1541
Ο Ισπανός στρατιωτικός και εξερευνητής (κονκισταδόρος), κατακτητής και πρώτος κυβερνήτης της σημερινής Χιλής Πέδρο ντε Βαλδίβια (Pedro de Valdivia), ιδρύει την πόλη Σαντιάγο (η οποία θα γίνει αργότερα πρωτεύουσα) στη Χιλή.
1804
Πεθαίνει ο Γερμανός ιδεαλιστής – μεταφυσικός φιλόσοφος και επιστημολόγος Ιμμάνουελ Καντ (Immanuel Kant).
Το 1755 δημοσίευσε ανώνυμα μια θεωρία του για τη δημιουργία του πλανητικού μας συστήματος και για την ύπαρξη γαλαξιών πέρα από το δικό μας γαλαξία. Αποδίδει δε το δώρο της γνώσης στον άνθρωπο σε θεϊκή παρέμβαση.
Το 1770 έγινε τακτικός καθηγητής της Λογικής και Μεταφυσικής και παράλληλα έκανε παραδόσεις στη Φυσική, Κοσμολογία, Ανθρωπολογία, Θεολογία και Γεωγραφία. Μετά από μερικές μικρότερες δημοσιεύσεις του για θέματα Φυσικής και Μεταφυσικής, παρουσίασε σε τρία θεμελιώδη έργα την υπερβατολογική φιλοσοφία του: «Κριτική του καθαρού Λόγου» (Kritik der reinen Vernunft, 1781), «Κριτική του πρακτικού Λόγου» (Kritik der praktischen Vernunft, 1788) και «Κριτική της κριτικής Δύναμης» (Kritik der Urteilskraft, 1790).
Ο Καντ όρισε τον διαφωτισμό «Τι είναι Διαφωτισμός;», ως την περίοδο που χαρακτηρίζεται από το γνωμικό στη λατινική γλώσσα, «Sapere aude!» («τολμήστε να είστε σοφός» ή «τόλμησε να γνωρίζεις») ή στην ερμηνεία που του δίνει ο ίδιος: «έχε το θάρρος, να χρησιμοποιείς το δικό σου νου, τη δική σου σκέψη.» Αυτή η περίοδος διακρίνεται από την κριτική σκέψη έναντι των άκριτων υπαγορεύσεων και των προκαταλήψεων της εξουσίας, της θρησκείας, της κοινωνίας ευρύτερα. Το έργο του Καντ επέχει θέση συνδετικού κρίκου μεταξύ του Ορθολογισμού και του Εμπειρισμού, δηλαδή, των βασικών φιλοσοφικών ρευμάτων-παραδόσεων του 18ου αιώνα. Είχε, επιπροσθέτως, αποφασιστική επίδραση στο κίνημα του Ρομαντισμού και στη φιλοσοφία του Γερμανικού Ιδεαλισμού, αλλά και του Νεοκαντιανισμού του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα. Το έργο του αποτέλεσε επίσης σημείο εκκίνησης για πολλούς άλλους φιλοσόφους του 20ου και του 21ου αιώνα.
1809
Γεννιέται ο Κάρολος Δαρβίνος (Charles Robert Darwin), Άγγλος φυσιοδίφης, «πατέρας» της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών και της φυσικής επιλογής.
Οι παρατηρήσεις που έκανε στη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Ν. Αμερική και στον Ειρηνικό Ωκεανό τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι τα είδη των ζώων δεν παραμένουν ίδια, αλλά μεταβάλλονται με το πέρασμα του χρόνου. Στο σημαντικότερο έργο του «Περί της γέννησης των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής» (εκδόθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1859) διατύπωσε τη θεωρία της καταγωγής των ειδών, η οποία έτυχε γενικής αναγνώρισης, και επίσης θεμελίωσε τη θεωρία της φυσικής επιλογής που εξηγεί πώς δημιουργούνται τα είδη. Ακολούθησε το 1871 το εξίσου πολύκροτο «Η καταγωγή του ανθρώπου και η φυσική επιλογή», όπου υποστήριξε ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τα πιθηκοειδή.
«Ο Δαρβίνος έβαλε τέρμα στην άποψη που υποστήριζε πως τα είδη των ζώων και των ανθρώπων δε συνδέονται καθόλου μεταξύ τους και πως χρωστιούνται σε τυχαίες αιτίες, γιατί “δημιουργήθηκαν από το θεό”. Ήταν ο πρώτος που έβαλε τη βιολογία πάνω σε βάσεις απόλυτα επιστημονικές και καθόρισε πώς έγινε η εξέλιξη των ειδών και σε ποια σχέση διαδέχτηκαν το ένα το άλλο» (Λένιν)
Έτσι, ο άνθρωπος δε δημιουργήθηκε με κάποιο υπερφυσικό τρόπο, αλλά είναι το αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας στο ζωικό βασίλειο. Φυσικά, ο άνθρωπος δεν είναι απευθείας απόγονος του πιθήκου, όπως διαστρεβλώνεται συχνά η ιστορία της προέλευσης του ανθρώπου. Οι άνθρωποι και οι πίθηκοι είναι διαφορετικοί κλάδοι του ίδιου δέντρου, θα μπορούσαμε να πούμε. Στα βάθη του παρελθόντος, κάποιοι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι ήταν οι κοινοί πρόγονοι και των δύο αυτών ειδών.
Ο Δαρβίνος άθελά του – καθότι ο ίδιος ήταν βαθύτατα πιστός και θρησκευόμενος – κατέστησε «περιττό» το ρόλο του Θεού στη «δημιουργία» του ανθρώπου, ξεσηκώνοντας έτσι τη μήνη της εκκλησίας. Βέβαια, οι σχετικές ιδεαλιστικές και σκοταδιστικές θεωρήσεις καλά κρατούν έως σήμερα.
Η δαρβινική θεωρία αποτέλεσε την κορωνίδα της επιστημονικής σκέψης στη βιολογία έως εκείνο τον καιρό, επιβεβαιώνοντας ότι τα πάντα στη φύση βρίσκονται σε μια διαδικασία συνεχούς αλλαγής και εξέλιξης.
Οι Μαρξ και Ένγκελς εκτιμούσαν βαθύτατα τις ανακαλύψεις του Δαρβίνου, που αποδείκνυαν επιστημονικά ότι η ανθρωπότητα είχε αναδυθεί από το ζωικό βασίλειο. Θεωρούσαν, μάλιστα, ότι η θεωρία του Δαρβίνου αποτελούσε έναν από τους προπομπούς, στο επίπεδο των φυσικών επιστημών, που συνέβαλαν στη γέννηση του διαλεκτικού υλισμού. Ο Ένγκελς τόνιζε ότι η θεωρία του Δαρβίνου ήταν για τη βιολογία αυτό που ήταν για την ιστορία η ανακάλυψη από τον Μαρξ των αντικειμενικών νόμων που καθορίζουν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Οι Μαρξ και Ένγκελς όχι μόνο αποδέχτηκαν τη δαρβινική θεωρία της καταγωγής του ανθρώπου από προγονικά ζώα, αλλά ερμήνευσαν την ειδοποιό διαφορά του ανθρώπου από τα άλλα είδη, αναζητώντας στους υλικούς – κοινωνικούς όρους ζωής των πιθηκόμορφων προγόνων του την εξήγηση της ανωτερότητάς του. Απέδειξαν έτσι ότι η «ανθρωποποίηση» είναι αποτέλεσμα, από ένα σημείο και έπειτα, αλλαγών στον τρόπο ζωής των προγόνων μας, με καθοριστικό το ρόλο της εργασίας, της συνειδητής αλλαγής από τον κοινωνικό άνθρωπο του φυσικού του περιβάλλοντος και μαζί και της ανθρώπινης φύσης.
1809
Γεννιέται ο Αβραάμ Λίνκολν (Abraham Lincoln), 16ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Καταγόταν από αγροτική οικογένεια. Στα νεανικά του χρόνια εργάστηκε ως εργάτης γης, βαρκάρης, εργάτης σιδηροδρόμων, ενώ παράλληλα σπούδαζε τη νομική. Το 1836 έγινε δικηγόρος και ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία. Το 1854 υπήρξε από τους οργανωτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Οι θέσεις και οι ενέργειές του αντικατόπτριζαν τα συμφέροντα των προοδευτικών κύκλων της αστικής τάξης των Βορείων Πολιτειών και των μικροαστών σ’ όλη τη χώρα. Ήταν αποφασιστικός εχθρός της δουλείας και υποστήριζε την απελευθέρωση των σκλάβων. Το 1860 εκλέχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ. Παρά τη μετριοπαθή του στάση, η εκλογή του στάθηκε αφορμή για να αποχωρήσουν από την Ένωση και αυτό σήμαινε την έναρξη του εμφυλίου πολέμου (1861- 1865).
Στη διάρκεια του πολέμου και υπό την πίεση των λαϊκών μαζών, ο Λίνκολν υιοθέτησε σειρά επαναστατικών μέτρων. Το 1863 προώθησε τη Διακήρυξη της Χειραφέτησης. Το 1864 εκλέχθηκε και πάλι πρόεδρος των ΗΠΑ. Η στροφή της κυβέρνησής του προς την επαναστατική πολιτική οδήγησε στη στρατιωτική καταστροφή των δουλοκρατικών δυνάμεων και στην κατάργηση της δουλείας σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ.
1817
Ο πατριωτικός στρατός της Αργεντινής και της Χιλής, αφού διέσχισε τις Άνδεις, νικάει τα ισπανικά στρατεύματα στη μάχη του Τσακαμπούκο.
1856
Πεθαίνει ο Νικολάι Λομπατσέφσκι, ρώσος μαθηματικός, που έβαλε τις βάσεις της Υπερβολικής μη ευκλείδειας γεωμετρίας.
1861
Διεξάγεται ο πρώτος διασυλλογικός αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στο Σέφιλντ της Αγγλίας τίθενται αντιμέτωπες η Σέφιλντ (Sheffield F.C.) και η Χάλαμ (Ηallam FC). Σήμερα και οι δύο αυτές ομάδες αγωνίζονται στο τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα.
1923
Γεννιέται στα περίχωρα της Φλωρεντίας ο Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου και του θεάτρου Φράνκο Τζεφιρέλι (Gian Franco Corsi Zeffirelli).
Το 1941 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, όπου σπούδασε Αρχιτεκτονική και Τέχνη. Μετά τον πόλεμο, θέλησε να συνεχίσει τις σπουδές του, άλλαξε όμως γνώμη όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στο ρόλο του Ερρίκου Δ’ το 1945.
Έτσι, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Το 1948 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στο πλευρό του Λουκίνο Βισκόντι στην ταινία «Η γη τρέμει». Με τον Βισκόντι συνεργάστηκε και σε άλλες ταινίες. Οι μέθοδοι του Βισκόντι είχαν βαθιά επιρροή στο μετέπειτα έργο του Τζεφιρέλι. Εργάστηκε και με άλλους σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Αντονιόνι και ο Ροσελίνι. Είχε συνεργαστεί και με την Μαρία Κάλλας.
Έγινε γνωστός για αρκετές από τις ταινίες που είχε σκηνοθετήσει, κυρίως για το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ) και το «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι» με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, ενώ σκηνοθέτησε τη μίνι σειρά «Ιησούς από την Ναζαρέτ».
1928
Μαζικά ένοπλα συλλαλητήρια των αγροτών της Κρήτης κατά της βαριάς φορολογίας που επέβαλλε η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση απαντά με έκτακτα μέτρα και την αποστολή στο νησί μονάδων στρατού και χωροφυλακής.
Δεκάδες Κρητικοί συλλαμβάνονται. Μεταξύ αυτών, ο ΓΓ του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Νίκος Σφακιανάκης και το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ Στέλιος Παπαδομιχελάκης, κοινοτάρχης τότε του Μαράθου. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και θα γενικευτούν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας μέχρι την πτώση της κυβέρνησης Ζαΐμη στις 4 Ιουλίου.
1930
Συλλαμβάνονται στην Αθήνα από την Ασφάλεια ο Γ. Σιάντος και Γ. Κολοζώφ, ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ.
1934
Ξεκινά στη Βιέννη απεργία (με την υποστήριξη του μικρού και παράνομου ΚΚ Αυστρίας) η οποία γρήγορα μετεξελίσσεται σε πραγματική εξέγερση ενάντια στην φασιστική κυβέρνηση Ντόλφους. Η εξέγερση συντρίφτηκε έπειτα από μερικές μέρες ηρωικών μαχών και κάτω από την προδοτική στάση της σοσιαλδημοκρατίας.
1944
Το νορβηγικό ατμόπλοιο «Όρια» (SS Oria) βυθίζεται στα ανοικτά του Σουνίου, προκαλώντας τον θάνατο περίπου 4.100 Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου. Η βύθισή του αποτέλεσε την 4η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία στην ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τη χειρότερη απώλεια ανθρώπινων ζωών από βύθιση ενός μόνο πλοίου στη Μεσόγειο.
1945
Υπογράφεται η απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας. Στις διαπραγματεύσεις το ΕΑΜ εκπροσώπησαν οι Γιώργης Σιάντος (Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ), Μήτσος Παρτσαλίδης (ΓΓ της ΚΕ του ΕΑΜ) και Ηλίας Τσιριμώκος (ΓΓ του κόμματος Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας. Την κυβέρνηση Πλαστήρα εκπροσώπησαν οι Ιωάννης Σοφιανόπουλος (υπουργός Εξωτερικών), Περικλής Ράλλης (υπουργός Εσωτερικών) και Ιωάννης Μακρόπουλος (υπουργός Γεωργίας).
Η Συμφωνία προέβλεπε μεταξύ άλλων: α) τη μονομερή αποστράτευση του ΕΛΑΣ και συγκρότηση εθνικού στρατού μέσα από κανονική στρατολογία, β) την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από δωσίλογους και φασιστικά στοιχεία και γ) τη διενέργεια δημοψηφίσματος και στη συνέχεια εκλογών μέσα στο 1945.
Η Συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε έναν απαράδεκτο συμβιβασμό που δεν αντιστοιχούσε, ούτε στο συσχετισμό δυνάμεων, αλλά -κυρίως- ούτε στις ανάγκες της ταξικής πάλης εκείνη την περίοδο. Εντάσσονταν στην αδυναμία του ΚΚΕ να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας.
1946
Συνέρχεται στην Αθήνα η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Οι αποφάσεις της προσανατόλισαν το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα προς τον ένοπλο αγώνα, όχι όμως με τρόπο γενικευμένο και αποφασιστικά προσηλωμένο σε αυτόν.
Ανήμερα δημοσιεύεται ο απολογισμός της αστικής τρομοκρατίας στον έναν ακριβώς χρόνο από τη Βάρκιζα: Νεκροί 1.289. Τραυματίες 6.671. Βασανισθέντες 31.632. Συλληφθέντες 84.931. Βιασμένες γυναίκες 165. Ληστείες 6.567. Επιδρομές σε τυπογραφεία 572. Καταδιωκόμενοι δημοκρατικοί πολίτες πάνω από 100.000. Στη χώρα δρούσαν 206 αντικομμουνιστικές συμμορίες.
1954
Πεθαίνει ο Σοβιετικός πρωτοπόρος κινηματογραφιστής και θεωρητικός του κινηματογράφου Νταβίντ Αμπέλεβιτς Κάουφμαν, γνωστός και ως Ντένις Κάουφμαν ή με το ψευδώνυμο (Ν)τζίγκα Βερτόφ. Οι κινηματογραφικές πρακτικές του επηρέασαν το σινεμά-βεριτέ ντοκιμαντέρ και την ομάδα Τζίγκα Βερτόφ (1968-1972).
Σε ψηφοφορία του Sight and Sound το 2012, η ταινία του «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή» ψηφίστηκε ως η 8η καλύτερη όλων των εποχών και το 2014 το καλύτερο ντοκιμαντέρ όλων των εποχών.
1958
Πεθαίνει ο Μαρσέλ Κασέν (Marcel Cachin), μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Γαλλικού ΚΚ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς (από το 1924) και στη συνέχεια του Προεδρείου της ΕΕ της ΚΔ έως την αυτοδιάλυσή της το 1943.
1962
Ο σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα, επισκέπτεται την Αθήνα.
Ο Γιούρι Γκαγκάριν κατά την περιοδεία του στην Ευρώπη 
Το περιοδικό «Δρόμοι της Ειρήνης» με συνέντευξη του Γ. Γκαγκάριν, ενόψει της επίσκεψής του στην Αθήνα
1973
Οι ΗΠΑ υποτιμούν το δολάριο κατά 10%, ώστε να τερματίσουν τη νομισματική κρίση, που επί δύο βδομάδες συγκλονίζει τις ευρωπαϊκές χρηματαγορές. Πρόκειται για καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης, που έχει ξεκινήσει από το 1972 και στη συγκεκριμένη φάση εκδηλώνεται ως νομισματική και στη συνέχεια ως πετρελαϊκή.
1973
Στα πλαίσια της καταστολής των ολοένα και διογκούμενων φοιτητικών αντιδράσεων με αφορμή τον χουντικό Καταστατικό Χάρτη για την Παιδεία, η Δικτατορία βγάζει διάταγμα για τη διακοπή της αναβολής στράτευσης σε σπουδαστές. Μέχρι τις 20 Φλεβάρη διακόπτεται η αναβολή κατάταξης σε 97 συνδικαλιστές φοιτητές. Οι φοιτητές δεν πτοούνται και συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις.
1979
Πεθαίνει ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζαν Ρενουάρ (Jean Renoir).
Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς της 7ης Τέχνης. Το έργο του είναι από τα ευρύτερα και ουσιαστικότερα του κινηματογράφου.
Ο Ρενουάρ, με τρυφερότητα και κατανόηση αγκάλιασε τη ζωή στις πιο αντιφατικές της εκδηλώσεις και ήταν πάντα ανοιχτός σε νέες εμπειρίες και καλλιτεχνικές περιπέτειες. Ήταν το ίδιο ανοιχτός και σε νέους εκφραστικούς και τεχνικούς πειραματισμούς. Έτσι δεν είναι περίεργο ότι χρησιμοποίησε όλη την κλίμακα των καλλιτεχνικών τρόπων, δηλαδή, από το ντοκιμαντέρ και το νατουραλισμό έως τη θεατρικότητα, περνώντας από την εικαστική αίσθηση των εικόνων συχνά με δυνατές και διαφορετικές συνθέσεις ύφους και στιλ.
Το έργο του διαπνέεται από ουμανισμό αλλά με συνείδηση ότι η ζωή είναι ποικίλη και συγκεχυμένη, ότι δεν μπορεί να υπάρξει σαφής ερμηνεία των φαινομένων και ότι μέσα από το καλό είναι δυνατόν να γεννηθεί το κακό και το αντίθετο. Ένα από τα αριστουργήματα του σκηνοθέτη είναι: «Η μεγάλη χίμαιρα», που γύρισε στα 1937 και «Ο κανόνας του παιχνιδιού» στα 1939. Ήταν γιος του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου εξπρεσιονιστή Πιερ Ογκιστ Ρενουάρ .
1980
Πεθαίνει η ηθοποιός Γεωργία Βασιλειάδου. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου.
Προκειμένου να βοηθήσει την οικογένειά της, άφησε νωρίς το σχολείο και εργάστηκε. Πρωτοεμφανίστηκε το 1918 στον «Ερνάνη», αλλά ξεκίνησε τις σπουδές της στη Γεννάδειο Σχολή το 1923.
Εργάστηκε σε μεγάλα θεατρικά σχήματα της εποχής με τους Κυβέλη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Δημήτρη Μυράτ, ερμηνεύοντας ποικίλους ρόλους.
Στα μέσα του 1930 αποφάσισε να σταματήσει, αλλά ο Αλέκος Σακελλάριος της προσέφερε ένα ρόλο το 1939 στα «Κορίτσια της παντρειάς», που έγινε η αφορμή για το ξεκίνημα μιας δεύτερης, αλλά περισσότερο γνωστής καριέρας – αυτή τη φορά ως κοσμαγάπητης κωμικού του σινεμά.
Επίσης, έλαβε μέρος στην τηλεοπτική σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».
2002
Ξεκινά στην Χάγη η δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας την περίοδο των βομβαρδισμών της από το ΝΑΤΟ το 1999.
Στόχος της δίκης – παρωδίας είναι να μη δικαστεί μόνον ο Σλ. Μιλόσεβιτς, αλλά νοερά να «κάτσει στο σκαμνί» κάθε διάθεση στο κόσμο να αντισταθεί στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
2019
Τίθεται σε ισχύ η «Συμφωνία των Πρεσπών» μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας. Τα ελληνικά αστικά κόμματα, πέρα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους περί του ονόματος της γειτονικής χώρας, ομονοούν στα Αμερικανικά και Ευρωενωσιακά σχέδια για ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Η χώρα μας, με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των δορυφόρων τους, βαθαίνει τη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς Αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς για απόσπαση κρατών από την επιρροή της Ρωσίας. Γίνεται μεντεσές των ΗΠΑ στην περιοχή (όπως είπε ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρυ Πάιατ και αποδέχθηκε με χαρά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), μετατρέποντας τη χώρα μας σε τεράστια αμερικανονατοϊκή βάση και ταυτόχρονα σε στόχο για τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
2023
“Φεύγει” από τη ζωή η σπουδαία ηθοποιός Ντενίζ Μπαλτσαβιά σε ηλικία 91 ετών μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
Για δεκαετίες η Ντενίζ Μπαλτσαβιά ήταν στο σανίδι του θεάτρου, με εμφανίσεις και στην τηλεόραση.
Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, πήγε στην Αγγλία, όπου σπούδασε αγγλική φιλολογία και παράλληλα στη Δραματική Σχολή, ενώ δούλευε σε διάφορες δουλειές για να καταφέρει να επιβιώσει σε μια ξένη χώρα και παράλληλα να σπουδάζει.
Όταν γύρισε στην Ελλάδα η πρώτη της δουλειά ήταν με τον Μάνο Κατράκη. Δούλεψε με πολλούς αξιόλογους ηθοποιούς όπως Παξινού, Μινωτή, Καρέζη, Καζάκο, Ριάλδη, Βέμπο.
Δούλεψε στο Εθνικό Θέατρο, στα ΔΗΠΕΘΕ Λαμίας, Αγρινίου και Σερρών, στο «Αποθήκη», στα «Σκουπίδια» με την Αλίκη Γεωργούλη. Η πρώτη της επιτυχία ήταν στο έργο «Μάνα, μητέρα, μαμά», στο Θέατρο του Πειραιά σε σκηνοθεσία του Τάκη Βουτέρη.
Στην τηλεόραση είχε ρόλους στις σειρές «Εκείνες και εγώ» και «Ψίθυροι Καρδιάς».
Ήταν αγωνίστρια και σταθερά με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες.
Πηγή: 902.gr
Τα τελευταία χρόνια ήταν φιλοξενούμενη στο «Σπίτι του Αγωνιστή».
