1882
Γεννιέται ο Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ (Franklin Delano Roosevelt), 32ος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Το όνομα του είναι συνδεδεμένο με την οικονομική ανάπτυξη μετά το κραχ του 1929 με την εφαρμογή του New Deal και την κρατική επιχορήγηση με τεράστια ποσά των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Είναι ο μοναδικός που εξελέγη τέσσερις φορές στο αξίωμα του προέδρου.
1923
Υπογράφεται στη Λωζάνη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας η Σύμβαση για την Ανταλλαγή των Πληθυσμών.

1927
Γεννιέται ο Ούλοφ Πάλμε (Sven Olof Joachim Palme), σουηδός πολιτικός. Διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός της χώρας του, προτού δολοφονηθεί το 1986.

Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας. Το 1949 εντάχθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, στο οποίο σύντομα αναδείχτηκε ηγετικό στέλεχος. Το 1968 διαδέχτηκε τον πρωθυπουργό Ερλάντερ στην πρωθυπουργία και στην αρχηγία του κόμματος. Υπερασπίστηκε την ειρήνη στα πλαίσια του πασιφισμού κρατώντας «ίσες» αποστάσεις από ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση αγνοώντας τον επιθετικό ρόλο του ιμπεριαλισμού. Αντιτάχθηκε στα φαινόμενα ρατσισμού ενώ κάτω από την πίεση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης στη Σοβιετική Ένωση αύξησε τις κοινωνικές παροχές στη χώρα του.
1928
Μεγάλες διαστάσεις παίρνει η κινητοποίηση των αγροτών της Κρήτης κατά των φορολογικών μέτρων της κυβέρνησης.

Στο Ηράκλειο, οργανώνεται παλλαϊκό συλλαλητήριο. Πάνω από 5.000 ένοπλοι κυκλώνουν τη νομαρχία και διαδηλώνουν την απόφασή τους να υπερασπίσουν τη ζωή τους πιο αποφασιστικά, αν η κυβέρνηση απορρίψει τα δίκαια αιτήματά τους.

1933
Ο πρόεδρος της Γερμανίας στρατάρχης Πωλ φον Χίντεμπουργκ ορίζει τον Α. Χίτλερ καγκελάριο του Ράιχσταγκ.

1938
Δολοφονείται στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ο κομμουνιστής εργάτης Λασκαρίδης.
1948
Δολοφονείται από ινδουιστή εθνικιστή στο Νέο Δελχί ο Ινδός ηγέτης και σύμβολο της πάλης για ανεξαρτησία της χώρας από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές Μαχάτμα Γκάντι.

1949
Στις 30 – 31/1/1949 συνέρχεται στο Γράμμο η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Στο κλείσιμο του πρώτου θέματος ο Ν. Ζαχαριάδης καθόρισε ως σοσιαλιστικό το χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα.

1958
Πεθαίνει ο Γερμανός μηχανικός Ερνστ Χάινκελ (Ernst Heinkel), κατασκευαστής του πρώτου αεριωθουμένου αεροσκάφους.

1966
Σε συμβιβασμό καταλήγουν οι ηγέτες των έξι κρατών – μελών της ΕΟΚ στο Λουξεμβούργο. Με το «Συμβιβασμό του Λουξεμβούργου» υιοθετήθηκε η γαλλική αξίωση για παραχώρηση του δικαιώματος «βέτο» στο Συμβούλιο Υπουργών για αποφάσεις που άπτονταν του «εθνικού συμφέροντος».
1972
Ο Βρετανικός στρατός ανοίγει πυρ κατά χιλιάδων διαδηλωτών στο Ντέρι της Β. Ιρλανδίας, που διαμαρτύρονταν κατά των διακρίσεων έναντι των Καθολικών, με αποτέλεσμα το θάνατο 26 εξ αυτών. Θα μείνει στην ιστορία ως «Ματωμένη Κυριακή».


1980
Οι αυθαίρετες φυλακίσεις και τα βασανιστήρια βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη στη Σιγκαπούρη, αναφέρει έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα σ’ αυτήν τη χώρα.
2007
Πεθαίνει ο ηθοποιός Νίκος Κούρκουλος. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με παρότρυνση του Μάνου Κατράκη. Έκανε την πρώτη εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι το 1959, στο πλευρό της Ελλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χορν, στην «Κυρία με τις Καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά.

Γρήγορα αναδείχτηκε σε έναν από τους γνωστότερους πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε μεγάλα κλασικά, αλλά και σύγχρονα έργα του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού θεάτρου.
Πρωταγωνίστησε στη «Μήδεια» (1959) και τον «Ορέστη» (1971) του Ευριπίδη, στον «Οιδίποδα Τύραννο» (1982) και στον «Φιλοκτήτη» (1991) του Σοφοκλή, στην Επίδαυρο, που ήταν και η τελευταία του θεατρική εμφάνιση.
Ως επικεφαλής θιάσων, αλλά και δικού του θεάτρου στην Αθήνα, πρωταγωνίστησε στα έργα: «Η μικρή μας πόλη» (1960), «Οντίν» (1962), «Να ντύσουμε τους γυμνούς» (1964), «Λούλου» (1965), «Ιλια Ντάρλιγκ» (ΗΠΑ-1967 σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν με την Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το βραβείο TONY, «Πύργος» (1964), «Δίκη» (1971), «Τάγκο» (1972), «Όπερα της Πεντάρας» (1975), «Ο Γλάρος» (1976), «Ψηλά από τη Γέφυρα» (1986), «Στη Φωλιά του Κούκου» (1987), κ.ά.
Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες, μεταξύ των οποίων «Ο κατήφορος», «Κοινωνία ώρα μηδέν», «Η κυρία δήμαρχος», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Αδίστακτοι», «Ορατότης μηδέν», κ.ά. Τιμήθηκε δύο φορές με το Α’ Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: το 1965 για τους «Αδίστακτους» και το 1970 για τον «Αστραπόγιαννο».