Με αποφάσεις που ρίχνουν κι άλλο «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και στον ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα ολοκληρώθηκε χτες στις Βρυξέλλες η διήμερη Σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ.
Στη Σύνοδο συμμετείχε ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος υπογράμμισε την «κομβική σημασία του λιμένα της Αλεξανδρούπολης για την ασφάλεια του εφοδιασμού της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ».
Τόνισε επίσης ότι «σε αυτή τη φάση του πολέμου η ανάγκη για ενίσχυση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων καθίσταται επιτακτική». Εξ ου και υπογράμμισε ότι η ελληνική κυβέρνηση «θα παράσχει στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια για όσο διάστημα απαιτηθεί».
Διόλου τυχαία, άλλωστε, ανάμεσα στις διμερείς συναντήσεις που είχε στο περιθώριο της Συνόδου, ήταν και με τον Γερμανό ομόλογό του, Μπ. Πιστόριους, με τον οποίο ανάμεσα σε άλλα συζήτησε, κατά πληροφορίες, την αποστολή στο Κίεβο ελληνικών αρμάτων μάχης «Leopard 1», βαθαίνοντας την εμπλοκή της χώρας στο Ουκρανικό, εκθέτοντας τον λαό σε ανυπολόγιστους κινδύνους.
Το παζάρι αναμένεται να συνεχιστεί και στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, Παρασκευή με Κυριακή, όπου θα παραβρεθεί και ο Κυρ. Μητσοτάκης.
Ενα παζάρι πολυεπίπεδο, με τον Παναγιωτόπουλο να σπεύδει να ξεκαθαρίσει στη Σύνοδο ότι «η Ελλάδα θα συμμετάσχει ενεργά στο τεράστιο έργο της Διεθνούς Κοινότητας για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας», στην πρεμούρα της αστικής τάξης να πάρει το μερτικό της από την «πολυδιάστατη» – όπως την χαρακτήρισε – «συνεισφορά της χώρας μας στη Συμμαχία» και για το γεγονός ότι «η Ελλάδα εκπληρώνει τις συμμαχικές της υποχρεώσεις διατηρώντας τις αμυντικές της δαπάνες πάνω από το όριο του 2% του ΑΕΠ και τις επενδύσεις για πρόσκτηση οπλικών συστημάτων, Ερευνα και Ανάπτυξη άνω του 20%», άλλη μια νόρμα αυτή του ΝΑΤΟ, που επίσης πιάνει η ντόπια αστική τάξη.
Τέλος, δεν περνά απαρατήρητο ότι την ίδια ώρα που στο ΝΑΤΟ συζητούσαν για την κατάσταση και στη Γεωργία, στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας υποδεχόταν τον Γεωργιανό ομόλογό του, βάζοντας για συζήτηση, μεταξύ άλλων, τις σχέσεις της χώρας του Καυκάσου με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τονίζοντας ο Ελληνας υπουργός το γεγονός ότι πρόσφατα διορίστηκε Ελληνας πρέσβης ως επικεφαλής της Αποστολής Επιτήρησης της ΕΕ στη Γεωργία, άλλη μια αποστολή «ευρωατλαντικού μπροστάρη» στην περιοχή.
Αλλωστε ο Δένδιας διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει την ευρωενωσιακή «προοπτική» της Γεωργίας «και θα κάνουμε και συγκεκριμένα πράγματα γι’ αυτό», όπως έταξε, τονίζοντας παράλληλα τη «σημασία της ευθυγράμμισης των ανατολικών μας εταίρων – και της Γεωργίας – στις αποφάσεις και δηλώσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας».
Στα των αποφάσεων…
Οι υπουργοί της ευρωατλαντικής Συμμαχίας ενέκριναν, χθες τη νέα «Πολιτική Καθοδήγηση για τον Αμυντικό Σχεδιασμό» («Political Guidance for Defence Planning»), η οποία στόχο έχει, επισήμως, να διασφαλίσει ότι το ΝΑΤΟ θα αναπτύξει τις «απαραίτητες ικανότητες» στις σύγχρονες συνθήκες ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.
Οι υπουργοί εστίασαν σε τρόπους ενίσχυσης της βιομηχανικής παραγωγής, καθώς προσπαθούν να αυξήσουν την παραγωγή όπλων και πυρομαχικών, ώστε να μην… ξεμείνουν. Εξάλλου, η διαρκής στρατιωτική ενίσχυση της κυβέρνησης της Ουκρανίας έχει δημιουργήσει πρόβλημα στα αποθέματα πυρομαχικών των κρατών που την ενισχύουν, δημιουργώντας πονοκέφαλο στα επιτελεία.
Αποφάσισαν επίσης μέτρα για την ενίσχυση της προστασίας κρίσιμης σημασίας υποδομών, συμπεριλαμβανομένων των υποθαλάσσιων καλωδίων και αγωγών, με τους ΝΑΤΟικούς να δίνουν για παράδειγμα – τι ειρωνεία – την έκρηξη στον αγωγό Nord Stream, για σαμποτάζ στον οποίο κατηγορούνται ακριβώς οι Ευρωατλαντικοί.
Καθώς, δε, όλα τα παραπάνω απαιτούν πόρους, έγινε μια «αρχική συζήτηση» για το πώς θα αυξήσουν τις πολεμικές δαπάνες σε όλα τα κράτη – μέλη. Τελικές αποφάσεις αναμένεται να παρθούν στη φετινή Σύνοδο Κορυφής τον Ιούλη στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Ωστόσο η κατεύθυνση που δίνεται ήδη, είναι το 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας που ορίστηκε το 2014 να δαπανάται ετησίως για τέτοιες δαπάνες, να μη θεωρείται πια «ταβάνι», αλλά το «μίνιμουμ», υποχρεώνοντας πια όλα τα κράτη – μέλη να δαπανούν τουλάχιστον τόσο, αντί τα συνήθη 6 – 8 που το έπρατταν έως τώρα. Θυμίζουμε πως η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στις δυο πρώτες θέσεις, ξεπερνώντας μάλιστα τελευταία και τις ΗΠΑ, με τη νέα φουρνιά εξοπλισμών που ανακοίνωσε υλοποιώντας ευρωατλαντικά προτάγματα στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.
Σημειωτέον, στο τραπέζι μπήκαν αντίστοιχες δεσμεύσεις και «προς τους άλλους εταίρους μας που κινδυνεύουν, συμπεριλαμβανομένων της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, της Γεωργίας και της Μολδαβίας», όπως είπε ο Στόλτενμπεργκ, δίνοντας και μια σειρά άλλα πεδία ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Υπογράμμισε ότι «ζούμε σε έναν πιο επικίνδυνο κόσμο. Με την επιθετική συμπεριφορά της Ρωσίας, την επίμονη απειλή της τρομοκρατίας και τις προκλήσεις που θέτει η Κίνα», επιχειρηματολογώντας υπέρ των νέων μέτρων που εισηγούνται για «να διασφαλίσουμε ότι η αποτροπή και η άμυνά μας παραμένουν ισχυρές και αξιόπιστες» απέναντι στους ανταγωνιστές τους.
Σε αυτό το φόντο ενέταξε και τις αποφάσεις για «την ενίσχυση της βιομηχανικής ικανότητας και την αναπλήρωση των αποθεμάτων όπλων και πυρομαχικών. Οι Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ παρέχουν άνευ προηγουμένου υποστήριξη για να βοηθήσουν την Ουκρανία να απωθήσει την επιθετικότητα της Ρωσίας. Ταυτόχρονα, αυτό καταναλώνει τεράστια ποσότητα συμμαχικών πυρομαχικών και εξαντλεί τα αποθέματά μας. Οι Σύμμαχοι συμφωνούν στην ανάγκη να εργαστούν χέρι χέρι με την αμυντική βιομηχανία, για να ενισχύσουμε τη βιομηχανική μας ικανότητα», είπε προετοιμάζοντας για νέες παραγγελίες, νέα χρυσοφόρα συμβόλαια για τη βιομηχανία του θανάτου.
