Για μία ακόμα χρονιά φέτος η ελληνική υδατοσφαίριση σημείωσε σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, με τα χάλκινα μετάλλια που κατέκτησαν πρόσφατα η Εθνική ανδρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου της Βουδαπέστης και η Εθνική νεανίδων στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Σπουδαίες επιτυχίες που ως συνήθως έδωσαν αφορμή για πανηγυρισμούς και μεγαλοστομίες εκ μέρους των κυβερνητικών στελεχών στον αθλητισμό, χωρίς όμως να μπορούν να κρυφτούν τα γενικότερα προβλήματα και στο συγκεκριμένο άθλημα στη χώρα μας, με κυριότερο ανάμεσά τους την απουσία ενός συνολικού πλαισίου στήριξης από πλευράς πολιτείας τόσο για τους αθλούμενους όσο και για τα σωματεία που καλλιεργούν το άθλημα.
Μέσα από πλήθος περιπτώσεων όλα αυτά τα χρόνια, άλλωστε, έχει αποδειχθεί ότι οι επιτυχίες σε κάποιο αγώνισμα έχουν έρθει ως το αποτέλεσμα της επίπονης – ηθικά και οικονομικά – προσπάθειας από τους αθλητές και τους ανθρώπους των σωματείων, και όχι χάρη σε κάποια οργανωμένη κρατική στήριξη. Και η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη σε ό,τι αφορά σωματεία της περιφέρειας ή στις μικρότερες κατηγορίες, όπου οι αθλούμενοι και τα στελέχη των συλλόγων καλούνται να δώσουν καθημερινή μάχη για να μπορέσουν να αθληθούν ή για να κρατήσουν ζωντανό το σωματείο, προκειμένου να επιτελέσει τον σημαντικό του ρόλο σε μια πόλη ή περιοχή.
Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Kώστα Πετρόπουλο, προπονητής του τμήματος υδατοσφαίρισης του συλλόγου Πολιτιστική Αθλητική Ένωση «Αργης» Καλαμάτας, όπου, εκτός από το πόλο, καλλιεργούνται επίσης τα αθλήματα της κολύμβησης, της τεχνικής κολύμβησης, του βόλεϊ, της ποδηλασίας και του τρίαθλου. Ο Κ. Πετρόπουλος ανάμεσα σε άλλα στέκεται στον πολύπλευρο και σημαντικό ρόλο που έχει ένα αθλητικό σωματείο της επαρχίας, μιλάει για τις ειδικές δυσκολίες που καλείται να ξεπεράσει το τμήμα πόλο, αλλά και για τις συνέπειες των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να εφαρμόζονται στον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Πολύπλευρος ο ρόλος ενός αθλητικού σωματείου
— Ποια η ιστορία και ποια η δουλειά που γίνεται σήμερα στο τμήμα υδατοσφαίρισης του συλλόγου;
— Το τμήμα ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 2009 από παλιούς αθλητές υδατοσφαίρισης, οι οποίοι ήθελαν να προσφέρουν στον χώρο του αθλήματος, με όρεξη και μεράκι. Τα τελευταία 5 χρόνια λειτουργούν οι ακαδημίες μας, με βασικό γνώμονα τη διάδοση του αθλήματος στη νέα γενιά της Καλαμάτας. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε ένα σύνολο παιδιών που έχουν μεράκι για το άθλημα, με σημαντικότερη επιτυχία τη συμμετοχή μας στην ημιτελική φάση του πρωταθλήματος Κ12 της σεζόν 2021 – 2022.
— Τι σημαίνει για τη νεολαία και τις μικρότερες ηλικίες μιας επαρχιακής πόλης η ύπαρξη αθλητικών ερασιτεχνικών σωματείων;
— Το άθλημα της υδατοσφαίρισης αποτελεί μία διέξοδο στην καθημερινότητα για τη νεολαία. Σε συνδυασμό με το απαιτητικό περιβάλλον που δημιουργείται από το υγρό στοιχείο και το γεγονός ότι η υδατοσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα, δίνει στα νέα παιδιά τη δυνατότητα να αναπτύξουν δεξιότητες, πειθαρχία, να λειτουργούν ομαδικά, να κοινωνικοποιηθούν πιο εύκολα, να έρθουν πιο κοντά, να μοιραστούν σκέψεις, απόψεις, προβληματισμούς κ.λπ.
Οικονομικό και υποδομές οι άξονες των προβλημάτων
— Ποιες δυσκολίες καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα ένας ερασιτεχνικός αθλητικός σύλλογος της επαρχίας ώστε να κάνει απρόσκοπτα τη δουλειά του;
— Οι κύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο έχουν κοινή αφετηρία και σχετίζονται όλες με τη μειωμένη χρηματοδότηση στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, σε συνδυασμό με τα λειτουργικά έξοδα, που αυξάνονται με εκθετικούς ρυθμούς. Με την κατάσταση να επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο, φτάνοντας σήμερα ένα ερασιτεχνικό σωματείο, αν δεν έχει βάλει λουκέτο, να βρίσκεται ένα βήμα πριν απ’ αυτό, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού τα όριά του.
— Ειδικά ένας σύλλογος που δραστηριοποιείται στον χώρο του υγρού στίβου τι έξτρα δυσκολίες καλείται να ξεπεράσει;
— Ο χώρος του υγρού στίβου έχει πολλά κοινά προβλήματα με τα υπόλοιπα αθλήματα, αλλά και κάποιες έξτρα δυσκολίες που προκύπτουν από τη φύση του αθλήματος. Όπως ξέρετε, φυσικά, η χρηματοδότηση στον μαζικό αθλητισμό είναι εξαιρετικά μειωμένη, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι αθλητικοί χώροι να είναι εξαιρετικά λίγοι και, όπου υπάρχουν, να υπολειτουργούν. Απ’ αυτό δεν ξεφεύγει και ο υγρός στίβος, ακόμα περισσότερο αφού μία πισίνα έχει περισσότερα λειτουργικά έξοδα. Τώρα, πιο εξειδικευμένα προβλήματα στο άθλημά μας προκύπτουν και από το γεγονός ότι ο αριθμός των ομάδων είναι μικρός. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται μετακινήσεις ακόμα και για φιλικά παιχνίδια, ενώ στους αγώνες στις μικρότερες κατηγορίες στοιβάζουμε 4 και 5 παιχνίδια σε ένα Σαββατοκύριακο, με αποτέλεσμα να απαιτείται και διαμονή. Όταν μιλάμε για ομάδες που βρίσκονται σε νησιά, τα έξοδα αυξάνονται κατακόρυφα, αφού τα ακτοπλοϊκά είναι ένα πολύ μεγάλο κόστος. Όπως καταλαβαίνετε, από τη στιγμή που η χρηματοδότηση είναι μειωμένη, τα παραπάνω μετακινούνται στις οικογένειες των αθλητών.
— Μένοντας στη μετακύλιση των εξόδων στις οικογένειες των αθλούμενων: Σήμερα είναι γνωστό ότι οι γονείς καλούνται να σηκώσουν το βάρος των εξόδων για την άθληση των παιδιών. Πώς έχει η κατάσταση;
— Όπως συμβαίνει και σε άλλα αθλήματα, έτσι και στον χώρο του πόλο, για την πλειοψηφία των σωματείων, τους πραγματικούς χορηγούς στο άθλημα αποτελούν οι γονείς και οι οικογένειες των αθλούμενων. Αυτοί καλούνται να σηκώσουν το βάρος των εξόδων, που πρακτικά μετακυλίεται σε αυτούς, εξαιτίας των λογικών που έχουν επιβληθεί σήμερα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ωστόσο, πλέον, με την αύξηση του κόστους ζωής, την ακρίβεια σε Ενέργεια και βασικά αγαθά, νομίζω ότι βρίσκονται σε ένα κρίσιμο στάδιο για την «επόμενη μέρα». Είναι προφανές ότι αρκετές οικογένειες, μην μπορώντας να τα βγάλουν πέρα, το πρώτο που θα «κόψουν» το επόμενο διάστημα είναι η άθληση των μελών τους.
Επικίνδυνες οι συνέπειες αυτής της πολιτικής για τον αθλητισμό
— Τι συνέπειες μπορεί να έχουν αυτά στην άθληση, ειδικά των παιδιών;
— Αυτό το ζήτημα πρέπει πρώτα και κύρια να αντιμετωπιστεί κοινωνικά, αφού έχει σαν αποτέλεσμα να αποκλείει μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων από τον αθλητισμό, πράγμα που σε συνδυασμό με την καθιστική ζωή που επικρατεί σήμερα οδηγεί στην αύξηση της παχυσαρκίας και άλλων νοσημάτων που σχετίζονται με την περιορισμένη κίνηση. Τώρα, σε αγωνιστικό επίπεδο, είναι πολλά τα παραδείγματα αθλητών που σταμάτησαν το άθλημα της υδατοσφαίρισης σε μικρή ηλικία, αφού οι απαιτήσεις σε υψηλό επίπεδο είναι μεγάλες και δύσκολα συνδυάζονται με εργασία.
— Με την πολιτική διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων στον αθλητισμό να είναι κομμένη και ραμμένη στην ενίσχυση και στην ικανοποίηση των «θέλω» του επαγγελματικού αθλητισμού, ποιο είναι το μέλλον του αθλητισμού στη χώρα μας;
— Η ζωή δείχνει ότι η πολιτική αυτή οδηγεί τη λαϊκή οικογένεια έξω από τον αθλητισμό, αφού δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις που προκύπτουν από την πολιτική που ακολούθησαν όλα τα κόμματα που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Την ίδια στιγμή οι αστοί, που λυμαίνονται τον επαγγελματικό αθλητισμό, χρηματοδοτούνται με πολλά εκατομμύρια. Αυτό αποδεικνύει στο σήμερα ότι το κράτος θέλει τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας έξω από τον αθλητισμό, να ξεσπάνε τα προβλήματά τους στις κερκίδες, και όχι να βρίσκουν μία δημιουργική διέξοδο μέσα από τη συμμετοχή τους στον μαζικό αθλητισμό.
