Σε ανακοίνωση του για την Παγκόσμια Μέρα Νερού το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
“Φέτος η Παγκόσμια Μέρα Νερού συμπίπτει με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, που εκτός των άλλων καταστρέφει και τα φυσικά αποθέματα του νερού, τα δίκτυα διανομής του. Άλλωστε, η σύγκρουση των δύο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων στην Ουκρανία περιλαμβάνει και το πόσιμο νερό ως «όπλο» για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων, με θύμα το ουκρανικό λαό, ενώ τα επόμενα χρόνια θα δυναμώσουν οι ανταγωνισμοί με επίκεντρο τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Η μέρα αυτή θα δώσει άλλη μια ευκαιρία στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και των διάφορων ΜΚΟ, να επαναλάβουν τους υποκριτικούς ύμνους για τον πολύτιμο αυτό φυσικό πόρο, την πρόσβαση στον οποίο αναγνωρίζουν δήθεν ως «ανθρώπινο δικαίωμα» και τον ίδιο ως μη «εμπορεύσιμο προϊόν».
Η πραγματικότητα, όμως, είναι αμείλικτη. Τα αποτελέσματα της καταλήστευσης των υδάτινων πόρων από μονοπωλιακούς κολοσσούς σε διάφορους τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας, μιλούν από μόνα τους.
Σύμφωνα με στοιχεία του 2021 σχεδόν 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό, 4,2 δισεκατομμύρια ζουν σε ανθυγιεινό περιβάλλον. Παρόλο που βρισκόμαστε στη μέση μιας πανδημίας 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν ούτε τις βασικές εγκαταστάσεις πλύσης χεριών.
Στην ίδια κατεύθυνση σύμφωνα με το «Περιφερειακό Κέντρο Πληροφόρησης του ΟΗΕ»:
• «Καθημερινά, περίπου 1000 παιδιά πεθαίνουν από αποτρέψιμες ασθένειες και οι οποίες σχετίζονται με την νερό και την υγιεινή»
• «Οι πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές που σχετίζονται με το νερό αντιπροσωπεύουν το 70% των θανάτων που οφείλονται σε φυσικές καταστροφές».
Αλλά και η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα στις αναπτυγμένες χώρες νιώθουν κι αυτές στο πετσί τους τα επιτεύγματα της βάρβαρης καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αδιάψευστη η πρόσφατη μαρτυρία της “theguardian.com” σύμφωνα με την οποία: «2 εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ δεν έχουν καν τη βασική πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό και τη βασική οικιακή ύδρευση. 30 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν σε περιοχές χωρίς πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. 110 εκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται σε τοξικά χημικά που βρίσκονται στο νερό στο οποίο έχουν πρόσβαση.»
Συγχρόνως, η ποιότητα των υδάτων σε λίμνες, ποταμούς και θάλασσες, σε ολόκληρο τον πλανήτη, επιδεινώνεται με ταχύτατους ρυθμούς.
Η εμπορευματοποίηση του νερού ήδη έχει δημιουργήσει μια αγορά που παγκόσμια υπερβαίνει τα 700 δισ. δολάρια ετησίως. Τα τεράστια κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων που ελέγχουν την ύδρευση, η επιχειρηματική λειτουργία των επιχειρήσεων ύδρευσης, είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν καλύπτονται οι λαϊκές ανάγκες για ύδρευση. Ο ίδιος λόγος κρύβεται πίσω και απ’ την αυξανόμενη καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, τη ρύπανση των υδάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι καπιταλιστικές επενδύσεις, έχοντας ως κριτήριο το κέρδος της κάθε ξεχωριστής επιχείρησης, οδηγούν νομοτελειακά σε καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.
Η κατεύθυνση των “πράσινων επενδύσεων” σε ολόκληρο τον κόσμο, το Green New Deal, η “Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία”, όχι απλά δεν αντιμετωπίζουν τα προαναφερθέντα προβλήματα, αλλά στην πραγματικότητα τα επιδεινώνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως – με πρόσχημα και τον δήθεν “περιορισμό της σπατάλης” – η Οδηγία – Πλαίσιο της ΕΕ του 2000 “για το νερό” και οι μετέπειτα Οδηγίες που την εξειδικεύουν, εμπορευματοποιεί περαιτέρω το νερό, αυξάνει το κόστος του για το λαό και προωθεί καπιταλιστικές επενδύσεις στον κλάδο.
Αυτήν την πολιτική ακολουθεί σήμερα η ΝΔ όπως και όλες οι αστικές κυβερνήσεις, παρά τις όποιες φραστικές αντεγκλήσεις ή και διαφορετικούς τρόπους εμπορευματοποίησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ενιαία τιμολόγηση των υδάτων που αποφάσισε ήδη απ’ το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η εφαρμογή της οποίας οδήγησε σε υπέρογκες αυξήσεις στις χρεώσεις νερού για τους λαϊκούς καταναλωτές.
Σε πολλές περιοχές της χώρας επιδεινώνεται η μικροβιολογική και χημική κατάσταση των νερών ενώ είναι σε εξέλιξη, από την κυβέρνηση της ΝΔ, η ιδιωτικοποίηση μέσω ΣΔΙΤ όλου του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της Αττικής. Στην ίδια κατεύθυνση, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά την ιδιωτικοποίηση και με την εκμετάλλευση όλων των υδάτινων πόρων, ταμιευτήρων, εγκαταστάσεων και δικτύων, που τροφοδοτούν με νερό τον πληθυσμό Αττικής.
Από την άλλη μεριά, το όλο και διογκούμενο κύμα ακρίβειας και ειδικότερα η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος επιβαρύνει δυσβάσταχτα το κόστος του νερού, πλήττοντας τα λαϊκά νοικοκυριά και ιδιαίτερα τους βιοπαλαιστές αγρότες.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ πρωταγωνιστούν σήμερα στους αγώνες ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού και τις ιδιωτικοποιήσεις, για τη διασφάλιση φθηνού, ελεγμένου, ποιοτικού νερού για το λαό, για την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής, για την εξασφάλιση της επάρκειάς του χωρίς χαράτσια στην αγροτική παραγωγή. Φωτίζουν ότι η αξιοποίηση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο.
Σ’ αυτό το πλαίσιο της εργατικής εξουσίας, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, τα δίκτυα αποχέτευσης και τα κέντρα επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, ο κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και σε νερό, με γνώμονα την κοινωνική ευημερία”.
