548
Πεθαίνει η Θεοδώρα, αυτοκράτειρα του Βυζαντίου.
1098
Μαχητές της Α΄ Σταυροφορίας νικούν τον Κερμπογκά της Μοσούλης στη μάχη της Αντιόχειας.
1577
Γεννιέται ο Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς (Peter Paul Rubens), Φλαμανδός ζωγράφος και χαράκτης.
Γεννήθηκε κατά τη διάρκεια εξορίας της οικογένειας του στο Ζίγκεν (ήταν Προσηλυτισμένοι Προτεστάντες). Σπούδασε με δάσκαλο τον Ολλανδό μανιεριστή Ότο Φαν Φεεν, στην Αμβέρσα, και το 1598 έγινε μέλος της συντεχνίας του Αγίου Λουκά (των καλλιτεχνών).
Ένα ταξίδι που πραγματοποίησε στην Ιταλία το 1600 επηρέασε σημαντικά τη μελλοντική του εξέλιξη, καθώς του δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσει το έργο του Τισιανού, των Καράτσι και του Καραβάτζιο. Το 1603 ανέλαβε την πρώτη του διπλωματική αποστολή στην Αυλή της Ισπανίας για λογαριασμό του προστάτη του Βιντσέντζο Γκονζάγκα, Δούκα της Μάντοβας. Το 1605, γύρισε στη Ρώμη όπου και συνάντησε τον ζωγράφο Έλσχαιμερ που του δίδαξε την τέχνη της χαλκογραφίας.
Μετά το θάνατο της μητέρας του (1608), επανήλθε στην Αμβέρσα, όπου και έγινε ο ευνοούμενος καλλιτέχνης του Ισπανού Κυβερνήτη των Κάτω Χωρών. Μετά το γάμο του με την Ιζαμπέλα Μραντ (1609), η φήμη και η αναγνώριση του άρχισαν να μεγαλώνουν σταθερά.
Η επίδραση του στη Φλαμανδική, Γαλλική και Αγγλική ζωγραφική υπήρξε τεράστια. Ζωγράφοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους όπως ο Βατώ και ο Ντελακρουά, διδάχτηκαν πάρα πολλά από τους λεπτούς χρωματικούς του συνδυασμούς, ενώ ολόκληρη η Αγγλική Σχολή προσωπογραφίας του 18ου αι., σε αυτόν οφείλει την άνεση της στη χρήση και το χειρισμό του χρώματος. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι το «Φλαμανδικό πανηγύρι», «Ομαδικό πορτραίτο της Μάντοβας», «Πίνακας που παρουσιάζει την αίθουσα με έργα τέχνης», «H Μάχη των Αμαζόνων», «Η σφαγή των αθώων νηπίων» κα.
1598
Πεθαίνει ο Αβραάμ Ορτέλιους (Abraham Ortels ή Hortels ή Wortels), Φλαμανδός χαρτογράφος και γεωγράφος.
Αναγνωρίζεται ως δημιουργός του πρώτου σύγχρονου άτλαντα, του Theatrum Orbis Terrarum (Θέατρο του Κόσμου). Θεωρείται ένας από τους ιδρυτές της Σχολής Χαρτογραφίας της Ολλανδίας και ένας από τους εκπροσώπους της ίδιας σχολής κατά την χρυσή εποχή της (περίπου τις δεκαετίες 1570-1670).
Η δημοσίευση του άτλαντά του το 1570 θεωρείται συχνά ως η επίσημη έναρξη της Χρυσής Εποχής της ολλανδικής χαρτογραφίας. Πιστεύεται επίσης ότι είναι ο πρώτος άνθρωπος που υποστήριξε το γεγονός ότι οι ήπειροι συνδέονταν μεταξύ τους προτού λάβουν τις σημερινές θέσεις τους.
1635
Η Γουαδελούπη γίνεται γαλλική αποικία.
1703
Γεννιέται ο Τζον Γουέσλεϋ, Άγγλος θεολόγος, ιδρυτής του Μεθοδισμού
1712
Γεννιέται ο Ζαν Ζακ Ρουσό (Jean-Jacques Rousseau) Γάλλος φιλόσοφος, διαφωτιστής, συγγραφέας και συνθέτης.
Ήταν από τους σημαντικότερους θεωρητικούς-ιδεολόγους της Γαλλικής αστικής Επανάστασης και δημιουργός του συνθήματος «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα». Τα έργα του και κυρίως το «Κοινωνικό Συμβόλαιο», επηρέασαν τη Γαλλική Επανάσταση. Για το έργο του «Σκέψεις για την καταγωγή και τις βάσεις της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων» ο Ένγκελς έγραψε: «Είναι ένα από τα υψηλά πρότυπα της διαλεκτικής».
1818
Γεννιέται ο Άντζελο Σέκι, Ιταλός αστρονόμος.
1847
Ο Σβάινμπγιερν Σβάινμπγιερνσσον, Ισλανδός συνθέτης, περισσότερο γνωστός για τη σύνθεση του Lofsöngur, του εθνικού ύμνου της Ισλανδίας.
1867
Γεννιέται ο Λουίτζι Πιραντέλλο (Luigi Pirandello), Ιταλός θεατρικός συγγραφέας.
Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1934.
Το όνομά του είναι ιταλική παραφθορά του Πυράγγελος – γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγκριτζέντο.
Γνώρισε και εμβάθυνε στην άθλια ζωή και στην καταπιεσμένη ψυχολογία της φτωχολογιάς του λιμανιού, αλλά και στην ιδιαίτερη υπαρξιακή και κοινωνική ιδιοσυγκρασία, στην έντονα πατριαρχική ηθο-εθιμική παράδοση των κατοίκων του σικελικού νότου. Εξάλλου, βίωσε και ο ίδιος την απολυταρχική – και λόγω ταξικής θέσης – εξουσία του πλούσιου επιχειρηματία πατέρα του, η οποία, μετά την οικονομική καταστροφή του – μοιχού επιπλέον – πατέρα του, πήρε συγκρουσιακές διαστάσεις.
Γεγονός, που δηλητηρίασε αθεράπευτα την ψυχοσύνθεση του εφήβου τότε Πιραντέλλο (έγραφε ότι δεν είναι γιος κανενός πατέρα και κανενός τόπου), τον απομάκρυνε από την οικογένεια, τον έριξε στη βιοπάλη (το άλλοτε πλουσιόπαιδο έδινε μαθήματα ιταλικών και γερμανικών σε πλουσιόπαιδα), αλλά και διαμόρφωσε – ακουσίως – τη δική του αυταρχική πατρική συμπεριφορά.
Στη Ρώμη ο Πιραντέλλο συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. δημοσιεύοντας ποιήματα και πεζογραφήματά του. Έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό με το μυθιστόρημά του Ο μακαρίτης Ματία Πασκάλ. Εκείνο όμως που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό ήταν το θεατρικό του έργο. Τα πιο γνωστά από τα πολλά έργα του Πιραντέλλο είναι «Όπως με θέλεις», «Να ντύσουμε τους γυμνούς», «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα», «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» κα.
Πηγή: Ριζοσπάστης
1878
Καταπλέει στο λιμάνι της Λεμεσού το αγγλικό πολεμικό «Παλλάς», το οποίο αποβιβάζει μονάδα πεζοναυτών και παραλαμβάνει το κάστρο της πόλης από την τουρκική φρουρά. Έπειτα από 307 χρόνια, στη θέση της τουρκικής σημαίας υψώνεται η αγγλική.
1881
Υπογράφεται μυστική συνθήκη μεταξύ της Αυστροουγγαρίας και της Σερβίας.
1902
Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών εγκρίνει την Πράξη Σπούνερ, εξουσιοδοτώντας τον πρόεδρο Θεόδωρο Ρούζβελτ να αποκτήσει από την Κολομβία τα δικαιώματα για τη Διώρυγα του Παναμά.
1906
Η Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ (Maria Goeppert-Mayer), Γερμανοαμερικανίδα θεωρητική φυσικός που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1963 για την ανάπτυξη του προτύπου των φλοιών για τους ατομικούς πυρήνες. Υπήρξε η δεύτερη γυναίκα κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής στην ιστορία μετά τη Μαρία Κιουρί. Πήρε μέρος στο αγγλο-αμερικάνικο πρόγραμμα με την κωδική ονομασία Πρόγραμμα Μανχάταν που στόχο είχε τη δημιουργία της ατομικής βόμβας με απώτερο στόχο το χτύπημα της Σοβιετικής Ένωσης.
1912
Γεννιέται η Αμαλία Φλέμινγκ, σύζυγος και συνεργάτιδα του Βρετανού επιστήμονα Αλέξανδρου Φλέμινγκ, ο οποίος ανακάλυψε την πενικιλίνη.
1914
Δολοφονείται στο Σεράγεβο ο Αυστριακός δούκας Φραγκίσκος – Φερδινάνδος, γεγονός που στάθηκε αφορμή για την έκρηξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου, ο καπιταλισμός περνά στο ανώτατο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια και οι εξαγωγές κεφαλαίων αποκτούν μεγαλύτερη σημασία από τις εξαγωγές εμπορευμάτων με συνέπεια να γίνεται πρωτεύον ζήτημα για τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη η κατάκτηση εδαφών για την εξαγωγή κεφαλαίων και η εξασφάλιση σφαιρών επιρροής και αγορών.
Επίσης, στρατηγικής σημασίας ζήτημα ήταν η εξασφάλιση πρώτων υλών και ενεργειακών πόρων (πετρέλαια), αλλά και η εξασφάλιση υπερκερδών που ήταν πρωτεύον ζήτημα στον οξύτατο ανταγωνισμό μεταξύ των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και των μονοπωλίων τους.
Ταυτόχρονα, είχε ενταθεί η ανισομετρία μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών με τις ΗΠΑ, την Γερμανία και την Ιαπωνία να σημειώνουν γοργή ανάπτυξη και να εκτοπίζουν από τις διεθνείς αγορές χώρες όπως η Αγγλία και η Γαλλία. Αυτή η γοργή ανάπτυξη έκανε επιτακτική την ανάγκη του κεφαλαίου για νέες μεγαλύτερες εδαφικές κτήσεις, γεγονός που σήμαινε ξαναμοίρασμα των αποικιών.
Από την άλλη σημειωνόταν σοβαρή ανάπτυξη της επαναστατικής διαδικασίας παγκοσμίως την οποία οι ιμπεριαλιστές επιχειρούσαν να καταστείλουν και να αναχαιτίσουν. Την παγκόσμια επαναστατική διαδικασία.
Έτσι ο παγκόσμιος πόλεμος ως μέσο λύσης των ταξικών και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων προετοιμαζόταν πολλά χρόνια πριν. Με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων να εκδηλώνεται ήδη από το 1905 και μέσω διαδοχικών «περιφερειακών» κρίσεων, φθάνουμε στις 28 Ιουνίου του 1914 όπου στο Σεράγεβο δολοφονείται ο διάδοχος του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος και η σύζυγός του Σοφία Χότεκ, από τον Γκαμπριέλ Πρίντσιπ, μέλος της σερβικής εθνικιστικής οργάνωσης «Ελευθερία ή Θάνατος», γνωστής με το όνομα «Μαύρη Χειρ».
Το συγκεκριμένο γεγονός κατεγράφη στην ιστορία ως η αφορμή για την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που εξαπέλυσε ο ιμπεριαλιστικός συνασπισμός κρατών, με επικεφαλής τη Γερμανία, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της Αντάντ.
Μοναδικός αντίπαλος στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ήταν η διεθνής εργατική τάξη. Απέναντι στους οπορτουνιστές ηγέτες των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που στήριξαν ουσιαστικά τις ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις, το κόμμα των μπολσεβίκων με επικεφαλής τον Β. Ι. Λένιν, στάθηκε συνεπής αγωνιστής ενάντια στα μιλιταρισμό, το σοβινισμό και τον πόλεμο.
Το μπολσεβίκικο κόμμα καλούσε τους εργαζόμενους όλων των χωρών να επιδιώξουν την ήττα των κυβερνήσεών τους στον πόλεμο, τη μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο, την επαναστατική ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης και των τσιφλικάδων. Τακτική που δικαιώθηκε ιστορικά με τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, το πιο σημαντικό αποτέλεσμα του πολέμου για τους λαούς, αφού άνοιξε το δρόμο για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, επιδρώντας και στην ανάπτυξη του επαναστατικού εργατικού κινήματος διεθνώς.
1917
Η Ελλάδα μπαίνει και επίσημα πια στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τασσόμενη με τον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της Αντάντ.
1918
Δημοσιεύεται το Διάταγμα του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού για την εθνικοποίηση των επιχειρήσεων των βασικών κλάδων της βιομηχανίας και των σιδηροδρομικών μεταφορών.
1919
Υπογράφεται η Συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία οι νικήτριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Αντάντ επιβάλλουν τους όρους τους επί των ηττημένων Κεντρικών Δυνάμεων.
Οι όροι της Συνθήκης, η νομή του κόσμου και ο μεταπολεμικός συσχετισμός που διαμόρφωσε, αποτέλεσαν βασική αιτία του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου που ξέσπασε 2 δεκαετίες αργότερα (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος).
1922
Αρχίζει ο Ιρλανδικός εμφύλιος πόλεμος με τον βομβαρδισμό των δικαστηρίων στο Δουβλίνο.
1927
Στον απόηχο της μεγάλης απεργίας του 1926, ψηφίζεται στη Βρετανία ο αντεργατικός Νόμος «για τις συγκρούσεις στη βιομηχανία και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις», ο οποίος περιόριζε σημαντικά τη δυνατότητα των συνδικάτων να κηρύξουν μια απεργία, προέβλεπε δε σοβαρές κυρώσεις για όσες απεργίες κρίνονταν παράνομες.
1940
Η Βρετανική κυβέρνηση αναγνωρίζει τον στρατηγό Ντε Γκολ ως αρχηγό του κινήματος «Ελεύθερη Γαλλία».
1945
Στην Πολωνία σχηματίζεται Προσωρινή Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας από το Πολωνικό Εργατικό Κόμμα και το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Επικεφαλής της τέθηκε ο Έντβαρντ Οσόμπσκα – Μοράβσκι (του Σοσιαλιστικού Κόμματος).
1948
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας αποβάλλεται από το Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών Κομμάτων (Κομινφόρμ), το οποίο κατήγγειλε τον Τίτο για πέρασμα στον αστικό εθνικισμό. Η ρήξη του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας με την Κομινφόρμ είχε ξεκινήσει από την ηγεμονική θέση (και τις εδαφικές βλέψεις) που επιδίωκε η Γιουγκοσλαβία από τα άλλα βαλκανικά κράτη στα πλαίσια μιας μελλοντικής Βαλκανικής Ομοσπονδίας.
Στη ρίζα του προβλήματος ωστόσο βρισκόταν η διαπάλη στο ίδιο το ΚΚ Γιουγκοσλαβίας γύρω από θέματα συνεργασίας με τμήματα της αστικής τάξης, τον χαρακτήρα του ΚΚ, τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, κ.α.
1975
Πεθαίνει ο αρχιτέκτονας και πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης.
Ένα από τα πιο γνωστά πολεοδομικά του έργα είναι η πρωτεύουσα του Πακιστάν, Ισλαμαμπάντ. Άλλα χαρακτηριστικά του έργα είναι ο σχεδιασμός της Τέμα στη Γκάνα, το ρυθμιστικό σχέδιο της Βαγδάτης στο Ιράκ και του Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία.
Επίσης έχει «εμπλακεί» και στην αναμόρφωση πόλεων των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων το Ντιτρόιτ και το Μαϊάμι.Στην Ελλάδα, δικά του έργα που ξεχωρίζουν είναι τα «Άσπρα Σπίτια» στη Βοιωτία και ο οικισμός «Απολλώνιο» στο Πόρτο Ράφτη.
1979
Η Σύνοδος του ΟΠΕΚ στη Γενεύη αποφασίζει την αύξηση της τιμής του αργού πετρελαίου κατά 10%.
Ήδη, η συνολική αύξηση των τιμών του πετρελαίου κατά τη διάρκεια του 1979 ανέρχεται σε 50%. Τα μονοπώλια του πετρελαίου αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τη διεθνή πετρελαϊκή κρίση του 1979.
1979
Με 193 ψήφους υπέρ (Νέα Δημοκρατία, ΚΟΔΗΣΟ, ΕΔΗΚ, ΕΔΑ, «ΚΚΕ εσωτερικού», ανεξάρτητοι), τρεις βουλευτές να δηλώνουν «παρών» και 93 αποχές (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ), η Βουλή των Ελλήνων επικυρώνει τη συνθήκη ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ.
1964
Δημιουργείται η Οργάνωση Αφροαμερικάνικης Ενότητας από τον Μάλκολμ Χ.
1985
Πεθαίνει ο ηθοποιός Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Έπαιξε στο ελληνικό θέατρο για 40 χρόνια, μετέχοντας σε 191 καταγεγραμμένες παραστάσεις διαφόρων έργων, ξένων και ελληνικών. Εμφανίστηκε σε πολλές ελληνικές πόλεις, καθώς επίσης και στην Κύπρο, την Κωνσταντινούπολη και την Αλεξάνδρεια.
Η πρώτη του παράσταση στην Ελλάδα ήταν το καλοκαίρι του 1938 με τον θίασο της κυρίας Κατερίνας στο έργο «Τα παράσημα της γριούλας» του Φ. Μπάρυ και η τελευταία τον χειμώνα του 1978 με τον θίασο Λάμπρου Κωνσταντάρα – Νίκου Ρίζου – Μάρως Κοντού στο μιούζικαλ «Τρελές επαφές ρωμέικου τύπου» του Κώστα Πρετεντέρη.
Γνωστός στο ευρύ κοινό έγινε κυρίως μέσα από τους ρόλους του στον κινηματογράφο και παραμένει ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής και στις νέες γενιές, δεδομένου ότι οι μεγάλες του επιτυχίες εξακολουθούν να παίζονται ασταμάτητα από τα τηλεοπτικά κανάλια. Διακρίθηκε στο ρόλο του ώριμου, πλούσιου και γυναικά («Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα», «Η Βίλα των Οργίων», «Τι 30, τι 40, τι 50» κλπ.) ή του «πατέρα» αρκετών γνωστών σταρ της εποχής («Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Υιέ μου, υιέ μου» κλπ). Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έπαιξε συνολικά σε 78 ελληνικές ταινίες, σε τέσσερις που γυρίστηκαν στη Γαλλία την δεκαετία του 1930 («Αν ξανανεβούμε προς τα Ηλύσια Πεδία», «Σχολείο γυναικών», «Κουρσάρος», ενώ είναι άγνωστος ο τίτλος της τελευταίας) και σε μία ελληνική ταινία που γυρίστηκε στην Αίγυπτο το 1950, αλλά δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία γι’ αυτήν.
1997
Ο Μάικ Τάισον δαγκώνει το αυτί του Εβάντερ Χόλιφιλντ στον 3ο γύρο του μεταξύ τους αγώνα στο Λας Βέγκας.
Παρά την ειδοποίηση του διαιτητή, ο Τάισον δαγκώνει και το άλλο αυτί του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα ο διαιτητής να τον αποβάλλει.
Έτσι, ο Χόλιφιλντ διατηρεί τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
2007
Μεγάλη καταστροφή στην Πάρνηθα.
Στις φλόγες παραδόθηκε ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας, ένας από τους τελευταίους πνεύμονες υψηλού πρασίνου της Αττικής, σηματοδοτώντας μια τεράστια οικολογική καταστροφή με τρομακτικές επιπτώσεις για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο.
Τα μέτωπα της φωτιάς ήταν δύο. Το ένα πίσω από το καζίνο με κατεύθυνση προς το Κατσιμίδι και το δεύτερο κοντά στις εγκαταστάσεις του ΣΕΓΑΣ. Η έκταση του μετώπου σε ευθεία γραμμή ήταν 3 χιλιόμετρα. Θύμα της πύρινης λαίλαπας, εκτός από τη χλωρίδα της περιοχής με τα εκπληκτικά πεύκα και έλατα, ήταν και η πανίδα, όπως τα περίφημα ελάφια της.
Οι συνένοχοι στο έγκλημα κατά των δασών και του περιβάλλοντος, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δε δίστασαν, ακόμη και στην περίπτωση της Πάρνηθας, να εξαιρέσουν από την αναδάσωση 62,5 στρέμματα, υπέρ του καζίνο της Πάρνηθας!
