Ως στρατιώτης που υπηρετώ τη θητεία μου στην Κύπρο, όπως και πολλοί ακόμα συνάδελφοί μου, παρακολουθώ με προσοχή τις καθημερινές ραγδαίες εξελίξεις στα μέτωπα του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.
Η γενίκευση του πολέμου, το κουβάρι των συγκρούσεων και ανταγωνισμών μεταξύ ιμπεριαλιστικών οργανισμών και κρατών, η κοντινή – σε περιπτώσεις, λίγων εκατοντάδων χιλιομέτρων – απόσταση από τη φωτιά του πολέμου, δικαιολογημένα δημιουργούν ανησυχία στους νέους στρατευμένους, φουντώνουν την συζήτηση μέσα στα στρατόπεδα.
Την ίδια στιγμή βαθαίνει η εμπλοκή της Κύπρου στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, γεγονός που υπογραμμίζουν οι πρόσφατες εξελίξεις, η συζήτηση για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, οι νέες αμερικανοΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις που σχεδιάζονται, η πρόσφατη επίσκεψη του Βρετανού πρωθυπουργού.
Αυτά τα σχέδια καμία σχέση δεν έχουν με το συμφέρον του κυπριακού λαού, που χρυσοπληρώνει τις αμερικανοΝΑΤΟικές δαπάνες, που βλέπει τη χώρα του να μετατρέπεται σε «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και να παρέχει διευκολύνσεις στο κατοχικό κράτος – δολοφόνο Ισραήλ για να αιματοκυλά τους λαούς της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, της Συρίας.
Τα σχέδια ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου, επέκτασής του στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, μόνο προστασία δεν προσφέρουν, σπρώχνοντας σε μεγάλους κινδύνους τον κυπριακό λαό. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Τουρκία, χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ, κατέχει το 40% του νησιού εδώ και 50 χρόνια και οξύνει την επιθετικότητά της, με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς σε ρόλο «Πόντιου Πιλάτου» στην προσπάθεια να τραβηχτεί στην αγκαλιά της Δύσης, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσής τους με τη Ρωσία.
Και πώς μπορούν να ταυτιστούν τα συμφέροντα των λαών της περιοχής με τα συμφέροντα των αστικών τάξεων και των μονοπωλιακών ομίλων, όταν την ίδια στιγμή που σκιαγραφούνται μεγάλοι κίνδυνοι για τους πρώτους η οικονομία του πολέμου παράγει αμύθητα κέρδη για τους δεύτερους; Με τις στρατιωτικές δαπάνες να ανέρχονται σε δισεκατομμύρια, νέα πεδία κερδοφορίας να δημιουργούνται στις κατεστραμμένες περιοχές και ο τσακωμός να μεγαλώνει για το ποιο μονοπώλιο θα βάλει στο χέρι το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας».
Αυτό το ασταμάτητο κυνήγι των μονοπωλιακών ομίλων για κερδοφορία είναι που επιβάλλει την προσπάθεια αστικών κρατών και κυβερνήσεων να συντάξουν τους λαούς της Ελλάδας και της Κύπρου στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Γι’ αυτό επιστρατεύουν την καταστολή και την τρομοκρατία απέναντι στον «εχθρό λαό» και στα στρατευμένα παιδιά του.
Γι’ αυτό επιχειρούν να επιβάλουν το ΝΑΤΟικό «σιωπητήριο», με πειθαρχικές διώξεις σε φαντάρους που έπραξαν το αυτονόητο, να εναντιωθούν με θάρρος και με ψηλά το κεφάλι στα ματωμένα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, να διατρανώσουν τα φιλειρηνικά τους αισθήματα και την αλληλεγγύη τους σε κάθε λαό που αντιστέκεται στη βαρβαρότητα.
Σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες είναι που οι λαοί της Κύπρου, της Ελλάδας, της ευρύτερης περιοχής θα πρέπει να εντείνουν της δράση τους, βάζοντας μπροστά τα δικά τους συμφέροντα, απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, που αποτέλεσμα έχουν «να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ». Γιατί οι λαοί έχουν τη δύναμη, αν το αποφασίσουν, να χαράξουν μόνοι τους τη δική τους πορεία.
Μέσα και έξω από τα στρατόπεδα ενώνουμε τη φωνή μας με τον λαό της χώρας μας, τον κυπριακό λαό και τους λαούς όλης της περιοχής: Κάτω τα χέρια από τους φαντάρους! Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, όχι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών!
Αντώνης ΤΖΙΡΙΤΑΣ
Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ,
στρατιώτης (ΠΖ) 2ο Μ/Κ ΤΠ – ΕΛΔΥΚ
