Η συνολική κατάσταση στην Τοπική Διοίκηση, τα δύο χρόνια από τις τελευταίες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, εξελίσσεται προς το χειρότερο και «δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή η πορεία», επεσήμανε ο Νίκος Αμπατιέλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής στον χαιρετισμό του εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Συνέλευσης της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας.
Σημείωσε ότι το 95% των φόρων πληρώνουν η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, οι εργαζόμενοι μισθωτοί, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι. Απ’ την άλλη, δεν δίνονται για ακόμα μία χρονιά στις 13 Περιφέρειες της χώρας ούτε τα θεσμοθετημένα από τις ίδιες τις κυβερνήσεις κονδύλια. Αυτό συμβαίνει βεβαίως και στους Δήμους, όπου «στραγγαλίζονται κρίσιμες λαϊκές ανάγκες» είπε, φέρνοντας ως παράδειγμα την κατάσταση των σχολικών κτιρίων όπου πολλά είναι και επικίνδυνα, τους ελάχιστους παιδικούς σταθμούς «που δεν φτάνουν ούτε για “ζήτω”», τις ανύπαρκτες αθλητικές υποδομές για πολιτισμό και άλλα.
Τόνισε ότι όλα πηγαίνουν «για την ανάπτυξη των λίγων που σαρώνει τις ανάγκες των πολλών, του ίδιου του λαού. Και όταν δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για τρελά κέρδη και ρεκόρ κερδοφορίας με το ήδη υπάρχον πλαίσιο, δεν διστάζουν να ανοίξουν νέα πεδία επενδύσεων για επιχειρηματικούς ομίλους χωρίς να υπολογίζεται πραγματικά τίποτα. Ούτε η υγεία του λαού, ούτε η ποιότητα ζωής του λαού, ούτε η ποιότητα του ίδιου του περιβάλλοντος» φέρνοντας ως παράδειγμα το κυβερνητικό σχέδιο για τη δημιουργία έξι μονάδων καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων «που οι εργολάβοι πλέον έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι για άλλη μια φορά, μέχρι και οι ίδιοι θα καθορίσουν τον καθορισμό της χωροθέτησης με βάση τα επιχειρηματικά τους σχέδια» με μόνο χαμένο τον λαό «που θα εκτεθεί σε ιδιαίτερα επικίνδυνους καρκινογόνους, αέριους ρύπους, στη μόλυνση της διατροφικής αλυσίδας» και θα κληθεί να πληρώσει και νέα χαράτσια για όλα αυτά.
Στάθηκε στο κρίσιμο ερώτημα που είναι «για ποιον είναι αυτή η ανάπτυξη, για τα κέρδη των λίγων των μονοπωλίων ή για τις σύγχρονες ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας», υπογραμμίζοντας πως «σήμερα υπάρχει μεγάλη πείρα. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε, ότι δεν ήξερε και αντικειμενικά πρέπει να πάρει θέση ή με τη μια πλευρά ή με την άλλη». Αυτό είναι το σταυροδρόμι, είπε, ενώ πρόσθεσε ότι τα χρήματα των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, του Ταμείου Ανάκαμψης και άλλα που είναι χρήματα των λαών της Ευρώπης στην πλειοψηφία τους έχει δοθεί σε συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους, την ώρα που «με λίγες ώρες μιας φθινοπωρινής βροχής, έστω και μπόρας, είδαμε για άλλη μια φορά ότι τα απολύτως αναγκαία έργα πολιτικής προστασίας γίνονται, όταν γίνονται και αν γίνονται, αποσπασματικά και συχνά μεταφέρουν το πρόβλημα σε μια άλλη χωρική ενότητα». Αναφέρθηκε ακόμα στις υποστελεχωμένες Υπηρεσίες των Περιφερειών και της Πολιτικής Προστασίας αλλά και στη μεταφορά των μαθητών που «έχει καταλήξει να είναι ένας πραγματικός Γολγοθάς για μικρά παιδιά και για τις οικογένειές τους».
«Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αναδεικνύει και μέσα στη Βουλή και μέσα στα Περιφερειακά Συμβούλια και κυρίως μέσα στο εργατικό λαϊκό κίνημα αυτά τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, τη διεκδίκηση που πρέπει να δυναμώσει για να υπάρχει κρατική χρηματοδότηση για τις ανάγκες των περιφερειών, για να προσληφθούν μόνιμοι εργαζόμενοι με πλήρη δικαιώματα και να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι, για να γίνουν τα απαραίτητα έργα για την προστασία της περιουσίας του λαού, για την προστασία του περιβάλλοντος» είπε ο Ν. Αμπατιέλος και μίλησε για το νέο κώδικα περιφερειών και δήμων που παρουσιάζεται «και έχει το πράσινο φως ήδη της πλειοψηφίας των διοικητικών συμβουλίων της ΕΝΠΕ και της ΚΕΔΕ». Σε αυτόν, συμπλήρωσε, «ενισχύεται κι άλλο η τοπική φορολογία και η εισπραξιμότητα. Η εμπορευματοποίηση κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, η ευελιξία συνεργασίας με αναπτυξιακούς οργανισμούς, οι συμβάσεις με συμβούλους για την υλοποίηση τέτοιων αστικών σχεδιασμών που λέγαμε και πριν, οι δυνατότητες παραχώρησης δημόσιου έργου ή δημόσιας υπηρεσίας σε ιδιώτες και ΜΚΟ, αποτυπώνονται ακόμα και οι πιο αρνητικές συνθήκες για τους εργαζόμενους σε περιφέρειες και δήμους. Όσο για το μεγάλο ντόρο που γίνεται για τις αρμοδιότητες, πώς θα καταμεριστούν, και εδώ υπάρχει μεγάλη πείρα από την περίφημη αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων». Τελικά, συνέχισε, «έφερε πιο ακριβές και υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους εργαζόμενους και τους δημότες. Η όποια επιπλέον μεταφορά αρμοδιοτήτων ή επίλυση αλληλοεπικαλύψεων πάντα θα γίνεται με στόχο σε αυτό το κράτος τη βέλτιστη εξυπηρέτηση του ευαγγελίου της επιχειρηματικότητας».
Και καταλήγοντας, το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ είπε πως «σύγχρονο και αναγκαίο όμως σήμερα για τα λαό στην εποχή των μεγάλων τεχνολογικών ανακαλύψεων, της επιστημονικής προόδου δεν είναι μια ακόμα μεταρρύθμιση και ανακατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα της αντιλαϊκής διακυβέρνησης. Είναι να γίνουν αντίστοιχα με αυτές τις εξελίξεις, μεγάλες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, σε μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας όπου οι ζωές δεν θα είναι απλά ένα κόστος και θα μετριώνται με ευρώ.
Η ελπίδα λοιπόν βρίσκεται στην αμφισβήτηση αυτού του δρόμου ανάπτυξης, αυτού του συστήματος και των θεσμών του, που δεν μπορούν να υπηρετήσουν το δίκιο του λαού. Και αυτό θα το λύσει το ίδιο το εργατικό λαϊκό κίνημα, αυτοί οι αγώνες για να δυναμώσει το μέτωπο κόντρα σε αυτή τη βαρβαρότητα και τελικά να βαδίσουν όλοι οι εργαζόμενοι το δρόμο της αξιοπρέπειας, της πάλης και της ανατροπής. Γιατί αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο όλων μας, το κριτήριο της σύγχρονης εποχής, τι αξίζει στους παραγωγούς του πλούτου και πώς θα το πάρουν από αυτούς που τους το στερούν».
