1606
Ο τσάρος του Ρωσικού Βασιλείου, Δημήτριος Β’, παντρεύεται την πολωνή μνηστή του, Μαρίνα, χωρίς εκείνη να βαπτισθεί ορθόδοξη, πυροδοτώντας λαϊκή εξέγερση στη Μόσχα.
1794
Εκτελείται με αποκεφαλισμό ο Γάλλος χημικός, Αντουάν Λοράν Λαβουαζιέ (Antoine Laurent Lavoisier, γεννήθηκε 26 Αυγούστου 1743).
Θεωρείται ο θεμελιωτής της νεότερης χημείας, διατύπωσε την αρχή της αφθαρσίας της ύλης, ανέλυσε τα στοιχεία που αποτελούν το νερό κ.λπ.
1821
Διεξάγεται η μάχη της Γραβιάς. Ομάδα Ελλήνων αγωνιστών, με επικεφαλής τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, στη Γραβιά του Παρνασσού, ανακόπτει την πορεία 8.000 Τούρκων στρατιωτών προς την Άμφισσα.
1825
Ο Ιμπραήμ με 11.000 πεζούς και 800 ιππείς κυριεύει τη Σφακτηρία, την οποία υπεράσπιζαν 1.500 Ελληνες.
Πέφτουν μαχόμενοι ο υπουργός Στρατιωτικών Αναγνώστης Παπαγεωργίου (Αναγνωσταράς) και ο φιλέλληνας Ιταλός επαναστάτης Σανταρόζα, μαζί με άλλους 350 Έλληνες.
1828
Γεννιέται ο Ερρίκος Ντινάν (Jean-Henri Dunant), Ελβετός επιχειρηματίας και ανθρωπιστής.
Είναι ο ιδρυτής του Διεθνή Ερυθρού Σταυρού και ο πρώτος που τιμήθηκε με το Νόμπελ για την ειρήνη το 1901.
Διέθεσε ολόκληρη την περιουσία του και ολόκληρο το ποσό του βραβείου για τους σκοπούς του Ερυθρού Σταυρού.
Πέθανε πάμπτωχος στις 30 Οκτώβρη 1910.
1831
Καταστέλλεται στρατιωτικό κίνημα δυνάμεων που εναντιώνονταν στον Ιωάννη Καποδίστρια και στο οποίο πρωταγωνίστησαν οι πρόκριτοι-εφοπλιστές της Ύδρας, ο Α. Μαυροκορδάτος, ο οπλαρχηγός Τσάμης Καρατάσος, κ.α.
1838
Δημοσιεύεται στην Αγγλία η «Χάρτα του Λαού».
Το κίνημα των «Χαρτιστών», όπως καταγράφηκε στην Ιστορία, ήταν ένα μαζικό πολιτικό κίνημα των εργατών και ορισμένων μικροαστικών στρωμάτων με βασικό πρόγραμμα (τη «Χάρτα του λαού»), που ζητούσε πλήρη πολιτικά δικαιώματα για την εργατική τάξη στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Με ορισμένους από τους αριστερούς «Χαρτιστές», όπως ο Χάρνεϊ ή τα μέλη της «Ένωσης των Δικαίων» που κατοικούσαν στο Λονδίνο, είχαν έρθει σε επαφή οι Μαρξ και Ένγκελς, το καλοκαίρι του 1845, με σκοπό τη συγκρότηση μιας Κομμουνιστικής Επιτροπής Αλληλογραφίας για τη στενότερη προσέγγιση διαφόρων ομάδων κομμουνιστών και συμπαθούντων στην Ευρώπη και την Αμερική.
Ο Χάρνεϊ καθώς και οι ηγέτες των «Δικαίων» εξέφρασαν την προθυμία τους να χρησιμεύσουν σαν εκπρόσωποι στο Λονδίνο της Επιτροπής Αλληλογραφίας, παρά τις διαφορές που υπήρχαν ακόμη με τις θέσεις και τις ιδέες των Μαρξ και Ενγκελς.
Την ίδια περίοδο οι Μαρξ και Ενγκελς συνεχίζουν με ένταση να προπαγανδίζουν τον επιστημονικό κομμουνισμό, αντιλαμβανόμενοι ότι χωρίς το ξεκαθάρισμα μέσα στο εργατικό και σοσιαλιστικό κίνημα της θεωρίας, ήταν αδύνατο να προχωρήσουν στην οργάνωση της δράσης του προλεταριάτου για τους δικούς του σκοπούς, αλλά και στην οργάνωση επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης, Κομμουνιστικού Κόμματος.
1880
Πεθαίνει ο Γάλλος μυθιστοριογράφος Γκιστάβ Φλομπέρ (Gustave Flaubert, γεννήθηκε 12 Δεκεμβρίου 1821).
Με το έργο του εγκαινίασε μια νέα εποχή στη γαλλική πεζογραφία και ειδικότερα στο μυθιστόρημα. Είναι γνωστός ιδιαίτερα για το πρώτο του δημοσιευμένο μυθιστόρημα, τη “Μαντάμ Μποβαρύ” (1857).
1884
Γεννιέται ο Χάρι Τρούμαν, 33ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Χρεώνεται το έγκλημα πολέμου σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, τον έξαλλο αντικομουνισμό και τις διώξεις στις ΗΠΑ, όπως και το δόγμα Τρούμαν με τραγικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό.
1897
Λήγει με ταπεινωτική ήττα των Ελλήνων, ο σύντομος Ελληνοτουρκικός Πόλεμος.
Το σχετικό πρωτόκολλο κατάπαυσης του πυρός υπογράφεται στο χωριό Ταράτσα της Λαμίας.
1886
Το φαρμακείο Τζάκομπς πουλά το πρώτο μπουκάλι Coca Cola ως σιρόπι για φαρμακευτικούς λόγους. Στην πρώτη του αυτή εμφάνιση, το μετέπειτα διάσημο αναψυκτικό περιέχει και ποσότητα κοκαΐνης.
1902
Εκρήγνυται το ηφαίστειο Πελέ στη νήσο Μαρτινίκα. Η πρωτεύουσα, Σεντ Πιέρ, καταστρέφεται ολοκληρωτικά και 30.000 άνθρωποι σκοτώνονται.
1903
Πεθαίνει ο Πολ Γκωγκέν (Eugène Henri Paul Gauguin), Γάλλος μεταϊμπρεσιονιστής ζωγράφος. Ο Γκωγκέν, με καταγωγή από Ισπανούς αποίκους στη Λατινική Αμερική, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην πρωτεύουσα του Περού, Λίμα.
Σπούδασε στην Ορλεάνη της Γαλλίας και αμέσως μετά ταξίδεψε ανά τον κόσμο με εμπορικά πλοία και αργότερα με το Γαλλικό Ναυτικό για ένα διάστημα περίπου έξι ετών.
Επέστρεψε στη Γαλλία το 1870, όπου και εργάστηκε ως βοηθός χρηματιστή. Παράλληλα με αυτή την ιδιότητά του, περνούσε μέρος του χρόνου του ζωγραφίζοντας με τον Καμίλ Πισαρό και τον Πωλ Σεζάν.
Αν και οι πρώτες προσπάθειές του ήταν αδέξιες, σημείωσε σταδιακά αξιοσημείωτη πρόοδο.
Την περίοδο 1876–1886, ο Γκωγκέν βρίσκονταν σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες και συμμετείχε με έργα του στις εκθέσεις τους.
Το 1884 μετακόμισε με την οικογένειά του στην Κοπεγχάγη, όπου προσπάθησε να ακολουθήσει, χωρίς όμως επιτυχία, επαγγελματική σταδιοδρομία στις επιχειρήσεις. Τελικά, επέστρεψε στο Παρίσι το 1885, αφήνοντας την οικογένειά του στη Δανία και αποφασισμένος να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Χωρίς επαρκείς πόρους επιβίωσης, η σύζυγος και τα παιδιά του επέστρεψαν στην οικογένειά της.
Την περίοδο 1886–1891, ο Γκωγκέν έζησε κυρίως στην περιοχή της Βρετάνης, όπου ζούσαν επίσης αρκετοί πειραματικοί ζωγράφοι που εντάσσονται συχνά στη λεγόμενη «Σχολή της Pont-Aven». Επηρεασμένος από τον ζωγράφο Εμίλ Μπερνάρ, ο Γκωγκέν μετάβαλε σημαντικά το ύφος της ζωγραφικής του. Τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ζωγραφικής του έγιναν η χρήση μεγάλων επιφανειών και έντονων χρωμάτων. Ο Γκωγκέν δήλωνε πλέον απογοητευμένος από τον ιμπρεσιονισμό και στράφηκε περισσότερο στην αφρικανική τέχνη και την τέχνη της Ασίας. Παράλληλα γύρω στο 1888, ήρθε σε επαφή με το έργο του Βίνσεντ βαν Γκογκ, έργο το οποίο αναγνώρισε ως ιδιαίτερα σημαντικό, και συνδέθηκε φιλικά μαζί του, τόσο ώστε να συγκατοικήσουν για 2 μήνες στην Αρλ.
Εξαιτίας όμως της κατάθλιψης από την οποία έπασχαν αμφότεροι, η συγκατοίκηση αυτή κατέληξε σε έντονη διαμάχη μεταξύ τους με αποτέλεσμα ο βαν Γκογκ να κόψει μέρος του αριστερού αυτιού του, αφού προηγουμένως είχε απειλήσει να σκοτώσει τον Γκωγκέν.
Σε κακή ψυχολογική κατάσταση, ο Γκωγκέν εγκατέλειψε την Ευρώπη το 1891, για να ταξιδέψει στην Πολυνησία.
Αρχικά εγκαταστάθηκε στην Ταϊτή και αργότερα στις νήσους Μαρκέζας. Εκεί πέρασε σχεδόν όλη την υπόλοιπη ζωή του, πραγματοποιώντας μόνο μία μόνον επίσκεψη στην Γαλλία.
Τα έργα της περιόδου αυτής θεωρούνται ίσως τα καλύτερα δείγματα της εργασίας του και ξεχωρίζουν για τον έντονο συμβολισμό τους και τον πολλές φορές θρησκευτικό χαρακτήρα τους, εμφανώς επηρεασμένα από τον πολιτισμό των ιθαγενών της Πολυνησίας.
Το σύνολο του έργου του Γκωγκέν και κυρίως οι πειραματισμοί του γύρω από τη χρήση των χρωμάτων, θεωρείται πως επηρέασε σημαντικά τα καλλιτεχνικά ρεύματα του 20ού αιώνα και ειδικότερα τον φοβισμό.
Πληροφορίες από Wikipedia
1904
Πεθαίνει ο Άγγλος φωτογράφος Ίντγουιρντ Μάιμπριτζ (Eadweard J. Muybridge -γεννήθηκε το 1830).
Είναι γνωστός για την πρωτοποριακή εργασία και ανακάλυψή του σχετικά με τον τρόπο ανάλυσης και σύνθεσης της κίνησης μέσω της κάμερας.
1906
Γεννιέται ο Ιταλός σκηνοθέτης, του ιταλικού νεορεαλιστικού κινηματογράφου Ρομπέρτο Ροσελίνι (Roberto Gastone Zeffiro Rossellini).
Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι συγκέντρωνε την προσοχή του στις δυστυχίες που φέρνει στους ανθρώπους ο πόλεμος και προσπάθησε να προσεγγίσει τις ταινίες του στη ζωή και στην πραγματικότητα. Το 1945 δημιουργεί την πρώτη σπουδαία ταινία «Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη», με πρωταγωνίστρια την Άννα Μανιάνι και με ερασιτέχνες ηθοποιούς.
Σ’ αυτήν περιγράφει τη συμμετοχή των κατοίκων της Ρώμης στην Αντίσταση και διαποτίζεται από το πνεύμα της αντιφασιστικής ενότητας, του ηρωισμού και του αγώνα. Στη συνέχεια, το 1946, γυρίζει την αριστουργηματική ταινία «Παϊζά».
Ένα χρόνο αργότερα, το 1947, έρχεται η σειρά του κατεστραμμένου Βερολίνου να αποτυπωθεί στο φιλμ «Γερμανία έτος μηδέν».
Ένα φιλμ που επηρέασε την εξέλιξη των εκφραστικών μέσων του σινεμά. Το 1948, η ταινία «Αγάπη» ήταν η απόδοση της λατρείας και του θαυμασμού που έτρεφε στη μεγάλη ηθοποιό Άννα Μανιάνι, που ήταν και σύντροφος της ζωής του. Δημιούργησε επίσης, τις ταινίες: «Ευρώπη 51» (1951), «Πού είναι η ελευθερία;» (1952), «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης» (1950), «Στρόμπολι» (1950) κ.ά.
Ο Ροσελίνι «έφυγε» από τη ζωή στις 3 Ιούνη 1977.
Πηγή: Ριζοσπάστης
1919
Συγκροτείται στις ΗΠΑ η αντιδραστική οργάνωση «Αμερικανική Λεγεώνα», αποτελούμενη κυρίως από βετεράνους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της η «Αμερικανική Λεγεώνα» ξεκίνησε μεγάλη εκστρατεία κατά «της απειλής του κομμουνισμού» κάτω από τις διαταγές του Δοικητή της, του Φρανκ Ν. Μπελγκράνο του νεότερου, Προέδρου και Αντιπροέδρου μιας σειράς μονοπωλιακών ομίλων των ΗΠΑ.
Λίγους μήνες πριν την έναρξη της εκστρατείας ενάντια στον κομμουνισμό, ορισμένα πλούσια μέλη της λεγεώνας επισκέφθηκαν το στρατηγό Σμέντλεϊ Μπάτλερ, σύμφωνα με κατάθεση του ίδιου προς την επιτροπή του Κογκρέσου, και του πρότειναν να τον εκλέξουν εθνικό διοικητή της λεγεώνας αν δεχόταν να ηγηθεί πορείας προς την Ουάσιγκτον με σκοπό την εκδίωξη του Ρούζβελτ από την εξουσία και την εγκαθίδρυση δικτατορίας.
1920
Γεννιέται ο Αμερικανός γραφίστας Σολ Μπας (Saul Bass, γεννήθηκε το 1920).
Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τις αφίσες ταινιών και τίτλων. Είναι επίσης δημιουργός πολλών σημάτων Αμερικάνικων μονοπωλίων.
Βραβεύτηκε με Όσκαρ το 1968 για την ταινία του “Why Man Creates”.
1921
Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας.
Προτού ακόμη ολοκληρώσει τις εργασίες του, η χωροφυλακή κύκλωσε την αίθουσα και συνέλαβε όλους τους αντιπροσώπους που ψήφισαν την προσχώρηση στην Κομμουνιστική Διεθνή.
Πολλοί από τους συλληφθέντες θα καταδικαστούν στη συνέχεια σε φυλάκιση και καταναγκαστική εργασία.
1921
Η Σουηδία καταργεί τη θανατική ποινή.
1923
Η Μ. Βρετανία διατυπώνει τελεσιγραφικές αξιώσεις στη σοβιετική κυβέρνηση («Τελεσίγραφο Κόρζον»).
Μεταξύ άλλων, η Μ. Βρετανία απαιτούσε από την Σοβιετική Ένωση να ανακαλέσει τους διπλωματικούς αντιπροσώπους της από το Αφγανιστάν και το Ιράν (τους οποίους κατηγορούσε πως δρούσαν κατά των βρετανικών συμφερόντων), να πληρώσει αποζημιώσεις για τις διώξεις κατά Βρετανών κατασκόπων (!) στην ΕΣΣΔ, κ.α., ενώ δήλωνε πως δεν αναγνώριζε τα χωρικά της ύδατα. Οι επόμενες κινήσεις της Μ. Βρετανίας έφεραν τις δύο χώρες στα πρόθυρα πολέμου.
Ο σοβιετικός λαός αντέδρασε, στηρίζοντας τις επιλογές της κυβέρνησής του, με αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις. Αλλά και στην ίδια τη Μ. Βρετανία ξεκίνησε καμπάνια υποστήριξης της ΕΣΣΔ. Στις 13 Μάη του 1923 πραγματοποιήθηκε ογκώδες συλλαλητήριο στο Λονδίνο, με αίτημα να ανακληθεί το τελεσίγραφο. Η καμπάνια εξαπλώθηκε σε όλη την χώρα με διαδηλώσεις, επιστολές διαμαρτυρίας σε εφημερίδες, κ.α. Ακόμα και στο Βερολίνο συγκεντρώθηκαν 150.000 εργάτες και κάλεσαν το γερμανικό λαό να υποστηρίξει τη χώρα των Σοβιέτ.
Στο τέλος η Μ. Βρετανία αναγκάστηκε να υποχωρήσει και δέχτηκε να συζητήσουν την επίτευξη συμφωνίας.
1927
Γεννιέται ο Ερρίκος Θαλασσινός.
Υπήρξε ένας από τους πιο παραγωγικούς σκηνοθέτες, γυρίζοντας περισσότερες από 40 ταινίες, κωμωδίες ή δραματικές, με πρωταγωνιστές γνωστά ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου: Λ. Κωνσταντάρα, Β. Διαμαντόπουλο, Δ. Παπαμιχαήλ, Μ. Βούρτση, Τζ. Καρέζη, Κ. Αναλυτή, Θ. Βέγγο, Άννα Φόνσου, Τ. Βανδή, Μ. Φωτόπουλο κ.ά.
Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες του είναι τα έργα του: «Προδομένη αγάπη», «Ορφανή σε ξένα χέρια», «Το φυλαχτό της μάνας», «Ο πολύτεκνος», «Πάρε κόσμε» κ.ά. Σε κάποιες ταινίες είχε γράψει ο ίδιος τα σενάρια, όπως στον «Καραγκιόζη», «Ένας νομοταγής πολίτης», «Ο Παπατρέχας» κ.ά.
Παράλληλα, έγραψε ποιήματα και στίχους και συνεργάστηκε με τους συνθέτες Μ. Θεοδωράκη, Γ. Μαρκόπουλο, Γ. Χατζηνάσιο και Κ. Χατζή. Ανάμεσα στα τραγούδια του αναφέρουμε το «Άνοιξε το παράθυρο» (Γ. Χατζηνάσιου). Έγραψε τους στίχους πέντε τραγουδιών της «Όμορφης πόλης», του θεατρικού έργου που ανέβηκε το καλοκαίρι του ’62, στο Θέατρο «Παρκ», σε σκηνοθεσία Μ. Κακογιάννη, κείμενα Μποστ και μουσική Μ. Θεοδωράκη. Ανάμεσά τους και το πολυτραγουδισμένο τραγούδι της ξενιτιάς «Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες» με ερμηνευτή τον Γρ. Μπιθικώτση. Ο ίδιος ο μεγάλος ερμηνευτής έχει τραγουδήσει και κομμάτια από άλλες συνεργασίες του με τον Μ. Θεοδωράκη: «Το κυνηγημένο πουλί», «Καράβι καλοτάξιδο», «Είν’ ο καημός μου ένα πουλί», «Ο χάρος νυχτοπερπατεί».
1928
Ξεκινά τις εργασίες του το 4ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Με τον «προληπτικό αποκλεισμό» 127 αντιπροσώπων των ταξικών δυνάμεων επιτυγχάνεται και πάλι η επιδιωκόμενη ρεφορμιστική πλειοψηφία. ΓΓ της ΓΣΕΕ επανεκλέγεται ο Δ. Στρατής.
1934
Ο Ριζοσπάστης κυκλοφορεί με τίτλο: «ΟΧΤΩ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟΥΣ ΜΑΣ».
Στο ρεπορτάζ της απόδρασης αναφέρονταν: «Η είδηση έσκασε σαν μπόμπα … Οχτώ σύντροφοί μας, παληοί αγωνιστές, βαρυποινίτες για την επαναστατική τους δράση, αφήσαν “υγεία” … στα βαριά σίδερα της ελληνικής δημοκρατίας. Αχρηστέψανε τις σκοπιές, τα κάστρα, τα κάγκελα και τα μπουντρούμια και φύγανε εκεί που τους καλεί το επαναστατικό τους καθήκον (…)Ο Σαρωνικός γέμισε από ατμάκατες που ερευνούν τα καράβια (…) κι ακόμα η αστυνομία ψάχνει στον Πόρο, στα Μέθανα, στον Πειραιά, στην Αθήνα. Ψάχνει, ψάχνει παντού, μα πάει. Το πουλάκι πέταξε …».
1934
Στην απεργία των 300 λιμενεργατών της Καλαμάτας ο στρατός και η χωροφυλακή απαντούν με σφαίρες, σκοτώνοντας επτά και τραυματίζοντας δεκάδες λιμενεργάτες.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας πάνω από 25.000 εργάτες κατεβαίνουν σε απεργία, παρά τη διασπαστική στάση της ΓΣΕΕ.
1945
Τα Δωδεκάνησα παραδίδονται από τους Γερμανούς στους Βρετανούς.
Ξεκινά η Βρετανική κατοχή.
1953
Πεθαίνει ο Γάλλος αρχαιολόγος Γκαμπριέλ Μιλέ (Gabriel Millet, γεννήθηκε 17 Απριλίου 1867).
1970
Στις 8 και 9 του Μάη η Ασφάλεια της Αθήνας συλλαμβάνει τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΠΑΜ) Νίκο Καλούδη, Ζήνωνα Ζορζοβίλη και Γιάννη Γιάνναρη.
Μόλις έγιναν γνωστές οι συλλήψεις, συνεργεία της ΚΝΕ γέμισαν την Ομόνοια, καθώς και τις εργατογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, με τρικ που έγραφαν «Ζήτω το ΚΚΕ. Ζήτω η ΚΝΕ».
1975
Ο ρατσιστής κυβερνήτης της Αλαμπάμα Τζορτζ Ουάλας (George Corley Wallace Jr.) δηλώνει ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να είχαν συμμαχήσει με τη Γερμανία κατά της Σοβιετικής Ένωσης στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να εμποδίσουν την «επέλαση του κομμουνισμού».
1979
Πεθαίνει ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Τάλκοτ Πάρσονς (Talcott Parsons -γεννήθηκε 13 Δεκεμβρίου 1902).
Τις δεκαετίες του 1950 και 1960, η «θεωρία δράσης» και οι θεωρίες του για τα συστήματα της κοινωνίας ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς, οι οποίες αργότερα σταδιακά έφθιναν. Θεωρούσε το καπιταλιστικό σύστημα και ειδικά των ΗΠΑ ως το πληρέστερο και το πιο δυναμικά αναπτυγμένο κοινωνικό σύστημα.
1980
Ο Γεώργιος Ράλλης διαδέχεται τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.
1984
Η Σοβιετική Ένωση ανακοινώνει τη μη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες καταγγέλλοντας τις ΗΠΑ για τη δημιουργία αντισοβιετικού κλίματος και υποβάθμιση του Ολυμπιακού πνεύματος.
1989
Αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του πρώην υπουργού, Γιώργου Πέτσου, από τη «17 Νοέμβρη», με έκρηξη σε παγιδευμένο αυτοκίνητο κοντά στο σπίτι του στη Φιλοθέη.
1991
Η «17 Νοέμβρη» χτυπά με δύο ρουκέτες, που είχαν κλαπεί από το στρατόπεδο Συκουρίου της Λάρισας τα κεντρικά γραφεία της εταιρίας “Siemens”, στο Μαρούσι.
1996
Στη Νότια Αφρική, με συντριπτική πλειοψηφία εγκρίνεται το νέο Σύνταγμα της χώρας, που κατοχυρώνει επισήμως πλέον την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.
2006
Πεθαίνει η συγγραφέας Πέπη Δαράκη.
Καταγόταν από την Αγία Παρασκευή της Λέσβου. Γνωρίζεται με τον Στρατή Μυριβήλη, στην εφημερίδα του οποίου, τον «Ταχυδρόμο», δημοσίευσε – ενώ φοιτούσε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Αρσακείου – το πρώτο της δημοσιογραφικό κείμενο. Παίρνει το δίπλωμά της το 1928.
Ακολουθεί η Κατοχή, η Εθνική Αντίσταση και η ΕΑΜική της δράση. Διατέλεσε δημοτική σύμβουλος Αθήνας από το 1954 έως το 1967, οπότε παύτηκε από τη χούντα. Εργάστηκε ως συντάκτρια σε εφημερίδες και περιοδικά, δυο χρόνια στο ΕΙΡ, με μια εκπομπή για τις γυναίκες της επαρχίας. Από τη μεταπολίτευση εντάσσεται στο ΚΚΕ και έκτοτε δημοσιεύει πολιτιστικού περιεχομένου κείμενά της, ενώ το 1978 για λογαριασμό του «Ρ» κάνει μια δημοσιογραφική αποστολή στην ΕΣΣΔ, με αφορμή την 60χρονη επέτειο της Οχτωβριανής Επανάστασης. Προδικτατορικά ήταν μέλος του προεδρείου της Πανελλαδικής Ένωσης Γυναικών (ΠΕΓ) μαζί με τις Ρόζα Ιμβριώτη, Μαρία Σβώλου και άλλες διακεκριμένες επιστημόνισσες και αγωνίστριες.
Η Πέπη Δαράκη διατέλεσε επίτιμος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Για το σύνολο του συγγραφικού της έργου τιμήθηκε με Επαινο της Ακαδημίας Αθηνών. Εξέδωσε περισσότερα από 35 βιβλία της (μυθιστορήματα, διηγήματα, λαογραφικά δοκίμια, ταξιδιωτικά, παιδική λογοτεχνία). Τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις, ενώ εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια. Ξεχωριστή τιμή της αποτέλεσε η βράβευσή της από την ΚΕ του ΚΚΕ.
Ποθώντας τη μόρφωση των παιδιών, οργάνωσε κινητή έκθεση βιβλίων των μελών της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και πήγαινε στους Δήμους της Αττικής για να φέρει τα παιδιά και το λαό γενικότερα σ’ επαφή με το βιβλίο. Στο Δήμο της Αθήνας, την περίοδο που ήταν δημοτική σύμβουλος, οργάνωσε την Πνευματική και Καλλιτεχνική Δημοτική Επιτροπή, την οποία συγκροτούσαν διακεκριμένες προσωπικότητες του πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου. Τότε καθιερώθηκαν τα Δημοτικά Βραβεία Γραμμάτων και Τεχνών. Επί μια δεκαετία διατέλεσε μέλος της Επιτροπής Κρίσης Βιβλίων νέων μελών της ΕΕΛ.
Σημαντική προσφορά στο λαό και κυρίως στη νεολαία ήταν η δωρεά της πλούσιας βιβλιοθήκης και του αρχείου της που στεγάζεται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, στην Αγία Παρασκευή Λέσβου, η οποία εγκαινιάστηκε, το Νοέμβρη του 2005, παρουσία της και φέρει το όνομά της. Η βιβλιοθήκη διαθέτει επτά χιλιάδες εκλεκτά βιβλία και πολύτιμα αρχεία, και πάνω από τριάντα τόμους λαογραφικού υλικού για την ιδιαίτερη πατρίδα της.
Δες επίσης: Μια διανοούμενη αφιερωμένη στο λαό
2016
Πεθαίνει ο Αμερικανός μαθηματικός Τομ Μάικ Άποστολ (Tom Mike Apostol).
Ήταν ειδικός στην ανάλυση και στην αναλυτική θεωρία των αριθμών. Διετέλεσε καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Κάλτεκ).
Βοήθησε στην εκλαΐκευση του «οπτικού απειροστικού λογισμού» που επινόησε ο Μαμικόν Μνατσακανιάν, με τον οποίο είχε συνεργασθεί στην εκπόνηση πολλών εργασιών.
Πληροφορίες: Wikipedia
