Οι μελλοντικές «δεσμεύσεις ασφαλείας» που θα μπορούσαν να δοθούν στην Ουκρανία από την ΕΕ βρίσκονται στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται σήμερα. Ταυτόχρονα, το Μεταναστευτικό βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα καθώς τα επιτελεία της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων βρίσκονται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για το Νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, που σηματοδοτεί την παραπέρα ένταση της καταστολής σε βάρος των ξεριζωμένων.
Εξάλλου, η ίδια συζήτηση για την Ουκρανία γίνεται εντός του ΝΑΤΟ ενόψει της Συνόδου Κορυφής στο Βίλνιους (11-12 Ιούλη), ενώ το Κίεβο ζητά επιπλέον ξεκάθαρες δεσμεύσεις για ένταξη στη λυκοσυμμαχία μετά το τέλος του πολέμου.
Ετσι, σύμφωνα με δημοσιεύματα («Financial Times», «Euractiv» κ.ά.), που επικαλούνται το προσχέδιο της κοινής δήλωσης που ενδεχομένως θα υιοθετήσουν οι 27 ηγέτες, η Γαλλία και άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ προετοίμασαν το κείμενο με στόχο «να στείλει ένα πολύ σαφές πολιτικό μήνυμα στην Ουκρανία και τη Ρωσία».
Η κοινή δήλωση θα επιτρέψει στην ΕΕ να συμμετάσχει στη δημιουργία ενός «συστήματος ασφαλείας» για την Ουκρανία με «δεσμεύσεις ασφαλείας», και σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ.
«Η ΕΕ και τα κράτη – μέλη είναι έτοιμα να συνεισφέρουν, μαζί με τους εταίρους, στις μελλοντικές δεσμεύσεις για την ασφάλεια στην Ουκρανία, οι οποίες θα βοηθήσουν την Ουκρανία να αμυνθεί μακροπρόθεσμα, να αποτρέψει επιθετικές ενέργειες και να αντισταθεί στις προσπάθειες αποσταθεροποίησης», αναφέρεται στο προσχέδιο σύμφωνα με τα δημοσιεύματα.
Εξάλλου, τις τελευταίες βδομάδες, η Γαλλία, με ΝΑΤΟικούς «εταίρους» της (Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία) εργάζεται για τη δημιουργία τέτοιων εγγυήσεων ή δεσμεύσεων ασφαλείας για το Κίεβο, ενδεχομένως κατά το πρότυπο των δεσμεύσεων των ΗΠΑ προς το Ισραήλ. Αυτές οι «εγγυήσεις» θα μπορούσαν να λάβουν τη μορφή μακροπρόθεσμης υπόσχεσης υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένης στρατιωτικής βοήθειας, σύγχρονο εξοπλισμό και εκπαίδευση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούν και οι αποφάσεις της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη,χθες, δόθηκε στη δημοσιότητα η οριστική έκθεση αξιολόγησης για την δημιουργία Ομάδα Κρούσης ( Task Forsce) της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της βορειοαντλαντικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ) για την “ενίσχυση της ανθεκτικότητάς μας και της προστασίας των κρίσιμων υποδομών”.
Όπως τονίζεται, “ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν κοινό συμφέρον να αποτρέψουν τις διαταραχές σε υποδομές ζωτικής σημασίας που παρέχουν βασικές υπηρεσίες στους πολίτες και στηρίζουν τις οικονομίες μας“, και πρόκειται για μια αρνητική εξέλιξη που αυξάνει την παρουσία ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων σε μια σειρά χώρες της Ευρώπης -και της Ελλάδας- μετατρέποντάς τες σε μαγνήτη κινδύνων.
Νέα αντιλαϊκά ορόσημα σε Μεταναστευτικό
Με νέα αντιλαϊκά ορόσημα διεξάγεται και η συζήτηση γύρω απ’ το Μεταναστευτικό σηματοδοτώντας την παραπέρα ένταση της καταστολής σε βάρος των ξεριζωμένων. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και τα επιτελεία τους βρίσκονται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για λογαριασμό των αστικών τάξεων των χωρών τους στο δρόμο για το Νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο.
Χαρακτηριστικά, προσερχόμενος ο Κυρ. Μητσοτάκης στην Σύνοδο τόνισε ότι «αναμφίβολα το πιο σημαντικό θέμα στην ατζέντα (…) αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική στα ζητήματα μετανάστευσης και ασύλου»
Ενδεικτική είναι και η δήλωση της προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μετσόλα, η οποία έβαλε πρόταγμα «να καταλήξουμε σε συμφωνία για μια πραγματικά ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης πριν από τις ευρωεκλογές» και «οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου έχουν ήδη αρχίσει. Πρέπει να βρούμε έναν δρόμο για να προχωρήσουμε ο οποίος θα είναι δίκαιος και ανθρώπινος απέναντι σε όσους χρειάζονται προστασία, θα είναι δίκαιος και αυστηρός με όσους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και σκληρός με τους διακινητές που εκμεταλλεύονται τους πιο ευάλωτους» , δίνοντας και το στίγμα της «κάνουλας» που θα ανοιγοκλείνει με βάση τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Στο επίκεντρο άλλωστε των παζαριών για το Νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης βρίσκονται:
Ο μηχανισμός των μετεγκαταστάσεων (τουλάχιστον 30.000 κάθε χρόνο) και της λεγόμενης «υποχρεωτικής αλληλεγγύης», «κοστολογώντας» την ανθρώπινη ζωή των ξεριζωμένων «20.000 ευρώ το κεφάλι», ως αποζημίωση από τις χώρες που δεν αποδέχονται τις μετεγκαταστάσεις και με τις χώρες υποδοχής να αναλαμβάνουν την ευθύνη «αυστηρής» φύλαξης των «ευρωπαϊκών συνόρων», δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη καταστολή.
Ο διαχωρισμός των αιτήσεων ασύλου, με προδιαλογή των ξεριζωμένων και fast track διαδικασίες ασύλου μέσω της λεγόμενης «διαδικασίας των συνόρων», ενόσω οι ξεριζωμένοι θα βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε υπερδομές – φυλακές.
Και η μεγαλύτερη «ευελιξία» των κρατών – μελών για τον καθορισμό των «ασφαλών τρίτων χωρών», με τις οποίες θα μπορούν να συνάπτουν ακόμα και συμφωνίες για τη μεταφορά των αιτούντων άσυλο και προσφύγων σε αυτές, όπως η αντίστοιχη βάρβαρη συμφωνία της Μεγάλης Βρετανίας με τη Ρουάντα. Μια τέτοια εξέλιξη βρίσκεται στα σκαριά, όπως φαίνεται, με την Ιταλία και την Τυνησία.Καταστολή και «διαλογή» για τους ξεριζωμένους
Σε αυτήν τη βάση, ο Ελληνας πρωθυπουργός διαβεβαίωσε για τη «μεγάλη σημασία» που η κυβέρνηση «αποδίδει στη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ». «Είναι μία αποστολή την οποία η ελληνική πολιτεία, το Ελληνικό Λιμενικό, η Αστυνομία, με τη συμπαράσταση των Ενόπλων Δυνάμεων, έχει επιτελέσει στο ακέραιο, μειώνοντας κατά 90% τις μεταναστευτικές ροές προς τα ελληνικά νησιά», πρόσθεσε, επιχαίροντας για την ένταση και το αποτέλεσμα του ανθρωποκυνηγητού στα σύνορα.
Παράλληλα, με αφορμή το πρόσφατο τραγικό ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, χαρακτήρισε «απολύτως άδικο να στοχοποιείται από κάποιους ευρωπαϊκούς κύκλους το Ελληνικό Λιμενικό, το οποίο έχει σώσει χιλιάδες ανθρώπους στη θάλασσα και το οποίο έσπευσε και σε αυτό το ναυάγιο να προσφέρει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τις υπηρεσίες του», ενώ υπάρχει σειρά από αναπάντητα ερωτήματα για το τι έγινε ή δεν έγινε εκείνες τις κρίσιμες ώρες.
Προηγουμένως, σε συνάντηση που είχε με την Μετσόλα, είπε ότι η προσπάθειά τους «να μειώσουμε τις μεταναστευτικές ροές κατά 90% στη διαδρομή τής Ανατολικής Μεσογείου» «μας αναγκάζει επίσης να συνεργαστούμε ακόμη στενότερα με την Τουρκία», χαρακτηρίζοντας γενικά «πάρα πολύ σημαντική» τη «συνεργασία» με τις χώρες διέλευσης και ζητώντας μάλιστα να δοθεί «μεγαλύτερη έμφαση στην καθιέρωση μιας παρόμοιας συνεργασίας με τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, κυρίως με τη Λιβύη».
Δήλωσε δε ότι στην κυβέρνηση είναι «ικανοποιημένοι για την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου», επιμένοντας ότι «πρέπει να μιλήσουμε για επιστροφές και πρέπει επίσης να δείξουμε ότι μπορούμε να παρέχουμε νόμιμες οδούς για όσους είτε διαφεύγουν από διώξεις είτε αναζητούν οικονομικές ευκαιρίες, αλλά με τους δικούς μας κανόνες, όχι με τους κανόνες των διακινητών», προετοιμάζοντας δηλαδή για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή στα σύνορα, υπερδομές – φυλακές και «νόμιμες» συμφωνίες δουλεμπορίου, όπως αυτές που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με Αίγυπτο και Πακιστάν, με βάση τις ανάγκες των επιχειρηματιών σε εργατικό δυναμικό.
