Στην προσπάθεια του αστικού συστήματος να εγκλωβίσει τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια απέναντι στην ασκούμενη πολιτική, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας το πρωί της Πέμπτης στον ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84».
Όπως είπε, καταγράφονται προσπάθειες εκ μέρους της αστικής τάξης να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνες λύσεις, είτε με την αναστήλωση του διπολικού συστήματος και την ανασύσταση της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας με τα κόμματα ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ που δεν αμφισβητούν την κυρίαρχη πολιτική, είτε με την αξιοποίηση άλλων πολιτικών φορέων μιας χρήσης, που όπως έχουμε δει και στο παρελθόν εμφανίζονται αντισυστημικοί ενώ είναι βαθιά συστημικοί γιατί παρεμποδίζουν τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων και στηρίζουν την κυρίαρχη πολιτική.
Ο Ν. Καραθανασόπουλος επισήμανε ότι μπροστά σε αυτή την κατάσταση μπορεί να ενισχυθεί το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, ενάντια στον μεγάλο υπεύθυνο που δεν είναι ούτε η διαφθορά, ούτε η διαπλοκή, αλλά το ίδιο το σύστημα που θωρακίζει το κέρδος σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Όσον αφορά τα μέτρα της κυβέρνησης για συνταξιούχους και ενοικιαστές, τα χαρακτήρισε «κοροϊδία» αφού πρόκειται για την επιστροφή ενός πολύ μικρού μέρους των εσόδων που έχουν συγκεντρωθεί από τα φορολογικά βάρη που σηκώνουν τα λαϊκά στρώματα. Από τα 11,5 δισ. πλεόνασμα του 2024, η κυβέρνηση δίνει μόλις τα 800 εκατομμύρια, με τα 500 να κατευθύνονται σε επιχειρηματικούς ομίλους για τις διαβόητες «επενδύσεις», όπως εξήγησε. Πρόσθεσε πως τα υπόλοιπα από τα 11,5 δισ. πλεόνασμα θα πάνε στην εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, για το οποίο δεν ευθύνεται ο λαός, στις επιδοτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και στους υπέρογκους στρατιωτικούς εξοπλισμούς στο πλαίσιο της πολεμικής οικονομίας.
Με αφορμή τους κομπασμούς της κυβέρνησης ότι έχουν βελτιωθεί οι ρυθμοί της οικονομίας, σημείωσε ότι αυτή η βελτίωση των δεικτών δεν έχει κανένα αντίκρισμα στη ζωή του λαού και των εργαζομένων, των οποίων η θέση δεν έχει βελτιωθεί, αντίθετα έχει επιδεινωθεί με τη φοροεπιδρομή, την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις που δεν καλύπτουν το αυξημένο κόστος ζωής. Αναφέρθηκε ακόμα στην αντιλαϊκή πολιτική και των άλλων κομμάτων που υποτάσσονται στη λογική των κοστολογημένων μέτρων και των «αντοχών της οικονομίας», οι οποίες ισχύουν για τις ανάγκες του λαού, όχι όμως και για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
