Στους προκλητικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης, που εξέφρασε ο υφυπουργός Οικονομικών, Χρίστος Δήμας, ότι μειώνει τους φόρους, τον ΕΝΦΙΑ και κυνηγά τη φοροδιαφυγή, απάντησε σε σύντομη παρέμβασή του ο Νίκος Καραθανασόπουλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, στη διάρκεια της συζήτησης του κρατικού προϋπολογισμού του 2025 στη Βουλή.
Οπως τόνισε, «το 2008 το ΑΕΠ ήταν 240 δισεκατομμύρια, τόσο θα είναι και το 2025. Τότε οι εργαζόμενοι και ο λαός πλήρωσαν 51 δις φόρους. Σήμερα, το 2024, η πίτα είναι ίδια αλλά τώρα θα πληρώσουν 70 δισ. ευρώ. Από 21,2 που ήταν το μερίδιο των φόρων στο ΑΕΠ φτάσαμε στο 28%, δηλαδή 20 δις παραπάνω για την ίδια πίτα».
Αυτή η αυξητική πορεία, συνέχισε, φαίνεται και από τους έμμεσους φόρους που είναι 45% παραπάνω αλλά και από τους φόρους των φυσικών προσώπων, καθώς θα πληρώσουν 127% περισσότερο φόρο, χωρίς όμως να έχουν αυξηθεί τα εισοδήματά τους, αντίθετα έχουν μειωθεί μισθοί και συντάξεις, από την πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις για να εξυπηρετήσουν το κρατικό χρέος.
Ο Ν. Καραθανασόπουλος αναφέρθηκε και στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης για την πάταξη της φοροδιαφυγής, τονίζοντας ότι ουσιαστικά επιδίδεται σε «κυνήγι μαγισσών» γιατί στοχοποιεί τα λαϊκά εισοδήματα ενώ προκλητικά αφήνει στο απυρόβλητο επιχειρηματικούς ομίλους, εφοπλιστές, βιομηχάνους κ.α. Πρόσφατα μάλιστα, κατήγγειλε, η κυβέρνηση προχώρησε σε νέα σκανδαλώδη φοροαπαλλαγή, καταργώντας τον φόρο του 5% στους μερισματούχους. Δηλαδή οι μεγαλομέτοχοι δεν πληρώνουν καθόλου φόρο ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι πληρώνουν πολλαπλάσια για πολύ μικρότερα εισοδήματα.
Τέλος, αναφέρθηκε στους ισχυρισμούς περί μείωσης του ΕΝΦΙΑ, η οποία ισχύει όμως μόνο στην περίπτωση της ασφάλισης των ακινήτων σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Με αφορμή το άδικο χαράτσι του ΕΝΦΙΑ που πληρώνει ο λαός και τα λαϊκά νοικοκυριά, ο Ν. Καραθανασόπουλος κάλεσε την κυβέρνηση ν’ απαντήσει γιατί δεν εφαρμόζει τον νόμο που ισχύει από το 2002 για τον ΕΦΑ, (Ειδικός Φόρος Ακινήτων) που αφορά μεγάλα ακίνητα που κατέχουν ναυτιλιακές εταιρείες, οφ σορ εταιρείες κλπ, και αριθμεί 11.932 ΑΦΜ.
«Η είσπραξή του θα έφερνε έσοδα 6 δισ. ευρώ στο κράτος», σημείωσε «αλλά αυτοί δεν πληρώνουν τίποτα γιατί καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε ποτέ να βάλει το νόμο σε εφαρμογή, ευνοώντας το μεγάλο κεφάλαιο».
Η ακρίβεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με «ασπιρίνες», αλλά μόνο αν θιχτούν τα κέρδη των ομίλων
Απαντώντας στις θριαμβολογίες της ελληνικής κυβέρνησης και εν προκειμένου του υπουργού Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκου για περί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας τη στιγμή που τα σύννεφα μιας νέας, πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης πυκνώνουν όλο και περισσότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Νίκος Καραθανασόπουλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, έθεσε το ρητορικό ερώτημα πώς γίνεται η ελληνική οικονομία να μείνει στο απυρόβλητο.
Όταν δηλαδή, όπως εξήγησε, πιο συγκεκριμένα, η ΕΕ βυθίζεται στην κρίση, χρεοκοπούν πρακτικές και μοντέλα και αποτυγχάνουν μείγματα διαχείρισης, με αποτέλεσμα να οξύνονται οι ανταγωνισμοί, φτάνοντας σε σημείο να εκφράζονται και με τη μορφή ιμπεριαλιστικών πολεμικών συγκρούσεων και η ευρωπαϊκή οικονομία, με σημαιοφόρο και την έκθεση Ντράγκι, να μετατρέπεται σε πολεμική, πώς γίνεται να μην επηρεαστεί η ελληνική οικονομία που χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό εξωστρέφειας και εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τον Τουρισμό, στοιχεία που την κάνουν «πολύ πιο ευάλωτη στην κρίση».
Χαρακτήρισε «ψευτοδίλημμα» τα περί παραγωγικού μοντέλου, καθώς, έτσι, συγκαλύπτεται η αιτία, ποιος έχει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του και ποιος καθορίζει τι θα παραχθεί και για ποιο σκοπό: «Όταν ο σκοπός είναι το κέρδος καταλαβαίνουμε πάρα πολύ καλά ότι θα κατευθυνθούν οι επενδύσεις στη λογική της διασφάλισης της παραγωγής και μεγέθυνσης της κερδοφορίας». Σημείωσε πως όποιο παραγωγικό μοντέλο και αν υιοθετηθεί, η παραγωγή θα συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια, κάτι που ήδη γίνεται καθώς κυριαρχούν «μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι» σε κλάδους της ελληνικής οικονομίας, θα υπάρχει περιφερειακή και κλαδική ανισομετρία, γιατί «κάποιες παραγωγικές δυνατότητες δεν αναπτύσσονται, επειδή δεν δίνουν κέρδος» και τεράστιες ανισότητες που ήδη οξύνονται και αυτό φαίνεται σε παγκοσμίως.
Σχετικά με την ακρίβεια, ανέδειξε ότι είναι συνισταμένη τιμών, μισθών και φόρων, σε τρία ζητήματα που, όπως είπε, έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους με τις πολιτικές τους όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, όπως η απελευθέρωση της Ενέργειας που οδήγησε σε ένα ακριβό ενεργειακό μείγμα και μια σειρά νόμοι των τελευταίων χρόνων που έχουν οδηγήσει, για παράδειγμα, ο ονομαστικός μέσος μισθός να είναι χαμηλότερος κατά 11,5% από το 2011. Σημείωσε πως η ακρίβεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορων ειδών «ασπιρίνες», αλλά αντίθετα, χρειάζεται να θιχτούν οι ίδιες οι «αιτίες που γεννούν την ακρίβεια, την αύξηση των τιμών, δηλαδή τα κέρδη, τη μείωση των μισθών, δηλαδή τα κέρδη, και των φόρων για να υπάρχει δημοσιονομική πειθαρχία».
