Το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ και τα προβλήματα των αγροτών είναι αποτέλεσμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και των εκάστοτε κανόνων χορήγησης των αγροτικών επιδοτήσεων, επισήμανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, μιλώντας στην Ολομέλεια της βουλής, το απόγευμα της Πέμπτης.
Οπως είπε συγκεκριμένα, οι κανόνες αυτοί ενάντια στη θέληση των αγωνιζόμενων αγροτών, αποσυνδέουν την επιδότηση από την παραγωγή εξυπηρετώντας πολλαπλούς στόχους, αφενός να ταΐσουν τους ημετέρους, αφετέρου να οδηγήσουν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εγκατάλειψη των καλλιεργούμενων εκτάσεων και στη μείωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, όπως άλλωστε φαίνεται ξεκάθαρα στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ: Το 2010 υπήρχαν 723 χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά και το 2020 είχαν μειωθεί σε 530 χιλιάδες.
Το πάγιο αίτημα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος ήταν η σύνδεση της επιδότησης με την παραγωγή και με το πραγματικό ζωϊκό κεφάλαιο των κτηνοτρόφων, όμως όλες οι κυβερνήσεις -και η σημερινή και οι προηγούμενες ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ- εφάρμοσαν αυτό το κριτήριο της αποσύνδεσης, υπογράμμισε και πρόσθεσε: «Η σημερινή κυβέρνηση φέρει ακέραια την ευθύνη για την κατάσταση στον ΟΠΕΚΕΠΕ γιατί παρά τις καταγγελίες του οργανωμένου αγροτικού κινήματος εφάρμοζε την τεχνική λύση που σκαρφίστηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τις ευλογίες της ΕΕ, που προέβλεπε να δίνεται η ενίσχυση στην κτηνοτροφία, με βάση εικονική κατανομή βοσκοτόπων, με αποτέλεσμα διάφοροι επιτήδειοι να το εκμεταλλευτούν και να βάλουν στο χέρι τις επιδοτήσεις που θα έπρεπε να απευθύνονται στους πραγματικούς κτηνοτρόφους».
Σημείωσε ότι τα πραγματικά θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτόφοι που τους οδηγεί να πωλούν την παραγωγή τους κάτω του κόστους για να αβγαταίνει τα κέρδη του το αγροτοβιομηχανικό σύμπλεγμα.
Ο Ν. Καραθανασόπουλος στηλίτευσε τη στάση του ΠΑΣΟΚ, που κάνει λόγο για «κάθαρση» από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία σε μια προσπάθεια να αθωωθεί ο βασικός υπεύθυνος των σκανδάλων αλλά και των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου, που είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΕΕ των σκανδάλων, της μίζας, της διαφθοράς των λόμπι, όταν μάλιστα η ίδια η πρόεδρος της Κομισιόν καταδικάστηκε για την υπόθεση των εμβολίων.
Καμία κάθαρση δεν θα φέρουν αυτοί που φέρουν την κύρια ευθύνη για τα προβλήματα των λαών και των αγροτοκτηνοτρόφων. Η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί μόνο όταν έρθουν οι αγρότες σε σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ, την οποία εφαρμόζουν κυβερνήσεις και κόμματα, στηρίζοντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όπως εξήγησε.
Λεόντειος η σύμβαση για τον ΒΟΑΚ
Αναφερόμενος στη σύμβαση για τον ΒΟΑΚ, ο Ν. Καραθανασόπουλος στηλίτευσε τη στάση των βουλευτών της ΝΔ που πανηγυρίζουν για το «μεγάλο κατόρθωμα» της κυβέρνησης, παρότι το έργο ήταν αναγκαίο και μπορούσε να γίνει πολύ νωρίτερα. Υπογράμμισε ότι η πολύχρονη καθυστέρηση του έργου, σημειώθηκε γιατί δεν ήταν επιλέξιμο από την ΕΕ, την οποία δεν την ενδιαφέρει η ασφάλεια του κόσμου στις μετακινήσεις. Αντίθετα, ενδιαφέρεται για τα διευρωπαϊκά δίκτυα, που οδηγούν στην ενοποίηση της ευρωενωσιακής αγοράς, στη διευκόλυνση του εμπορίου, και την επίσπευση εισαγωγών και εξαγωγών εμπορευμάτων.
Επίσης, συνέχισε, το συγκεκριμένο έργο δεν ήταν ούτε στις προτεραιότητες της εγχώριας αστικής τάξης, που προτιμούσε να χρηματοδοτούνται υποδομές για την εξυπηρέτηση επενδυτικών σχεδίων. «Η αστική τάξη και το εχθρικό για τον λαό αστικό κράτος, αδιαφορούν για τις ανάγκες και την ασφάλεια του λαού, υπηρετούν μόνο την κερδοφορία των μονοπωλίων», επισήμανε χαρακτηριστικά.
Οσον αφορά τη σύμβαση, τη χαρακτήρισε λεόντεια που είναι παρόμοια με άλλες συμβάσεις κατασκευής μεγάλων οδικών αξόνων που προβλέπουν σκιώδη διόδια, μικρή συμμετοχή του παραχωρησιούχου, μεγαλύτερη συμμετοχή του κράτους, με εξωτερικό μηχανικό που χρυσοπληρώνεται. Εφερε ως χαρακτηριστικά παραδείγματα, την Ολύμπια Οδό, που επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παραχώρησε όλα τα διόδια από την Ελευσίνα μέχρι την Πάτρα, πριν ακόμα ξεκινήσουν να δουλεύουν οι μπουλντόζες!
Υπενθύμισε ακόμα ότι όπως και οι παλαιότερες συμβάσεις, έτσι και αυτή για τον ΒΟΑΚ προβλέπει την αποζημίωση του παραχωρησιούχου για διαφυγόντα κέρδη, δηλαδή αν δεν επιτευχθεί ο στόχος του οδικού έργου, το κράτος θα πρέπει να αποζημιώνει την εταιρεία που το εκμεταλλεύεται.
Μετά από όλα αυτά, ξεκάθαρα φαίνεται ότι «η σύμβαση είναι κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες του κατασκευαστικού ομίλου, στον οποίο παραχωρήθηκε το πιο κερδοφόρο κομμάτι από τα Χανιά έως το Ηράκλειο, γιατί αυτό έχει το μεγαλύτερο μεταφορικό ενδιαφέρον και εξυπηρετεί τις ανάγκες κύρια του τουριστικού κεφαλαίου. Η ασφάλεια του κόσμου παραμένει στα αζήτητα και το βασικό κριτήριο είναι το κέρδος», είπε.
Οσον αφορά το κομμάτι που μένει εκτός του ΒΟΑΚ από Κίσσαμο έως Σητεία, σημείωσε ότι δεν περιλαμβάνεται γιατί είναι αδιάφορο για τα κέρδη του κατασκευαστή αλλά και για την ΕΕ που έχει ως κριτήριο την βιωσιμότητα και την ανταποδοτικότητα ενός έργου. Εξαιτίας αυτής της λογικής, υπάρχει και η συγκεκριμένη χάραξη, εξήγησε, όπου κομμάτια του αυτοκινητόδρομου διχοτομούν αστικούς ιστούς και δεν συνδέουν συγκεκριμένους χώρους που αναγκαίοι για τη μετακίνηση των κατοίκων.
Ο Ν. Καραθανασόπουλος αναφέρθηκε και στην προσχηματική κριτική των άλλων κομμάτων, ότι αν ήταν δημόσιο το έργο δεν θα είχε αυτά τα προβλήματα, τονίζοντας ότι ουσιαστικά επιχειρούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους που συμφώνησαν ως κυβερνήσεις με τις συμβάσεις παραχώρησης των μεγάλων οδικών αξόνων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, εμπορευματοποιώντας τις λαϊκές ανάγκες. Ακόμα και όταν ήταν δημόσιοι οι οδικοί άξονες, διόδια υπήρχαν και μάλιστα σε δρόμους καρμανιόλες όπως στην εθνική Αθηνών – Πατρών, υπενθύμισε, σημειώνοντας ότι και τότε το δημόσιο ήταν αντιλαϊκό και σε βάρος της ασφάλειας του λαού.
«Οσο εμπορευματοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες και ιδιωτικοποιούνται μια σειρά έργα και κρατικές παρεμβάσεις, τόσο θα επιδεινώνονται τα πράγματα για τις λαϊκές ανάγκες, πόσο μάλιστα, όταν επικρατεί η αντιδραστική λογική ”ο χρήστης πληρώνει”, που εντείνει τις ανισότητες, σε δρόμους, παιδεία, υγεία και αμφισβητεί το γεγονός ότι όλος ο κόσμος πληρώνει μέσα από τη φορολογία, και παρόλαυτα οι κυβερνήσεις του ζητούν να ξαναπληρώσει δύο και τρεις φορές», υπογράμμισε.
Καταλήγοντας, τόνισε πως «η ασφάλεια στις μεταφορές είναι υπόθεση του λαϊκού κινήματος που αμφισβητεί την κυρίαρχη πολίτικη και το σύστημα που υπηρετεί το καπιταλιστικό κέρδος, που είναι ο πραγματικός αντίπαλος του λαού και της εργατικής τάξης για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες στη βάση των πραγματικών παραγωγικών δυνατοτήτων».
