Καθώς συνεχίζεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στη Βενεζουέλα και στη Γουιάνα γύρω από τη διεκδικούμενη περιοχή του Εσεκίμπο, έκτασης 159.500 τ.χλμ., που ανήκει διοικητικά στη Γουιάνα, με πρωτοβουλία της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC) και της Κοινότητας της Καραϊβικής (CARICOM) έχει κληθεί επείγουσα συνάντηση των Προέδρων των δύο χώρων, με στόχο την αποκλιμάκωση της έντασης.
Η συνάντηση των Νικολάς Μαδούρο και Ιρφάν Αλι έχει προγραμματιστεί να γίνει την Πέμπτη στον Αγιο Βικέντιο – Γρεναδίνες, και θα συμμετάσχουν ο Πρόεδρος της εν λόγω χώρας, Ραλφ Γκονσάλβες, που έχει και την προσωρινή προεδρία της CELAC, και ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα.
Επίσης, την Παρασκευή το βράδυ συγκλήθηκε εκτάκτως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όπως είχε ζητήσει η κυβέρνηση της Γουιάνας, χωρίς όμως να καταλήξει σε κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Διπλωμάτες υπό καθεστώς ανωνυμίας είπαν ότι υπήρξε γενική εκτίμηση πως το Διεθνές Δίκαιο πρέπει να γίνεται σεβαστό.
Το ζήτημα της διεκδίκησης του Εσεκίμπο, που επικυρώθηκε από το δημοψήφισμα που έκανε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Βενεζουέλας, σε μια περίοδο που εντείνει την αντιλαϊκή της επίθεση, πέρα από την αξιοποίηση του στο εσωτερικό με την προβολή του δήθεν «πατριωτισμού» και «αντιιμπεριαλισμού» έχει και γεωστρατηγική διάσταση: Η πλούσια σε ορυκτό πλούτο περιοχή του Εσεκίμπο (όπου βρίσκεται η αμερικανική «ExxonMobil») είναι πεδίο ανταγωνισμού ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, το ευρωατλαντικό και το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό.
Οι ΗΠΑ, που στηρίζουν τη Γουιάνα, ανακοίνωσαν ότι ξεκινάνε άμεσα διμερείς στρατιωτικές ασκήσεις «ρουτίνας», ενώ και η Βρετανία, της οποίας αποικία ήταν η Γουιάνα (και σήμερα εντάσσεται στη βρετανική Κοινοπολιτεία) επιμένει ότι τα σύνορα διευθετήθηκαν το 1899. Τότε η Βενεζουέλα, που ήταν ισπανική κτήση, έχασε το 90% της συγκεκριμένης περιφέρειας. Ωστόσο όλες οι βενεζουελάνικες κυβερνήσεις επιμένουν στην οριοθέτηση των συνόρων μέσω άμεσων διαπραγματεύσεων με τη Γουιάνα, όπως ορίζεται από τη Συμφωνία της Γενεύης του 1966, που το προβλέπει.
Ενάντια στη ρητορική της έντασης, το ΚΚ Βενεζουέλας καλεί τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα και των δύο χωρών να μη χειραγωγούνται από τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων και να παλέψουν για τη φιλία και τη συνεργασία, και, σε αυτό το πλαίσιο, να επιλυθεί με ειρηνικά μέσα και το ζήτημα του Εσεκίμπο.
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Reuters», εφημερίδα «Ριζοσπάστης»
