Την εικόνα της «επανεκκίνησης» προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση μπροστά στη λαϊκή οργή και τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του τελευταίου διαστήματος για το έγκλημα των Τεμπών. Μια «επανεκκίνηση» που περιλαμβάνει την επίσπευση των «μεταρρυθμίσεων» που κινούνται στις ίδιες αντιλαϊκές ράγες και τα συνηθισμένα τερτίπια όλων των κυβερνήσεων για ανασχηματισμό, δηλαδή για την ανακύκλωση εκείνου του πολιτικού προσωπικού που θα συνεχίσει να εφαρμόζει αυτή την πολιτική που φέρνει αντιμέτωπο τον λαό με «Τέμπη» σε κάθε πτυχή της ζωής του.
Στην τελευταία του συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης έθεσε ως «χρέος όλων μας, πολιτειακών θεσμών και πολιτικών κομμάτων», «να επουλώσουμε τραύματα, να σφυρηλατήσουμε την ενότητα και να οικοδομήσουμε πιο στέρεες σχέσεις εμπιστοσύνης» με το αστικό πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του σάπιου αστικού κράτους. Φυσικά, την ίδια αγωνία εκφράζουν τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, όταν εγκαλούν την κυβέρνηση ότι με τη στάση της υπονομεύει την «εμπιστοσύνη» στους θεσμούς και στο πολιτικό σύστημα, την οποία θέλουν να «αποκαταστήσουν» για να εγκλωβίσουν τη λαϊκή οργή.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, αυτό «φέρνει στην πρώτη γραμμή σημαντικές μεταρρυθμίσεις» που «θα πρέπει να μεταβολίσουν θετικά το κλίμα δυσπιστίας και θυμού που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία», καθώς και «το αίτημα όχι μόνο για δικαιοσύνη αλλά και για ένα κράτος που πραγματικά θα είναι λειτουργικό, σύγχρονο κι ένα κράτος που θα λογοδοτεί για τις υπηρεσίες που θα παρέχει», αναφορά που αφορά τη δέσμευσή του για συνταγματική κατοχύρωση της αντιδραστικής αξιολόγησης αντί για προσλήψεις προσωπικού στους σιδηρόδρομους για παράδειγμα. Μίλησε επίσης για αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών, αυτού του άρθρου που τόσο η κυβέρνηση όσο και υπόλοιποι απέρριπταν μετά βδελυγμίας την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργησή του.
Στην ίδια συνάντηση, ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να χαιρετίσει το πολεμικό ντελίριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επισφραγίζει τη στροφή στην πολεμική προετοιμασία και την εντατική προετοιμασία για το ιμπεριαλιστικό μακελειό, όπως καταγράφηκε στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.
Εκεί που το κοντέρ της υποκρισίας χτύπησε κόκκινο, ήταν όταν αναφέρθηκε στις σφαγές στη Συρία και υποστήριξε πως «η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή είχε εκφράσει την ανησυχία της για το νέο καθεστώς», θέλοντας να ξεχάσουμε τα πανηγύρια της κυβέρνησης για την ανατροπή του Άσαντ και τις συναντήσεις με τους «μετριοπαθείς» τζιχαντιστές της «μεταβατικής κυβέρνησης»!
