίας στις συμμαχίες που υπηρετούν τα συμφέροντα των ρωσικών μονοπωλίων.
Το ΚΚΕ καταδίκασε τόσο τα σχέδια του ΝΑΤΟ, όσο και την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στο ουκρανικό έδαφος. Χαρακτήρισε τον πόλεμο ιμπεριαλιστικό και από τις δύο πλευρές, ανέδειξε τις ευθύνες και το ρόλο των αστικών τάξεων που διευθύνουν τον πόλεμο για τα δικά τους συμφέροντα.
Αυτές είναι θέσεις αρχών με τις οποίες μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα κάθε λογής προσχήματα, αυτά που μιλούν απατηλά για σύγκρουση των δυνάμεων της “δημοκρατίας” με τις δυνάμεις του “αυταρχισμού” είτε αυτά που επιχειρούν να στηρίξουν τις βλέψεις της αστικής τάξης της Ρωσίας και να δικαιολογήσουν την εισβολή στο όνομα του κάλπικου ισχυρισμού περί “αντιφασιστικού αγώνα” που προβάλλει η ρωσική ηγεσία η οποία έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντεπανάσταση.
Ο πόλεμος έχει κλιμακωθεί, είναι σε τροχιά γενίκευσης. Το ευρωατλαντικό στρατόπεδο στηρίζει το ουκρανικό κράτος οικονομικά με δις δολάρια, έχει αποστείλει και στέλνει συνεχώς σύγχρονα οπλικά συστήματα, μαχητικά αεροσκάφη F-16, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που μπορούν να πλήξουν υποδομές στο εσωτερικό της ρωσικής επικράτειας και η Ρωσία που ελέγχει ήδη το 20% των ουκρανικών εδαφών, κατακτά νέες περιοχές, απειλεί με την χρήση πυρηνικών όπλων που αποτελούν την εφεδρεία και των δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ.
Το ΚΚΕ σταθερά και αποφασιστικά στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού
Ο πόλεμος στην Ουκρανία “συναντιέται” με αυτόν στην Μέση Ανατολή, διαμορφώνοντας ένα εκρηκτικό μείγμα. Το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, εγκληματεί σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, έχει προκαλέσει γενοκτονία με 44.000 και πάνω νεκρούς, παιδάκια, γυναίκες και γέροντες, με δεκάδες χιλιάδες τραυματίες, καταδικάζοντας ένα λαό στην πείνα και τη δίψα, στο θάνατο, διαλύοντας νοσοκομεία, υγειονομικές μονάδες, ακόμα και τις δομές ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ.
Είμαστε σταθερά, αποφασιστικά στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας, από κοινού με τα εκατομμύρια των λαϊκών ανθρώπων, της νεολαίας σε όλο τον κόσμο, διεκδικώντας τον τερματισμό της γενοκτονίας και της κατοχής, ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα πριν τον Ιούνη του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Συνεχίζουμε να αποκαλύπτουμε ότι η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη του περασμένου χρόνου χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να δικαιολογηθούν τα επιθετικά σχέδια του Ισραήλ και το ΚΚΕ έχει ιδιαίτερη συμβολή στην αντιμετώπιση της αστικής προπαγάνδας που επιχειρεί να διαγράψει ότι ο κατοχικός ισραηλινός στρατός για εφτά δεκαετίες επιχειρεί με εγκληματικά μέσα να καταστείλει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του παλαιστινιακού λαού.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, τα κομμάτια που αποχώρησαν από αυτόν και τα άλλα κόμματα που ξεδιάντροπα καλύπτουν τις θηριωδίες του κατακτητή χρησιμοποιώντας την απάτη περί “αυτοάμυνας”, προκαλούν, τάσσονται με τον κατακτητή, προσβάλλουν το λαό μας.
Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η βαρβαρότητα του ισραηλινού κράτους στη Λωρίδα της Γάζας και τα Δυτική Όχθη, αποσκοπεί να πλήξει και να ακυρώσει την πάλη για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, τη λύση των δύο κρατών, να ελέγξει την περιοχή και να αρπάξει τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα σ’ αυτή την λωρίδα της Μεσογείου, να επεκταθεί στο Λίβανο, σε όλη την παραλιακή γραμμή για τα συμφέροντα των ισραηλίτικων μονοπωλίων.
Το κράτος του Ισραήλ έχει ευρύτερα σχέδια στην περιοχή. Αποσκοπεί να επεκτείνει τα συμφέροντα του σε όλη την Μέση Ανατολή, στην Αραβική Χερσόνησο, να ενισχύσει τη θέση του ως ενεργειακός και διαμετακομιστικός κόμβος, ως κεντρική δύναμη στον “ινδικό εμπορικό δρόμο” που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, τη Βομβάη με τον Πειραιά , δια μέσου του Ισραήλ και άλλων κρατών της περιοχής, με τη στήριξη των ΗΠΑ, στον ανταγωνισμό με τον “Κινέζικο Δρόμο του Μεταξιού”.
Αυτό το στόχο υπηρετούν οι “Συμφωνίες του Αβραάμ” μεταξύ του Ισραήλ και αραβικών κρατών, στις οποίες προετοιμάστηκε και η συμμετοχή της Σαουδικής Αραβίας, αλλά σήμερα έχουν παγώσει μετά την επίθεση της Χαμάς και την γενοκτονία κατά του λαού της Παλαιστίνης.
Ο ισραηλινός στρατός επεκτείνει σχεδιασμένα τις πολεμικές επιχειρήσεις, βομβαρδίζει ανελέητα το Λίβανο και έχει εισβάλλει για 3η φορά στα εδάφη του, δολοφονεί πολιτικούς ηγέτες, επιτίθεται στη Συρία και την Υεμένη, είναι σε σύγκρουση με το Ιράν, ανταλλάσοντας πυραυλικές επιθέσεις σε μια πορεία κλιμάκωσης και γενίκευσης του πολέμου που απειλεί με ανάφλεξη τη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή.
Όλα τα κόμματα του συστήματος στηρίζουν την πολεμική εμπλοκή
Σ’ αυτό, συνολικά, το εφιαλτικό σκηνικό, πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι από την βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και αναδεικνύεται επιτακτικά το καθήκον του οργανωμένου αντιιμπεριαλιστικού – αντιπολεμικού αγώνα, τη μαζική καταδίκη της κυβέρνησης της ΝΔ, της σοσιαλδημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που έχουν διαχρονικά εγκληματικές ευθύνες.
Οι επιμέρους ενστάσεις που καταθέτουν τα κόμματα της “βολικής αντιπολίτευσης” στο ένα ή το άλλο δευτερεύον ζήτημα δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανέναν. Αυτό που καθορίζει τη στάση, τη σύμπλευση των αστικών κομμάτων και των ακροδεξιών, εθνικιστικών μορφωμάτων, είναι η προσήλωση στο στόχο, στο πως δηλαδή θα υπηρετήσουν πιο αποτελεσματικά τα επιθετικά σχέδια και συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, την αναβάθμιση της θέσης της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και την περιοχή, μετατρέποντας τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο, σε θύτη κατά άλλων λαών, βάζοντας το λαό μας στο “μάτι του κυκλώνα”, ακόμα και αντιποίνων, όπως μαρτυρούν οι απειλές τη ρωσικής και Ιρανικής ηγεσίας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα είναι σε συμφωνία για την χρησιμοποίηση των αμερικάνικων βάσεων και των στρατιωτικών υποδομών στην υπηρεσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, στην αποστολή οπλισμού και πυρομαχικών στην Ουκρανία, στη συμμετοχή της Ελλάδας σε στρατιωτικές ασκήσεις ακόμα και με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Καμαρώνουν για το γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα που προωθεί η κυβέρνηση για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, στηρίζουν όλοι τους την ανάληψη της ευθύνης της διοίκησης της επιχείρησης ”ΑΣΠΙΔΕΣ” της ΕΕ από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, υποστηρίζουν την παρουσία φρεγάτας του πολεμικού ναυτικού στον πόλεμο στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πλευρό του Ισραήλ, και για την προστασία των εφοπλιστικών συμφερόντων.
Υλοποιούνται στρατηγικές επιλογές, εχθρικές για τα λαϊκά συμφέροντα.
Ο Πρωθυπουργός, πριν ακόμα την εκλογή του Τραμπ δεσμεύτηκε ότι όποιος και να εκλεγεί πρόεδρος θα συνεχιστούν οι στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. “Παλιά μου τέχνη κόσκινο”. Αυτό κάνουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, είτε είναι στην προεδρία εκπρόσωπος του ρεπουμπλικάνικου είτε του δημοκρατικού κόμματος που σε κάθε περίπτωση προωθούν τα συμφέροντα των αμερικάνικων μονοπωλίων, εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική κατά του αμερικάνικου λαού, πρωταγωνιστούν στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους.
Θυμάστε τον Τσίπρα που αποκάλεσε τον Τραμπ “διαβολικά καλό” και ο ΣΥΡΙΖΑ “έδωσε τα ρέστα” του για την επέκταση των αμερικάνικων βάσεων και το δέσιμο της χώρας στις επιδιώξεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ; Δηλαδή, αυτό που είπε ξεδιάντροπα ο Κασσελάκης ότι ο δολοφονικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ αποτελεί ιερή αμυντική συμμαχία, δεν είναι μόνο δική του θέση, είναι θέση που σημάδεψε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ και τις ομάδες που αποσπάστηκαν μέσα από την εκφυλιστική, αντιλαϊκή του πορεία, διαπερνάει συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα.
Το ΚΚΕ οργανώνει την πάλη για να βγει η Ελλάδα από το πολεμικό σφαγείο
Τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ κάνουν προσαρμογές στη στρατηγική τους και σήμερα επιλέγουν το δρόμο της “Πολεμικής Οικονομίας”. Η ΕΕ προχώρησε στην ψήφιση αυτής της άκρως επικίνδυνης στρατηγικής για την αξιοποίηση συσσωρευμένων κεφαλαίων ως αντίδοτο στην ύφεση και τη νέα καπιταλιστική κρίση που πλησιάζει. Επί της ουσίας προετοιμάζονται για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και η προετοιμασία αυτή δεν αφορά μόνο τον εκσυγχρονισμό της στρατιωτικής βιομηχανίας, αλλά διαπερνά το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής, θα οδηγήσει σε πιο σκληρά μέτρα λιτότητας, περιορισμού εργατικών–λαϊκών δικαιωμάτων, ένταση της καταστολής και αυτό απαιτεί ετοιμότητα και καλή προετοιμασία των κομμουνιστών, της εργατικής τάξης, του λαού μας.
Το ΚΚΕ οργανώνει την αντίσταση, την πάλη για να βγει η Ελλάδα από το πολεμικό σφαγείο, να κλείσουν οι αμερικάνικες βάσεις, να επιστρέψουν οι φρεγάτες και όλα τα πολεμικά πλοία, όλα τα τμήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό, να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τον λαό κυρίαρχο. Στέκεται στο πλευρό των φαντάρων, των αξιωματικών που διώκονται γιατί διαδηλώνουν περήφανα μαζί με το λαό και διατρανώνουν την αντίθεση τους στη συμμετοχή στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια και αποστολές. “Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά”. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μία αποστολή, να φυλάσσουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και όχι να χρησιμοποιούνται στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις.
Εδώ, στον Πειραιά κλιμακώνουμε τον αγώνα. Η εργατική τάξη και ο λαός της πόλης με δεκάδες διαδηλώσεις έχουν καταδικάσει την μετατροπή του λιμανιού σε αμερικανοΝΑΤΟικό άντρο και κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, δίνουμε αποφασιστική απάντηση στην προκλητική απόφαση για το στήσιμο «Αμερικάνικης Γωνιάς» στο στάδιο Καραϊσκάκη με ευθύνη της δημοτικής αρχής, της ΠΑΕ Ολυμπιακός και της πρεσβείας των ΗΠΑ, που προσβάλλει τον πειραιώτικο λαό και του φιλάθλους του Ολυμπιακού.
Κατά των λαών οι διευθετήσεις που έχουν τη σφραγίδα των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών
Ο κάθε ένας και η κάθε μια δικαίως ανησυχεί για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Οι διαπραγματεύσεις που είναι σε εξέλιξη, όπως είδαμε και με την πρόσφατη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Γεραπετρίτη και Φιντάν στην Αθήνα, κινούνται στις ράγες των αμερικάνικων επιδιώξεων για την ισχυροποίηση της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την προώθηση των συμφερόντων των ενεργειακών ομίλων για την συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο. Προκειμένου να υλοποιηθούν αυτοί οι στόχοι η κυβέρνηση παζαρεύει με το τουρκικό επιτελείο, που έχει θέσει ένα επικίνδυνο πακέτο διεκδικήσεων σε βάρος των ελληνικών νησιών, της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Συνυπάρχει ο κίνδυνος συμβιβασμού, υποχωρήσεων, με νέα ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με σοβαρούς κινδύνους για τον ελληνικό και τον τουρκικό λαό, που όχι μόνο δεν έχουν να μοιράσουν κάτι, αλλά, η δύναμη τους θα πολλαπλασιαστεί μέσα στον κοινό αγώνα ενάντια στις αστικές τάξεις, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα τους. Καταδικάζοντας κάθε είδους ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις, κάθε απόπειρα αλλαγής συνόρων, βάζοντας βάσεις για την ανατροπή του καθεστώτος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, με ευημερία που είναι κοινός στόχος του ΚΚΕ και του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας.
Από τις εξελίξεις αυτές και τα γεγονότα που σημαδεύουν το κυπριακό πρόβλημα βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα. Διευθετήσεις που έχουν τη σφραγίδα των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών τους, λειτούργησαν πάντα κατά των λαών. Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ και στις σχέσεις τους έχουν εκδηλωθεί πολύ επικίνδυνες κρίσεις. Η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ, με στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ αλλά η κατοχή παραμένει για 50 χρόνια και προωθείται σχέδιο διχοτόμησης που νομιμοποιεί την εισβολή και κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους, απο το ΝΑΤΟικό τουρκικό κράτος.
Σε κίνδυνο η ζωή των ναυτεργατών
Είναι γνωστό ότι η Εμπορική Ναυτιλία υπολογίζεται ως το 4ο όπλο του ΝΑΤΟ, και υπάρχει πρόβλεψη συμμετοχής πλοίων σε στρατιωτικές ασκήσεις, μεταφορά πολεμικών υλικών και προσωπικού, σε επιχειρήσεις εκκένωσης εμπόλεμων περιοχών κ.α.
Πριν 20 μέρες στην άσκηση «ναυτικής συνεργασίας και καθοδήγησης εμπορικών πλοίων» με την ονομασία «ΜΙΝΩΑΣ 2024», στο Αιγαίο, η οποία εντάσσεται στις επιχειρήσεις των «συμμαχικών δομών» του ΝΑΤΟ, το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού με σήμα του απευθύνθηκε στους πλοιάρχους των εμπορικών πλοίων, και τους κάλεσε να πάρουν μέρος.
Προσέξτε! Το σχετικό σήμα αναφέρει ότι «ιδιαίτερα υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή ναυτικού ενδιαφέροντος, όπως στη Μαύρη Θάλασσα, στην Αν. Μεσόγειο και την περιοχή Ερυθράς Θάλασσας – Κόλπου του Αντεν, καθίσταται πλέον αδήριτη η ανάγκη για επαύξηση του επιπέδου συνεργασίας, κατανόησης και συναντίληψης μεταξύ στρατιωτικών επιχειρήσεων κι εμπορικής ναυτιλίας…».
Το σήμα αυτό επιβεβαιώνει τις καταγγελίες του ΚΚΕ και των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και μας προειδοποιεί πως απαιτείται να σημάνει συναγερμός.
Η αποτροπή αυτών των σχεδίων και της συμμετοχής των εμπορικών πλοίων σε ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις είναι υπόθεση της οργανωμένης πάλης των ναυτεργατών, που έχουν πείρα και έχουν απορρίψει, κυβερνητικές και εφοπλιστικές προτάσεις για εγγυήσεις χωρίς αντίκρισμα, ή την παγίδα της αποκαλούμενης πρόσθετης αμοιβής.
Οι ναυτεργάτες έχουν πληρώσει ακριβά τα ταξίδια σε εμπόλεμες περιοχές, με την αγωνία της επιβίωσης, με τους πολλαπλούς κινδύνους, τους τραυματισμούς και την απώλεια της ζωής τους. Μέσα από αυτή την πείρα έχει διαμορφωθεί η απαίτηση, το αίτημα να μην πραγματοποιούνται ταξίδια μέσα στη φωτιά του πολέμου, να μην θυσιαστεί ούτε ένα μέλος του πληρώματος για τα συμφέροντα και τα κέρδη των εφοπλιστών και των μονοπωλίων που πλουτίζουν στον τομέα της καπιταλιστικής εφοδιαστικής αλυσίδας.
Έχουμε νεκρούς στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην Ουκρανία και την Ερυθρά θάλασσα και εμείς δεν κοιτάμε εθνικότητα, η προσοχή μας είναι στραμμένη στην προστασία της ζωής του συνόλου των συναδέλφων.
Απαιτούμε τώρα να χαρακτηριστούν όλες οι περιοχές που είναι σε εξέλιξη στρατιωτικές συγκρούσεις ως εμπόλεμες περιοχές, να μην ταξιδεύουν σ’ αυτές τα πλοία και να κατοχυρωθεί το δικαίωμα, του επαναπατρισμού των ναυτεργατών.
Από τις 219 επιθέσεις των Χουθι, σε πλοία, με πυραύλους είτε με Drones, τα 49 ήταν ελληνικής ιδιοκτησίας και σε αυτό η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ, παίζει το δικό της ρόλο.
Η επίθεση στο πλοίο «True Confidence» στοίχισε την ζωή τουλάχιστον 3 μελών του πληρώματος και τον σοβαρό τραυματισμό ακόμα 6, το πλοίο οδηγήθηκε στην επικίνδυνη ζώνη με ευθύνη της πλοιοκτήτριας εταιρείας και η επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ» ή οι άλλες επιχειρήσεις των Αμερικανών και των Γάλλων, που στηρίζει η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τους προστάτεψαν, αλλά η ίδια η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές αυτές αποστολές αποτελούν παράγοντα στοχοποίησης των ελληνόκτητων πλοίων και των ναυτεργατών.
Οι τοποθετήσεις του υπουργού Άμυνας και του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας που προσπαθούν να δικαιολογήσουν την παρουσία ελληνικής Φρεγάτας στην Ερυθρά, 3.500 χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα, υμνώντας την ελληνόκτητη ναυτιλία ως «παγκόσμια ναυτική-ναυτιλιακή δύναμη» είναι επικίνδυνες, εκφράζουν την πολιτική που υπερασπίζεται τα εγκλήματα του Ισραήλ και τα εφοπλιστικά συμφέροντα, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του πληρώματος των πολεμικών πλοίων και τη ζωή των ναυτεργατών, μπλέκοντας βαθύτερα τη χώρα στον πόλεμο.
Οι κάθε λογής κυβερνητικοί απολογητές θέτουν ακόμα ένα εξίσου επικίνδυνο ζήτημα.
Λένε: «Για να μπορούμε να ζητάμε, πρέπει κάποια στιγμή να προσφέρουμε κάτι σημαντικό, και την πολιτική μας στήριξη αλλά και τη δική μας φρεγάτα».
Είναι προκλητικοί, και σε αντίθεση με τη θέληση του λαού μας που δεν τους έχει δώσει και δεν θα τους δώσει καμία εξουσιοδότηση, προσφέρουν ολόπλευρη στήριξη στο κράτος του Ισραήλ που δολοφονεί τον παλαιστινιακό λαό και στους συμμάχους του, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, που το στηρίζουν, προσφέρουν στην αστική τάξη της Ουκρανίας και το Ζελένσκι στον πόλεμο με την Ρωσία.
Για ποιο λόγο; Για να παζαρέψουν βοήθεια σε μια ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Αυτό εννοούν και κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό που γνωρίζει ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ως ιερό και όσιο έχουν τα συμφέροντα των δικών τους αστικών τάξεων και παίζουν σε πολλά ταμπλό, διατηρώντας στρατηγικές σχέσεις με την τουρκική αστική τάξη με το κριτήριο της ισχυρής ΝΑΤΟϊκής δύναμης.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος τροφοδοτεί τα κέρδη των εφοπλιστών
Οι εφοπλιστές χτυπάνε ανταγωνιστικά ναύλα δια μέσου της Διώρυγας του Σουέζ, επιμένουν, εκβιάζουν γιατί μοναδικό κριτήριο είναι τα δολάρια, η αύξηση των κερδών τους, παίζουν παιχνίδια με τους ναυλωτές.
Η αλλαγή του ταξιδιού και η επιλογή του διάπλου της Αφρικής δεν βασίζεται σε «ανθρωπιστικούς λόγους», αυτό που τους καθοδηγεί είναι το κυνηγητό των υψηλών ναύλων και γνωρίζουμε καλά ότι η αύξηση των ημερών του ταξιδιού κατά 10-15 μέρες, μέσω του ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας από το οποίο διέρχεται σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των πλοίων σημαίνει αύξηση των ναύλων και των τιμών των εμπορευμάτων, μετακύλιση τους στις πλάτες των λαών που πληρώνουν με πολλούς τρόπους τις συνέπειες και είναι τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, όχι μόνο στα πεδία των μαχών αλλά συνολικά στη ζωή τους.
Οι εφοπλιστές το λένε καθαρά: Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος τροφοδοτεί την κερδοφορία τους και υποστηρίζουν πώς « Μια ενδεχόμενη ανατροπή του σκηνικού στην Ερυθρά Θάλασσα θα μπορούσε να επαναφέρει τους κινδύνους για τα ναύλα» γιατί αν οι γραμμές επανέλθουν στην λεγόμενη «κανονικότητα» της ειρήνης με το «πιστόλι στον κρόταφο των λαών», θα απελευθερωθεί χωρητικότητα στην αγορά που δεν θα μπορέσει να απορροφηθεί και η πρόσθετη προσφορά πλοίων και τονάζ θα απαιτήσει αύξηση των ρυθμών της οικονομικής ανάπτυξης, σε συνθήκες που μια νέα καπιταλιστική κρίση είναι σε εξέλιξη.
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται! Αυτό ισχύει 100% για το εφοπλιστικό κεφάλαιο και έχει αποδειχθεί ιστορικά.
Πολλές αναλύσεις για την πορεία της ναυτιλίας σημειώνουν ότι τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες που καθόρισαν την πορεία των υψηλών κερδών. Η πανδημία που εκτόξευσε την κερδοφορία , κυρίως των containers. Οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και η μείωση της κίνησης στο Σουέζ και η ξηρασία στη Διώρυγα του Παναμά που προκάλεσε καθυστερήσεις στη διέλευση των πλοίων.
Το τελευταίο διάστημα, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης και οι ευρωατλαντικοί παπαγάλοι θλίβονται γιατί η μείωση της διέλευσης των πλοίων από το Σουέζ οδήγησε στην μείωση της κίνησης εμπορευμάτων στο λιμάνι του Πειραιά προς όφελος μεγάλων λιμανιών της Βόρειας Ευρώπης.
Στηρίζουν την γενοκτονία στη Γάζα και την ισραηλινή κατοχή που είναι βασικός παράγοντας της εμπόλεμης κατάστασης και καλούν τους εργαζόμενους «να βγάλουν το φίδι από την τρύπα».
Οι ναυτεργάτες να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους και οι λιμενεργάτες να θυσιάσουν τα δικαιώματα τους. Αυτή είναι η λογική της κυβέρνησης και των κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αποστολή της φρεγάτας στην Ερυθρά θάλασσα, στο όνομα της «ελεύθερης ναυσιπλοίας», γιατί σε διαφορετική περίπτωση, όπως λένε, τα πλοία θα τραβήξουν για «ξένα λιμάνια» και οι λιμενεργάτες του Πειραιά θα μείνουν άνεργοι. Πρόκειται για χυδαίο εκβιασμό ο οποίος έχει πάρει απάντηση με τους αγώνες που αναπτύχθηκαν και βρίσκονται σε εξέλιξη.
Η βρώμικη δουλειά φθοράς εργατικών συνειδήσεων με αιχμή τα περί «εθνικού συμφέροντος» συναντά αντιστάσεις που δυναμώνουν γιατί στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι δεν συναντιούνται πουθενά, τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων. Οι περιουσίες και τα κέρδη των καπιταλιστών είναι αποτέλεσμα της σκληρής εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης κι αυτό το αναμφισβήτητο συμπέρασμα, είναι καθοριστικό στοιχείο που έχει σημαδέψει και την ιστορία της ναυτιλίας, τα πλούτη των εφοπλιστών.
Η δύναμη του ελληνόκτητου στόλου, τον Μάη του 2024 είναι 5.543 πλοία, περίπου 400 εκατ. Dwt, πρώτη δύναμη σε μεταφορική ικανότητα, 21% περίπου του παγκόσμιου στόλου.
Τα τελευταία δέκα χρόνια η συνολική χωρητικότητα του ελληνόκτητου εμπορικού στόλου έχει αυξηθεί κατά 53,5%. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών και της πολιτικής που δίνει προκλητική φόρο-ασυλία και χίλια δύο προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, διαχρονικά επί όλων των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των παλιότερων.
Με αυτούς τους όρους εκτινάχθηκε η κερδοφορία που εκφράζεται τόσο το κτίσιμο νέων πλοίων όσο και στην αγορά μεταχειρισμένων. 164 πλοία παρήγγειλαν οι Έλληνες εφοπλιστές το 2023 και 185 μέχρι τον Οκτώβρη του ‘24, αξίας δεκάδων δις δολαρίων. Την ώρα που μιλάμε ο υπό ναυπήγηση στόλος τους αριθμεί συνολικά 552 πλοία.
Σύγκρουση με την αστική τάξη σε όλες τις συνθήκες
Η κοινή βάση της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας, με την πάλη για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των ναυτεργατών, των εργαζομένων στα λιμάνια και στα ναυπηγεία, είναι η σύγκρουση με την αστική τάξη, το κράτος, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα της, το εκμεταλλευτικό σύστημα, σε όλες τις συνθήκες, «ειρηνικές», με «το πιστόλι στον κρόταφο των λαών» ή όταν η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, με την αντιλαϊκή τους πολιτική, βάζουν σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ή την οδηγούν σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Καμία εμπιστοσύνη σ’ αυτές τις δυνάμεις, σταθερή πορεία με μπούσουλα τον ταξικό αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την εργατική-λαϊκή εξουσία, το κτίσιμο της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, για να γίνουν τα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία και να αναπτυχθούν με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό. Μόνο έτσι η ναυτιλία, τα λιμάνια, τα Ναυπηγεία, στρατηγικοί κλάδοι της οικονομίας θα μπούνε στην υπηρεσία της ικανοποίησης των εργατικών-λαϊκών αναγκών.
Μόνο αυτή η νέα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, μπορεί να καταργήσει την εκμετάλλευση, μόνο ο σοσιαλισμός ξεριζώνοντας το κριτήριο του καπιταλιστικού κέρδους, μπορεί να οικοδομήσει αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους άλλους λαούς και να αποτελέσει ιστορική συμβολή στην εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
