Απόγευμα Σαββάτου 11/10, είναι η ημέρα που γράφτηκε στην ιστορία.
Πλήθος ανθρώπων με γοργό και αποφασιστικό βήμα ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας με έναν και μόνο προορισμό την Παλιά Βουλή. Η Σταδίου και οι γύρω δρόμοι από την Ομόνοια ως το Σύνταγμα μοιάζει με ένα απέραντο στρατόπεδο. Το χακί το μπλε και το λευκό αναμειγνύονται. Γίνονται ένα. Τι τους έφερε άραγε εδώ; Τι τους ένωσε; Αίσθημα αγανάκτησης; Αδικίας; Αγωνίας; Η απάντηση ήρθε από το στόμα των ίδιων των εν ενεργεία και εν αποστρατεία στρατιωτικών και συνοψιζόταν σε μία φράση : “Ως εδώ, δεν πάει άλλο, οι αντοχές μας εξαντλήθηκαν”.
Αγανάκτηση για την ακρίβεια που βιώνουν στα είδη πρώτης ανάγκης, στη στέγαση, στην υγεία,στην ενέργεια, εν τέλει στη διαβίωσή τους. Οι μισθοί και οι συντάξεις δεν φτάνουν να βγάλουν το μήνα. Αδικία γιατί; Η κυβέρνηση το υπουργείο δείχνει την πόρτα της εξόδου από το στράτευμα σε εκατοντάδες αξιόμαχα στελέχη με εμπειρία με συνοπτικές διαδικασίες, συχνά με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το έργο τους, με φράσεις, όπως καρκινώματα, ανεπαρκείς περίσσιοι κ.λ.π στην προσπάθεια να προχωρήσει σε “αναμόρφωση” και “εξορθολογισμό” στις ένοπλες δυνάμεις. Για να περάσει ένα πολυνομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων που αυτές εκπροσωπούν, με κυρίαρχο μέλημα την αλλαγή δομής του ελληνικού στρατού, κατ΄ εικόνα και ομοίωση των δικών τους στρατών.
Αναμορφώνει τις ένοπλες δυνάμεις τσακίζοντας την σταδιοδρομική και μισθολογική εξέλιξη των αποφοίτων των σχολών υπα αξιωματικών, συμπαρασύροντας τους Εθελοντές Μακράς Θητείας και τους ΕΠΟΠ με τη δημιουργία του Σώματος Υπαξιωματικών.
Αγωνία για ένα συρρικνωμένο πλέον στρατό με σωρεία παραιτήσεων σπουδαστών από τις παραγωγικές σχολές και τον ορατό κίνδυνο να ανοίγουν οι πόρτες σε εταιρείες και ιδιώτες τόσο στα νοσοκομεία όσο και στα στρατόπεδα με απρόβλεπτα αποτελέσματα για την υπεράσπιση της κυριαρχίας και τον κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Δεν είναι απόφαση ενός προσώπου, του πρωθυπουργού ή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας η τομή που επιχειρείται στην δομή των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Ανήκει στο πλαίσιο της Ατζέντας 2030. Στοχεύει σε στράτευμα μικρό, ευέλικτο, με φθηνότερο κόστος για το κράτος , ενσωματωμένο στις ανάγκες του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού. Όσο για την εισχώρηση ιδιωτικών εταιρειών και συμφερόντων στις ΕΔ δε μας ξενίζει, αφού τις τελευταίες δεκαετίες δειλά _ δειλά, με εντεινόμενους ρυθμούς την τελευταία δεκαετία οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν εισχωρήσει σε τομείς όπως η καθαριότητα, η σίτιση, οι κατασκευές, συντήρηση και επισκευή οπλικών συστημάτων, υγειονομικό προσωπικό στα στρατιωτικά νοσοκομεία και πάει λέγοντας.
Στο όνομα της πατρίδας στέλνουν φρεγάτες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα, στέλνουν οπλικά και αντιαρματικά συστήματα σε Σαουδική Αραβία, Βουλγαρία και όπου αλλού ζητούν οι στρατηγικοί σύμμαχοι. Στέλνουν αεροπλάνα για περιπολία σε χώρες των Βαλκανίων με τις επιταγές του ΝΑΤΟ απογυμνώνοντας τη χώρα. Τα αεροδρόμια και τα λιμάνια γίνονται διαμεσολαβητικός κόμβος πυρομαχικών για τις ανάγκες του Ισραήλ στο έργο τους για την γενοκτονία της Παλαιστίνης. Αδειάζουν αποθήκες πυρομαχικών και όπλων με προορισμό την Ουκρανία.
Σήμερα με το φερόμενο πολυνομοσχέδιο που επιχειρούν να επιβάλουν, αδειάζουν και το ηθικό των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων, μοιράζοντας υποσχέσεις για αυξήσεις μισθών και παροχών σε στέγαση και άλλες απολαβές. Σε αυτό το πλαίσιο και με το πρόσχημα της ‘’ ισοτιμίας’’ ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας σήμερα με δηλώσεις του απευθύνει κάλεσμα στράτευσης στις γυναίκες. Αρχικά εθελοντικά και στη συνέχεια σε μόνιμη θητεία παρέχοντας προνόμια μισθολογικά αλλά και διασφάλιση μορίων και αναγνωρισμένης προϋπηρεσίας.
Στο βωμό λοιπόν των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, της Πολεμικής Οικονομίας, της οικονομίας του θανάτου, της νέας δομής των ενόπλων δυνάμεων, επιχειρούν να εμπλέξουν και τις γυναίκες. Όσο για τις παροχές και τις αυξήσεις, που προπαγανδίζουν και παπαγαλίζουν, έχω να πω, ‘’Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί…’’
Η ισοτιμία διασφαλίζεται με πράξεις και όχι με εξαγγελίες.
Την ώρα που πακτωλός δισεκατομμυρίων διατίθεται για πολεμικούς εξοπλισμούς αλλότριους από τις ανάγκες της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, για τις ανάγκες των εν ενεργεία και εν αποστρατεία στρατιωτικών δεν περισσεύουν χρήματα για το 13ο και 14ο μισθό και την σύνταξη. Αδιαφορούν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, για υποδομές κοινωνικού χαρακτήρα, όπως η φροντίδα για φύλαξη των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, για το ακρίβεια του νοικοκυριού τους, για τις πολυδάπανες μεταθέσεις τους, για στέγαση και ασφάλεια.
Το τυράκι της’’ ισοτιμίας’’ που προσφέρει ο υπουργός έχει και φάκα που τη γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Πολεμική προετοιμασία!
Οι στρατιωτικοί άντρες και γυναίκες καλούνται σήμερα να αποδεχθούν το τίμημα που απαιτεί η πολεμική οικονομία, βάζοντας πλάτη και σκύβοντας το κεφάλι στις επιταγές της.
Σε αντίστοιχη θέση βρίσκονται οι βιοπαλαιστές αγρότες με αύξηση του κόστους παραγωγής και συρρίκνωση των εισοδημάτων τους, όπως και οι εργαζόμενοι της 13 ώρης εργασίας. Ζητούν θυσίες, στον πόλεμο αλλά και στην ειρήνη. Άραγε με πιο όραμα? Υπόσχονται ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο τσαλαπατώντας εργασιακά δικαιώματα, άμυνα, υγεία, παιδεία, πολιτισμό, στο βωμό της Πολεμικής Οικονομίας.
Όμως κύριοι της κυβέρνησης και της αντισυστημικής αντιπολίτευσης.
Κυρίε Υπουργέ “Ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ, ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει, μόνο που έχει ένα ελάττωμα, ξέρει και να σκέφτεται”.
Και όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να αγωνίζεται για το δίκιο του…Κ αι όταν το επιλέγει.. να κάνει τη ζωή του.. υπόθεση δική του και να ξεμπερδέψει μια και καλή με το σύστημα των πολέμων, της φτώχειας και της ανέχειας.
Στο δρόμο του αγώνα, μέσα από τα σωματεία οι εν ενεργεία και οι εν αποστρατεία στρατιωτικοί, για να αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης και των συμμάχων της.
Η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας. Άρα και η λύση!
Συνεχής αγώνας ενότητα και πάλη!
Είναι Μονόδρομος !
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει !
Αμαλία Παπασωτηρίου , Σμήναρχος ε.α.
