1803
Οι ΗΠΑ αγοράζουν την περιοχή της Λουιζιάνα από τη Γαλλία (15 εκ $–σημερινά 230 εκατομ$ – για μια έκταση 2,14 εκ. τετρ. χλμ.).
Η έκταση αυτή αποτελεί 15 σημερινές πολιτείες των ΗΠΑ.
1837
Εγκαινιάζεται το Οθώνειον Πανεπιστήμιον (νυν Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), που στεγάζεται προσωρινά στην Πλάκα.
1469
Γεννιέται ο Νικολό Μακιαβέλι (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli), Ιταλός πολιτικός διανοητής, συγγραφέας, ιστορικός και θεωρητικός της στρατιωτικής τέχνης.
Τα σημαντικότερα έργα του είναι: «Οι σκέψεις για την πρώτη δεκαετία του Τίτου Λίβιου», «Ο ηγεμόνας», «Ο πρίγκιπας» και η «Ιστορία της Φλωρεντίας».
Ένθερμος πατριώτης, πίστευε ότι οι κακοτυχίες της Ιταλίας οφείλονταν κυρίως στην πολιτική της διαίρεσης.
Ο Μαρξ χαρακτήρισε τον Μακιαβέλι ως έναν από εκείνους τους πολιτικούς διανοητές που «άρχισαν να βλέπουν το κράτος με ανθρώπινο μάτι, και να συνάγουν τους φυσικούς νόμους του με τη λογική και την εμπειρία και όχι με τη θεολογία». Ο Μακιαβέλι δέχτηκε τη σκληρή επίθεση της Εκκλησίας, η οποία συμπεριέλαβε τα έργα του στο Πίνακα Απαγορευμένων Βιβλίων.
1481
Πεθαίνει ο Οθωμανός σουλτάνος, Μωάμεθ Β’, ο Πορθητής της Κωνσταντινούπολης το 1453.
1808
Ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος, Φρανσίσκο Γκόγια, ζωγραφίζει τον περίφημο πίνακά του «Οι Εκτελέσεις της 3ης Μαΐου», όπου απεικονίζει τις βαναυσότητες που διέπραξαν τα στρατεύματα του Ναπολέοντα και αναδεικνύει την ηρωική αντίσταση του λαού.
Δες επίσης ΑΛΤ.gr 1828
1837
Ιδρύεται το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι η πρώτη ανώτατη σχολή σ’ όλη την ανατολική Μεσόγειο.
1887
Γεννιέται η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός, Μαρίκα Κοτοπούλη.
Ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα του θεάτρου αλλά και της ζωής, καθώς η ίδια δεν ξεχώριζε τη ζωή από το θέατρο. Είχε αναπτύξει κοινωνική δράση συνδράμοντας και οικονομικά το Σωματείο των Ηθοποιών στοχεύοντας στην αναβάθμιση του επιπέδου των μελών του.
Παιδάκι ακόμα, βρέθηκε στο σανίδι με το τραγουδάκι «Η κυρά μας η δασκάλα» στο θίασο του πατέρα της Δημήτρη Κοτοπούλη και χάλασε κόσμο. Ηταν η νεότερη ηθοποιός που προσλήφθηκε στο τότε Βασιλικό Θέατρο, σε ηλικία 15 χρόνων. Από το 1901 και για δέκα χρόνια συμμετείχε στα «Παναθήναια». Το 1908 ίδρυσε τη «Νέα Σκηνή» και συνεργάστηκε με όλους τους πρωταγωνιστές του θεάτρου. Από το 1912 έγινε θιασάρχης κάνοντας πολλά ταξίδια στο Παρίσι, προκειμένου να βρει καινούργια έργα.
Το 1929, ίδρυσε την «Ελευθέρα Σκηνή» μαζί με τον Σπύρο Μελά και τον Μήτσο Μυράτ. Νοιαζόταν πραγματικά για την τέχνη της, στην οποία επέφερε πολλές καινοτομίες, όπως η θεσμοθέτηση του σκηνοθέτη ως απαραίτητου συντελεστή μιας παράστασης, του σκηνογράφου και του ενδυματολόγου. Κοντά της αναδείχτηκαν μεγάλες προσωπικότητες του θεάτρου, όπως ο Γιώργος Ανεμογιάννης, ο Αντώνης Φωκάς και ο Γιάννης Τσαρούχης. Επηρέασε με την τέχνη της πολλούς από τους νέους τότε δημιουργούς, όπως τον Δημήτρη Πικιώνη, τον Νίκο Εγγονόπουλο, τον Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα. Ιδρυσε Δραματική Σχολή, η οποία, αν και δεν μακροημέρευσε, συνέβαλε στο να μπουν τα θεμέλια της θεατρικής παιδείας στην Ελλάδα.
Κάθε νέα εμφάνιση της Μαρίκας Κοτοπούλη ήταν ένα θεατρικό γεγονός και μια συνεχής ανατροπή. Η έντονη ζωή της εκτός θεάτρου αποτέλεσε και αυτή μέρος του θρύλου που περιβάλλει το όνομα Κοτοπούλη. Ο έρωτάς της με τον Ιωνα Δραγούμη αλλά και ο τρόπος ζωής που ακολουθούσε ήταν πρόκληση για τα ήθη της εποχής αλλά ταυτόχρονα αποτελούν στοιχεία για την έντονη και συναρπαστική, όπως φαίνεται, ζωή αυτής της ολοκληρωμένης ηθοποιού, η οποία συμπύκνωνε στο πρόσωπό της την τέχνη του θεάτρου που άφησε εποχή, όπως είχε πει ο Αιμίλιος Χουρμούζιος.
Πηγή: Ριζοσπάστης
1890
Πεθαίνει στις φυλακές της Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών, Ρόκκος Χοϊδάς, ο οποίος είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση χάριτος μετά από την καταδίκη του σε τριετή φυλάκιση για άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ραμπαγάς» και θεωρήθηκε προσβλητικό για τη βασιλική οικογένεια.
Διακήρυττε ότι η εθνική κυριαρχία και ο νόμος είναι πάνω από τον βασιλιά.
Ο Χοϊδάς είχε στηρίξει οργανώσεις όπως ο «Δημοκρατικός Σύλλογος» Πατρών και ο «Σοσιαλιστικός Σύνδεσμος» του Σταύρου Καλλέργη.
1892
Διεξάγονται εκλογές στην Ελλάδα. Το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη πήρε τις 160 από τις 207 έδρες της Βουλής και η αντιπολίτευση (Δηλιγιάννης, Ράλλης, Κωνσταντόπουλος) μόλις 47.
1919
Ξεκινά ο τρίτος κατά σειρά πόλεμος μεταξύ Αφγανών και Βρετανών ιμπεριαλιστών, που λήγει στις 8 Αυγούστου του ίδιου έτους με νίκη των Βρετανών.
1931
Μαζικό αγροτικό συλλαλητήριο στα Γρεβενά, με κύρια συνθήματα «Πεινάμε», «Θέλουμε ψωμί», «Μας πεθάνατε στους φόρους», κ.α. Τμήματα της έφιππης χωροφυλακής επιτίθενται και ξυλοκοπούν άγρια πολλούς διαδηλωτές.
1932
Ο διαβόητος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε, η έφεση του οποίου στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απορρίφθηκε, οδηγείται στις φυλακές της Ατλάντα.
1933
Αποφασίζεται η συγκέντρωση όλων των κομουνιστών στις φυλακές της Ακροναυπλίας.
1934
Γεννιέται ο Ζωρζ Μουστακί (George_Moustaki), Γάλλος τραγουδοποιός.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιουσέφ Μουστακί, είχε ελληνοεβραϊκή καταγωγή και γαλλική υπηκοότητα. Οι γονείς του κατάγονταν από την Κέρκυρα.
Στην Αλεξάνδρεια είχαν βιβλιοπωλείο και έρχονταν σε επαφή με πολλές κουλτούρες. Στο σπίτι μιλούσαν κατά κανόνα ιταλικά, μιλούσε αραβικά και οι γονείς του έδωσαν γαλλική παιδεία, βάζοντάς τον σε γαλλικό σχολείο. Δεν απαρνήθηκε τις ελληνικές ρίζες του, αν και δε διδάχθηκε την ελληνική γλώσσα. Ο ίδιος έλεγε για την καταγωγή του: «Είμαι Έλληνας από πατέρα, μητέρα και παππού, με ρίζες στη Μικρά Ασία, τα Ιωάννινα, τη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα. Η Αλεξάνδρεια, αν και μου χάρισε τον κοσμοπολιτισμό των Πτολεμαίων, με απομάκρυνε από την ελληνικότητά μου».
Το 1951 πήγε στο Παρίσι. Εντυπωσιάστηκε από τον τραγουδοποιό Ζωρζ Μπρασέν, ο οποίος μάλιστα τον βοήθησε ουσιαστικά, καθώς τον παρουσίασε στο γαλλικό κοινό, που άλλαξε το όνομά του από Γιουσέφ σε Ζωρζ . Τραγούδησε σε πολλές γλώσσες: Γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, πορτογαλικά, ισπανικά, αγγλικά και αραβικά. Τα εκατοντάδες τραγούδια του έχουν ρομαντικό ύφος και οι στίχοι του είναι ποιητικοί.
Εκτός από τον ίδιο, τα τραγούδια του έχουν τραγουδήσει σπουδαίοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες, όπως η Εντίθ Πιαφ, η Δαλιδά, η Μπαρμπαρά, η Μπριζίτ Φοντέν, ο Χέρμπερτ Παγκανί, κ.ά.
Τη δεκαετία του ’60 μετέφρασε στα γαλλικά και τραγούδησε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Το 1970 πρωταγωνίστησε με τον Μίκη Θεοδωράκη στην ταινία μικρού μήκους του Ροβήρου Μανθούλη «Είμαστε δυο», στην οποία τραγουδά, στα γαλλικά, τα τραγούδια που έγραψε ο Μίκης στη φυλακή.
1936
Ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) Στέλιος Σκλάβαινας δηλώνει στον Τύπο ότι ο Μεταξάς «θα τείνει να εγκαθιδρύσει δικτατορία και ως απαρχή μπορεί να θεωρηθεί η διακοπή των εργασιών της Βουλής».
1941
Οι Βούλγαροι συστήνουν τη «Διοίκηση του Αιγαίου» στα κατακτηθέντα ελληνικά εδάφη, με πρωτεύουσα την Ξάνθη.
1944
Τμήματα του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ σε συνεργασία με Αλβανούς παρτιζάνους αποκρούουν ύστερα από 7ήμερο σκληρό αγώνα 2.500 χιτλερικούς στον τομέα Καλαμά – Φιλιάτες, προξενώντας τους πολλές απώλειες.
1945
Αποσπάσματα του παρακρατικού Σούρλα (που στη διάρκεια της Κατοχής συνεργάστηκε με τους Γερμανούς και μετά την απελευθέρωση βαφτίστηκε «εθνικόφρων» από την αστική εξουσία), με τη βοήθεια του διοικητή της Εθνοφυλακής, απήγαγε από την Αργαλαστή Βόλου 84 πολίτες.
Την ίδια μέρα, σε νυχτερινή επιδρομή στις φυλακές της Κεφαλονιάς, «παρακρατικοί» έσφαξαν 7 κρατούμενους αγωνιστές.
1947
Η Ιαπωνία συντάσσει νέο Σύνταγμα, το οποίο επιτρέπει στις γυναίκες να ψηφίσουν για πρώτη φορά.
1955
Πραγματοποιείται σύσκεψη 25 εργατικών οργανώσεων με σκοπό τη δημιουργία Κίνησης, που στη συνέχεια συγκροτήθηκε ως Συνασπισμός Συνεργαζόμενων Συνδικάτων. Στόχος της, ο καλύτερος συντονισμός της πάλης της εργατικής τάξης απέναντι στην επίθεση κράτους, εργοδοτών και ΓΣΕΕ.
1959
Η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει με μήνυμά της τον κομμουνιστή ποιητή Κώστα Βάρναλη για την απονομή του βραβείου «Λένιν».
1966
Ιδρύεται στο ΓΕΣ (Γενικό Επιτελείο Στρατού) το 7ο Επιτελικό Γραφείο, στο οποίο, όπως ανακοινώνεται, ανατίθεται ο τομέας ψυχολογικών επιχειρήσεων, προπαγάνδας και πολιτικής διαφωτίσεως.
Διευθυντής του Γραφείου τοποθετείται ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος (γραμματέας της επιτροπής του «Σχεδίου Περικλής» και κατοπινός δικτάτορας).
1968
Εκτεταμένες συμπλοκές φοιτητών και αστυνομίας ξεσπούν στο κτιριακό συγκρότημα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Παρίσι. Είναι η πρώτη εκδήλωση του «Γαλλικού Μάη».
Σύντομα στις κινητοποιήσεις μπαίνει και η εργατική τάξη, η οποία δίνει μαζικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά στις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις.
Συνολικά το Μάη του ’68 η συμμετοχή στις εργατικές διαδηλώσεις του Παρισιού έφτασε περίπου τα 2 έως 2,5 εκατομμύρια άτομα. Σε όλη τη χώρα απήργησαν περίπου δέκα εκατομμύρια εργάτες, απονεκρώνοντας για μέρες τα πάντα. Αυτό ήταν το καθοριστικό και χαρακτηριστικό στοιχείο του πραγματικού εργατικού Μάη του 1968 στη Γαλλία.
Στις 29 Μάη σχηματισμοί τεθωρακισμένων έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορα προάστια του Παρισιού. Με την προκήρυξη των εκλογών, σύμφωνα με τη νομοθεσία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις. Στις εκλογές, στις 23 και 30 Ιουνίου, οι Γκολικοί μαζί με τους συνεργαζόμενούς τους συγκέντρωσαν περισσότερες έδρες από κάθε άλλη φορά: 358 επί συνόλου 485.
Οι αυξήσεις που κατάκτησαν οι εργαζόμενοι δόθηκαν άμεσα και ήταν σημαντικές σε σύγκριση με τα συνηθισμένα δεδομένα. Σε ορισμένους τομείς (ενέργεια) έφταναν έως και 19%. Λαμβάνοντας υπόψη τις διαστάσεις της γενικής απεργίας, τη σύγκρουση και τα όριά της, έχει σημασία να εκτιμήσουμε ότι τα αιτήματα που ικανοποιήθηκαν, ήταν αντικειμενικά οι αναγκαίες υποχωρήσεις από την αστική τάξη για να αποφύγει τα χειρότερα. Οι αυξήσεις αυτές πολύ γρήγορα εξανεμίστηκαν, αφού μέσα στο 1969, όπως και στα επόμενα χρόνια, υιοθετήθηκαν νέα μέτρα λιτότητας, περιστολής των δαπανών σε υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια και αυξήθηκε η φορολογία.
Δες επίσης:
- Καταδίκη του φασισμού που είναι γέννημα του καπιταλισμού «Στρογγυλό Τραπέζι» της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ
- Εκδήλωση με θέμα: «50 χρόνια μετά… φανερές και αθέατες όψεις του Μάη ’68»
- Διδάγματα από τον Μάη του ’68
- Για το Μάη του 1968 στη Γαλλία
- Ο Μάης του 1968 στη Γαλλία (Φάνη Παρρή) Πολιτικο-οικονομικό υπόβαθρο
1973
Ο Πρόεδρος του Φοιτητικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Ένωσης Βίκτορ Βίντσερ εκφράζει την αλληλεγγύη των φοιτητών της ΕΣΣΔ προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες φοιτητές, ζητώντας ταυτόχρονα την αποφυλάκιση όλων των κρατουμένων και το σεβασμό των ακαδημαϊκών ελευθεριών.
1977
Με ομόφωνη απόφασή της, η κυπριακή Βουλή ζητάει το άνοιγμα του φακέλου της προδοσίας της Κύπρου. Το αίτημα υποστηρίζει σύσσωμη η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, προσκρούει όμως στην άρνηση της κυβέρνησης της ΝΔ.
1982
Πεθαίνει ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ιδεαλιστής φιλόσοφος και μεταρρυθμιστής της ελληνικής εκπαίδευσης.
1982
Η κυβέρνηση της Τουρκίας ανακοινώνει ότι δεν αποδέχεται τη νέα συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας, που υπερψηφίστηκε από 130 χώρες
1983
Νέα πρόταση για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων της Ευρώπης πραγματοποιεί ο Σοβιετικός ηγέτης Γιούρι Αντρόποφ. Δηλώνει ότι η Σοβιετική Ενωση είναι διατεθειμένη να μειώσει τον αριθμό των πυρηνικών πυραύλων της που σημαδεύουν τη Δυτική Ευρώπη, στο επίπεδο των πυραύλων που έχει αναπτύξει το ΝΑΤΟ.
1984
Ο Έλληνας συνθέτης Ιάννης Ξενάκης γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών στην έδρα της σύνθεσης.
1996
Πεθαίνει ο μεγάλος κιθαρίστας και συνθέτης Δημήτρης Φάμπας.
Από μικρός έδειξε το ταλέντο του στη μουσική, παίζοντας λαούτο και μαθαίνοντας μαντολίνο. Σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Νίκο Ιωάννου και πήρε το δίπλωμά του από το Εθνικό Ωδείο (τάξη Γ. Βώκου) με αριστείο εξαιρετικής επίδοσης το 1953. Σπούδασε επίσης ανώτερα θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών με τον Θ. Βαβαγιάννη και τον Κ. Κυδωνιάτη.
Στα 1955 και 1956, με υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης, σπούδασε κιθάρα στην Ακαδημία Chigiana της Σιέννα, με τον Αντρέ Σεγκόβια και μουσικολογία με τον Εμίλιο Πουχόλ. To 1958, με πρόσκληση και υποτροφία του Σεγκόβια, σπούδασε κοντά του στην Ακαδημία του Santiago de Compostella της Ισπανίας, με συμμαθητές τους Alirio Diaz και John Williams.
Ως καλλιτέχνης ο Δημήτρης Φάμπας μάγευε το ακροατήριό του και η δεξιοτεχνία του στην κιθάρα συνέπαιρνε και τον πιο απλό ακροατή.
Έδωσε πολλά ρεσιτάλ σε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ολλανδία, Τσεχοσλοβακία, ΗΠΑ, Καναδά, ΕΣΣΔ, Ουγγαρία, Βατικανό, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Αυστρία, σε όλες τις μεγάλες πόλεις και θέατρα της Ελλάδας και στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Έδωσε επίσης πολλές διαλέξεις για την κιθάρα σε Διεθνή Φεστιβάλ και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Υπήρξε μέλος και προεδρεύων πολλών ελλανόδικων επιτροπών διαγωνισμών κιθάρας. Ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής (IMC. UNESCO) και πρόεδρος του ΣΚΩΑ. Συμμετείχε σε πολλούς δίσκους και κινηματογραφικές ταινίες. Για τουλάχιστον μια δεκαετία συνεργάστηκε ως σολίστ και ζωντανά σε συναυλίες, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις έργων των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Κουνάδη, Ξαρχάκου, Ζαμπέτα και άλλων, προσφέροντας στην κιθάρα μεγαλύτερη δημοτικότητα.
Διακρίθηκε ως συνθέτης γράφοντας πλήθος από συνθέσεις, σπουδές, σουίτες και χορούς, ενώ ορισμένα έργα του συχνά παίζονται ως υποχρεωτικά σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Ηχογράφησε πέντε προσωπικούς δίσκους για σόλο κιθάρα.
Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος δάσκαλος. Με επιμονή και υπομονή, μετέφερε τη βαθιά γνώση του οργάνου και το πάθος του σε γενιές κιθαριστών και φιλόμουσων. H σχολή του και η διδασκαλία του θεωρήθηκαν από τις καλύτερες στον κόσμο από όπου βγήκαν πολλοί διαπρεπείς καλλιτέχνες. Δημιούργησε, επίσης και διηύθυνε δύο ορχήστρες κιθαριστών, μία με παιδιά και μία με προχωρημένους κιθαρίστες, με τις οποίες για πάνω από δέκα χρόνια έδωσε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
2009
Ο Παναθηναϊκός νικά στον τελικό του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα του μπάσκετ την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 82-78 στο O2 World Arena στο Βερολίνο και στέφεται για πέμπτη φορά Πρωταθλητής Ευρώπης.
2011
Φεύγει από τη ζωή, ο καλός άνθρωπος του ελληνικού σινεμά, ο Θανάσης Βέγγος.
Σεμνός «μαχητής» – από τα γεννοφάσκια του μέχρι το τέλος του – «στη γαλέρα της ζωής» που «τράβηξε άγριο κουπί» όπως έλεγε ο ίδιος. Αγωνίστηκε, έζησε, βιοπάλεψε και δημιούργησε σαν γνήσιο τέκνο του λαού. Και πάντα με μοναδική σεμνότητα, συνέπεια, αξιοπρέπεια, καλοσύνη κι ανθρωπιά.
Ο πατέρας του, εργάτης στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού στον Πειραιά, αλλά και μαχητής του ΕΛΑΣ Πειραιά, απολύθηκε από την εταιρεία λόγω της συμμετοχής του στην ιστορική Μάχη της Ηλεκτρικής. Η απόλυση του πατέρα του ανάγκασε τον Θανάση Βέγγο να βγει στη βιοπάλη. Δούλεψε στην επεξεργασία δερμάτων και έκανε μικροθελήματα στη γειτονιά του. ΕΠΟΝίτης στα χρόνια της Κατοχής, ο Θανάσης Βέγγος υπηρέτησε τη θητεία του ως κρατούμενος στο Κολαστήριο της Μακρονήσου, όπου παρέμεινε μέχρι το 1951.
Μετά την απελευθέρωσή του, ο συγκρατούμενός του στη Μακρόνησο, σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, για να επιβιώσει, τον πήρε στο μικρό στούντιό του, σαν άνθρωπο για όλες τις δουλειές. Ο Κούνδουρος, παρατηρώντας τις εκφραστικές του δυνατότητες, τον χρησιμοποίησε και σαν ηθοποιό, στην πρώτη του ταινία «Μαγική πόλη» (1952). Στη συνέχεια, ο Θανάσης Βέγγος δούλευε σαν τεχνικός σε διάφορες ταινίες, αλλά έπαιζε και μικρά ρολάκια. Το ολοφάνερο, έμφυτο, αυτοδίδακτο υποκριτικό ταλέντο του φάνηκε και στο θέατρο. Το 1959 πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο, παίζοντας στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς – πλουτς», στο θέατρο «Περοκέ». Την ίδια χρονιά, μετά από εξετάσεις στην τότε Επιτροπή Ταλέντων, του δόθηκε η Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος Ηθοποιού και έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (11/4/1959).
Από το 1959 μέχρι και το 1999 συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους που ανέβαζαν ελληνικές κωμωδίες και επιθεωρήσεις. Μεταξύ άλλων στις: «Μαντουμπάλα», «Καινούργια Αθήνα », «Άνθρωποι του ’60», «Οκτώ άνδρες κατηγορούνται», «Κόκκινα τριαντάφυλλα», «Οι φτωχοδιάβολοι», «Αρχοντορεμπέτισσα», «Κύπρος γιοκ», κ.ά. Από το 1969 και μετά, με δικούς του θιάσους, ανέβασε τα έργα «Ο τρελός του Λούνα Παρκ» (με αυτό περιόδευσε και στις ΗΠΑ), «Τι έκανες στον Τρωικό Πόλεμο Θανάση;», «Το βλήμμα», κ.ά. Το 1995 πρωτοεμφανίστηκε στην Επίδαυρο, πρωταγωνιστώντας στην αριστοφανική «Ειρήνη», που ανέβασε το «Ανοιχτό Θέατρο». Με τον ίδιο θίασο πρωταγωνίστησε στους αριστοφανικούς «Αχαρνής», στην Επίδαυρο (1998).
Ανάμεσα στις 126 κινηματογραφικές ταινίες (άλλων σκηνοθετών) που έπαιξε ήταν οι: «Ο Δράκος», «Ο Ηλίας του 16ου», «Ψηλά τα χέρια Χίτλερ», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ησυχες μέρες του Αυγούστου», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Όλα είναι δρόμος», «Το πέταγμα του κύκνου» (2009) κ.ά.
Μεταξύ των δικών του ταινιών (η επωνυμία της εταιρείας του ήταν «Θ. Β. Ταινίες γέλιου»), είναι και οι εξής: «Βασιλιάς της γκάφας», «Καταζητείται ο Βέγγος », «Τύφλα να ‘χει ο Μάρλον Μπράντο», «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης», «Ο πολύτεκνος», «Ένας τρελός τρελός Βέγγος », «Παπατρέχας», «Ποιος Θανάσης », «Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές», «Διακοπές στο Βιετνάμ», «Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ», «Από πού πάνε στη χαβούζα», «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», «Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι», «Ο τρελός καμικάζι», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας», «Βοήθεια, ο Βέγγος , φανερός πράκτορας 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος », «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος », «Ποιος Θανάσης », «Θου – Βου, φαλακρός πράκτωρ», «Ενα ασύλληπτο κορόιδο».
Στο ενεργητικό του είχε το ντοκιμαντέρ «Χίλια χρόνια πριν», την τηλεταινία «Βήματα» και επτά τηλεοπτικές σειρές. Διακρίθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (1961) και με το βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στις ταινίες του Ντίνου Κατσουρίδη «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;» (1971) και «Θανάση , πάρε τ’ όπλο σου» (1972).
2021
«Φεύγει» από τη ζωή ο λογοτέχνης Κώστας Γ. Παπαγεωργίου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στα Γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα». Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και άσκησε συστηματικά λογοτεχνική κριτική από περιοδικά και εφημερίδες. Ακόμα, επιμελούνταν και διηύθυνε λογοτεχνικά περιοδικά.
Στα χρόνια της χούντας, είχε διατελέσει συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων «Κατάθεση ’73» και «Κατάθεση ’74».
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και κυκλοφορήσει σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο («Ιχνογραφία»), τον Νίκο Τάτση («Ερανα»), καθώς και τον Χάρη Κατσιμίχα.
Υπήρξε επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και εκδηλώσεων στο Τρίτο Πρόγραμμα, ενώ είχε διδάξει και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Στη δημιουργική του διαδρομή τιμήθηκε με πολλά βραβεία, ανάμεσά τους το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2001 και το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου, το 2009.
2022
“Φεύγει” από τη ζωή ο σεμνός αγωνιστής Γιώργος Ροΐδης, αντιναύαρχος ε.α.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953.
Στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων μπήκε το 1972 και αποφοίτησε με το βαθμό του Σημαιοφόρου το 1976.
Αποστρατεύτηκε από το Πολεμικό Ναυτικό το 2004.
Μετά την αποστρατεία του μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ αγωνίστηκε για το δίκιο του λαού και το σοσιαλισμό.
Στις εκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ανέπτυξε δραστηριότητα στο αντιπολεμικό και φιλειρηνικό κίνημα και συμμετείχε στην Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (ΚΕΘΑ). Ακόμη αγωνιστική δραστηριότητα ανέπτυξε με την Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝΕΑΕΔ). Διετέλεσε πρόεδρος των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) και πρόεδρος της εταιρείας “Ελληνικά Συστήματα Παραγωγής Πολιτικών Προϊόντων”.
Από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της ιστοσελίδας μας, υπήρξε συνεχής και αδιάλειπτη η παρουσία του με αρθρογραφία, ανακοινώσεις, παρεμβάσεις για τα προβλήματα που απασχολούν τους απόστρατους και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
