1519
Πεθαίνει ο Ιταλός ζωγράφος, γλύπτης και εφευρέτης Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Θεωρείται αρχετυπική μορφή αναγεννησιακού ουμανιστή και επιστήμονα, καλλιτέχνη, Homo Universalis και ιδιοφυία που ενδιαφερόταν για «τα πάντα» μεταξύ άλλων την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία και τη χαρτογραφία.

Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του συγκαταλέγονται η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός Δείπνος.
Είναι γνωστός και για τις πολλές εφευρέσεις που έκανε όπως βαρούλκα, όλμους οι οποίοι μπορούν να εκσφενδονίζουν πέτρες βροχηδόν, κατασκευή φραγμάτων, μηχανές για αυτόματο πλύσιμο των δρόμων, πτητικές συσκευές -με το πιο διάσημο από αυτό την αεροέλικα ή ελικόπτερο του Λεονάρντο.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1480 άρχισε να ασχολείται πιο συστηματικά με την αρχιτεκτονική και συμμετείχε στην τελευταία επέκταση του καθεδρικού ναού του Μιλάνου.

Έχει κάνει μελέτες για το φως, το μηχανισμό της όρασης, την οπτική και τον ήχο, ενώ μπορούσε να διαβάζει και να γράφει μουσική.

1729
Γεννιέται η Αικατερίνη Β’, αυτοκράτειρα της Ρωσίας από τον Ιούνη του 1762 ως το θάνατό της, το Νοέμβρη του 1796, που έμεινε στην Ιστορία ως «Αικατερίνη η Μεγάλη».

Προκειμένου να δείξει άλλο πρόσωπο από αυτό της στυγνής εξουσίας της μοναρχίας απέκτησε σχέσεις με τον Βολταίρο και τους Γάλλους εγκυκλοπαιδιστές.
Το φιλελεύθερο προσωπείο γρήγορα κατέρρευσε όταν κατέπνιξε στο αίμα την αγροτική επανάσταση στη Ρωσία, το 1776.
Την περίοδο της εξουσίας της προσπάθησε να προσαρτήσει τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, την Κριμαία και τον Βόρειος Καύκασος που τα κατείχε η Τουρκία.
1893
Διοργανώνεται στο Παναθηναϊκό Στάδιο το πρώτο συλλαλητήριο στην Ελλάδα για την Εργατική Πρωτομαγιά, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη.

Σε αυτό πήραν μέρος περίπου 2.000 εργάτες, οι οποίοι ενέκριναν ειδικό ψήφισμα με βασικά αιτήματα την Κυριακάτικη αργία, το 8ωρο και τη σύνταξη. Το ψήφισμα επιδόθηκε στη Βουλή, αλλά αντιμετωπίστηκε με χλευασμό.
Ο Στ. Καλλέργης επιχείρησε να το διαβάσει στους δημοσιογράφους που βρίσκονταν εκεί, ωστόσο συνελήφθη από την αστυνομία και παραπέμφθηκε στο Πλημμελειοδικείο, το οποίο και τον καταδίκασε σε 10ήμερη φυλάκιση.
Δες επίσης: ΑΛΤ.gr Πρωτομαγιά – Οι πρώτοι εορτασμοί στην Ελλάδα (1893–1894)
1919
Η 1η Μεραρχία του ελληνικού στρατού αποβιβάζεται στη Σμύρνη με εντολή του συμμαχικού συμβουλίου και γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό από το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της πόλης.
1933
Μία ημέρα μετά από την Πρωτομαγιά, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του Α. Χίτλερ στη Γερμανία διαλύει όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, που δεν πρόσκειντο στους Ναζί.
Τάγματα εφόδου (S.A.) καταλαμβάνουν τα γραφεία των συνδικάτων και συλλαμβάνουν τους συνδικαλιστές.

1935
Υπογράφεται Σύμφωνο Αμοιβαίας Βοήθειας μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γαλλίας, το οποίο προέβλεπε κοινή δράση στην περίπτωση επίθεσης σε κάποια από τις δύο χώρες.

Η ναζιστική Γερμανία αντέδρασε έντονα και άμεσα, οι δε αντιδράσεις της θεωρήθηκαν από τη Μ. Βρετανία «πλήρως δικαιολογημένες», ενώ όπως δήλωσε ο ίδιος ο Λόυντ Τζορτζ (τέως Πρωθυπουργός) από το βήμα του βρετανικού κοινοβουλίου, «ο Χίτλερ θα ήταν προδότης της Γερμανίας αν δεν υπερασπίζονταν τη χώρα του».
1940
Ματαιώνονται οριστικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λόγω του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Αρχικά ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν στο Τόκιο και στη συνέχεια στο Ελσίνκι.
1943
Σε κοινή σύσκεψη των Κεντρικών Επιτροπών του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ αποφασίζεται η συγκρότηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ.

Η Διοίκηση του Γενικού Στρατηγείου αποτελέστηκε από τους Στέφανο Σαράφη (στρατιωτικός αρχηγός), Άρη Βελουχιώτη (καπετάνιος) και Βασίλη Σαμαρινιώτη –ψευδώνυμο του Ανδρέα Τζήμα- (αντιπρόσωπος ΕΑΜ).

1946
Επαναφέρονται σε ισχύ οι νόμοι της μεταξικής δικτατορίας για τις Επιτροπές Ασφαλείας. Η τρομοκρατία και καταστολή εναντίον του ΚΚΕ και των αγωνιστών της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης εντείνεται και συστηματοποιείται συνεχώς.

1949
Ο Άρθουρ Μίλερ τιμάται με το βραβείο Πούλιτζερ για το θεατρικό έργο του “Ο Θάνατος του Εμποράκου”
1953
Πραγματοποιείται η ενθρόνιση του Βασιλιά Χουσεΐν Α΄ της Ιορδανίας, ο οποίος διαδέχεται σε ηλικία 16 ετών τον πατέρα του Βασιλιά Αμπντάλα Α’.
1955
Ο Τένεσι Ουίλιαμς (φιλολογικό ψευδώνυμο του Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς (Thomas Lanier “Tennessee” Williams III -γεννήθηκε το 1911) τιμάται με βραβείο Πούλιτζερ για το θεατρικό του έργο “Λυσσασμένη Γάτα” (Cat on a Hot Tin Roof)

1957
Πεθαίνει ο Αμερικανός Γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι, γνωστός για τις διώξεις εναντίον των κομμουνιστών ή των υπόπτων ως κομμουνιστών, που ξεκίνησε το 1950 στις ΗΠΑ (ο λεγόμενος «Μακαρθισμός»).

Εκατοντάδες κομμουνιστές, συνδικαλιστές, κ.α. ριζοσπάστες έπεσαν θύματα του Μακαρθισμού, δικάστηκαν και φυλακίστηκαν.
Ακόμα περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών μπήκαν σε «μαύρες λίστες» (μεταξύ αυτών, ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ, κ.α.).
Σχεδόν 3.000 ναυτεργάτες και λιμενεργάτες απολυθήκαν ως ύποπτοι για «αντι-αμερικανικές» δράσεις.
1961
Ξεκινά τις εργασίες του το 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (2-8 Μάη 1961).
Η σύγκλησή του έγινε σε συνθήκες που είχαν διαμορφώσει η δεξιά οπορτουνιστική στροφή, η εσωκομματική διαπάλη και οι Αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας (το 1956 και 1957 αντίστοιχα), καθώς επίσης και η Απόφαση για τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων στην Ελλάδα και την ένταξη των κομμουνιστών στην ΕΔΑ (8η Ολομέλεια 1958).
Οι ίδιες οι διαδικασίες σύγκλησης και διεξαγωγής του Συνεδρίου συνιστούσαν σοβαρό κομματικό πρόβλημα.
Οι διαδικασίες αντιπροσώπευσης ήταν ευάλωτες ως προς την τυπική, καταστατική νομιμότητά τους, αφού Κ.Ο. δεν υπήρχαν στις περισσότερες σοσιαλιστικές χώρες και ούτε βεβαίως στην Ελλάδα μετά από το 1958.
Το πρόγραμμα που υιοθέτησε το Συνέδριο εξέφραζε την αντίληψη των «επαναστατικών σταδίων», θέτοντας ως άμεσο πολιτικό στόχο το σχηματισμό μιας δημοκρατικής-πατριωτικής κυβέρνησης που θα συνέβαλε στη συγκέντρωση δυνάμεων για την υλοποίηση του πρώτου επαναστατικού σταδίου. Στόχος: η «Εθνική Δημοκρατική Αλλαγή», στην οποία ενέτασσε –και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο- τη λεγόμενη «εθνική αστική τάξη».
Οι αποφάσεις του Συνεδρίου αποτύπωναν ακόμη την υποτίμηση των νομοτελειών της ταξικής πάλης και την ανάγκη ύπαρξης ισχυρού κινήματος της εργατικής τάξης, την άρνηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και των λενινιστικών αρχών συγκρότησης και λειτουργίας του Κόμματος.
Ουσιαστικά το 8ο Συνέδριο επισφράγισε τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή του ΚΚΕ από την 6η Πλατιά Ολομέλεια και έπειτα. Α’ Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος εκλέχθηκε ο Κώστας Κολιγιάννης.
1965
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον διακηρύσσει το ομώνυμο Δόγμα για την αντιμετώπιση της «κομμουνιστικής διείσδυσης» στη Λατινική Αμερική.

1969
Το μεγαλοπρεπές πλοίο Κουίν Ελίζαμπεθ ΙΙ ξεκινά το παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας για τη Νέα Υόρκη.
1972
Πέθανε ο Έντγκαρ Χούβερ, ο μακροβιότερος διευθυντής του FBI.
1977
Ο κομμουνιστής ποιητής Γιάννης Ρίτσος τιμάται με το βραβείο «Λένιν».

1984
Η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να αναστείλει την απόφασή της για καταστροφή των φακέλων, που επί δεκαετίες καταδυνάστευαν τη ζωή των «μη εθνικοφρόνων» πολιτών.
1996
Στα Τίρανα της Αλβανίας, ανοίγει το πρώτο Χρηματιστήριο στην ιστορία της χώρας. Η έναρξη της λειτουργίας του ναού του τζόγου στον καπιταλισμό είναι ένα από τα αποτελέσματα της επικράτησης της αντεπανάστασης.
2011
Σκοτώνεται από τη CIA στο Πακιστάν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Το 1979 μετέβη στο Αφγανιστάν προκειμένου να ενταχθεί στους χρηματοδοτούμενους από τις ΗΠΑ Μουζαχεντίν, οι οποίοι είχαν πάρει τα όπλα κατά της επαναστατικής λαϊκής κυβέρνησης που είχε εγκαθιδρυθεί από την επανάσταση του 1978.
Τη λαϊκή κυβέρνηση του Αφγανιστάν συνέδραμε από τη μεριά της η Σοβιετική Ένωση.

Μετά από τη νίκη του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ο Μπιν Λάντεν στράφηκε εναντίον των πρώην συμμάχων του, συγκροτώντας την «Αλ Κάιντα» και πραγματοποιώντας χτυπήματα κατά Αμερικανικών στόχων ανά τον κόσμο.

Στην οργάνωσή του αποδόθηκαν οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους το 2001 στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.
Έκτοτε και με πρόσχημα την τρομοκρατία, ξεκίνησε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων ανά την υφήλιο, καθώς και μια σειρά στρατιωτικές επιχειρήσεις μικρής και μεγάλης έκτασης (πόλεμος σε Αφγανιστάν, Ιράκ, κ.α.).
2014
Τουλάχιστον 46 άνθρωποι, διαδηλωτές ενάντια στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, βρίσκουν τραγικό θάνατο καθώς κάηκαν από τους νεοναζί του «Δεξιού Τομέα» μέσα σε κτίριο των Συνδικάτων που πυρπολήθηκε στην Οδησσό.
Βίντεο καταγράφουν τη δράση των φασιστών, που έδρασαν με σχέδιο και ξεκάθαρο στόχο να σκοτώσουν.

Σύμφωνα με αυτά, οι φασίστες του «Δεξιού Τομέα» προσπάθησαν αρχικά να προβοκάρουν επεισόδια με αντικυβερνητικούς διαδηλωτές. Κάποιοι, μάλλον από αυτούς που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση στρατιωτικού τύπου, έφεραν μια κόκκινη ταινία στα χέρια (προφανώς για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους) ενώ φορούσαν και τη λεγόμενη μαυρο-πορτοκαλί κορδέλα του «Αγίου Γεωργίου» (πρόκειται για ένα σύμβολο που χρησιμοποιούν οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές). Τέτοια κόκκινη ταινία φορούσαν και αρκετοί αστυνομικοί, ενώ και ανώτεροι αξιωματικοί φαίνονται να μένουν άπραγοι και να παρατηρούν τις συμπλοκές και στη συνέχεια την επίθεση με καταιγισμό βομβών μολότοφ στο κτίριο των Συνδικάτων όπου είχαν καταφύγει οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές.
Είναι, επίσης, φανερό ότι οι αυτοσχέδιες βόμβες περιείχαν ιδιαίτερα εύφλεκτη ύλη, όχι απλά κάποιο καύσιμο, αφού το υλικό αυτό εκρηγνυόταν, προκαλώντας μεγάλη φωτιά.
Επίσης, συγκλονιστικές είναι οι εικόνες που δείχνουν ανθρώπους (τουλάχιστον 4) να πηδάνε από τα παράθυρα από μεγάλο ύψος, προκειμένου να γλιτώσουν από την ασφυξία και καθώς πέφτουν και τραυματίζονται, στη συνέχεια φασίστες που τους περιμένουν στο έδαφος, τους αποτελειώνουν χτυπώντας τους με ρόπαλα.

Ακόμα, γνωστοί φασίστες που συμμετείχαν και στα επεισόδια στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου, εμφανίζονται και στην Οδησσό και μάλιστα να πυροβολούν ανθρώπους, που είτε έβγαιναν στα παράθυρα για να αναπνεύσουν είτε κατάφερναν να βγουν από το φλεγόμενο κτίριο. Οι εικόνες που αντίκρισαν οι πυροσβέστες μετά το μακελειό είναι απερίγραπτες με πολλά καμένα πτώματα να είναι μη αναγνωρίσιμα, ενώ σε αυτές τις συνθήκες και ο αριθμός των 46 θυμάτων είναι μάλλον υποτιμημένος, με κάποιες μαρτυρίες κατοίκων της Οδησσού να μιλούν για πολύ περισσότερους απανθρακωμένους ανθρώπους.
Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα που αρχικά η κυβέρνηση του Κιέβου προσπάθησε να υποβαθμίσει και να αποδώσει σε σύγκρουση οπαδών ομάδων (επειδή στα φασισταριά υπήρχαν και χούλιγκανς) ή σε προβοκάτσια της Ρωσίας, αναγκάστηκε τελικά να δηλώσει ότι έχει διατάξει έρευνα, για να διευκρινιστούν οι συνθήκες του εμπρησμού. Ωστόσο, είναι φανερό ότι η αντιδραστική κυβέρνηση το μόνο που ήθελε ήταν να συγκαλύψει το έγκλημα.
Δες επίσης: