Η άνοιξη που σταμάτησε στα Τέμπη ξαναγέννησε τα πρώτα της άνθη της χθες στον Πειραιά.
Δεν είχα δει ποτέ το Δημοτικό Θέατρο ωραιότερο παρά μόνο χθες που γέμισε από τους μαθητές των σχολείων του Πειραιά που ξεχύθηκαν στους δρόμους κι έγιναν οι φωνή των αδικοχαμένων παιδιών στα Τέμπη.
Ένα ατέλειωτο οργισμένο ποτάμι με δύναμη και παλμό γέμισε τους δρόμους του Πειραιά με νιάτα που απαιτούσαν να μην συγκαλυφθεί αυτό το έγκλημα.
Με συνθήματα:
Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΠΑΡΕ ΜΕ ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΕΙΣ
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
57 ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΜΑΜΑ ΦΤΑΝΩ,Σ ΑΓΑΠΩ
ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΡΓΗ
ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΑ ΕΡΓΑ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΗΤΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑ
Οι μαθητές μας, κουβαλώντας στις πλάτες τους τις ελπίδες μας για έναν καλύτερο κόσμο, έδωσαν ένα σπουδαίο μάθημα αγώνα και αξιοπρέπειας ανοίγοντας το δρόμο και δίνοντας το παράδειγμα για την αυριανό μεγάλο συλλαλητήριο, θυμίζοντας τους πως:
Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙ!
ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ μαζί με τους μαθητές μας, μαζί με τα παιδιά μας!
Ρούλα Καραγιάννη
