311
Πεθαίνει ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός.
Την περίοδο της ηγεσίας του σταθεροποίησε την αυτοκρατορία και σηματοδότησε το τέλος της κρίσης του 3ου αιώνα.
1799
Ο αυστριακός στρατός νικά τον γαλλικό στη μάχη του Βίσλοχ.
1800
Ο Γάλλος στρατηγός Ζαν Βικτόρ Μορό (Jean Victor Marie Moreau) συντρίβει τον αρχιδούκα Ιωάννη της Αυστρίας στη μάχη του Χόχενλιντεν, κοντά στο Μόναχο.
1857
Γεννιέται ο Πολωνός συγγραφέας Τζόζεφ Κόνραντ (Joseph Conrad). Έζησε δεκαέξι χρόνια στη θάλασσα πριν εγκατασταθεί οριστικά στην Αγγλία.
Πολλοί κριτικοί τον θεωρούν ως πρόδρομο του μοντερνισμού. Τα έργα του έχουν επηρεάσει πολλούς συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένων των Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ντ. Χ. Λώρενς, Γκράχαμ Γκρην, Τζόζεφ Χέλλερ και Γέρζι Κοζίνσκι. Η ταινία «Αποκάλυψη τώρα» βασίστηκε στη νουβέλα του «Η καρδιά του σκότους».
1888
Πεθαίνει ο οπτικός Καρλ Τσάις (Carl Zeiss).
Είχε μεγάλη συνεισφορά στην κατασκευή φακών και βοήθησε στην παραγωγή των σύγχρονων φακών για γυαλιά.
Αρχικά οι φακοί που κατασκεύαζε χρησιμοποιούνταν μόνο για την παραγωγή μικροσκοπίων, όμως μετά την εφεύρεση της φωτογραφικής μηχανής, η εταιρεία του άρχισε να κατασκευάζει και φακούς ποιότητας για φωτογραφικές μηχανές.
1894
Πεθαίνει ο Σκοτσέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον (Robert Louis Balfour Stevenson). Τα πιο διάσημα έργα του είναι «Το νησί των θησαυρών», το «Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ» και «Η Απαγωγή».
1911
Γεννιέται ο κορυφαίος Ιταλός συνθέτης μουσικής κινηματογραφικών ταινιών Νίνο Ρότα (Giovanni «Nino» Rota Rinaldi). Για τον Ρότα, ο Φεντερίκο Φελίνι έλεγε πως «σκηνοθετεί μουσικά τη μαγεία, τη γιορτή, τη μελωδία της εικόνας».
Συνέθεσε μουσική για 150 περίπου ταινίες, δεκάδες κλασικές συνθέσεις για χορωδία και μουσική δωματίου, 3 συμφωνίες, 3 κονσέρτα για βιολοντσέλο, μουσικά μοτίβα για πολλές τηλεοπτικές σειρές, 23 μπαλέτα και θέατρα (έγραψε για όλα σχεδόν τα έργα των Κάρλο Γκολντόνι και Εντουάρντο Ντε Φίλιπο) και 10 όπερες.
Υπήρξε ο διασημότερος συνθέτης της γενιάς του στον κινηματογράφο. Συνέθεσε σπουδαία και διαχρονικά ακούσματα, και έντυσε μοναδικά και αναπόσπαστα με τα πλέον αγαπημένα και αναγνωρίσιμα κινηματογραφικά «σάουντρακ» πολλά από τα αριστουργήματά της: «Ντόλτσε βίτα», «Λα στράντα», «8 ½ «, «Νύχτες της Καμπίρια», «Ρόμα», «Σατυρικόν», «’Αμαρκορντ», «Ιουλιέτα των πνευμάτων», «Λευκός σεΐχης», «Βοκάκιος», «Οι αθώοι», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Γατόπαρδος», «Πρόβα ορχήστρας», «Ο Ρόκο και τα αδέρφια του», «Νονός Ι» και «Νονός ΙΙ», για το οποίο τιμήθηκε με Όσκαρ καλύτερης μουσικής από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Συνεργάστηκε με τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του 20ού αιώνα: Λουκίνο Βισκόντι, Λίνα Βερτμίλερ, Φράνκο Τζεφιρέλι, Φράνσις Φορντ Κόπολα, Φράνκο Ρόσι, Μάουρο Μπολονίνι, Ακίρο Κουροσάβα, Λουί Μαλ, Βιτόριο Ντε Σίκα, Ρενέ Κλεμάν, ενώ ταυτίστηκε με τον στενό του φίλο και συνεργάτη Φεντερίκο Φελίνι.
Επί 27 χρόνια, στη πιο γόνιμη, μακρόχρονη και διάσημη καλλιτεχνική συνεργασία που υπήρξε ποτέ, συνδημιούργησαν ένα σπάνιο, ομοούσιο και αδιαίρετο έργο, χαρίζοντας στο παγκόσμιο κοινό μοναδικές συγκινήσεις.
1912
Στη ναυμαχία της Έλλης ο ελληνικός στόλος αναγκάζει τον οθωμανικό να υποχωρήσει στα Στενά. Την ίδια μέρα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο ξεκινούν συζητήσεις στο Λονδίνο, με σκοπό τη λήξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου.
1919
Πεθαίνει ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ (Pierre Auguste Renoir).
Στα μέσα της δεκαετίας του 1860, ο Ρενουάρ ξεκίνησε να εκθέτει έργα του, ωστόσο για αρκετά χρόνια δε γνώρισε σημαντική αναγνώριση. Μέχρι τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870, γύριζε με ένα σακίδιο στον ώμο και έζησε πολύ φτωχικά. Το 1867 ένας πίνακάς του με τον τίτλο Λιζ (Lise) έγινε δεκτός στο Σαλόν του Παρισιού. Την περίοδο αυτή θεωρείται πως ο Ρενουάρ επηρεάστηκε σημαντικά από τον Κλωντ Μονέ, πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο προς τον ιμπρεσιονισμό. Κατά πολλούς το διάστημα 1870-1883 αποτελεί τη λεγόμενη ιμπρεσιονιστική περίοδο του Ρενουάρ.
Κατά τον πόλεμο του 1870 υπηρέτησε στη Φρουρά της Ταρμά, στο Σώμα Πυροβολικού, όμως την επόμενη χρονιά αρρώστησε κι αποστρατεύτηκε, επιστρέφοντας έτσι στο Παρίσι. Η πολιορκία του Παρισιού του στέρησε τους φίλους του, καθώς ο Μονέ κι ο Μετρ αναζήτησαν καταφύγιο στην Αγγλία ενώ ο Μπαζίλ πέθανε. Το 1874 συμμετείχε στην πρώτη έκθεση της ομάδας των ιμπρεσιονιστών. Από μία δημοπρασία έργων του έλαβε 1.200 φράγκα κι εγκαταστάθηκε στη Μονμάρτρη. Το 1876 συναντά έναν εκδότη, ο οποίος τον κάνει πλούσιο. Γνωρίζει τον Εμίλ Ζολά.
Τη δεκαετία του 1880, ο Ρενουάρ σταδιακά διαχωρίστηκε από τους υπόλοιπους ιμπρεσιονιστές. Έστησε το ατελιέ του στη Μονμάρτρη το 1880 και γνωρίστηκε με την Αλίν Σαριγκό, την οποία νυμφεύτηκε. Το 1881 ταξίδεψε στην Αλγερία και κατόπιν στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Ραφαήλ από το οποίο επηρεάστηκε βαθιά. Το 1884, μαθαίνοντας πως η Αλίν περιμένει το παιδί τους, επέστρεψε για να μείνει κοντά της και την επόμενη χρονιά γεννήθηκε ο γιος τους Πιέρ.
Το 1889 συνάντησε τον μηχανικό Άιφελ και περίπου το 1892 άρχισε να αναπτύσσει παραμορφωτική αρθρίτιδα, νόσο που τον βασάνισε μέχρι τον θάνατό του. Αντιμετώπισε σημαντικό πρόβλημα παραμορφώσεων στα χέρια ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ένας ώμος του καθηλώθηκε εξαιτίας αγκύλωσης, γεγονός που ανάγκασε τον Ρενουάρ να διαφοροποιήσει την τεχνική του. Παρά τις σωματικές του δυσχέρειες, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική. Το 1893 απέκτησε έναν ακόμα γιο, τον Κλοντ. Το 1907 μετακόμισε με την οικογένειά του στην πιο θερμή περιοχή Καν-συρ-Μερ (Cagnes-sur-Mer). Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυο γιοι του κατετάγησαν στον στρατό και τραυματίστηκαν σοβαρά. Η μητέρα τους τους επισκέφτηκε, αλλά εξαντλημένη κατά την επιστροφή της πέθανε το 1915.
Το 1919, ο Ρενουάρ επισκέφτηκε το Λούβρο όπου είχε την ευκαιρία να δει δικούς του πίνακες να εκτίθενται μαζί με κλασικά έργα. Σήμερα τα έργα του τού Λούβρου βρίσκονται στο Μουσείο Ορσέ
1932
Η αστυνομία επιτίθεται στα γραφεία της Πανυπαλληλικής Επιτροπής στην Αθήνα, συλλαμβάνει 16 υπαλλήλους και τους παραπέμπει –μαζί με άλλους 15 που είχαν ήδη πιαστεί- σε δίκη για παράβαση του νόμου περί «απεργούντων υπαλλήλων» καθώς και του Ιδιώνυμου.
Την ίδια μέρα, η αστυνομία επιτίθεται στους αρτεργάτες, που βρίσκονταν σε απεργία για 4η συνεχόμενη μέρα και δολοφονεί τον εργάτη Γ. Αδαμόπουλο.
Η Αθήνα στρατοκρατείται. Δύο βουλευτές του Ενιαίου Μετώπου Εργατών-Αγροτών (ΚΚΕ), οι Νεφελούδης και Σκλάβαινας, συλλαμβάνονται, προκαλώντας μαζικές λαϊκές αντιδράσεις στην Αθήνα και τον Πειραιά. Το απεργιακό κύμα διογκώνεται. Οι τροχιοδρομικοί στήνουν οδοφράγματα, οι ναυτεργάτες –που είχαν σταλεί από την κυβέρνηση για να αντικαταστήσουν τους απεργούς φωταεριεργάτες- αρνούνται να αναλάβουν υπηρεσία, οι φοιτητές συγκρούονται με τους απεργοσπάστες, κοκ.
1941
Πεθαίνει ο Ρώσος ζωγράφος της πρωτοπορίας (avant-garde) και θεωρητικός της τέχνης Πάβελ Νικολάγεβιτς Φιλόνοφ.
1944
Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ, από νωρίς το πρωί, χιλιάδες κόσμου άρχισαν να συρρέουν στις προσυγκεντρώσεις, που είχαν καθοριστεί σε κάθε λαϊκή συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά.
Σύντομα, τα δεκάδες ρυάκια λαού συνέκλιναν σε μια τεράστια λαοθάλασσα με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Καθώς η κεφαλή της πορείας πλησίαζε την πλατεία, οι αστυνομικές δυνάμεις, που ήταν παραταγμένες μπροστά στο κτήριο του Αρχηγείου της Αστυνομίας (γωνία Πανεπιστημίου & Βασιλίσσης Σοφίας), άνοιξαν πυρ στο άοπλο πλήθος.
Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν από διάφορες κατευθύνσεις σκορπώντας το θάνατο: 21 νεκροί και 140 τραυματίες ο απολογισμός της θρασύδειλης αυτής επίθεσης. Η λαϊκή μάζα υποχώρησε. Όταν όμως κόπασαν τα πυρά και δόθηκε το σήμα από την οργανωτική επιτροπή του συλλαλητηρίου, ξεχύθηκε και πάλι με ορμή ανακαταλαμβάνοντας την πλατεία.
Στις 14:30 το Α’ ΣΣ του ΕΛΑΣ εξέδωσε «Διαταγή επιχειρήσεων» για τον αφοπλισμό των αστυνομικών τμημάτων και της Χωροφυλακής, ενώ το ίδιο βράδυ τμήματα της Ορεινής Ταξιαρχίας κινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Παλιά Ανάκτορα, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσόρτσιλ, από τη μεριά του, πίεζε τον στρατηγό Ουίλσον (ανώτατο αρχηγό των χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων Μεσογείου) να αποσπάσει δυνάμεις από το Ιταλικό μέτωπο και να τις αποστείλει άμεσα στην Αθήνα: «Είμαι βέβαιος», τόνιζε σε σχετικό του τηλεγράφημα, «ότι βλέπετε την κατάσταση με στενό πνεύμα. Καταστροφή στην Ελλάδα λόγω ελλείψεως λίγων Ταγμάτων θα ήταν λυπηρό πράγμα και θα είχε συνέπειες σε μεγάλη κλίμακα. Η καταστροφή στην Αθήνα δεν ισοσταθμίζεται με την κατάληψη της Μπολώνιας.»
1956
Πεθαίνει ο Σοβιετικός ζωγράφος, φωτογράφος, γλύπτης και γραφίστας Αλεξάντερ Μιχαήλοβιτς Ροντσένκο.
Ήταν ένας από τους ιδρυτές του κινήματος του Κονστρουκτιβισμού και του ρωσικού σχεδιασμού. Θεωρείται ως ένας από τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες του Κονστρουκτιβισμού μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Το πρώτο του δημοσιευμένο έργο ήταν μια εικονογράφηση του ποιήματος του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι «Σχετικά με αυτό» το 1923.
1971
Νέος πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ξεσπά μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Μπανγκλαντές (έως τότε Ανατολικό Πακιστάν).
Οι εχθροπραξίες θα διαρκέσουν μόλις 13 μέρες καταλήγοντας σε νίκη της Ινδίας και του Μπανγκλαντές.
1999
Στο Σιάτλ των ΗΠΑ, με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν επί μέρες κατά της «παγκοσμιοποίησης», λήγει χωρίς να καταλήξει σε κάποια συμφωνία η Σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στην οποία μετείχαν εκπρόσωποι από 135 χώρες.
2014
«Φεύγει» από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, ο παλιός παίκτης του Παναθηναϊκού Κώστας Λινοξυλάκης.
Υπήρξε ένας από τους δυναμικότερους κεντρικούς αμυντικούς του «τριφυλλιού» τη δεκαετία του ’50 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και είχε διακριθεί για τα σωματικά του προσόντα. Με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε για 13 χρόνια και πανηγύρισε 4 πρωταθλήματα Ελλάδας και 1 Κύπελλο, ενώ αγωνίστηκε σε 101 αγώνες συνολικά, πετυχαίνοντας 7 γκολ. Παράλληλα, αγωνίστηκε 28 φορές και με την Εθνική ομάδα έχοντας 1 γκολ.
