1405
Γεννιέται ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
1587
Η Μαρία Α΄ της Σκωτίας εκτελείται με την κατηγορία ότι συμμετείχε στη συνωμοσία του Μπάμπιγκτον με σκοπό τη δολοφονία της ξαδέλφης της, βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας.
1600
Η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατο δια της πυράς τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο, γιατί υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου.
1700
Γεννιέται στην Ολλανδία, φυσικός, μαθηματικός και οικονομολόγος Ντάνιελ Μπερνούλι (Daniel Bernoulli).
Έζησε ως επί το πλείστων στη Βασιλεία της Ελβετίας, όπου και πέθανε. Η οικογένειά του αποτελούνταν από καταξιωμένους μαθηματικούς, φυσικούς και μηχανικούς. Ο ίδιος έδωσε βάρος σε τομείς όπως η μηχανική των ρευστών και η στατιστική. Το κύριο έργο του είναι η Υδροδυναμική (Hydrodynamica), που εκδόθηκε στα 1738 και στην οποία διατυπώνεται η θεωρία της δυναμικής των ρευστών και η περίφημη πλέον Αρχή του Μπερνούλι με την αντίστοιχη Εξίσωση Μπερνούλι.
1828
Γεννιέται ο Γάλλος συγγραφέας Ιούλιος Βερν (Jules Gabriel Verne).
Στα περιπετειώδη μυθιστορήματά του τα πραγματικά ή φανταστικά επιστημονικά στοιχεία και οι μελλοντολογικές προβλέψεις φθάνουν πολύ κοντά στη σημερινή πραγματικότητα.
Τα βιβλία του μεταφράστηκαν στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου. Τα πιο γνωστά είναι: «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης», «Από τη Γη στη Σελήνη», «20.000 λεύγες υπό τη θάλασσα», «Ο Γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες».
Απ’ όσα προέβλεψε και περιέγραψε με τόσο ζωντανό τρόπο στα βιβλία του, μόνο το «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» δεν πραγματοποιήθηκε.
1834
Γεννιέται ο μεγάλος Ρώσος χημικός Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ, που ανακάλυψε τον περιοδικό νόμο των χημικών στοιχείων.
1904
Ο ιαπωνικός στόλος επιτίθεται στη ρωσική ναυτική βάση του Πορτ Άρθρουρ σηματοδοτώντας την έναρξη του Ρώσο – ιαπωνικού πολέμου, ο οποίος διήρκεσε έως τις 5 Σεπτεμβρίου 1905 με νίκη των Ιαπώνων και επέδρασε καταλυτικά στη ρωσική επανάσταση του 1905 («γενική δοκιμή», κατά τον Β. Ι. Λένιν, της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917).
1913
Γεννιέται η αγωνίστρια της ΕΑΜικής Αντίστασης και μεγάλη τραγουδίστρια Δανάη Στρατηγοπούλου.
Υπήρξε το «αηδόνι» του ελληνικού τραγουδιού, μοναδική ερμηνεύτρια των Αττίκ, Χαιρόπουλου, Σουγιούλ, Γιαννίδη, Καπνίση,αλλά και του δημοτικού τραγουδιού, το οποίο λάτρεψε και το δίδαξε σαν καθηγήτρια της Ελληνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Χιλής (1970).
Αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, φυλακίστηκε από τη Γκεστάπο στα χρόνια της Κατοχής. Μαζί με τον Μιγκέλ Καστίλο Ντιντιέρ, διευθυντή του Κέντρου Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου της Χιλής, μετέφρασαν στην ισπανική γλώσσα την «Οδύσσεια» του Καζαντζάκη, ενώ υπήρξε η επίσημη μεταφράστρια του Πάμπλο Νερούντα στην ελληνική γλώσσα.
Ποιήτρια και στιχουργός, έγραψε, μεταξύ άλλων τα πολυτραγουδισμένα «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη;» και «Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου».
1916
Ποιητές και καλλιτέχνες συναντώνται στο καμπαρέ Βολτέρος της Ζυρίχης και αποφασίζουν να ιδρύσουν το κίνημα Νταντά. Ηγετική μορφή του, ο Ρουμάνος συγγραφέας Τριστάν Τζαρά.
Βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος: 1) Αγανάκτηση για τον παραλογισμό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 2) Αμφισβήτηση και απέχθεια για τον σύγχρονο πολιτισμό. Απόρριψη της αστικής κουλτούρας, 3) Απαντούν πιο πολύ με την πρόκληση, παρά με τις αισθητικές ιδέες τους.
1921
Πεθαίνει ο Ρώσος πρίγκιπας και βασικός θεωρητικός του αναρχισμού Πιότρ Κροπότκιν. Θεωρείται «κληρονόμος» των ιδεών του Μπακούνιν. Η περίοδος που έζησε και ανέπτυξε τις θεωρίες του είναι η περίοδος που ο καπιταλισμός περνά στο ανώτατο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.
Ο αναρχισμός ταυτίζεται με τη μικροαστική διαμαρτυρία όχι στον καπιταλισμό που αναπτύσσεται αλλά στον καπιταλισμό που αρχίζει να σαπίζει και γίνεται πιο επιθετικά αντικομμουνιστικός. Κατά τον, και για τον, πρώτο ιμπεριαλιστικό πόλεμο ο Κροπότκιν παίρνει σοβινιστικές θέσεις και αρχίζει να αναζητά «φύτρα του κομμουνισμού, νησίδες κομμουνισμού».
1924
Πραγματοποιείται στη Νεβάδα η πρώτη εκτέλεση σε θάλαμο αερίων στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
1925
Γεννιέται ο ηθοποιός Τζακ Λέμον (John Uhler «Jack» Lemmon III), Αμερικάνος ηθοποιός. Όταν γεννήθηκε εμφάνισε ίκτερο, γεγονός που σχολίασε μια μαία λέγοντας «Θεέ μου, είναι κίτρινος σαν λεμόνι (lemon)»! Η χλωμάδα τον καταδίωκε συνέχεια. «Τζακ το λεμόνι», τον φώναζαν οι συμμαθητές του. Παιδί έκανε 13 εγχειρίσεις. Παρά την αδύναμη υγεία του, έγινε ικανότατος δρομέας. Παιδί φούρναρη εγκατέλειψε την οικογενειακή παράδοση για να υπηρετήσει την υποκριτική τέχνη. «Πρέπει να δοκιμάσω, αλλιώς θα αναρωτιέμαι σε όλη μου τη ζωή» είπε στον πατέρα του, ο οποίος του επέτρεψε να γίνει ηθοποιός.
Η καριέρα του Λέμον σημαδεύτηκε από το ντουέτο του με τον Ματάου. Οι δύο τους πρωταγωνίστησαν σε αξέχαστες κωμωδίες: «Κουλουράκι της τύχης», «Παράξενο ζευγάρι», «Πρώτη σελίδα» κ.ά.
Ο κωμικός Λέμον εντυπωσίασε κριτικούς και κοινό το 1962, με τον πρώτο του δραματικό ρόλο στις «Ημέρες κρασιού και λουλουδιών», παίζοντας έναν αλκοολικό (προτάθηκε για πρώτη φορά για το «Όσκαρ»). Επτά φορές προτάθηκε για «Όσκαρ» πρώτου ανδρικού ρόλου (δύο κωμωδίες και πέντε δράματα). Στον «Κύριο Ρόμπερτς» (1955) πήρε «Οσκαρ» Β’ ανδρικού ρόλου. Στο «Σώστε τον τίγρη» (1973) Α’ ρόλου. Η πραγματοποίηση αυτής της ταινίας απορρίφθηκε από τα περισσότερα στούντιο. Η «Paramount» τη γύρισε με χαμηλό προϋπολογισμό (1 εκατ. δολ.) και περικόπτοντας την αμοιβή του Λέμον (165 δολ. εβδομαδιαίως).
Ο Λέμον ενσάρκωνε μοναδικά τον καθημερινό άνθρωπο που ξαφνικά δέχεται το χτύπημα κάποιας (φυσικής ή όχι) καταστροφής. Χαρακτηριστική ήταν η ερμηνεία του στις ταινίες του Μπίλι Γουάιλντερ «Μερικοί το προτιμούν καυτό», «Η γκαρσονιέρα», «Ιρμα, αγάπη μου», «Το κουλουράκι της τύχης», «Avanti!», «Η πρώτη σελίδα», «Buddy buddy», αλλά και σε ταινίες άλλων σκηνοθετών, όπως «Ο αγνοούμενος» του Κώστα Γαβρά, η οποία κατήγγειλε τα δικτατορικά καθεστώτα στη Λ. Αμερική.
1931
Γεννιέται ο ηθοποιός Τζέιμς Μπάιρον Ντιν (James Byron Dean).
Ίσως να μην ήταν ένα μεγάλο ταλέντο, υπήρξε, όμως, ένα αστέρι, που έγινε το σύμβολο της επαναστατημένης νεολαίας των ΗΠΑ στα μέσα της δεκαετίας του ’50.
Ήταν ο «Επαναστάτης χωρίς αιτία», ο νεαρός «Γίγαντας» του Χόλιγουντ, που χάθηκε πρόωρα, πριν προλάβει να φθαρεί, ή να αποδείξει ότι πράγματι διέθετε κάποιο ταλέντο.
Ένας νέος άνδρας, όμορφος, που μονάχα η ομορφιά του τον έκανε να γίνει σταρ, ήταν ένας άνθρωπος μπερδεμένος, λίγες στιγμές ευτυχισμένος και τις περισσότερες δυστυχισμένος, που κάποτε επαναστατεί, κάποτε υποχωρεί και που, τελικά, τυφλώνεται από τους προβολείς της επιτυχίας.
1941
Γεννιέται η τραγουδίστρια Δούκισσα (πλήρες ονοματεπώνυμο Δούκισσα Φωταρά).
Γεννημένη (στο Πασαλιμάνι, σε ηλικία μόλις 12 ετών ξεκίνησε σαν χορεύτρια, ενώ στα 13 της έκανε την πρώτη δισκογραφική της δουλειά με το τραγούδι του Στ. Χρυσίνη «Με την κοπέλα π’ αγαπώ» (μαζί με το «Τρίο Γκρέκο»). Αρχικά δούλεψε συνδυάζοντας χορό και τραγούδι, ενώ στη συνέχεια την κέρδισε αποκλειστικά το τραγούδι.
Για δεκαετίες, με τη χαρακτηριστική φωνή και το «μπρίο» της, εμφανιζόταν στα γνωστότερα νυχτερινά κέντρα, ερμηνεύοντας – όπως και στη δισκογραφία – τραγούδια πολλών συνθετών. Ασχολήθηκε και με τον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας σε 10 ταινίες, κατά τα έτη 1966 – 1970. Στη δεκαετία του ’60, μαζί με τον Τόλη Βοσκόπουλο αποτέλεσαν δημοφιλές δισκογραφικό και κινηματογραφικό ντουέτο.
Γνωστότερα τραγούδια της, τα: «Άνθρωποι είμαστε», «Ατάκα κι επί τόπου», «Θέλω τα όπα μου» κ.ά.
1946
Η ΚΕ του ΕΑΜ με ανακοίνωσή της τονίζει ότι θα απέχει από τις εκλογές της 31/3/1946 αν δεν εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για γνήσια διεξαγωγή τους.
1948
Τμήματα του ΔΣΕ διεισδύουν κρυφά 8 χλμ έξω από την Θεσσαλονίκη και βάλλουν με πυροβολικό.
1949
Τμήματα της 6ης Μεραρχίας του ΔΣΕ μπαίνουν στις Σέρρες.
1957
Πεθαίνει ο Αμερικανός μαθηματικός Τζον Φον Νόιμαν (János Lajos Neumann). Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους μαθηματικούς του εικοστού αιώνα, ο οποίος προσέφερε σε πάμπολλους κλάδους, όπως μαθηματικά, φυσική, οικονομικά, πληροφορική.
1963
Στρατιωτικό πραξικόπημα στο Ιράκ ανατρέπει το καθεστώς του στρατηγού Κασέμ. Στην εξουσία το κόμμα του Μπάαθ.
1969
Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ κυκλοφορεί στην Αθήνα ανακοίνωση, με την οποία καλεί τους φοιτητές να συμπαρασταθούν στους καθηγητές που διώκονται για τα πολιτικά τους φρονήματα.
1971
Οι «έξι» της ΕΟΚ αποφασίζουν να προχωρήσουν σε κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.
1972
Πεθαίνει ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες του λαϊκού τραγουδιού, από τους πρωτεργάτες του ρεμπέτικου, ο Μάρκος Βαμβακάρης.
Εχοντας περάσει τα παιδικά του χρόνια μέσα στη φτώχεια, ο Μάρκος στα 13 του το «σκάει» για τον Πειραιά, όπου κάνει δουλιές του ποδαριού και στη συνέχεια εργάζεται ως εκδορέας στα σφαγεία. «Εκεί στα Ταμπούρια, όχι μόνον μυήθηκα στη σκληρή ζωή του εργάτη… μα το πιο σπουδαίο απ’ όλα ξεμυαλίστηκα με το όργανο αυτό, το μπουζούκι», αναφέρει στην αυτοβιογραφία του. Το όργανο το έμαθε «σε έξι μήνες. Κανένας δε μου έκανε μαθήματα στο μπουζούκι. Οχι, τίποτες. Για μένα το μόνο σχολείο ήταν ο τεκές. Ακουγα τους παλιούς και έπαιζα».
Τακτικός θαμώνας στους τεκέδες, που γέμιζαν τον Πειραιά, ο Βαμβακάρης έζησε από κοντά τους μάγκες και το περιθώριο. Όμως ήταν αυτός ο ίδιος που έβγαλε το μπουζούκι από το περιθώριο και καθιέρωσε την κομπανία με «μπουζουκομπαγλαμάδες».
Το 1934 με τον Γιώργο Μπάτη, τον Αντώνη Δελιά και τον Στράτο Παγιουμτζή αποτέλεσαν την ξακουστή πειραιώτικη τετράδα, το πρώτο συγκρότημα με μπουζούκια, στο κέντρο του Σαραντόπουλου, στην Ανάσταση του Πειραιά. Από τότε, χάρη στον Μάρκο, επικρατεί το «πειραιώτικο» ρεμπέτικο, που αφομοιώνει το ήθος και τα διδάγματα της Ανατολής μέσα από μια νέα επεξεργασία με βάση το μπουζούκι. Δημιουργούνται τα σημαντικότερα δείγματα αυτής της παράδοσης, τα «κλασικά» στη μορφή, στο περιεχόμενο και στη λειτουργία τους ρεμπέτικα τραγούδια.
Ο Βαμβακάρης ήξερε, όσο κανείς άλλος, τους «δρόμους», τις παραδοσιακές κλίμακες και τα κουρδίσματα του τρίχορδου μπουζουκιού. Ανάμεσα στα τραγούδια του: «Η Φραγκοσυριανή», «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν», «Τα έμορφα τα γαλανά σου μάτια», «Αντιλαλούν οι φυλακές», «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά», «Για σένα μαυρομάτα μου», «Δε θέλω πλούτη και λεφτά», «Η κλωστηρού», «Ο Μάρκος πολυτεχνίτης», «Ο Μάρκος υπουργός», «Όσοι έχουνε πολλά λεφτά» και τόσα άλλα. Ομως παρότι ήταν αυτός που άρχισε «όλο αυτό το νταλαβέρι του λαϊκού τραγουδιού», όπως έλεγε στην αυτοβιογραφία του, «δεν ωφελήθηκα οικονομικώς όσο όλοι αυτοί οι μπουζουξήδες που είναι τώρα και κάνουν το μέγα και τρανό… Εγώ ποτέ δεν ήμουνα φίλος του χρήματος. Αυτό που ήθελα το έκανα. Είμαι ο Μάρκος. Από το σπίτι το δικό μου εδώ πέρα πηγάζει η αλήθεια όλη για το μπουζούκι. Όσοι άλλοι να πούνε και να δείξουνε, δε θα ξέρουν ό,τι ξέρω εγώ για το μπουζούκι, διότι εγώ υπέφερα για το όργανο αυτό… τα πάνδεινα».
Ο Μάρκος «έφυγε» από τη ζωή πάμφτωχος και παραπονεμένος, καθώς δεν προσχώρησε στο «παιχνίδι». Παρότι άλλοι θησαύρισαν μέσα από το έργο του, ο ίδιος, μη έχοντας πόρους, πέθανε σ’ έναν από τους διαδρόμους του Ερυθρού Σταυρού.
Πηγή: Ριζοσπάστης
1975
Αγρότες της Ηλείας αποκλείουν με τα τρακτέρ την Εθνική Οδό Κορίνθου – Πατρών και απειλούν να κινηθούν προς την Αθήνα, αν δεν αυξηθούν οι τιμές πώλησης των προϊόντων τους.
1980
«Φεύγει» από τη ζωή ο Νίκος Ξυλούρης, ο Κρητικός λυράρης και τραγουδιστής, ο καλλιτέχνης και αγωνιστής, σφράγισε με τη φωνή του κάποιες από τις πιο δυνατές στιγμές του ελληνικού τραγουδιού.
Με τα τραγούδια του, συντρόφεψε το λαό μας στις αναζητήσεις και τους αγώνες του. Γεννήθηκε στα Ανώγεια του Ρεθύμνου σε οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες και κατέκτησε όλη την Ελλάδα, υπήρξε ξεχωριστή και ασυμβίβαστη. Σε νεαρή ακόμα ηλικία, με τη βοήθεια του δασκάλου του, πείθει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα αρχίζει να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Στα 17 του, μετακομίζει στο Ηράκλειο και δουλεύει στο νυχτερινό κέντρο «Κάστρο», όμως τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενε, καθώς βρέθηκε αντιμέτωπος με τη μόδα της ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο γι’ αυτόν.
Τα έσοδά του μόλις και μετά βίας φτάνουν να τον συντηρήσουν και περνά δύσκολες εποχές. Σιγά σιγά, κι ενώ ήδη έχει παντρευτεί, την εκλεκτή της καρδιάς του την Ουρανία, οι Κρητικοί αρχίζουν να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Το 1958 ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο «Μια μαυροφόρα που περνά» και στη συνέχεια άλλα τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών. Το 1966 κερδίζει το πρώτο βραβείο σε φεστιβάλ φολκλορικής μουσικής στο Σαν Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι και την επόμενη χρονιά ανοίγει στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο «Ερωτόκριτος».
Το 1969 τραγουδά την περίφημη «Ανυφαντού», που η απήχησή της σπάει τα στενά όρια της παραδοσιακής δισκογραφίας. Τον Απρίλη της ίδιας χρονιάς εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο «Κονάκι», και το Σεπτέμβρη εγκαθίσταται μόνιμα στην πρωτεύουσα. Το καλοκαίρι του 1970, η γνωριμία του με τον Τάκη B. Λαμπρόπουλο θα αποφέρει συμβόλαιο συνεργασίας με την «Columbia». Θέλει να τραγουδήσει τα τραγούδια της πατρίδας του, τα Ριζίτικα, τον «Ερωτόκριτο». O πρώτος μεγάλος του δίσκος έχει τίτλο: «Ψαρρονίκος – Κρητικά Τραγούδια» και περιλαμβάνει προσωπικές του επιτυχίες από 45άρια και ηχογραφήσεις του σε παραδοσιακά κομμάτια της Κρήτης.
Στη συνέχεια, έρχεται σε επαφή με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και τραγουδά – μαζί με την Μαρία Δημητριάδη – στο μεγάλο του δίσκο «Χρονικό». H εκπληκτική άρθρωσή του και το ιδιαίτερο χάρισμα που διαθέτει στην εκφορά του λόγου περνούν στις ψυχές και στα χείλη του κόσμου την ελλειπτική και σουρεαλιστική γραφή του K. X. Μύρη, που υπογράφει τους στίχους. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ορισμένα από τα τραγούδια που ξεχώρισαν: «Καφενείον η Ελλάς», «1944», «O γερο – δάσκαλος» κ.ά.
Την επόμενη χρονιά, εκδίδονται τα «Ριζίτικα», σε ενορχήστρωση Μαρκόπουλου, με την εκφραστική και βροντερή φωνή του Ξυλούρη να δεσπόζει: «Αγρίμια κι αγριμάκια μου», «Μάνα κι αν έρθουν οι φίλοι μου», «Κόσμε χρυσέ» κ.ά. Το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» γίνεται αντιδικτατορικό σύνθημα. O δίσκος θα βραβευτεί από τη Γαλλική Ακαδημία του Σαρλ Κρος.
H φωνή του Ξυλούρη στην καρδιά της δικτατορίας γίνεται σημαία αντίστασης. Το 1972 κυκλοφορεί η «Ιθαγένεια» σε στίχους K. X. Μύρη («Γεννήθηκα», «Χίλια μύρια κύματα μακριά απ’ τ’ Αϊβαλί»), στο ίδιο πνεύμα με το «Χρονικό». Παράλληλα, συμμετέχει στο «Διάλειμμα», πάντα σε μουσική του Μαρκόπουλου και στίχους των K. X. Μύρη, Μάνου Ελευθερίου, Γιώργου Σκούρτη, Ερρίκου Θαλασσινού και του ίδιου του συνθέτη. Την ίδια χρονιά, συνεργάζεται με τον Ξαρχάκο στο άλμπουμ «Διόνυσε Καλοκαίρι Μας». Θα συνεχίσουν μαζί στο θέατρο «Αθήναιον», όπου η Τζένη Καρέζη με τον Κώστα Καζάκο παρουσιάζουν το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», με θέμα την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας τα νεότερα χρόνια.
Μέσα από τις ιστορικές αναφορές και τα τραγούδια, εκφράζεται το τεταμένο αντιδικτατορικό κλίμα, το οποίο θα οδηγήσει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Και εκεί ο Ξυλούρης είναι μπροστάρης. Τραγουδά κι εμψυχώνει τους φοιτητές, μένει μαζί τους, μοιράζεται το πρόχειρο φαγητό τους. Οι συναυλίες, οι δίσκοι του, οι ραδιοφωνικές και οι τηλεοπτικές εκπομπές του απαγορεύονται.
Το 1974 κυκλοφορεί η «Συλλογή», με παλαιότερα και καινούρια τραγούδια του Ξαρχάκου. Εδώ περιλαμβάνονται τα υπέροχα: «Πώς να σωπάσω» (στίχοι K. Κινδύνη), «Αυτόν τον κόσμο τον καλό» (στίχοι B. Ανδρεόπουλου), «Γεια σου χαρά σου Βενετιά», «Παλικάρι στα Σφακιά» (στίχοι N. Γκάτσου) και «Ήτανε μια φορά» (στίχοι K. Φέρρη).
Και στη μεταπολιτευτική περίοδο, ο Ξυλούρης θα εκδηλώσει έντονη καλλιτεχνική και πολιτικοκοινωνική δραστηριότητα. Στο «Καπνισμένο Τσουκάλι» του Χρήστου Λεοντή, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, είναι συγκλονιστικός όταν τραγουδά: «Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους, μπορεί να ‘ναι κι από αίμα. Όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα».
Το 1975, μετά το έντονο πέρασμά του στη λόγια δισκογραφία, επιστρέφει και πάλι στις ρίζες, παρουσιάζοντας ένα μεγάλο προσωπικό δίσκο με παραδοσιακά κομμάτια της Κρήτης, με τίτλο «Τα Που Θυμάμαι Τραγουδώ». Το 1976, σε συνεργασία με τον Χριστόδουλο Χάλαρη, με τον οποίο έχουν ήδη συνυπάρξει στα χαρακτηριστικά lp «Τροπικός Της Παρθένου» και «Ακολουθία», κυκλοφορεί σε πολυτελή έκδοση – με καλαίσθητο πολυσέλιδο ένθετο και εικαστική εικονογράφηση – ο «Ερωτόκριτος», μια περιήγηση σε όλες τις μελωδικές καταγραφές του έργου του Βιτσέντζου Κορνάρου. Στο δίσκο συμμετέχει η Τάνια Τσανακλίδου. Παράλληλα, τραγουδά στον «Κύκλο Σεφέρη», σε μουσική Ηλία Ανδριόπουλου.
Την επόμενη χρονιά, εκδίδει τα «Ερωτικά», ερμηνεύοντας τραγούδια της ζωής, της χαράς, του κεφιού, του έρωτα, με σύγχρονο ήχο, μαζί με παραδοσιακά κρητικά τραγουδά και λαϊκές στιγμές του Στέλιου Βαμβακάρη. Τον Οκτώβρη του 1977, συμμετέχει στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Μαρκόπουλου. To 1978 τραγουδά τα «Αντιπολεμικά», σε μουσική Λίνου Κόκοτου και στίχους του ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου. Το 1979 κυκλοφορούν τα «Ξυλουρέικα», ένα καθαρά προσωπικό έργο, με δικούς του στίχους, μουσική – διασκευές του σε παραδοσιακά πρότυπα. Μετά το θάνατό του κυκλοφόρησε, ύστερα από τετράχρονη καθυστέρηση, το «Σάλπισμα» σε μουσική Λουκά Θάνου, όπου ο Ξυλούρης ερμηνεύει Βάρναλη, Καρυωτάκη, κ.ά. H «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» θα ξεχωρίσει με το δυνατό και προφητικό της μήνυμα.
1981
Είκοσι ένας φίλαθλοι χάνουν τη ζωή τους και δεκάδες τραυματίζονται στη «θύρα 7» του Σταδίου Καραϊσκάκη, κατά την έξοδο των φιλάθλων μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα Ολυμπιακού – ΑΕΚ.
2002
Πεθαίνει ο Γιάννης Παθιακάκης, ήταν προπονητής και πρώην ποδοσφαιριστής.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως παίκτης στον ΑΟ Μελισσίων συνεχίζοντας σε Κόρινθο, Απόλλωνα, ΠΑΟΚ, Εθνικό και Πανιώνιο με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1979. Ως προπονητής κάθισε στους πάγκους των Απόλλωνα, Μεσολογγίου, Ναυπλίου, Εθνικού, Αθηναϊκού, Ακράτητου, ΑΕΚ.
