Προσπάθεια να συγκαλύψει τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ ανεβάζοντας τους τόνους κατέβαλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας. Επιβεβαιώνοντας ότι ο καβγάς γίνεται για το πάπλωμα, ζήτησε εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης υποσχόμενος στο κεφάλαιο σταθερότητα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει ανάγκη με κοινωνική συνοχή, δηλαδή τον λαό στο καναβάτσο. Επέκρινε την κυβέρνηση για κατάργηση του 8ωρου και διαμόρφωση κατάστασης ζούγκλας για τους εργαζόμενους, αλλά προσπέρασε ότι η ζούγκλα πύκνωσε επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ που επιπλέον ψήφισε κρίσιμες αντεργατικές διατάξεις της ΝΔ στη Βουλή.
Ο Αλ. Τσίπρας επέκρινε την κυβέρνηση και για την εξωτερική της πολιτική προσάπτοντάς της «διαχειριστική ανικανότητα επικίνδυνη για τα εθνικά μας θέματα». Κι ενώ δεν αμφισβήτησε την εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που άλλωστε επί των ημερών του εκτοξεύτηκε, αφού αυτό υπαγόρευαν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, την κατηγόρησε ότι δεν παζάρεψε τα ανταλλάγματα για λογαριασμό της και μετατράπηκε σε «πιστό και δεδομένο σύμμαχο», δίχως «να διεκδικεί εγγυήσεις και στήριξη (…) Του συμμάχου, δηλαδή, που δίνει χωρίς ανταλλάγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες έξι ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης επ’ αόριστον», παραχώρηση, σημειώνουμε, που δρομολογήθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Έφτασε μάλιστα σε σημείο να «ξεπλύνει» όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις που πέρασαν απ’ τον τόπο, εγκαλώντας την σημερινή ότι τάχα εγκαταλείπει το δόγμα μιας Ελλάδας – πυλώνα ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, ξεχνώντας το ΝΑΤΟ και τις βάσεις, τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν και τόσες άλλες επεμβάσεις κατά χωρών και λαών στις οποίες η Ελλάδα συμμετείχε.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αλ. Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι «παρά τις πολύ μεγάλες διαφορές μας απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας και του Ερντογάν, είμαστε ενωμένοι», καθώς πρυτανεύουν τα «εθνικά» συμφέροντα του κεφαλαίου και των δεσμεύσεων στο πλαίσιο της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να αποσπάσει την προσοχή απ’ τη σύμπλευση με τη ΝΔ εντάσσεται και η εκτενής αναφορά του στο σκάνδαλο «Novartis», για το οποίο ζήτησε απ’ τον πρωθυπουργό να ζητήσει συγνώμη απ’ όσους συκοφάντησε και προσπάθησε την ηθική τους εξόντωση, όπως είπε. Για την ταμπακιέρα κι εδώ ούτε λέξη καθώς αμφότεροι είναι συνυπεύθυνοι για το μεγάλο σκάνδαλο της μετατροπής της Υγείας και του Φάρμακου σε εμπόρευμα, στο πλαίσιο του οποίου γεννιούνται και όλα τα άλλα.
Στα της ακρίβειας ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε κι εδώ τη βολική οδό της επίθεσης προσωπικά στον πρωθυπουργό, κάνοντας λόγο για «ακρίβεια Μητσοτάκη», για να μην πει ότι μήτρα γι’ αυτό το «σαράκι» που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα είναι η κοινή τους πολιτική «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, προώθησης της «πράσινης μετάβασης», συμμετοχής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κ.λπ.
Τέλος, καμάρωσε για τη διακυβέρνησή του, προσπερνώντας τα βάρη που φόρτωσε στις πλάτες του λαού και απευθυνόμενος προφανώς στο μεγάλο κεφάλαιο κόμπασε για τη διεκπεραίωση του 3ου μνημονίου και την πλήρη εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών του μέτρων, τη ρύθμιση του χρέους, επαναλαμβάνοντας την ικανότητα του κόμματός του να φέρνει σε πέρας δύσκολες αποστολές, διατηρώντας την «κοινωνική συνοχή», με χειραγώγηση και ενσωμάτωση της λαϊκής αγανάκτησης. Οπως είπε, αυτή είναι και η διαφορά τους με τη ΝΔ, «η αντίληψη του κράτους ως εγγυητή, όμως, της κοινωνικής συνοχής, ως εχέγγυο για την ομαλή λειτουργία του κύκλου της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας και μιας ανάπτυξης που αγκαλιάζει όλους και όχι μόνο τους λίγους και ισχυρούς», την «κανονικότητα» δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης που όχι μόνο δεν μπορεί να είναι «για όλους» αλλά έχει προϋπόθεση την εκμετάλλευση και τα βάσανα για τους πολλούς για τα κέρδη των λίγων.
