«Ατυπες συναντήσεις» των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας γίνονται διαδοχικά σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες, με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ευρωατλαντικού άξονα να βάζουν φωτιά σε όλη τη ζώνη από την Ερυθρά ως τη Μαύρη Θάλασσα, και την εμπλοκή της ελληνικής αστικής τάξης να βρίσκει ταβάνι, σημαίνοντας συναγερμό για τον λαό.
Χαρακτηριστικά, στην άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, στην οποία θα συμμετάσχει και ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ντέιβιντ Μακ Αλιστερ, θέματα της ημερήσιας διάταξης είναι, μεταξύ άλλων, ο πόλεμος στην Ουκρανία, παρουσία του υπουργού Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα.
Στη συζήτηση αναμένεται να μπει ανοιχτά το θέμα των χτυπημάτων κατά στόχων στη Ρωσία με «δυτικά» όπλα μεγάλου βεληνεκούς. Εξάλλου, η παραπέρα στήριξη του Κιέβου με ευρωατλαντικά όπλα αναμένεται να συζητηθεί και αύριο από τους υπουργούς Αμυνας, με την ελληνική κυβέρνηση να διεκδικεί δάφνες στο θέμα, καθώς αλλεπάλληλες παρτίδες με όπλα, μέσα και πυρομαχικά έχουν αφαιρεθεί από το ελληνικό οπλοστάσιο για να πάνε στην κυβέρνηση Ζελένσκι, οι λιμένες, δε, Αλεξανδρούπολης και Θεσσαλονίκης λειτουργούν ως οι βασικοί ευρωΝΑΤΟικοί κόμβοι διεκπεραιώσεων τέτοιων φορτίων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη προς την Ουκρανία και τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.
Στην άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών σήμερα θα συζητηθεί, επίσης, η «κρίση στη Μέση Ανατολή», παρουσία της συντονίστριας του ΟΗΕ για την ανθρωπιστική βοήθεια και την ανοικοδόμηση στη Γάζα, Σίγκριντ Κάαγκ, με την οποία ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, θα έχει και κατ’ ιδίαν συνάντηση, καθώς ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι αναζητούν λεία μέσα στα συντρίμμια, την ώρα που συνολικά ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ κάνουν ποικιλότροπα πλάτες στην ισραηλινή πολεμική μηχανή στη σφαγή που διαπράττει σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.
Και προετοιμασία εδάφους για εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά
Ξεχωριστή πτυχή της συνάντησης σήμερα στις Βρυξέλλες θα είναι τα Ελληνοτουρκικά, κι αυτό καθώς ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, έχει προσκληθεί να συμμετάσχει σε «γεύμα εργασίας» των ομολόγων του της ΕΕ. Η πρόσκληση απεστάλη έπειτα κι από το πράσινο φως που άναψε από πλευράς Λευκωσίας, εν μέσω έντονης κινητικότητας στο Κυπριακό, με τις γνωστές προτάσεις νομιμοποίησης της κατοχής να βρίσκονται στο τραπέζι.
Σε αυτό το πλαίσιο, στο περιθώριο της υπουργικής συνάντησης και πριν από το γεύμα εργασίας, Γεραπετρίτης και Φιντάν θα πραγματοποιήσουν διμερή συνάντηση.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, «αντικείμενο της συνάντησης θα αποτελέσουν, μεταξύ άλλων, οι ευρωτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ενόψει και της επικείμενης συνάντησης στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη του πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο».
Η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στις ΗΠΑ θα γίνει στα τέλη Σεπτέμβρη, με σκοπό να συνοψίσουν πώς έχουν προχωρήσει διαδικασίες όπως ο λεγόμενος πολιτικός διάλογος (μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών των δύο χωρών), τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (σε στρατιωτικό επίπεδο) και η Θετική Ατζέντα (αφορά διμερείς μπίζνες), και στόχο την επιτάχυνση της όλης διαδικασίας προς διευθετήσεις επώδυνες για τα ελληνικά και κυπριακά δικαιώματα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, πάντα στον βωμό της ενίσχυσης της ΝΑΤΟικής συνοχής στην περιοχή, κόντρα στη διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, αλλά και προς διευκόλυνση μπίζνες του κεφαλαίου.
Για να χρυσώσουν το χάπι, οι ίδιες διπλωματικές πηγές διαχέουν πως «έχει ιδιαίτερη σημασία ότι μετά από 5 χρόνια θα συμμετάσχει Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στο γεύμα της άτυπης συνάντησης. Και τούτο διότι έτσι δίνεται η ευκαιρία να θέσουμε, ενώπιον των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, τα ζητήματα που μας αφορούν».
Στο μεταξύ, η τουρκική αστική τάξη τα θέτει ανοιχτά στο …πεδίο. Απολύτως ενδεικτικό το επεισόδιο που εκτυλίχτηκε ένα μήνα πριν, στα ανοιχτά της Κάσου, με την έντονη τουρκική παρέμβαση τότε για τις εργασίες εγκατάστασης υποβρύχιου καλωδίου από το ιταλικό ερευνητικό πλοίο «Ievoli Relume» (στο πλαίσιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης – Κύπρου) σε περιοχή λίγο έξω από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και σε ζώνη που η Αγκυρα ισχυρίζεται ότι αποτελεί «τουρκική υφαλοκρηπίδα».
Εξ ου και έστειλε πολεμικά της πλοία να ζώσουν την περιοχή, με την κατάσταση υποτίθεται να «αποκλιμακώνεται» με την αποχώρηση του ερευνητικού ιταλικού πλοίου και την ελληνική κυβέρνηση να ψελλίζει τότε ότι αυτό έγινε αφού είχε ολοκληρώσει τις έρευνές του.
Με πλάτες από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ
Περιττό να ειπωθεί ότι η τουρκική προκλητικότητα εκδηλώνεται με ζεσταμένη την πλάτη από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς και τους Ευρωενωσιακούς.
Η ΕΕ αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «στρατηγικής σημασίας εταίρο», επιδιώκοντας την πιο σταθερή πρόσδεσή της στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία και την Κίνα. Διόλου τυχαία η πρόσκληση στον Φιντάν την ώρα που το θερμόμετρο των ανταγωνισμών κοκκίνισε.
Οσο για τις ΗΠΑ, χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του απερχόμενου πρέσβη τους στην Αγκυρα, Τζέφρι Φλέικ, ο οποίος μιλώντας στο «Politico» δήλωσε ότι «όταν η υφήλιος διανύει περίοδο ειρήνης η Τουρκία έχει σημαντική θέση και μόνο λόγω γεωγραφίας. Αλλά όταν ο κόσμος διανύει περιόδους ταραχών, τότε εκείνη είναι ακόμη πιο σημαντική».
Τόνισε, δε, ότι θα συμβούλευε τον Αμερικανό νέο πρέσβη «να συνεχίσει να καλλιεργεί αυτήν τη σχέση, γιατί η Τουρκία είναι μια αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη, ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός στις τάξεις του ΝΑΤΟ», αλλά και «ένας απαραίτητος σύμμαχος».
Αλλωστε, στο ίδιο φόντο σύσφιξης των σχέσεων, ο τουρκικός Τύπος αναφέρει ότι στο αμερικανο-τουρκικό παζάρι, και για να φύγουν από τη μέση όλες οι …σκιές του παρελθόντος που βάραιναν στις διμερείς επαφές, συζητείται το σενάριο οι ΗΠΑ να πουλήσουν στην Αγκυρα δύο μοίρες F-35, με τη μία μάλιστα να είναι στην έκδοση F-35B, δηλαδή με ικανότητα κάθετης απο-προσγείωσης, προκειμένου να πάνε στο πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων «ANADOLU» ώστε να επιχειρεί και ως μικρό αεροπλανοφόρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολυδιαφημισμένη εντός ΝΑΤΟ «ισορροπία δυνάμεων» στην περιοχή.
Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση Ερντογάν να αφήσει τους περιλάλητους S-400 στις αποθήκες, όπου θα επιτρέπεται ο τακτικός έλεγχος της κατάστασής τους από Αμερικανούς ειδικούς, ή και να τους πουλήσει σε τρίτη χώρα, κίνηση ωστόσο που βασικά χρειάζεται την έγκριση της Μόσχας.