Σήμερα θα είχε γενέθλια.Θα γινόταν μόλις 42 ετών.
Ίσως να είχε μια κόρη που θα την έλεγαν Μάγδα.
Θα είχε παλέψει και αγωνιστεί για τα όνειρά του.
Θα είχε βρεθεί πολλές φορές με τους φίλους του όπως εκείνο το βράδυ για να δουν αγώνα.
Θα τραγουδούσε αντιφασιστικά τραγούδια και θα ζούσε χαρές και λύπες, όπως όλοι μας.
Θα ερωτευόταν και αυτή την εποχή θα μύριζε τ΄ άνθη των νεραντζιών καθώς περπατούσε στη γειτονιά του, την Αμφιάλη, που είναι γεμάτη νεραντζιές.
Θα είχε πει χιλιάδες φορές τη λέξη “μάνα”, που τόσο έχει λείψει στη μάνα του κι εκείνη θα τον είχε φιλήσει άλλες τόσες φορές…
Αντί όλων αυτών, έμελε να γίνει το μεγαλύτερο αντιφασιστικό σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας, γιατί τον μαχαίρωσε φασίστας στη μέση του δρόμου.
Τα αποτελέσματα μιας δίκης που κράτησε επτά χρόνια ακόμα δεν ολοκληρώθηκαν.
Ο Χρήστος Παππάς καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης παραμένει ασύλληπτος, για 169η μέρα.
Ο Λαγός, παραμένει στις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής, παρά την καταδίκη του από την ελληνική Δικαιοσύνη, για 169η μέρα.
Παύλο Φύσσα, εμείς δεν σε ξεχνάμε, ούτε εσένα ούτε τι σημαίνει φασισμός!
Ρούλα Καραγιάννη
