Σαν σήμερα (15 Ιούλη 1974) συμπληρώνονται σαράντα οχτώ (48) χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας στην Κύπρο σε βάρος της κυπριακής κυβέρνησης Μακαρίου.
Το πραξικόπημα έγινε με τη συνεργασία της ΕΟΚΑ Β΄, ενώ είχε ήδη αποσυρθεί η ελληνική μεραρχία από το νησί απογυμνώνοντάς το αμυντικά. Το πραξικόπημα έδωσε το πρόσχημα που χρειαζόταν για την τουρκική εισβολή (20/7/1974). Η συνέχεια είναι γνωστή:
Πόλεμος, καταστροφές, νεκροί, αγνοούμενοι, προσφυγιά και κατοχή του 37% του νησιού!
Οι ΗΠΑ επιδίωκαν το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Χωρίς το πρώτο, δε θα ερχόταν η δεύτερη και χωρίς τον Αττίλα, δε θα ερχόταν η διχοτόμηση.
Σήμερα, προχωρούν τα σχέδια διχοτόμησης του νησιού. Τις διεργασίες που οξύνονται και αφορούν ευρύτερα τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο αναδεικνύει η έκθεση του γγ του ΟΗΕ για την πορεία των συνομιλιών στο Κυπριακό (που συντάσσεται κάθε εξάμηνο και συνδέεται – καταρχήν – με την ανανέωση της θητείας της ΟΝΥΦΙΚΥΠ), όπου για πρώτη φορά αναφέρεται πως «οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι έχουν ίσα έμφυτα δικαιώματα και εμπλέκονται σε διαπραγματεύσεις ως ίσοι στη διαδικασία».
Με φόντο ευρύτερες και πολυεπίπεδες προσπάθειες αναβάθμισης του ψευδοκράτους αλλά και κλιμάκωσης του παζαριού πολλών ιμπεριαλιστικών κέντρων, με την Τουρκία, η έκθεση διαπιστώνει μεν «μεγάλη απόσταση» στις απόψεις των δύο πλευρών στο νησί (ενώ οι κατοχικές αρχές και η Άγκυρα εξακολουθούν να ζητούν ανοιχτά «δύο κράτη»), καλεί δε σε «αναζήτηση κοινού εδάφους» και «επίδειξη ευελιξίας». Δεν παραλείπει να αναφερθεί μεταξύ άλλων στις «πραγματικότητες του νησιού» και το ενδιαφέρον για «εξεύρεση ενός πρακτικού πλαισίου» που θα διασφαλίζει την «πραγματική πολιτική ισότητα», αλλά και να τονίσει ότι με δεδομένες και τις εξελίξεις «εντός και γύρω από την Κύπρο», οι δύο ηγέτες καλούνται να «αντιμετωπίσουν θέματα που προκαλούν ανησυχία» με «ανοιχτό και εποικοδομητικό τρόπο», ώστε να επιτραπεί και η επανέναρξη επίσημων διαπραγματεύσεων.
Ενδεικτικές είναι και οι αναφορές στα Βαρώσια – όπου ψευδοκράτος και Τουρκία προετοιμάζουν στις 20/7 νέες προκλητικές φιέστες, κάνοντας σινιάλο σε μεγαλοεπενδυτές που ενδιαφέρονται ευρύτερα για την περιοχή – για τις οποίες ο Οργανισμός απλά καλεί σε αποφυγή ενεργειών «που θα μπορούσαν να περιπλέξουν τις πιθανότητες εξεύρεσης κοινού εδάφους μεταξύ των μερών ή θα μπορούσαν να προκαλέσουν εντάσεις» και καταγράφει «αντιρρήσεις» που έχουν εκφράσει οι Ελληνοκύπριοι και «παραβιάσεις» σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ (που κι αυτά βέβαια «στοχοποιούν» ουσιαστικά εξελίξεις που προχωρούν χωρίς εκατέρωθεν συμβιβασμούς και συνεννοήσεις).
Οι συνεχιζόµενες διεργασίες στο Κυπριακό αποσκοπούν στην οριστικοποίηση της διχοτόµησης του νησιού, στη συγκρότηση δύο ξεχωριστών κρατικών οντοτήτων που µόνο τυπικά και συγκυριακά θα έχουν κάποια στοιχεία οµοσπονδίας.
Το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημά εισβολής και κατοχής του βόρειου τµήµατος της Κύπρου από την Τουρκία, περιπλέκεται µε το ζήτημα της εκµετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου της περιοχής από τα µονοπώλια, τους ανταγωνισμού των ιµπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή, την αξιοποίηση της Κύπρου ως στρατιωτικού «αναχώματος» από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, της ΕΕ κι άλλων καπιταλιστικών κρατών στην περιοχή, όπως και από τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων της περιοχής.
Δεν δικαιώθηκαν όσοι πίστευαν πως η ένταξη στην ΕΕ ή η εκµετάλλευση των υδρογονανθράκων από τα µονοπώλια θα φέρουν ευημερία, ειρήνη και δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, όπως δείχνουν οι τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, στην Αµµόχωστο, η αµφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιώμάτων της Κύπρου και το περιεχόµενο των έως τώρα διαπραγµατεύσεων για διχοτοµική λύση.
Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι αυτή για µια Κύπρο ενιαία (ένα και όχι δύο κράτη), ανεξάρτητη, µε µία και µόνη κυριαρχία, µία ιθαγένεια και διεθνή οντότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
