218
Μάχη της Αντιοχείας: Με την υποστήριξη των λεγεώνων του, ο Ηλιογάβαλοςνικά τις δυνάμεις του αυτοκράτορα Μακρίνου.
Εκείνος διαφεύγει, αλλά συλλαμβάνεται κοντά στη Χαλκηδόνα και αργότερα εκτελείται στην Καππαδοκία.
632
Πεθαίνει ο Μωάμεθ (Μουχάμαντ ιμπν Αμπντ Aλλάχ. Καταγόταν από τη Μέκκα.
Ηγήθηκε των Αράβων, τους ένωσε σε ένα ενιαίο θρησκευτικό κράτος υπό το Ισλάμ. Θεωρείται από τους Μουσουλμάνους ότι υπήρξε ο τελευταίος προφήτης ο οποίος στάλθηκε για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα με το άγγελμα του Ισλάμ.
1191
Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος φτάνει στην Άκρα, αρχίζοντας έτσι τη σταυροφορία του.
1405
Ο Ριχάρδος λε Σκροπ, αρχιεπίσκοπος του Γιορκ, εκτελείται στο Γιορκ κατόπιν εντολής του Ερρίκου Δ΄ της Αγγλίας.
1625
Γεννιέται ο Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι (Giovanni Domenico Cassini), Ιταλός αστρονόμος, μαθηματικός και τοπογράφος.
1671
Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης Τομάζο Αλμπινόνι (Tomaso Giovanni Albinoni).
Έγινε διάσημος ως συνθέτης της όπερας.
Πιστεύεται ότι έγραψε περίπου ογδόντα όπερες, οι περισσότερες εκ των οποίων αγνοείται η τύχη τους. Αντίθετα, σώζονται δέκα συλλογές με οργανικά έργα.
1783
Το ηφαίστειο Λάκι στην Ισλανδία αρχίζει μία έκρηξη που θα διαρκέσει 8 μήνες. Η έκρηξη θα σκοτώσει πάνω από 9.000 άτομα και θα οδηγήσει σε επτά χρόνια λιμού.
1794
Ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος εγκαινιάζει τη νέα επίσημη θρησκεία της Γαλλικής Επανάστασης, τη Λατρεία του Υπέρτατου Όντος, με μεγάλες οργανωμένες εκδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία.
1809
Πεθαίνει ο Άγγλος συγγραφέας Τόμας Πέιν.
Θεωρείται ο συγγραφέας του άρθρου με τίτλο «Η Αφρικανική δουλεία στην Αμερική», το πρώτο άρθρο στις αμερικανικές αποικίες που κάνει έκκληση για την απελευθέρωση των σκλάβων και την κατάργηση της δουλείας.
Το έργο του «Κοινή Λογική» αποτέλεσε ένα είδος μανιφέστου για την Αμερικάνικη Επανάσταση, ενώ πήρε ενεργά μέρος και στη Γαλλική Επανάσταση.
1810
Γεννιέται ο Ρόμπερτ Σούμαν (Robert Schumann), Γερμανός συνθέτης, από τους κορυφαίους της εποχής του Ρομαντισμού.
Για μερικούς μήνες σπούδασε πιάνο με τον διάσημο δάσκαλο, Friedrich Wieck. Ένα ατύχημα σε ένα από τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού έβαλε τέλος στις ελπίδες του για καριέρα ως βιρτουόζος. Έριξε βάρος στη σύνθεση. Την περίοδο αυτή συνθέτει τα Papillons and Carnaval (1833–35), Études (1834–37). Όταν ο δάσκαλός του αρνήθηκε να επιτρέψει στην κόρη του να έχει σχέση με τον Σούμαν έγραψε το Fantasy. Το 1840, ο Σούμαν παντρεύτηκε την Clara Wieck μετά από δικαστική διαμάχη με τον πατέρα της. Η επόμενη περίοδος θεωρείται η πιο ώριμη του συνθέτη.
Παράγοντας μια σειρά από ευφάνταστα έργα για πιάνο: μεταξύ αυτών είναι το Davidsbündlertänze (1837), Phantasiestücke (1837), Kinderszenen (1838), Kreisleriana (1838), Arabeske (1838), Humoreske (1838), Novelletten (1838) και Faschingsschwank aus Wien (1840).
Το 1840 ο Σούμαν επιστρέφει σε ένα πεδίο που είχε παραμελήσει για σχεδόν 12 χρόνια, αυτό του σόλο τραγουδιού. Σε διάστημα 11 μηνών (Φεβρουάριος-Δεκέμβριος 1840) συνθέτει σχεδόν όλα τα τραγούδια με τα οποία απέκτησε μεγάλο μέρος της φήμης του: οι κύκλοι Myrthen (Myrtles), οι δύο Liederkreise (Song-Cycles) σε κείμενα των Heinrich Heine και Joseph Eichendorff, Dichterliebe (Poet’s Love) και Frauenliebe und Leben (Woman’s Love and Life) κ.α.
Η γυναίκα του Κλάρα, που ήταν μεγάλο ταλέντο στο πιάνο, τον πίεζε να προσπαθήσει και με την ενορχήστρωση. Συνθέτει τη Συμφωνική Νο. 1, η οποία εκτελέστηκε αμέσως από τον συνθέτη Felix Mendelssohn στη Λειψία, Overture, Scherzo και Finale, το Phantasie για πιάνο και ορχήστρα κ.α.
Το 1842 έγραψε διάφορα έργα δωματίου, εκ των οποίων ξεχωρίζει το Κουίντετο για πιάνο. Το έτος 1843 συνθέτει ένα από τα μεγαλύτερα έργα του το Das Paradies und die Peri.
Το φθινόπωρο του 1844 υπέστη νευρικό κλονισμό. Η υγεία του αποκαταστάθηκε σταδιακά έως το 1850. Το 1845 έγραψε τη μουσική στο δράμα του Λόρδου Μπάιρον, «Μάνφρεντ».
Η προσπάθειά του από τη θέση του μαέστρου ήταν ανεπιτυχής.
Το νευρικό σύνταγμα του Σούμαν δεν ήταν ποτέ δυνατό. Είχε σκεφτεί να αυτοκτονήσει τουλάχιστον τρεις φορές τη δεκαετία του 1830. Από τα μέσα του 1840 υπέστη περιοδικές κρίσεις σοβαρής κατάθλιψης και νευρικής εξάντλησης. Από τα τέλη του 1840, οι μουσικές του δυνατότητες εξαντλούνταν, παρά τις κάποιες εκλάμψεις. Τον Φλεβάρη του 1854 προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Κλείστηκε σε ψυχιατρικό άσυλο μέχρι το θάνατό του το 1856.
1812
Γεννιέται ο μουσουργός Σπυρίδων Ξύνδας.
Ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής και συνεισέφερε σημαντικά στην καλλιέργεια της έντεχνης νεοελληνικής μουσικής και στην εδραίωση της μουσικής παιδείας στην Κέρκυρα και την Αθήνα.
1815
Ολοκληρώνεται το Συνέδριο της Βιέννης, που είχε ως κύριο αντικείμενο το μέλλον της Ευρώπης μετά την ήττα του Ναπολέοντα και της Γαλλικής Επανάστασης.
1829
Γεννιέται ο Τζων Έβερετ Μίλαι (Sir John Everett Millais), Άγγλος ζωγράφος και εικονογράφος.
Ένα από τα πρώτα μεγάλα έργα του ήταν «Ο Χριστός στο σπίτι των γονέων του» (1850). Προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο στη συντηρητική αγγλική κοινωνία της εποχής.
Θεωρήθηκε βλάσφημο και ασεβές, απεικονίζοντας την Αγία Οικογένεια ως μια οικογένεια της εργατικής τάξης, με κουρελιασμένα ρούχα.
1837
Γεννιέται ο Ρώσος ζωγράφος Ιβάν Κραμσκόι.
Ηγήθηκε του δημοκρατικού κινήματος της ρωσικής τέχνης (1860-1880).
Το 1873 φιλοτέχνησε το πορτρέτο του Λέων Τολστόι, παρά τις αντιρρήσεις του τελευταίου.
1867
Γεννιέται ο Φρανκ Λόιντ Ράιτ (Frank Lloyd Wright), που θεωρείται ο «μεγαλύτερος Αμερικανός αρχιτέκτονας όλων των εποχών» (Αμερικανικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων).
1876
Πεθαίνει η Γαλλίδα συγγραφέας Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν (Amandine-Aurore-Lucile Dupin -Γεωργία Σάνδη).
Ανάμεσα στα έργα της ξεχωρίζουν τα “Indiana” (1832), “Lélia” (1833), “Mauprat” (1837), “Le Compagnon du Tour de France” (1840), “Consuelo” (1842–1843), “Le Meunier d’Angibault” (1845), “La Mare du Diable” (1846), “François le Champi” (1847–1848), “La Petite Fadette” (1849), “Les Beaux Messieurs Bois-Dore”, “Histoire de ma vie” (1855), “Elle et Lui” (1859) , “Journal Intime” (μετά θάνατον, 1926), και “Correspondance”.
1893
Γεννιέται ο Βρετανός στρατιωτικός μακελάρης του λαού της Αθήνας Ρόναλντ Σκόμπι
1895
Γεννιέται ο Σαντιάγο Μπερναμπέου (Santiago Bernabéu de Yeste), Ισπανός ποδοσφαιριστής.
Διετέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης. Προς τιμήν του, το γήπεδο της Ρεάλ φέρει το όνομά του.
1916
Γεννιέται ο Βρετανός βιολόγος Φράνσις Κρικ (Francis Crick), που μαζί με τον Αμερικανό Τζέιμς Γουάτσον, ανακάλυψαν το DNA (1953). Βραβεύτηκε με Νόμπελ το 1962.
1916
Γεννιέται ο γνωστός Ιταλός σκηνοθέτης Λουίτζι Κομεντσίνι.
Αν και (νέος) υπήρξε ιδεολόγος φασίστας αναδείχτηκε σε έναν από τους πατέρες της commedia all’italiana [κωμωδίας αλά ιταλικά], μαζί με τον Ντίνο Ρίζι τον Μάριο Μονιτσέλι κά.
Συνεργάστηκε με Αλμπέρτο Σόρντι, Τοτό, Βιτόριο Γκάσμαν, Νίνο Μανφρέντι, Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, Ούγκο Τονιάτσι, Σίλβα Κόσινα, Κλάουντια Καρντινάλε Σιλβάνα Μάνγκανο κλπ.
1928
Το αεροπλάνο «Ελλάς», τύπου Breguet, με πλήρωμα τον υπολοχαγό Ευάγγελο Παπαδάκο και τον συνταγματάρχη Χρήστο Αδαμίδη, απογειώνεται από το Τατόι για να πραγματοποιήσει το γύρο της Μεσογείου. Θα το επιτύχει 20 μέρες αργότερα, αφού διανύσει απόσταση 12.000 χιλιομέτρων.
1929
Στο Στρατοδικείο των Ιωαννίνων ολοκληρώνεται η δίκη 12 φαντάρων που κρατούνταν στον Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου για πάνω από ένα χρόνο.
Οι φαντάροι κατηγορούνταν πως προέβησαν σε ανατρεπτικές ενέργειες στο στρατό επειδή κατά τον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων διένειμαν προκηρύξεις με περιεχόμενο κατά του πολέμου και της στρατοκρατίας.
Στη διάρκεια της δίκης καταγγέλθηκαν για μια ακόμη φορά οι απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στο Καλπάκι, εκεί όπου στέλνονταν οι κομμουνιστές φαντάροι προκειμένου να εξοντωθούν ψυχικά και σωματικά. Από τους κατηγορούμενους, οι 8 καταδικάστηκαν συνολικά σε 8,5 χρόνια φυλακή.
1930
Στην Πράγα, παρά την αρνητική στάση των ρεφορμιστικών ηγεσιών των συνδικάτων, κατεβαίνουν σε διαδήλωση ενάντια στην πείνα 120.000 εργάτες.
1933
Οι επαγγελματίες της Καβάλας κηρύσσουν απεργία διαμαρτυρόμενοι για τη βαριά φορολογία. Στο πλευρό τους τάσσεται και η εργατιά της πόλης.
Το Ενωτικό (ταξικό) Εργατικό Κέντρο της πόλης κηρύσσει δίωρη στάση εργασίας σε ένδειξη αλληλεγγύης. Παρόμοιες εκδηλώσεις πραγματοποιούνται και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
1940
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ολοκληρώνεται η απομάκρυνση των συμμαχικών δυνάμεων από το Νάρβικ της Νορβηγίας.
1941
Οι συμμαχικές δυνάμεις αρχίζουν εκστρατεία εναντίον των κτήσεων της Γαλλίας του Βισύ στην Ανατολή.
1943
Συνέρχεται στα Άνω Σουδενά Ζαγορίου η πρώτη Πανηπειρωτική Συνδιάσκεψη του ΕΑΜ, στην οποία παίρνουν μέρος 200 περίπου αντιπρόσωποι από όλη την Ήπειρο.
1944
Στην κατεχόμενη ακόμα Αθήνα πραγματοποιούνται πολυάριθμες εκδηλώσεις (διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, κλπ.) υπέρ της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, στις οποίες παίρνουν μέρος συνολικά 50.000 Αθηναίοι.
1945
Γεννιέται η Ευγενία Φακίνου.
Μυθιστορήματα, διηγήματα και παιδικό βιβλίο είναι το έργο της Ευγενίας Φακίνου, η οποία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε γραφικές τέχνες και αρχαιολογική ξενάγηση.
Το έργο της είναι σημαντικό και καθορίστηκε από το πρώτο κιόλας μυθιστόρημά της, το 1982, την «Αστραδενή», που γνώρισε τεράστια επιτυχία και σηματοδότησε την περαιτέρω πορεία της στον πνευματικό χώρο.
Τα μυθιστορήματά της κάνουν πολλές επανεκδόσεις (400.000) αντίτυπα, έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν σε αρκετές ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, ουγγρικά, ολλανδικά, δανέζικα, σέρβικα και ιταλικά).
Η Ευγενία Φακίνου δεν περιορίστηκε μόνο στα βιβλία, αλλά και στη δημιουργία ενός πρωτοποριακού και πρότυπου κουκλοθεάτρου (από φτηνά υλικά, πεταμένα αντικείμενα, κυρίως ντενεκεδάκια), την «Ντενεκεδούπολη», που αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά και εξακολουθεί να παίζεται από θιάσους.
1947
Δημοσιεύεται απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την επέμβαση των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Στην απόφαση τονίζεται, μεταξύ άλλων, πως η λεγόμενη «αμερικανική “βοήθεια” δεν αποτελεί καμιά συμβολή στην οικονομική ανασυγκρότηση του τόπου, αλλά σημαίνει τροφοδότηση του εμφυλίου πολέμου, που μόνο ερείπια στοιβάζει πάνω στα παλιά ερείπια».
1953
Ένας ανεμοστρόβιλος F5 χτυπά το Μίσιγκαν, σκοτώνοντας 116 άτομα, τραυματίζοντας 844 και καταστρέφοντας 340 σπίτια.
1955
Γεννιέται ο Τιμ Μπέρνερς Λι, ([Sir] Timothy John Berners-Lee), Άγγλος επιστήμονας υπολογιστών και μηχανικός, εφευρέτης του Παγκόσμιου Ιστού (internet)
1954
Γεννιέται ο Κύπριος συνθέτης Μάριος Τόκας.
Σε ηλικία 20 χρόνων έζησε στην πρώτη γραμμή, ως φαντάρος, την τουρκική εισβολή.
Βαθιά πολιτικοποιημένος, έδινε από πόλη σε πόλη συναυλίες, εμψυχώνοντας τους συμπατριώτες του και συγκεντρώνοντας χρήματα για τους πρόσφυγες.
Συγκλονισμένος από την κυπριακή τραγωδία γράφει τα έργα «Ψυχή τε και σώματι» (μελοποιημένα ποιήματα των απαγχονισθέντων αγωνιστών της Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Αντρέα Ζάκου κ.ά.), «Φωνή πατρίδας» σε ποίηση Κ. Μόντη, Θ. Πιερίδη και Νεσιέ Γιασίν (τα τραγούδια «Ανασήκωσε την πλάτη Πενταδάχτυλε» και «Η δική μου η πατρίδα» γίνονται σημαία του κυπριακού λαού) και «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα».
Άνθρωπος που δε δίσταζε να μιλήσει ανοιχτά για το δράμα της Κύπρου, αντιτάχθηκε στο «σχέδιο Ανάν», τονίζοντας ότι «οι εθνικά οριακές στιγμές θέλουν και καθαρές απαντήσεις».
Το 1975 ο Μ. Τόκας ήρθε στην Ελλάδα. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πρώτος του δίσκος (1978) «Τα τραγούδια της παρέας», με τον Μανώλη Μητσιά. Ο τελευταίος, «Άσπρο μαντίλι ανέμιζε», ερμηνεύτηκε από τον Βασίλη Σκουλά.
Έκανε μεγάλες επιτυχίες, συνεργαζόμενος με ερμηνευτές όπως οι Αντώνης Καλογιάννης, Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρης Μητροπάνος, Πασχάλης Τερζής κ.ά.
Ανάμεσα στα γνωστότερα λαϊκά του τραγούδια: «Αννούλα του χιονιά», «Δίδυμα φεγγάρια», «Εξαρτάται», «Θάλασσες», «Η εθνική μας μοναξιά», «Σαν τρελό φορτηγό», «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη», «Σ’ αγαπώ», «Τα Λαδάδικα» κ.ά. Το 1981 ηχογράφησε το δίσκο «Πικραμένη μου γενιά», σε ποίηση Γ. Ρίτσου, με ερμηνευτή τον Λάκη Χαλκιά. Παράλληλα έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Τιμήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία (2001) με το «Μετάλλιο εξαίρετης προσφοράς στην πατρίδα» και με το βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης» (2002).
1962
Πεθαίνει ο ποιητής, λογοτέχνης και ορθοδοντικός Στέλιος Σπεράντζας.
Tο 1901 κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό για τη δημιουργία του ύμνου του Πανιωνίου Σμύρνης. Έγραψε πολλές ποιητικές συλλογές, θεατρικά έργα, πεζογραφήματα και παιδική λογοτεχνία. Μεταξύ των επιστημονικών του συγγραμμάτων ξεχωρίζει το ογκώδες σύγγραμμα «Ορθοδοντική».
1963
Συγκροτείται από νέους καλλιτέχνες η Δημοκρατική Κίνηση Νέων – Γρηγόρης Λαμπράκης.
Ανάμεσά τους, οι Μίκης Θεοδωράκης, Αργύρης Κουνάδης, Μίνως Αργυράκης, Βάσω Κατράκη, Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ), Ασπασία Παπαθανασίου, Δάφνη Σκούρα, Αλέκος Αλεξανδράκης, Γεωργία Χαραλαμπίδου, κ.α. Λίγο αργότερα, στις 8/9/1964, η Κίνηση θα συγχωνευτεί με τη Νεολαία της ΕΔΑ συγκροτώντας τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη (ΔΝΛ).
1966
Η Τοπίκα στο Κάνσας καταστρέφεται από τυφώνα που καταγράφεται ως F5 στην κλίμακα Φουτζίτα. Πρόκειται για τον πρώτο τυφώνα που ξεπέρασε σε ζημιές τα 100 εκατομμύρια $. 18 άνθρωποι σκοτώθηκαν, 543 τραυματίστηκαν και χιλιάδες σπίτια υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν.
1970
Μια νέα χούντα ανατρέπει την παλιά στην Αργεντινή, καθώς οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων αποφασίζουν την ανατροπή του δικτάτορα «Προέδρου» Χουάν Κάρλος Ογκόνια, που οι ίδιοι είχαν φέρει στην εξουσία πριν από τέσσερα χρόνια.
1973
Πεθαίνει ο κομμουνιστής συγγραφέας, ποιητής και κριτικός Μάρκος Αυγέρης.
Ο Μάρκος Αυγέρης ζυμωμένος θεωρητικά με τις μαρξιστικές ιδέες, εντάχθηκε -από τον Κώστα Καραγιώργη- πρώτα στο ΕΑΜ, του οποίου διετέλεσε Γενικός Γραμματέας μετά την «έξοδο» του Νίκου Καρβούνη στο Βουνό, και κατόπιν στο ΚΚΕ (το 1944 σύμφωνα με μαρτυρία της Έλλης Αλεξίου), στο οποίο παρέμεινε πιστός μέχρι το θάνατό του.
Ο ίδιος έγραφε: «Κάτω από την τεράστια εντύπωση της μεγάλης Ρωσικής Επανάστασης από τη μια μεριά κι ύστερα κάτω από τις συνέπειες της μικρασιατικής καταστροφής πολλοί διανοούμενοι – κι εγώ μαζί τους – ένιωσαν βαθιά πως οι εθνικοί σοβινισμοί και το καταχτητικό πνεύμα με τους πολέμους ήταν ολέθρια για τον πολιτισμό, για τις ανθρώπινες αξίες και ιδιαίτερα για τους μικρούς λαούς, όπως η Ελλάδα, που μπορούσαν να γίνουν βορά των ισχυρών και να εξαφανιστούν σαν ελεύθεροι λαοί. Και μόνο αν στερέωνε ο σοσιαλισμός, που ήταν κατά των πολέμων και του κατακτητικού ιμπεριαλισμού, θα μπορούσαν όλοι να ζήσουν ήσυχα και δημιουργικά. Με το εργατικό ελληνικό κίνημα και το σοσιαλισμό άλλαξε και στον τόπο μας η κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα.
Θεωρητικά είχα από τότε προσχωρήσει στο μαρξισμό και μ’ αχόρταγη περιέργεια έπεσα στη μελέτη της μαρξιστικής φιλοσοφίας. Όμως, δεν πήγα πέρα από τον Παπαναστάση. Αργοπόρησα πολύ να βγάλω από πάνω μου τις ιδεαλιστικές επιδράσεις. Μόνο με τη δικτατορία του Μεταξά ένιωσα πως έπρεπε να μπω ξανά στη σχολή του λαού και να λάβω μέρος στους αγώνες του… Δεν υπήρχε πια περιθώριο για καμιά άλλη κοινωνική τοποθέτηση… Μπήκα στις αγωνιζόμενες τάξεις του λαού. Έτσι συντόνισα το βήμα μου με το βήμα της ιστορίας.
Μέσα στις τάξεις του λαού γνώρισα την ψυχική του έξαρση και την ηθική του μέθη. Σ’ αυτόν τον αγώνα πήρα περισσότερα απ’ όσα έδωσα. Η ζωή μου σαν πνευματικού ανθρώπου δικαιώθηκε και απόκτησε νόημα».
1973
Μετά από 34 χρόνια δικτατορίας στην Ισπανία, ο στρατηγός Φρανσίσκο Φράνκο παραδίδει την «Πρωθυπουργία» στο ναύαρχο – και έμπιστό του – Λουίς Μπλάνκο (Luis Carrero Blanco). Ο Φράνκο παραμένει «αρχηγός του κράτους».
1973
1973
Πεθαίνει ο Άγγλος σαξοφωνίστας, βιμπραφωνίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής Τούμπι Χέις (Tubby Hayes).
Υπήρξε από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της αγγλικής τζαζ σκηνής στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 και μουσικός ανάλογης αξίας με διακεκριμένους Αμερικανούς μουσικούς της εποχής του.
1974
Με πρωτοβουλία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης πραγματοποιείται στις 8 και 9 Ιούνη στην Φραγκφούρτη «Ευρωπαϊκή Συνάντηση» αλληλεγγύης προς τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό, στην οποία πήραν μέρος 17 αντιπροσωπείες εθνικών επιτροπών αλληλεγγύης.
1986
Ο υποψήφιος των Συντηρητικών, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κουρτ Βαλντχάιμ (Kurt Josef Waldheim), συγκεντρώνει το 53,98% των ψήφων και εκλέγεται Πρόεδρος της Αυστρίας.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αποκαλύφθηκε ότι ο Βαλντχάιμ ήταν αξιωματικός των ναζί και μάλιστα πήρε μέρος στο πογκρόμ κατά των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
1996
Η Κίνα προβαίνει σε υπόγεια, πυρηνική δοκιμή στο Λοπ Νορ.
1999
Το G-8 (οι χώρες που θεωρούνται πιο βιομηχανικά ανεπτυγμένες στον κόσμο: ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία, Καναδάς, Ρωσία) καταλήγει σε σχέδιο ψηφίσματος, που έχει την υπογραφή και της Ρωσίας και στο οποίο γίνεται λόγος για «διεθνή παρουσία» στο Κοσσυφοπέδιο.
2000
Η «17 Νοέμβρη» δολοφονεί τον στρατιωτικό ακόλουθο της Μ. Βρετανίας στην Αθήνα, ταξίαρχο Στίβεν Σόντερς.
2007
Πεθαίνει ο Αμερικανός φιλόσοφος Ρίτσαρντ Μακέι Ρόρτι (Richard McKay Rorty).
Η σκέψη του επικεντρώνεται στην κριτική της «αριστεράς» και στην αγωνία του να επιχειρηματολογήσει κατά του μαρξισμού.
Διετέλεσε καθηγητής φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον (1961-1982) και της Βιρτζίνια (1982-1988), ενώ δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (1988-2005). Δημοσίευσε δεκάδες συνεντεύξεις και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ άσκησε δημόσια κριτική κατά της αμερικανικής εκστρατείας στο Ιράκ.
2020
“Φεύγει” από τη ζωή η Ασπασία Παπαθανασίου.
Κορυφαία ηθοποιός, με διεθνή σταδιοδρομία, «ταξίδεψε» το αρχαίο δράμα σε όλο τον κόσμο, κερδίζοντας τιμητικές διακρίσεις για την προσφορά της.
Γεννήθηκε το 1918 στην Αμφισσα και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1940 με «άριστα», έχοντας ως δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Αιμίλιο Βεάκη. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη και στη συνέχεια μ’ αυτόν της Κατερίνας Ανδρεάδη.
Την περίοδο της Κατοχής μετέχει ενεργά στην Αντίσταση και γίνεται ταγματάρχης του ΕΛΑΣ Αθήνας. Για τη δράση της φυλακίστηκε δύο φορές. Με την απελευθέρωση συμμετέχει, μαζί με άλλους ΕΑΜίτες ηθοποιoύς, στην ίδρυση του «Λαϊκού Θεάτρου». Μέλη του θιάσου ήταν ακόμα οι Αλέκα Παΐζη, Αλέξης Δαμιανός, Μάνος Ζαχαρίας κ.ά. Το πρώτο και τελευταίο έργο ήταν το «1941 – 1944» του Λυδάκη, εμπνευσμένο επίσης από τα γεγονότα της Εθνικής Αντίστασης. Το θέατρο κλείνει βίαια και ο θίασος διαλύεται με την έναρξη του Δεκέμβρη του ’44. Τη μεταπολεμική πορεία του «Λαϊκού Θεάτρου» συνεχίζει ο θίασος των «Ενωμένων Καλλιτεχνών» (1945 – 1946), με δύο κλιμάκια. Η Ασπασία Παπαθανασίου συμμετέχει στο κλιμάκιο με τους Αλέκα Παΐζη, Αλέξη Δαμιανό, Τίτο Βανδή, Λυκούργο Καλλέργη κ.ά., με σκηνοθέτη τον Γιώργο Σεβαστίκογλου. Θα περιοδεύσουν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, αντιμετωπίζοντας πολλές φορές επιθέσεις από παρακρατικές οργανώσεις.
Ακολούθησαν συνεργασίες με τους θιάσους των Τζαβαλά Καρούσου (με τον οποίο ίδρυσαν και την Εταιρεία Ελληνικού Θεάτρου), Μάνου Κατράκη, Σπύρου Μουσούρη και Κρινιώς Παπά. Ο πρώτος όμως μεγάλος σταθμός στην καλλιτεχνική της δημιουργία ήταν η ένταξή της το 1957, ως ιδρυτικού μέλους, στο «Πειραϊκό Θέατρο» του Δημήτρη Ροντήρη. Στο Δημοτικό Πειραιώς, μεταξύ άλλων θα παίξει την Ατόσσα στους «Πέρσες» του Αισχύλου και την Λουίζα Μίλερ στο έργο του Σίλερ. Στα χρόνια 1959 – 1967, ακολούθησε το «Πειραϊκό» στις περιοδείες του σε όλο τον κόσμο. Συνολικά παίζει σε 35 χώρες και δέχεται εγκωμιαστικές κριτικές για τις ερμηνείες της.
Από τις πρώτες ηθοποιούς που συνεργάστηκαν με ξένο θίασο, ερμήνευσε στην ελληνική γλώσσα την «Μήδεια» του Ευριπίδη σε ρωσική παράσταση στη Μόσχα. Με τη μορφή της δίγλωσσης παράστασης έπαιξε στη συνέχεια την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στο Κίεβο. Ανάμεσα στα ξένα θέατρα με τα οποία συνεργάστηκε ήταν το «Θέατρο Μαγιακόφσκι» της Μόσχας, ο θίασος «Μαρτανιβίλι» της Τιφλίδας και το «Ακαδημαϊκό Ουκρανικό Θέατρο» του Κιέβου. Το διάστημα αυτό τής απονέμονται βραβεία, όπως το πρώτο διεθνές βραβείο ηθοποιίας στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι, το Χρυσό Μετάλλιο Τιμής της Αθήνας, ενώ η Επιτροπή Θεατρικών Βραβείων του Παλέρμο την ανακηρύσσει ομόφωνα καλύτερη ηθοποιό του 1963.
Η απριλιανή δικτατορία βρίσκει την Α. Παπαθανασίου σε περιοδεία στην ΕΣΣΔ. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αυτοεξορίζεται και αποφασίζει να μείνει στο Λονδίνο. Ολα τα χρόνια της χούντας παίρνει ενεργό μέρος στις αντιδικτατορικές δραστηριότητες. Το Σεπτέμβρη του 1969 δίνει μια σειρά παραστάσεων για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Μπερλιόζ, με τους «Τρώες». Μετά από πρόσκληση της Οπερας του Κόβεν Γκάρντεν, θα ερμηνεύσει το ρόλο της Ανδρομάχης.
Στην Ελλάδα γύρισε το 1975. Μαζί με τον σύζυγό της, Κώστα Μαυρομάτη, ίδρυσε έναν μη κερδοσκοπικό φορέα με την επωνυμία «Πνευματική και καλλιτεχνική εταιρεία “Δεσμοί”», δίνοντας παραστάσεις στην Αθήνα και στην επαρχία. Η ίδια αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι της ζωής της στην προαγωγή της θεωρητικής μελέτης και της έρευνας γύρω από το αρχαίο δράμα, καθώς και στην ανάδειξη της κληρονομιάς του, και το 1991 ίδρυσε το «Κέντρο Αρχαίου Δράματος». Ολη αυτήν την περίοδο συνέχισε τις συνεργασίες της με θιάσους, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους.
Η γαλλική κυβέρνηση το 1991 της απένειμε μεγάλη τιμητική διάκριση, ανακηρύσσοντάς την «Officier» της τάξεως των Τεχνών και των Γραμμάτων, την ίδια χρονιά έλαβε το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και το 1995 τον τίτλο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
