Το νέο σχέδιο έρευνας και διάσωσης της Τουρκίας ανακοίνωσε ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Αλί Καραοσμάνογλου. Ο Τούρκος υπουργός ανάρτησε μάλιστα στο Twitter το σχετικό χάρτη, στον οποίο εμφανίζονται οι «περιοχές ευθύνης» της Τουρκίας με τον παλιό σχεδιασμό (πράσινο χρώμα) και με τα διευρυμένα όρια του νέου (μωβ), καλύπτοντας όλη την περιοχή από την Κρήτη μέχρι την Κύπρο. Πρόκειται για την επανάληψη της εμφάνισης του χάρτη μπροστά από τον οποίο είχε φωτογραφηθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις αρχές του Σεπτέμβρη επαναφέροντας τότε τη θεωρία περί «Γαλάζιας Πατρίδας».
«Χαιρετίσματα στο Φατίχ, στο Γιαβούζ και στο Κανουνί. Στη Γαλάζια Πατρίδα μας, την περιοχή ερευνών και διάσωσης την επεκτείναμε με τρόπο που θα περιλαμβάνει και τις περιοχές όπου πραγματοποιούν εργασίες τα ερευνητικά μας πλοία. Καλορίζικο το νέο σχέδιο έρευνας και διάσωσης!», ανέφερε ο Τούρκος υπ. Μεταφορών.
Η απάντηση του ΥΠΕΞ
Από την πλευρά του, το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση για το γεγονός:
«Η τουρκική περιοχή ευθύνης έρευνας και διάσωσης που ορίστηκε αυθαίρετα με το νέο τουρκικό νόμο, όπως άλλωστε και αυτή που είχε ορισθεί με τον τουρκικό νόμο του 1988, είναι παράνομη στο μέτρο που επικαλύπτει περιοχές ελληνικής κυριαρχίας και δικαιοδοσίας, συνεπώς δεν παράγει έννομα αποτελέσματα. Πέραν όμως αυτού, δεν στηρίζεται σε επιχειρησιακά κριτήρια και δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής.
Η ελληνική περιοχή ευθύνης, η οποία έχει καθορισθεί την δεκαετία του ’50 με Περιοχικές Συμφωνίες Αεροναυτιλίας του ICAO και δηλωθεί από το 1975 στον αρμόδιο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ), συμπίπτει με το FIR Αθηνών και είναι σύμφωνη με τις συστάσεις του ΙΜΟ και ΙCAO, όπως περιλαμβάνονται στο Διεθνές Εγχειρίδιο Αεροναυτικής και Ναυτικής Έρευνας και Διάσωσης (IAMSAR Manual). Υπογραμμίζεται ότι και στην πράξη η Ελλάδα, μέσω του αρμόδιου ελληνικού Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (Joint Rescue Coordination Center – JRCC) στον Πειραιά, συντονίζει αποτελεσματικά όλες τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στην περιοχή ευθύνης της, παρέχοντας εν προκειμένω υπηρεσίες σε όλα τα κινδυνεύοντα πλοία και αεροπλάνα.
Είναι σαφές ότι η Τουρκία, με την τελευταία αυτή κίνηση που έχει αμιγώς πολιτικά κίνητρα, δεν διστάζει να προκαλέσει σύγχυση, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Η κίνηση αυτή έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο τουρκικών αυθαιρεσιών και παρανόμων διεκδικήσεων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες άλλωστε ευθύνονται για την άνευ προηγουμένου κλιμάκωση της τελευταίας περιόδου. Οι τουρκικές ενέργειες θα προσκρούσουν και πάλι στην διεθνή νομιμότητα με την οποία η Τουρκία θα πρέπει επιτέλους κάποτε να συμφιλιωθεί.”
Το ζήτημα είναι πως η τουρκική επιθετικότητα είναι αποτέλεσμα του στρατηγικού σχεδιασμού που σκοπό της έχει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης της Τουρκίας. Προς επίτευξη αυτού, επιδιώκει διαχρονικά την υποστήριξη από εταίρους και τις συμμαχίες τους, (ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία, ΝΑΤΟ, ΕΕ, κ.α.). Είναι άλλωστε γνωστό στους πάντες η θέση του ΝΑΤΟ για τον ενιαίο επιχειρησιακό χώρο του Αιγαίου, την συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία και την δυνατότητα να αυξήσει τις επιχειρήσεις θαλάσσιας έρευνας και διάσωσης (SAR) στη Διεθνή Θάλασσα του Αιγαίου, FRONTEX, ασκήσεις SNMG2 και άλλα.
Στους ίδιους βέβαια «φίλους και συμμάχους», αλλά με μικρές διαφορές, απευθύνεται ή συμμετέχει και η εδώ αστική τάξη και η αντίστοιχη κυβέρνηση, για να βρει υποτίθεται το δίκιο της και να διασφαλίσει τα υφιστάμενα. Η στάση των συμμάχων της ελληνικής αστικής τάξης, παρά τα λόγια «συμπάθειας» σε όλα σχεδόν τα ζητήματα – προσφυγικό, θαλάσσιες και εναέριες παραβιάσεις, σύνορα, ΑΟΖ κ.α – δεν μπορεί να κρύψει ότι υπαγορεύεται από την επιδίωξη ενίσχυσης των δικών τους θέσεων στην περιοχή ενάντια σε Ρωσία, Κίνα, τη διατήρηση της ΝΑΤΟικής συνοχής και τη σταδιακή προώθηση της αναβάθμισης της Τουρκίας στο καθεστώς συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
