1430
Μετά από πολυετή πολιορκία της Θεσσαλονίκης (1422–1430), οι Οθωμανοί με ηγέτη τον Μουράτ Β΄ καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη.

1461
Ο «Πόλεμος των δύο ρόδων» στην Αγγλία βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Ο Εδουάρδος ο Δ’ της Υόρκης νικά στη μάχη του Τάουτον και αναγορεύεται βασιλιάς της Αγγλίας, παράλληλα με τον Ερρίκο του Λάνκαστερ.

1553
Γεννιέται ο Κρητικός ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος.
Ο “Ερωτόκριτος” είναι ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά-ποιητικά κείμενα.

Την πρώτη μορφή του έργου ο Κορνάρος, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, την έδωσε πριν από το 1590 όταν ζούσε στη Σητεία ή στο διάστημα από το 1598 έως το 1600. Το επεξεργάστηκε αργότερα στα χρόνια που ζούσε στο Χάνδακα. Το αριστουργηματικό αυτό έργο τυπώθηκε το 1713 σε τυπογραφείο της Βενετίας.
Ο «Ερωτόκριτος» είναι ένα έμμετρο ερωτικό μυθιστόρημα, που διαιρείται σε πέντε μέρη, έργο κλασικό της νέας ελληνικής φιλολογίας, ένα σπουδαίο λυρικό αφηγηματικό ποίημα που γράφτηκε στη γλώσσα μας. Ένας ύμνος στον έρωτα, στην ομορφιά και το θάρρος, που εξακολουθεί να συγκινεί και να μένει αναλλοίωτος στο χρόνο. Ο Κορνάρος διηγείται σε περισσότερους από 10.000 δεκαπεντασύλλαβους στίχους την ερωτική ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.
1823
Συνέρχεται στο Άστρος Κυνουρίας η Β’ Εθνική Συνέλευση, η οποία εκλέγει ως πρόεδρο του Εκτελεστικού τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ορίζει ως έδρα διοικήσεως την Τρίπολη και κλείνει τις εργασίες της στις 18 Απριλίου με τη «Διακήρυξη για την πολιτική των Ελλήνων ύπαρξιν και ανεξαρτησία».

Οι τροποποιήσεις που έγιναν στο πολίτευμα ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τον αστικό-φιλελεύθερο χαρακτήρα του. Καθιερώθηκε το εμπορικό δίκαιο κατά τα πρότυπα της γαλλικής νομοθεσίας (το πλέον προοδευτικό για την εποχή του), ενώ καταργήθηκαν όλες οι περιφερειακές τοπικές διοικήσεις. Τέλος, η Β΄ Εθνοσυνέλευση εξουσιοδότησε τη νέα Διοίκηση να συνάψει εξωτερικό δάνειο με υποθήκη τις λεγόμενες «Εθνικές Γαίες». Η απόφαση αυτή καθιστούσε απαγορευτική την αναδιανομή τους στους αγρότες, ωστόσο την ίδια στιγμή έθετε τέρμα και στις βλέψεις των προκρίτων για ιδιοποίησή τους.
Οι «Εθνικές Γαίες» αποτελούσαν τη δεδομένη στιγμή τη μοναδική «εθνική» περιουσία που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως υλική βάση για να στηρίξει την εξουσία της μια κεντρική κυβέρνηση. Το δάνειο που συνάφθηκε αργότερα με το αγγλικό κεφάλαιο συνέβαλε τα μέγιστα στην έκβαση της ενδοαστικής αντιπαράθεσης με τους κοτζαμπάσηδες, που σύντομα θα λάμβανε τη μορφή ένοπλης σύγκρουσης.
1849
Η επαρχία Παντζάμπ των Ινδιών προσαρτάται στη Βρετανική Αυτοκρατορία, μετά την ήττα των
1849
Η επαρχία Παντζάμπ των Ινδιών προσαρτάται στη Βρετανική Αυτοκρατορία, μετά την ήττα των Σιχ από τα «στρατεύματα του στέμματος».

1864
Υπογράφεται μεταξύ Ελλάδας, Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας η Συνθήκη με την οποία τα Επτάνησα περιήλθαν από τη Βρετανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα.
1870
Γεννιέται ο Παύλος Μελάς, στρατιωτικός, από τους οργανωτές του Μακεδονικού Αγώνα.

1920
Συνέρχεται το 9ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπολσεβίκων), το οποίο καθόρισε τα άμεσα οικονομικά καθήκοντα της Σοβιετικής χώρας και τόνισε την ανάγκη της συμμετοχής των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην οικονομική ανοικοδόμηση. Η απόφαση που ενέκρινε το Συνέδριο «Για τα άμεσα καθήκοντα της οικονομικής ανοικοδόμησης» προέβλεπε πρώτα και κύρια την ανόρθωση των μεταφορών, την καλύτερη οργάνωση της παραγωγής καυσίμων και την ανάπτυξη της μεταλλουργίας. Το Συνέδριο τόνισε ακόμη πως η αποκατάσταση και η ανάπτυξη της οικονομίας της Σοβιετικής χώρας πρέπει να βασίζεται στον εξηλεκτρισμό της εθνικής οικονομίας.

Διαπάλη σημειώθηκε με την ομάδα των «ντεντιστών», που εναντιώνονταν στην μπολσεβίκικη άποψη για τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Απαντώντας τους, ο Β. Ι. Λένιν τόνισε: «Έχουμε ανάγκη από σιδερένια πειθαρχία, από σιδερένιο σύστημα που χωρίς αυτό δεν θα κρατούσαμε όχι μόνο και κάτι χρόνια αλλά ούτε δύο μήνες». Οι εργασίες του Συνεδρίου ολοκληρώθηκαν στις 5 του Απρίλη.
1926
Γεννιέται ο Κώστας Βίρβος, στιχουργός μεγάλων λαϊκών τραγουδιών.

Αποτύπωσε ανάγλυφα στο στίχο του όλες τις ανησυχίες, τα όνειρα και τους πόθους των αδικαίωτων ανθρώπων του λαού μας. Σημάδεψε ολόκληρη εποχή. Η λυρικότητα που αναβλύζει πηγαία δίνοντας έμφαση στις οδυνηρές εμπειρίες και τα βιώματα της γενιάς του, ανανέωσε και εμπλούτισε τη θεματολογία, το ύφος και το περιεχόμενο του λαϊκού τραγουδιού.
Οι μεγάλες στιγμές της πορείας του, αλλά και της χώρας μας τον συγκλονίζουν. Η Κατοχή, η Αντίσταση, ο Εμφύλιος, αλλά και τα καθημερινά προβλήματα του λαού, το δράμα των πολιτικών προσφύγων, η μετανάστευση, βρίσκουν την έκφρασή τους στους λιτούς, αληθινούς, γεμάτους αισθήματα στίχους του. Δημοκράτης, αγωνιστής, με δυνατή γλωσσική αρματωσιά, με ανήσυχο πνεύμα και πηγαία ευαισθησία, ο Κ. Βίρβος συλλαμβάνει τους εσωτερικούς κραδασμούς του λαού μας και τους κάνει τραγούδι.
Η στιχουργική του πορεία ξεκίνησε το 1948 με τον «Φαντάρο», που μελοποίησε ο Απ. Καλδάρας, αλλά δε δισκογραφήθηκε, καθώς η εταιρεία φοβήθηκε να το στείλει στη «Λογοκρισία». Το τραγούδι του «Θα το βρεις από άλλη» (σε μουσική Απ. Καλδάρα) ανοίγει τη δισκογραφική πορεία του, το ’49, για ν’ ακολουθήσει μια διαδρομή γεμάτη επιτυχίες. Το έργο του δεν περιορίζεται στον έρωτα, στη μάνα, στην κοινωνική αδικία. Είναι τραγούδι πολιτικό. Η «Καταχνιά» σε μουσική Χρ. Λεοντή, αν και κυκλοφόρησε το 1964, περιλαμβάνει παλιότερα τραγούδια, ορισμένα από τα οποία εμπνεύστηκε στα κρατητήρια της οδού Ελπίδας 5, όπως το «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια», όταν σκότωσαν τους διακόσιους αγωνιστές στην Καισαριανή και κάποια άλλα στο βουνό. Την ίδια περίοδο (1962) το τραγούδι του … Κοιμήσου, περιστέρι μου, να γίνεις σαν ατσάλι/να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη,/για να μην πεις μες στη ζωή σου «δεν μπορώ»,/και αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό/Κοιμήσου, αγγελούδι μου, γλυκά με το τραγούδι μου/ περιλαμβάνεται στο δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη «Του νεκρού αδελφού».
Και στη συνέχεια ήρθε το αξεπέραστο… «Ούτε στρώμα να πλαγιάσω, ούτε φως για να διαβάσω, το γλυκό σου γράμμα, ωχ! μανούλα μου, καλοκαίρι κι είναι κρύο, ένα μέτρο επί δύο, είναι το κελί μου, ωχ! μανούλα μου. Μα εγώ δε ζω γονατιστός, είμαι της γερακίνας γιος, τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές, εγώ αντέχω τις φωτιές. Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις…». Ο εμπνευσμένος από τα βασανιστήρια τόσων και τόσων αγωνιστών λόγος του Κώστα Βίρβου , που έσμιξε με τη μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη, μας έδωσε το τραγούδι «Της γερακίνας γιος», ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της σύγχρονης μουσικής ιστορίας μας («Σκοπευτήριο» 1975). Είναι μερικά από τα εκατοντάδες κομμάτια που μας πρόσφερε η δημιουργική πένα του ευαίσθητου ποιητή του λαϊκού μας τραγουδιού.
1929
Η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου υποβάλλει για συζήτηση στη Βουλή το σχέδιο του Νόμου «για την υπεράσπιση του κοινωνικού καθεστώτος», το περιβόητο Ιδιώνυμο.

Από το βήμα της Βουλής ο ίδιος ο Βενιζέλος τόνισε: «Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα με ακούση ο εργατικός κόσμος, όταν του είπω: ”Πρόσεξε, μην παρασυρθείς, από τους κομμουνιστάς εις τον αγώνα αυτόν, ο οποίος φαίνεται, ότι ετοιμάζεται και εις την μάχην αυτήν, η οποία πρόκειται να δοθή”. Το κράτος εκπροσωπούμενον από την κυβέρνησιν, την νόμιμον, και έχον, ως ελπίζω, υποστήριξιν όλου του πολιτικού κόσμου, θα αντιταχθή κατά τοιαύτης επαναστατικής ενεργείας προς ανατροπήν του ελευθέρου πολιτεύματος, θα την κτυπήση με όλα τα μέσα, τα οποία διαθέτει επί τη βάσει των κειμένων νόμων».
1950
Αρχίζει στο Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η δίκη των υπευθύνων της εφημερίδας Μάχη.
Αιτία υπήρξε η αρθρογραφία της εφημερίδας γύρω από τα βασανιστήρια και τις φρικτές συνθήκες κράτησης στη Μακρόνησο. Η δίκη αναβλήθηκε.
1952
Γεννιέται ο μεγάλος Κουβανός πυγμάχος, τρεις φορές ολυμπιονίκης Τεόφιλο Στίβενσον (Teófilo Stevenson Lawrence).
Αποτελούσε το ζωντανό παράδειγμα άρνησης του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού και των χρημάτων που του πρόσφερε ο καπιταλισμός, προκειμένου να τον κερδίσει. Ήταν σπουδαίος αθλητής παρέμενε και σπουδαίος άνθρωπος.

Κορυφαία στιγμή της ζωής του, πέρα από τα αγωνιστικά ζητήματα, ήταν η στάση που κράτησε όταν του είχε προταθεί – αν και ερασιτέχνης – να πυγμαχήσει σε έναν αγώνα για την κατηγορία των βαρέων βαρών με τον Μοχάμεντ Αλι, έναντι 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Αρνήθηκε όμως, μένοντας πιστός στην κουβανική επανάσταση, η οποία είχε θέσει εκτός νόμου τον επαγγελματικό αθλητισμό. Ο ίδιος είχε δικαιολογήσει τότε την απόφασή του, λέγοντας πολύ χαρακτηριστικά ότι σε σχέση με τα δολάρια είχε προτιμήσει την αγάπη των Κουβανών, Παράλληλα, του είχαν γίνει αρκετές προτάσεις να ασχοληθεί επαγγελματικά με το άθλημα, φυσικά με την προϋπόθεση ότι θα μετακόμιζε στις ΗΠΑ. Κάτι που ουδέποτε δέχτηκε.

Γεννημένος στο Καμαγκουέι στις 29 Μαρτίου 1952 πρωτομπήκε στην πυγμαχία σε ηλικία εννέα ετών, ακολουθώντας τον πατέρα του σε ένα τοπικό γυμναστήριο. Κύριος λόγος ήταν να διοχετεύσει την ενέργειά του εκεί, αφού στο σχολείο αν και τον χαρακτήριζαν φωτεινό πνεύμα, θεωρούνταν ότι είχε τρομερή ενέργεια. Πρώτος του προπονητής ήταν ο Τζον Ερέρα που του μετέδωσε τις πρώτες γνώσεις του στο άθλημα. Ο ίδιος είχε πει πως θα γινόταν τέλειος μποξέρ, αφού είχε το προσόν να ξέρει πώς να αποφύγει μια γροθιά. Λίγο αργότερα, έδωσε τον πρώτο του αγώνα, όταν σε τοπικό πρωτάθλημα μεσαίων βαρών αντιμετώπισε τον Λουίς Ερνάντεζ, ο οποίος μετρούσε τότε 20 νίκες. Έχασε, αλλά ο ίδιος ο Ερέρα είχε πει ότι ήταν μια «αξιοσέβαστη ήττα» και ότι του άρεσε ο τρόπος που αγωνίστηκε ο Στίβενσον, έχοντας πλεονέκτημα μόνο την κατάρτισή του μέχρι τότε. Το νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι….
Κομβικό σημείο ήταν η συνάντησή του στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και ενώ ο Στίβενσον είχε ξεχωρίσει σε επίπεδο παίδων, με τον Σοβιετικό προπονητή πάλης Αντρέι Τσερνιοβένκο, που είχε αναλάβει αρχιπροπονητής του αναπτυξιακού προγράμματος πυγμαχίας, ο οποίος τον κάλεσε στην Αβάνα. Υπό την καθοδήγησή του, πρωτοεμφανίστηκε σε αγώνες ανδρών το 1969, όντας μόλις 17 ετών. Η σπουδαία καριέρα του μόλις άρχιζε. Οι πρώτες επιτυχίες του αφορούσαν το εθνικό πρωτάθλημα στο Σαντιάγκο Ντε Κούβα το αντίστοιχο της ανατολικής πλευράς ο εθνικός τίτλος στο πρωτάθλημα της νεολαίας με πολλές από τις νίκες του να συνοδεύονται και από νοκ άουτ.

Κορυφαίες στιγμές στο αγωνιστικό παλμαρέ του Στίβενσον αποτελούν τρία χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972, του Μόντρεαλ το 1976, και της Μόσχας το 1980 κάτι που τον έκανε να θεωρείται παγκοσμίως ως ο μεγαλύτερος ερασιτέχνης πυγμάχος του κόσμου. Συνολικά, στην καριέρα του σε 324 αγώνες είχε μόλις 22 ήττες, τις περισσότερες σε νεαρή ηλικία. Μάλιστα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες η επίδοσή του ήταν 12 νίκες (100%), εκ των οποίων 9 με νοκ-άουτ, 2 στα σημεία και 1 άνευ αγώνος. Επίσης, είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής στις διοργανώσεις των ετών 1974, 1978, 1986. Δύο χρυσά είχε κατακτήσει και στους Παναμερικανικούς Αγώνες 1975 και του 1979 καθώς και ένα χάλκινο στους αγώνες του 1971. Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση παρέμεινε στο χώρο της πυγμαχίας ως προπονητής και παράγοντας της εθνικής ομάδας.
1966
Αρχίζει τις εργασίες του το 23ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (29/3-8/4/1966).
Το Συνέδριο αυτό δρομολόγησε μια σειρά μεταρρυθμίσεις στο επίπεδο της οικονομίας. Σύμφωνα με το Nέο Σύστημα οι πρόσθετες αμοιβές των διευθυντών (πριμ) θα υπολογίζονταν όχι με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου σε όγκο παραγωγής, αλλά με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου των πωλήσεων και θα ήταν συνάρτηση του ποσοστού του κέρδους της επιχείρησης. Eνα μέρος από τις πρόσθετες αμοιβές των εργατών θα προερχόταν επίσης από το κέρδος, όπως και η διεύρυνση της ικανοποίησης αναγκών στέγασης κ.ά. Eτσι, το κέρδος υιοθετήθηκε ως κίνητρο για την παραγωγή. Bάθυνε η διαφοροποίηση στο εργασιακό εισόδημα.

Δόθηκε η δυνατότητα οριζόντιων εμπορευματοχρηματικών συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων, άμεσων συμφωνιών με «καταναλωτικές μονάδες και εμπορικές οργανώσεις», καθορισμού τιμών, διαμόρφωσης κέρδους στη βάση αυτών των συναλλαγών κλπ. Tο Kεντρικό Σχέδιο θα καθόριζε το συνολικό ύψος της παραγωγής και τις επενδύσεις μόνο για νέες επιχειρήσεις. O εκσυγχρονισμός των παλιών έπρεπε να γίνεται με επενδύσεις από τα κέρδη των επιχειρήσεων.
H θεωρητική διολίσθηση και η αντίστοιχη πολιτική οπισθοχώρησης στην EΣΣΔ ήρθε σε μια νέα φάση ανώτερης ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, που απαιτούσε αποτελεσματικότερα κίνητρα και δείκτες συνολικά του κεντρικού σχεδιασμού και στην κλαδική και διακλαδική, στην επιχειρησιακή και διεπιχειρησιακή υλοποίησή του. Δηλαδή, απαιτούσε αντίστοιχη ανάπτυξη του κεντρικού σχεδιασμού στην κατεύθυνση ισχυροποίησης του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής.
Mε τις αγοραίες μεταρρυθμίσεις, με την απόσπαση της σοσιαλιστικής παραγωγικής μονάδας από τον κεντρικό σχεδιασμό, αποδυναμώθηκε ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Δημιουργήθηκε η δυνατότητα παραβίασης της κατανομής «ανάλογα με την εργασία».
Παράλληλα, απορρίφθηκαν προτάσεις και σχέδια για αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της πληροφορικής που μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της τεχνικής επεξεργασίας στοιχείων, ώστε να βελτιώνεται και από αυτήν την άποψη η παρακολούθηση και ο έλεγχος της παραγωγής με φυσικούς δείκτες.
1967
Πεθαίνει ο Γερμανός συνθέτης Καρλ Ορφ.

Το πιο γνωστό του έργο είναι το “Κάρμινα Μπουράνα”.
1967
Οι ενδοαστικές αντιθέσεις και συγκρούσεις συνεχίζονται στο δρόμο προς τη στρατιωτική δικτατορία: η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου ανατρέπεται από την ΕΡΕ.
1982
Η μουσική της αγγλικής ταινίας «Δρόμοι της Φωτιάς» κερδίζει το Όσκαρ.
Συνθέτης της μουσικής είναι ο Βαγγέλης Παπαθανασίου.
2005
Πεθαίνει ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης.
Το 1937, εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά το 1940 τα εγκατέλειψε, και λόγω του πολέμου, και για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Στα χρόνια της φασιστικής κατοχής, εντάχθηκε στο ΕΑΜ Λογοτεχνών. Το Μάη του 1944, έκανε την πρώτη επίσημη ποιητική του εμφάνιση από το περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα». Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Τα Νέα Γράμματα», «Τα Νέα Ελληνικά» και «Νέα Εστία». Παράλληλα με την ποίηση μετέφρασε Μπρεχτ. Τιμήθηκε με τρία κρατικά βραβεία. Το 1956 τιμήθηκε με το Α` Βραβείο «Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές» της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης για τη συλλογή του «Οταν σας μιλώ». Το 1962 με το Β` Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Τα Στίγματα». Το 1987 με το Α` Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τα «Εκτοπλάσματα».

Εργα του, μεταξύ άλλων, είναι: «Η μουσική των νησιών μου» (ιδιωτική έκδοση, 1941). «Η λατρεία», «Natura», «Η συννεφιά», «Η πολυθρόνα», «Ξυλογραφία σε πλάγιο ξύλο», «Χριστούγεννα ’43» (έξι ποιήματα που δημοσιεύτηκαν στα «Νέα Γράμματα», τεύχος 3, Μάιος 1944). «Οι λησμονημένοι» (1945). «Η ηρωίδα», «Η πληγωμένη», «Ο θάνατος», «Η μάχη» (δημοσιεύτηκαν στο «Μικρό Τετράδιο», 1947). «Παραλογαίς» (ιδιωτική έκδοση, 1948). «Με το πρόσωπο στον τοίχο» (ιδιωτική έκδοση, 1952). «Οταν σας μιλώ» (1956, Α` Βραβείο της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης). «Μίμνερπος»(1985). «Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο» (ιδιωτική έκδοση, 1958). «Ο περίπατος», (με εξώφυλλο του Αλέκου Φασιανού, ιδιωτική έκδοση, 1960). «Τα στίγματα» (1962, Β` Κρατικό Βραβείο Ποίησης). «Σφραγίδα ή η όγδοη σελήνη» (ιδιωτική έκδοση, 1964). «Το σκεύος», «Κείμενα» (1971). «Ποιήματα (1945-1971)» (συγκεντρωτική έκδοση,1977). Η εταιρία «Λύρα» ηχογραφεί στη σειρά «Διόνυσος» ένα δίσκο με απαγγελία 43 ποιημάτων από τον ποιητή, σε επιμέλεια του ποιητή Μάνου Ελευθερίου. «Χρωμοτραύματα» (1980). «Εκτοπλάσματα» (1989, Α` Κρατικό Βραβείο Ποίησης). «Καταβύθιση» (1990). «Ποιήματα (1941-1972)» (συγκεντρωτική έκδοση, 1991). «Εκτοτε» (1996). «Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά» (1997). «Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια» (1998, η τελευταία, προφητική για το τέλος της ζωής του, ποιητική συλλογή του). Πολλά έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
Ο Σαχτούρης εντάσσεται στους μεγάλους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ανήκει σε εκείνους από αυτή τη γενιά, που με πολλά τραύματα και διώξεις «ανταμείφθηκαν» για τα οράματα και τον ΕΑΜικό απελευθερωτικό αγώνα.
2011
Πεθαίνει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο άνθρωπος που έχει υπηρετήσει σχεδόν όλες τις δραματικές φόρμες από το ραδιοφωνικό έργο και το κινηματογραφικό σενάριο, από το σκετς και τους μονολόγους, σπονδυλωτά έργα από νούμερα και μονόπρακτα, σε δραματικές συνθέσεις πολύπρακτες και αρχιτεκτονημένες.

Γεννημένος στη Νάξο, ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα το 1934. Το 1942 σε μιαν απόπειρα απόδρασης από την Ελλάδα συνελήφθη από την Γκεστάπο και μεταφέρθηκε στο Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως Ες-Ες του Μαουτχάουζεν, από τις αρχές του 1943 έως τα μέσα του 1945.
Τις εμπειρίες από την τραγική ζωή στο στρατόπεδο έγραψε στο χρονικό «Μαουτχάουζεν» και μελοποιημένοι στίχοι του από τον Μίκη Θεοδωράκη έχουν τραγουδηθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτοδίδακτος συγγραφέας με πενήντα χρόνια παρουσίας στον πνευματικό χώρο και περισσότερα από τριάντα έργα, όπως: «Η αυλή των θαυμάτων», «Η έβδομη μέρα της δημιουργίας», «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Το μεγάλο μας Τσίρκο». Στον κινηματογράφο έγραψε τα έργα: «Στέλλα», «Δράκος», «Αρπαγή της Περσεφόνης» κ.ά.