Μέτρα για να αντιμετωπιστεί η «απανθρωπιά» και η «βιαιότητα» που βιώνουν οι αιμοκαθαρόμενοι της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού του Νοσοκομείου Λευκάδας ζήτησε να πάρει η κυβέρνηση ο Νίκος Παπαναστάσης, βουλευτής του ΚΚΕ, στο πλαίσιο σχετικής συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης του ΚΚΕ στην Ολομέλεια της Βουλής.
Όπως εξήγησε, πιο συγκεκριμένα, από τον Σεπτέμβρη η συγκεκριμένη μονάδα λειτουργεί μόνο με μία γιατρό, τη διευθύντρια της μονάδας, δεδομένου ότι δεν έχουν καλυφθεί ούτε οι 3 θέσεις νεφρολόγων που προβλέπει το «πανάρχαιο», πλέον, οργανόγραμμα του Νοσοκομείου, ενώ εξυπηρετεί καθημερινά 34.
Παράλληλα, ο βουλευτής του ΚΚΕ περιέγραψε λεπτομερώς το ξεζούμισμα της διευθύντριας, η οποία καλείται να παρέχει υπηρεσίες και στα εξωτερικά ιατρεία, αλλά και στην παθολογική κλινική, ενώ αναφέρθηκε και στην επιστολή της ίδιας προς τη διοίκηση, μέσα από την οποία ζητά ενίσχυση του νοσηλευτικού προσωπικού και εκφράζει την αγωνία της, λέγοντας χαρακτηριστικά «ότι προκειμένου να υποπέσει σε ιατρικά λάθη λόγω σοβαρότατης κόπωσης… θα αναγκαστεί να υποβάλλει την παραίτησή της». Ο Ν. Παπαναστάσης επισήμανε και το κύμα αλληλεγγύης και στήριξης που δέχεται από τον λαό της Λευκάδας η εν λόγω γιατρός.
Ειδική αναφορά έκανε και στα «επικίνδυνα για τους ασθενείς μπαλώματα», στα οποία επιδίδονται κυβέρνηση και διοίκηση για να διαχειριστούν την εκρηκτική κατάσταση, με τη μεταφορά 1 γιατρού από Φιλιάτες και 1 από Μεσολόγγι. Την ίδια στιγμή, όπως είπε ο Ν. Παπαναστάσης, αιμοκαθαιρόμενοι και συγγενείς «ζουν καθημερινά τον τρόμο πιθανής μετακίνησής τους», ενώ «ελπίζουν να τους δοθεί η δυνατότητα να ζήσουν ως άνθρωποι». Ως εκ τούτου, κάλεσε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για να ενισχυθεί άμεσα η μονάδα με νεφρολόγους και νοσηλευτικό προσωπικό, να εγκριθεί νέο οργανόγραμμα σύμφωνα και με τις σύγχρονες ανάγκες, να προκηρυχθούν θέσεις εργασίας και να μετατραπούν με νομοθετική ρύθμιση όλοι οι συμβασιούχοι σε αορίστου χρόνου με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Απαντώντας στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, ο Αδ. Γεωργιάδης, πέρα από το γεγονός ότι, ειδικά στη δευτερολογία του, με γραφικές φωνές συκοφάντησε το εργατικό λαϊκό κίνημα ως εκπρόσωπος της «συμμορίας του Εμπορίου Υγείας», ουσιαστικά προσπάθησε να παρουσιάσει μία ειδυλλιακή κατάσταση. Ειδικότερα, αντί να σταθεί στο πρόβλημα της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού και να απαντήσει ουσιαστικά στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, επέλεξε να αναδείξει πως η πραγματικότητα είναι τάχα διαφορετική και πως γενικότερα όλα βαίνουν καλώς στο καινούργιο Νοσοκομείο Λευκάδας, υπερθεματίζοντας τις αυξήσεις που έχουν γίνει σε προϋπολογισμό και προσωπικό.
Παραδέχθηκε, βέβαια, ότι όντως υπάρχει πρόβλημα με το προσωπικό στη μονάδα νεφρού, το οποίο, όπως ισχυρίστηκε, η κυβέρνηση προσπάθησε να λύσει. Παρόλα αυτά, αυτό που δεν παραδέχθηκε είναι ότι οι υγειονομικοί δεν ανταποκρίθηκαν στην προκήρυξη θέσεων εργασίας που ανήγγειλε ακριβώς επειδή η πολιτική της έχει οδηγήσει σε εντατικοποίηση της εργασίας στην Υγεία, υπερεφημέρευση και εξάντληση των υγειονομικών.
Από πλευράς του, αυτό ακριβώς ανέδειξε ο Ν. Παπαναστάσης στη δευτερολογία του. Ότι, δηλαδή, αυτές οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης, από την οποία «μία νεφρολόγος “τελειώνει” βιολογικά». Έκανε, επίσης, λόγο και για το γεγονός ότι η Μονάδα Εμφραγμάτων στο ίδιο νοσοκομείο, στη Λευκάδα, αν και είναι πλήρως εξοπλισμένη, δεν λειτουργεί, όπως και η ΜΕΘ, η οποία δεν έχει γιατρούς και νοσηλευτές.
Τόνισε, ακόμα, ότι το ΚΚΕ έγκαιρα έχει προειδοποιήσει πως «η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα θα γίνει πάνω στα συντρίμμια του δημόσιου», προσθέτοντας πως η υποστελέχωση του Νοσοκομείου Λευκάδας «δεν είναι άσχετη με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης», ακριβώς επειδή η υποστελέχωση είναι αποτέλεσμά της, αλλά, ταυτόχρονα και προϋπόθεσή της: «Πώς θα μπορούσαν να θησαυρίζουν σε βάρος των ασθενών τα μεγαθήρια που λυμαίνονται τον χώρο της Υγείας αν αυτή τη στιγμή το Νοσοκομείο Λευκάδας και η νεφρολογική κλινική δούλευε στην τρίχα;».
Τέλος, επισήμανε πως αυτό που συμβαίνει στην Υγεία «είναι η κατάρρευση του μύθου που διακίνησαν όλοι όσοι κυβέρνησαν μέχρι σήμερα», κάνοντας λόγο για δήθεν αρμονική συνύπαρξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα: «Όμως η πολιτική τους, η πολιτική της κυβέρνησής σας μετράει δυστυχώς νεκρούς, μετράει τσακισμένους, μετράει βασανισμένους».
