1684
Πεθαίνει ο Ολλανδός ζωγράφος Πίτερ ντε Χόοχ (Pieter de Hooch).
Η θεματολογία του είχε στο επίκεντρό της την καθημερινότητα και το εσωτερικό των σπιτιών.
Τυπικό γνώρισμα στους πίνακες του Χόοχ είναι οι συνεχείς ανοιχτές πόρτες ή παράθυρα που οδηγούν στον εξωτερικό χώρο.
1721
Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (Johann Sebastian Bach) αφιερώνει έξι κοντσέρτα στον μαργράβο (αντίστοιχος τίτλος του μαρκήσιου) του Βρανδεμβούργου Κρίστιαν Λούντβιχ, τα οποία αποκαλούνται σήμερα Βρανδεμβούργια Κοντσέρτα.
1794
Στην Πολωνία, και πιο συγκεκριμένα στην Κρακοβία, ο Ταντέους Κοσιούσκο καλεί σε γενική εξέγερση εναντίον της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Πρωσίας και αναλαμβάνει τις εξουσίες του αρχηγού όλων των πολωνικών δυνάμεων.
1874
Γεννιέται ο Ούγγρος μάγος, καλλιτέχνης των αποδράσεων και διασκεδαστής Χάρρυ Χουντίνι (Harry Houdini).
Το πραγματικό του όνομα ήταν Έρικ Βέις (Erik Weisz). Δεν έπαψε στιγμή να είναι πολέμιος του πνευματισμού. Το 1916 έκανε την πρώτη εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη. Μέσα σε επτά χρόνια πρωταγωνίστησε σε πέντε ταινίες.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους και διασημότερους μάγους όλων των εποχών.
1882
Ο Γερμανός μικροβιολόγος Ρόμπερτ Κοχ (Robert Heinrich Hermann Koch) ανακαλύπτεις το βάκιλο της φυματίωσης και της χολέρας .
Το 1905 τιμήθηκε με Νόμπελ Ιατρικής-Φυσικής.
1905
Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας Ιούλιος Βερν (Jules Gabriel Verne).
Στα περιπετειώδη μυθιστορήματά του τα πραγματικά ή φανταστικά επιστημονικά στοιχεία και οι μελλοντολογικές προβλέψεις φθάνουν πολύ κοντά στη σημερινή πραγματικότητα.
Τα βιβλία του μεταφράστηκαν στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου. Τα πιο γνωστά είναι: «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης», «Από τη Γη στη Σελήνη», «20.000 λεύγες υπό τη θάλασσα», «Ο Γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες».
Απ’ όσα προέβλεψε και περιέγραψε με τόσο ζωντανό τρόπο στα βιβλία του, μόνο το «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» δεν πραγματοποιήθηκε.
1916
Πεθαίνει ο Ισπανός πιανίστας και συνθέτης Ενρίκε Γκρανάδος (Pantaleón Enrique Joaquín Granados Campiña).
Έγραψε κυρίως μουσική για πιάνο, ενώ σε μεγάλο βαθμό το έργο του επηρεάστηκε από τα έργα του Φρανθίσκο Γκόγια.
1926
Γεννιέται ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες και διανοούμενους -σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας- ο Ντάριο Φο (Dario Fo), βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1997.
Με καταβολές από την Κομέντια ντελ άρτε και το θέατρο των Ρουτζάντε, Γκολντόνι και Μολιέρου, ο Φο σημάδεψε το θέατρο της εποχής του, τροφοδοτώντας το με ευφυή θεατρική σκέψη και το όνειρο, για ένα άλλο θέατρο, για έναν άλλο κόσμο, καλύτερο! Όπως έλεγε και ο ίδιος «το γέλιο είναι όπλο πολιτικό».
Ο Ντάριο Φο έγραψε πολιτικό θέατρο, θέατρο που είναι ταυτόχρονα λαϊκό και στρατευμένο, που τοποθετείται ηθελημένα εκτός συστήματος, ένα πραγματικά ελεύθερο και ανεξάρτητο θέατρο. Μιλώντας για ένα από τα πιο γνωστά έργα του, το «Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!» σημείωνε: «Πιστεύοντας πως με το γέλιο, τη σκληρή σάτιρα, πετυχαίνουμε τη μεγαλύτερη έκφραση αμφιβολίας και αμφισβήτησης, γράψαμε μια φάρσα. Αυτό το είδος φάρσας είναι μια θεατρική φόρμα που επινόησε ο ίδιος ο λαός, για να χτυπήσει ανελέητα, με γλώσσα τσουχτερή, αιώνες τώρα, τα στραβά μάτια της εξουσίας ή τα σάπια προϊόντα της κοινωνίας». Γι’ αυτό και το έργο του χαρακτηρίστηκε ως «μια μαστιγωτική, τραγικής υφής καταγγελία των συνθηκών ζωής της καπιταλιστικής κοινωνίας. Ως ένα ρωμαλέο, καθαρά και άμεσα προοδευτικό, λαϊκό και αγωνιστικό θέατρο».
Από το 1952, ο Ντάριο Φο , μαζί με τη γυναίκα του ηθοποιό Φράνκα Ράμε, γράφει, σκηνοθετεί και ερμηνεύει, στο δικό του θέατρο και την τηλεόραση αμέτρητα θεατρικά έργα και μικρά σατιρικά κείμενα. Το 1962 το έργο τους για τον Χριστόφορο Κολόμβο ενοχλεί ακροδεξιές ομάδες και προκαλεί βίαιες επιθέσεις. Το 1973, παρουσίασαν το έργο τους «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», με τεράστια επιτυχία, στο Μιλάνο και σε ολόκληρη την Ιταλία, βασισμένο στα πραγματικά γεγονότα της υποτιθέμενης «αυτοκτονίας» (εκπαραθύρωσης από τη γενική αστυνομική διεύθυνση στο Μιλάνο) του Πινέλι. Ένα βράδυ, μετά την παράσταση, η Φράνκα Ράμε, βγαίνοντας από το θέατρο έπεσε θύμα απαγωγής και βιασμού από μια ομάδα νεοφασιστών. Την ίδια περίοδο, ο Ντάριο Φο εξέφρασε και την αλληλεγγύη του στον ελληνικό λαό που πάλευε ενάντια στη χούντα. Επί πολύ ήταν «ανεπιθύμητος» σε πολλές χώρες και οι ΗΠΑ για χρόνια δεν του επέτρεπαν την είσοδο.
«Σήμερα» – έλεγε ο Φο – «πρέπει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι εμείς οι άλλοι, οι θεατράνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι ηθοποιοί, έχουμε το δικαίωμα του λόγου και τη δυνατότητα να ενημερώνουμε τους νέους. Έχουμε το χρέος να αφηγούμαστε τη ζωή. Γιατί αυτό που μου προξενεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η βαθιά άγνοια που επικρατεί. Ιδιαίτερα οι νέοι δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει, για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται στο όνομα του κρατικού συμφέροντος».
1927
Τμήματα του Κινεζικού Εθνικού Επαναστατικού Στρατού, στον οποίο μετέχουν από κοινού οι αστοί εθνικιστές και οι κομμουνιστές, μπαίνουν στην πόλη του Νανκίν, όπου διατηρούνται ισχυρά οικονομικά συμφέροντα πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Μπροστά στην ορμητική ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος οι ιμπεριαλιστές αρχίζουν την ανοιχτή ένοπλη επέμβασή τους στην Κίνα. Αγγλικά και Αμερικανικά πολεμικά πλοία, με την υποστήριξη Ιαπωνικών, Γαλλικών και Ιταλικών σκαφών, βομβαρδίζουν επί ώρες το Νανκίν. Τα θύματα ξεπερνούν τις 2.000.
Η ωμή αυτή επέμβαση των ιμπεριαλιστών προκαλεί κύμα αγανάκτησης σε όλο τον κόσμο, που εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τον αγωνιζόμενο Κινεζικό λαό. Το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από την Κίνα» ακούγεται δυνατά σε όλο και περισσότερες χώρες, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα. Το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο που προσέδωσαν όμως οι κομμουνιστές στη μάχη του Νανκίν, προκάλεσε την έντονη δυσφορία των αστών εθνικιστών που γρήγορα διέλυσαν τη συνεργασία και έθεσαν σε άγριο διωγμό τους κομμουνιστές.
1930
Γεννιέται ο Στιβ ΜακΚουήν (Terence Steven McQueen), Αμερικανός ηθοποιός .
Το 1966 ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία «Τα Βότσαλα της Άμμου» (The Sand Pebbles).
Άλλες επιτυχίες του ήταν οι ταινίες «Και οι επτά ήταν υπέροχοι» (The Magnificent Seven) (1960), «Η μεγάλη απόδραση» (The Great Escape) (1963), «Ο Χαρτοπαίχτης» (The Cincinnati Kid) (1965), «Υπόθεση Τόμας Κράουν» (The Thomas Crown Affair) (1968), «Μπούλιτ» (Bullitt) (1968), «Οι δύο φυγάδες» (The Getaway) (1972), «Ο Πεταλούδας» (Papillon) (1973) κ.α.
Ήταν επίσης φανατικός φίλος του αυτοκινήτου, είχε συμμετάσχει και στον 24ωρο αγώνα του Le Mans.
1934
Πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος.
Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, εκ Μυτιλήνης Λέσβου, αν και γεννήθηκε πολλές δεκαετίες μετά την επανάσταση του 1821, εγκαταλείπει τα ευρωπαϊκά ρούχα και υιοθετεί για την υπόλοιπη ζωή του την εθνική ενδυμασία, τη φουστανέλα.
Φορά τα ρούχα των ανθρώπων που ζωγραφίζει, σε μια Ελλάδα που σιγά – σιγά αλλάζει.
Έτσι, χωρίς να παύει να τρέφεται από τις καθημερινές φόρμες της λαϊκής κουλτούρας και από το φως της πατρίδας του, όλη του η ζωή θα είναι ένας μοναχικός περίπατος ανάμεσα στον μύθο και στην Ιστορία, που εκτείνεται από τον Μέγα Αλέξανδρο ως το 1821.
Ταυτίζεται με τα πρόσωπα που συναντάει, τα ζωγραφίζει, τα υποδύεται σαν ηθοποιός, τα μεταπλάθει στα δικά του μέτρα και σταθμά. Το διαρκές αυτό ταξίδι στον παρελθόν αποτυπώνεται και στη ζωγραφική του.
1943
Ύστερα από πολυήμερες μάχες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά.
Ο λαός της πόλης υποδέχεται τους ελευθερωτές του με ενθουσιασμό.
1944
Δραπετεύουν από το Γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάλαγκ Λουφτ 3 στην κατεχόμενη Πολωνία 76 κρατούμενοι. Μόλις τρεις από αυτούς καταφέρνουν να φθάσουν στην ουδέτερη Ελβετία, ενώ οι υπόλοιποι 73 συλλαμβάνονται.
Από αυτούς οι 50 παραδίδονται στην Γκεστάπο και εκτελούνται χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και ο Έλληνας ανθυποσμηναγός Σωτήρης Σκάντζικας.
Το περιστατικό θα αποτυπωθεί πολλά χρόνια αργότερα στην ταινία «Η μεγάλη απόδραση».
1946
Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 31/3 από τις οποίες το ΕΑΜ καλεί σε Αποχή, πάνω από 100.000 λαού στη Θεσσαλονίκη δίνουν το παρόν σε συγκέντρωση με κύριο σύνθημα: «Αποχή – Δημοκρατία – Ανεξαρτησία».
Ανάλογες μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης στο Ποδηλατοδρόμιο του Πειραιά, το Βόλο, την Πάτρα, το Αγρίνιο, τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, τη Λαμία, τον Τύρναβο, την Ελασσόνα, την Αγυιά, την Καρδίτσα, την Αμαλιάδα, την Καλαμπάκα, την Ξάνθη, την Πρέβεζα, την Ορεστιάδα, την Κέρκυρα, τη Σύρο, τη Χίο, τη Μυτιλήνη, κ.α.
1960
Σε Έκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ο Παντελής Καραγκίτσης (Σίμος) καταγράφει τις αντιδράσεις των φυλακισμένων και εξορίστων γύρω από τις αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Σύμφωνα με την Έκθεση, οι σημαντικότερες από αυτές σημειώθηκαν στον Αϊ-Στράτη και περιστράφηκαν κυρίως στις αποφάσεις του 20ου Συνεδρίου, καθώς και τα εξής ζητήματα:
«α) Την κριτική, καθαίρεση και διαγραφή του Νίκου Ζαχαριάδη. Συγκεκριμένα εκφράστηκαν απόψεις, γνώμες και ενστάσεις, όπως “τα φόρτωσαν όλα στο Νίκο”, “ο Ζαχαριάδης αποτελεί κεφάλαιο για το Κόμμα μας”, “δεν μπορούμε να βγάλουμε τενεκέ τον Ζαχαριάδη, γιατί τότε αυτοί θα πρέπει να’ ναι ο πάτος του τενεκέ” κοκ.
β) Την κριτική που έγινε για την αποχή από τις εκλογές του 1946 και την έναρξη του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ (“μα δεν καταδικάζουμε – έτσι – και τον ηρωικό ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ;”).
γ) Στην εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και στον προσδιορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα». (βλ. Δοκίμιο Ιστορίας ΚΚΕ, Β’ τόμος, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, σελ.365).
1962
Πεθαίνει ο Ελβετός φυσικός και εφευρέτης Ογκίστ Πικάρ (Auguste Antoine Piccard). Έμεινε γνωστός ως εξερευνητής της στρατόσφαιρας και των μεγαλύτερων βαθών των ωκεανών.
1972
Μέλη της ΚΟΑ του ΚΚΕ τοποθετούν μαγνητόφωνο με αντιδικτατορικά συνθήματα και σκορπίζουν προκηρύξεις στους κινηματογράφους της Αθήνας.
1976
Τμήματα του στρατού στην Αργεντινή αναλαμβάνουν την εξουσία.
Ανατρέπουν την κυβέρνηση της Ισαμπέλ Περόν και ξεκινάει η περίοδος της δικτατορίας που θα διαρκέσει 7 χρόνια. Από το 2006, η ημέρα αυτή έχει οριστεί ως Ημέρα Μνήμης για την Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη και είναι αργία.
1999
Λίγο πριν τις 9 το βράδυ οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ.
Το έγκλημα άρχιζε. Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες.
Στις 78 αυτές μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.
Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί Σέρβων.
Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ στην επιχείρηση διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, είχαν την αμέριστη συνεργασία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ενώ τα ΝΑΤΟικά τανκς περνούσαν από την ελληνική επικράτεια για το Κόσσοβο, εκείνη ισχυριζόταν ότι «δε συμμετείχε» (!) στον πόλεμο…
2016
Πεθαίνει ο διεθνής ολλανδός ποδοσφαιριστής Γιόχαν Κρόιφ (Hendrik Johan_nes Cruijff). Θεωρείται από τους κορυφαίους όλων των εποχών.
Έχει συνδέσει το όνομά του με την εμφάνιση του λεγόμενου «ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου» στη δεκαετία του ’70 καθώς υπήρξε μέλος της Εθνικής ομάδας των «Οράνιε» αλλά και του θρυλικού Άγιαξ, που για πολλούς άλλαξαν τον τρόπο του ποδοσφαίρου όπως παιζόταν μέχρι τότε.
Τότε ήταν που του δόθηκε και η προσωνυμία «ιπτάμενος Ολλανδός». Εκτός του συλλόγου του Άμστερνταμ ο Κρόιφ ως δεύτερη μεγάλη του αγάπη θεωρούσε την Μπαρτσελόνα αφού και στους δύο συλλόγους μεγαλούργησε τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Επιτυχίες περιλάμβανε και το πέρασμά του από τη Φέγενορντ.
Με τον Αγιαξ, ως ποδοσφαιριστής, πήρε 8 πρωταθλήματα Ολλανδίας, πέντε Κύπελλα, τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κι ένα Διηπειρωτικό. Με την Μπαρτσελόνα κατέκτησε ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο, ενώ με τη Φέγενορντ ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο.
Με την Εθνική ομάδα της Ολλανδίας έφθασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974, δίχως να κατακτήσει το τρόπαιο, ενώ κατέλαβε με τους «Οράνιε» την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1976.
Ως προπονητής κάθισε στους πάγκους των δύο μεγάλων ομάδων και πάλι δεν του έλειψαν οι επιτυχίες. Με την ολλανδική ομάδα πήρε δύο Κύπελλα κι ένα Κύπελλο Κυπελλούχων. Με τους «μπλαουγκράνα» τέσσερα πρωταθλήματα, ένα Copa del Rey, τρία Σούπερ Καπ της χώρας της Ιβηρικής, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κι ένα Κύπελλο Κυπελλούχων.
Επίσης, μεγάλος είναι και ο κατάλογος με τις προσωπικές διακρίσεις μιας και μεταξύ άλλων πήρε τρεις φορές τη χρυσή μπάλα (1971, 1973, 1974), ενώ εντάχθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών σε Μουντιάλ μετά από σχετική ψηφοφορία το 1994.
Σε μια από τις σημαντικότερες δηλώσεις του Γιόχαν Κρόιφ για το ποδόσφαιρο τόνισε πως «το απλό ποδόσφαιρο είναι πιο όμορφο. Αλλά το να παίζεις απλά είναι το πιο δύσκολο πράγμα».
