244
Γεννιέται ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός.
Την περίοδο της ηγεσίας του σταθεροποίησε την αυτοκρατορία και σηματοδότησε το τέλος της κρίσης του 3ου αιώνα.
856
Σεισμός στην περιοχή Νταμγκάν της Περσίας σκοτώνει περίπου 200.000 άτομα. Πρόκειται για τον έκτο πιο θανατηφόρο σεισμό στην καταγεγραμμένη ιστορία.
1693
Γεννιέται ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Ζαν Μπατίστ Ρασέν (Ρακίνας). Πηγή έμπνευσης των έργων του υπήρξαν η ιστορία και οι τραγωδίες των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων συγγραφέων, όπως του Ευριπίδη και του Σενέκα.
1858
Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης Τζιάκομο Πουτσίνι (Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini).
Ήταν από τους μεγαλύτερους συνθέτες όπερας, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του ιταλικού «ωμού ρεαλισμού».
Καταγόταν από οικογένεια μουσικών. Σπούδασε σύνθεση και εκκλησιαστικό όργανο, πρώτα στη γενέτειρα του, Λούκα και μετά στο Μιλάνο.
Το 1893, είχε την πρώτη του επιτυχία με την Όπερα «Τόσκα» (1900), την «Μαντάμα Μπατερφλάι» και την «Τουραντό», την οποία άφησε ημιτελή και την συμπλήρωσε ο Φράνκο Αλφάνο. Έγραψε επίσης μια λειτουργία, έργα μουσικής δωματίου κ.α.
1880
Πεθαίνει η Αγγλίδα μυθιστοριογράφος Τζορτζ Έλιοτ (George Eliot, λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Μαίρη Ανν Έβανς). Ήταν μία από τις κορυφαίες συγγραφείς της Βικτωριανής εποχής. Τα μυθιστορήματά της, που συνήθως αφηγούνταν τη ζωή στην επαρχιακή Αγγλία, είναι γνωστά για τον ρεαλισμό και την ψυχολογική οξυδέρκειά τους.
Χρησιμοποιούσε ανδρικό λογοτεχνικό ψευδώνυμο, γιατί, όπως είχε πει, ήθελε να είναι σίγουρη ότι θα πάρουν στα σοβαρά τα έργα της. Οι γυναίκες συγγραφείς ήταν ελεύθερες να δημοσιεύουν τα έργα τους με το δικό τους όνομα, αλλά η Έλιοτ ήθελε να εξασφαλίσει ότι δεν θα θεωρούνταν απλά μία συγγραφέας ρομάντζων.
Τα πιο γνωστά της έργα είναι το «Scenes of Clerical Life», «Middlemarch» και το Adam Bede. Μετά την έκδοση του τελευταίου και την επιτυχία που γνώρισε αποκάλυψε πως αυτή ήταν η συγγραφέας. Τις δεκαετίες 1860 και 1870 η Τζορτζ Έλιοτ έγραψε άλλα επτά μυθιστορήματα, τα περισσότερα από τα οποία είχαν εξίσου μεγάλη επιτυχία με το Adam Bede. Η Βιρτζίνια Γουλφ είπε για το «Middlemarch» ότι «είναι ένα από τα λίγα αγγλικά μυθιστορήματα που έχουν γραφτεί για ώριμους ανθρώπους».
1894
Παρά την ύπαρξη πλήθους τεκμηρίων για την αθωότητά του, καταδικάζεται σε ισόβια εξορία στη Νήσο του Διαβόλου (κοντά στη Νέα Καληδονία) ο αξιωματικός του γενικού επιτελείου, Εβραίος στην καταγωγή, Αλφρεντ Ντρέιφους (Alfred Dreyfus), με την κατηγορία πως έκανε κατασκοπία για λογαριασμό της Γερμανίας.
Η υπόθεση Ντρέιφους ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυρίας στη Γαλλία, η οποία εξελίχθηκε γρήγορα σε πολιτική κρίση. Τελικά το 1899 ο Ντρέιφους πήρε χάρη και το 1906 αποκαταστάθηκε πλήρως.
1905
Αρχίζει η ένοπλη εξέγερση των εργατών της Μόσχας (επανάσταση του 1905).
1915
Γεννιέται ο Νίκος Μπελογιάννης. Ο Μπελογιάννης ανέπτυξε πολιτική δράση όντας μαθητής Γυμνασίου ακόμα, ενώ εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1934. Τον Ιούλη του 1934 διώχτηκε από το πανεπιστήμιο για την επαναστατική του δράση. Το 1935 εκλέχθηκε Γραμματέας της ΚΟ Αμαλιάδας του ΚΚΕ, ενώ στη συνέχεια ως φαντάρος στην Πάτρα διετέλεσε Γραμματέας της ΚΟ στο στρατό.
Το Μάη του 1938 συνελήφθη από τη μεταξική δικτατορία και καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση και 2 χρόνια εξορία. Ο πόλεμος του 1940 τον βρήκε στη φυλακή, ενώ ήταν ανάμεσα στους χιλιάδες κομμουνιστές που η κυβέρνηση παρέδωσε στις δυνάμεις κατοχής. Το Σεπτέμβρη του 1943, όντας άρρωστος και κρατούμενος στο «Σωτηρία» κατόρθωσε να αποδράσει και να ενταχθεί στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, αναλαμβάνοντας Α’ Γραμματέας της ΚΟ Πάτρας και στη συνέχεια οργανωτής του Γραφείου Περιοχής στη Νότια Πελοπόννησο.
Το Δεκέμβρη του 1946 εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό (Πελοποννήσου), το 1947 στο Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ στον τομέα Διαφώτισης και κατόπιν υποδιοικητής της Σχολής Αξιωματικών του ΔΣΕ. Στη συνέχεια έγινε Πολιτικός Επίτροπος της 102 Ταξιαρχίας και κατόπιν της 10ης και 1ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.
Το 1950 έχοντας περάσει στις Λαϊκές Δημοκρατίες εξελέγη αναπληρωματικό και λίγο καιρό αργότερα τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επέστρεψε παράνομα στην Ελλάδα στις 7/6/1950 με κομματική αποστολή (την ανασυγκρότηση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων), συνελήφθη στις 20/12/1950 μαζί με άλλους συντρόφους του και στις 19/10/1951 παραπέμφθηκε στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών με βάση τον ΑΝ 509/1947.
Στις 15/2/1952, δικάστηκε για δεύτερη φορά ως «κατάσκοπος» με τον μεταξικό νόμο ΑΝ 375/1936. Με ένα κόκκινο γαρίφαλο στο χέρι και οπλισμένος με τη δύναμη και την αξιοπρέπεια του λαϊκού αγωνιστή, μέλους του ΚΚΕ, μετέτρεψε τη δίκη του σε βήμα καταγγελίας κατά των διωκτών του.
Ο Νίκος Μπελογιάννης βάδισε αλύγιστος το δρόμο της υπέρτατης θυσίας: «Η ζωή μου», τόνισε ο ίδιος, «συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του. Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
1917
Αρχίζουν στο Μπρεστ – Λιτόβσκ οι διαπραγματεύσεις για ειρήνη ανάμεσα στην επαναστατική κυβέρνηση της Ρωσίας και τη Γερμανία.
1920
Συνέρχεται το 8ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (22-29/12/1920), το οποίο, μεταξύ άλλων, ενέκρινε το σχέδιο εξηλεκτρισμού της σοβιετικής Ρωσίας («ΓΚΟΕΛΡΟ»).
1921
Γεννιέται στη Μηλίνα του Πηλίου ο μεγάλος κιθαρίστας και συνθέτης Δημήτρης Φάμπας. Από μικρός έδειξε το ταλέντο του στη μουσική, παίζοντας λαούτο και μαθαίνοντας μαντολίνο. Σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Νίκο Ιωάννου και πήρε το δίπλωμά του από το Εθνικό Ωδείο (τάξη Γ. Βώκου) με αριστείο εξαιρετικής επίδοσης το 1953. Σπούδασε επίσης ανώτερα θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών με τον Θ. Βαβαγιάννη και τον Κ. Κυδωνιάτη.
Στα 1955 και 1956, με υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης, σπούδασε κιθάρα στην Ακαδημία Chigiana της Σιέννα, με τον Αντρέ Σεγκόβια και μουσικολογία με τον Εμίλιο Πουχόλ. To 1958, με πρόσκληση και υποτροφία του Σεγκόβια, σπούδασε κοντά του στην Ακαδημία του Santiago de Compostella της Ισπανίας, με συμμαθητές τους Alirio Diaz και John Williams.
Ως καλλιτέχνης ο Δημήτρης Φάμπας μάγευε το ακροατήριό του και η δεξιοτεχνία του στην κιθάρα συνέπαιρνε και τον πιο απλό ακροατή.
Έδωσε πολλά ρεσιτάλ σε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ολλανδία, Τσεχοσλοβακία, ΗΠΑ, Καναδά, ΕΣΣΔ, Ουγγαρία, Βατικανό, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Αυστρία, σε όλες τις μεγάλες πόλεις και θέατρα της Ελλάδας και στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Έδωσε επίσης πολλές διαλέξεις για την κιθάρα σε Διεθνή Φεστιβάλ και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Υπήρξε μέλος και προεδρεύων πολλών ελλανόδικων επιτροπών διαγωνισμών κιθάρας. Ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής (IMC. UNESCO) και πρόεδρος του ΣΚΩΑ. Συμμετείχε σε πολλούς δίσκους και κινηματογραφικές ταινίες. Για τουλάχιστον μια δεκαετία συνεργάστηκε ως σολίστ και ζωντανά σε συναυλίες, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις έργων των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Κουνάδη, Ξαρχάκου, Ζαμπέτα και άλλων, προσφέροντας στην κιθάρα μεγαλύτερη δημοτικότητα.
Διακρίθηκε ως συνθέτης γράφοντας πλήθος από συνθέσεις, σπουδές, σουίτες και χορούς, ενώ ορισμένα έργα του συχνά παίζονται ως υποχρεωτικά σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος δάσκαλος. Με επιμονή και υπομονή, μετέφερε τη βαθιά γνώση του οργάνου και το πάθος του σε γενιές κιθαριστών και φιλόμουσων. H σχολή του και η διδασκαλία του θεωρήθηκαν από τις καλύτερες στον κόσμο από όπου βγήκαν πολλοί διαπρεπείς καλλιτέχνες. Δημιούργησε, επίσης και διηύθυνε δύο ορχήστρες κιθαριστών, μία με παιδιά και μία με προχωρημένους κιθαρίστες, με τις οποίες για πάνω από δέκα χρόνια έδωσε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Ηχογράφησε πέντε προσωπικούς δίσκους για σόλο κιθάρα.
1930
Διακόσιοι ανάπηροι και χήρες πολέμου διαδηλώνουν στο Πτι – Παλαί στην Αθήνα, ζητώντας αύξηση του δώρου εορτών. Η αστυνομία φράζει το δρόμο τους και ακολουθεί συμπλοκή, κατά την οποία 20 διαδηλωτές τραυματίστηκαν και 15 συνελήφθησαν.
1940
Το υποβρύχιο Παπανικολής βυθίζει το ιταλικό ιστιοφόρο Antonietta.
1942
Απεργία πραγματοποιείται στην Αθήνα και τον Πειραιά. Πάνω από 40.000 λαού διαδηλώνουν με συνθήματα «ψωμί», «συσσίτια», «κάτω η τρομοκρατία».
Στις σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά δίνει τον πρώτο νεκρό των διαδηλώσεων, τον κομμουνιστή φοιτητή Μήτσο Κωνσταντινίδη. Από τους τραυματίες στη συνέχεια θα υποκύψει επίσης ο Γεώργιος Φίλης (Βασίλης), φοιτητής της Ιατρικής και καθοδηγητικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας του πανεπιστημίου.
Τελικά, θα γίνουν δεκτά μια σειρά από τα αιτήματα των απεργών.
1944
Συγκροτείται το πρώτο σώμα του βιετναμέζικου απελευθερωτικού στρατού.
1944
Ο συσχετισμός δυνάμεων συνεχίζει να μεταβάλλεται ραγδαία σε βάρος του ΕΛΑΣ στη μάχη της Αθήνας και του Πειραιά. Σε μια θεαματική επιχείρηση και με την υποστήριξη του βρετανικού στόλου αποβιβάστηκε στη Δραπετσώνα η 5η Ινδική Ταξιαρχία, για να καθηλωθεί όμως αμέσως στις προκυμαίες, έπειτα από μια ορμητική επιχείρηση του ΕΛΑΣ εναντίον της. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά το βράδυ. Ο ΕΛΑΣ κατάφερε επίσης να αποκρούσει τις επιθέσεις στου Ψυρρή και τους Αμπελόκηπους, ενώ περιέσφιξε τον κλοιό γύρω από την Ομόνοια. Οι Βρετανοί, από την άλλη, προωθήθηκαν σε Βοτανικό, Πετράλωνα και Ν. Σμύρνη.
Στη Νέα Σμύρνη, η δύναμη των Βρετανών ισοδυναμούσε πια με μια πλήρη Ταξιαρχία, που υποστηρίζονταν από 30 άρματα μάχης. Η άμυνα του μετώπου είχε καταστεί πλέον αδύνατη. Ακολούθως, ο ΕΛΑΣ άρχισε να πραγματοποιεί σύμπτυξη προς την περιοχή Φάρου-Κατσιπόδι (Δάφνη). Η υποχώρηση έγινε οργανωμένα, πειθαρχημένα και χάρη στην αυτοθυσία των ΕΛΑΣιτών. Όπως και παντού, με το που υποχώρησε ο ΕΛΑΣ, κυριάρχησε η τρομοκρατία και η καταστολή.
1954
Ανακοινώνεται η ίδρυση της «Νέας ΓΣΕΕ», πρωτεργάτης της οποίας ήταν ο Ε. Γονής, υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Παπάγου.
1989
Πεθαίνει ο Ιρλανδός συγγραφέας Σάμιουελ Μπέκετ (Samuel Barclay Beckett). Θεωρείται απ’ τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς της εποχής μας.
Έζησε στη Γαλλία και έγινε ευρύτερα γνωστός με το θεατρικό του έργο «Περιμένοντας τον Γκοντό». Κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969.
2002
Πεθαίνει ο Βρετανός μουσικός Τζο Στράμερ (Joe Strummer -πραγματικό όνομα Τζον Γκρέιαμ Μέλορ – John Graham Mellor), ιδρυτής των Clash.
Μετά τη διάλυση των Clash, ο Στράμερ στράφηκε στην υποκριτική και έπαιξε σε ταινίες του Μάρτιν Σκορσέζε, του Τζιμ Τζάρμους, του Άκι Καουρισμάκι, του Άλεξ Κοξ κ.α.
2014
Χάνει τη μάχη με τον καρκίνο ο Βρετανός τραγουδιστής Τζο Κόκερ (John Robert «Joe» Cocker).
Ο Τ. Κόκερ γεννήθηκε το Μάη του 1944 στο Σέφιλντ και είχε πλούσια δισκογραφία με περισσότερους από 40 δίσκους.
Το 1983 βραβεύθηκε με «Γκράμι» και το 2007 για τη συνεισφορά του στη μουσική. Μάλιστα, είχε καταταχθεί από γνωστό μουσικό περιοδικό στη θέση 97 στον κατάλογο με τους 100 μεγαλύτερους τραγουδιστές στην Ιστορία. Από τις πιο γνωστές του εμφανίσεις ήταν αυτή στην ιστορική τριήμερη συναυλία στο Γούντστοκ το 1969.
