Ο πρόεδρος του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ στο πλαίσιο επίσκεψης στο Αζερμπαϊτζάν παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο φιλοκυβερνητικό τουρκικό Πρακτορείο Anadolu, όπου άνοιξε όλα τα ζητήματα της περιοχής. Με στόχο την σύναψη συμφωνιών παροχής ενέργειας σε συνεργασία με την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, ο Τατάρ αναφέρθηκε στην “ανάγκη συντονισμού των Τουρκικών κρατών” και ιδιαίτερα μεταξύ Τουρκίας – Αζερμπαϊτζάν και ψευδοκράτους προκειμένου να επιλυθεί το Κυπριακό.
“Αν πρόκειται να βρούμε λύση στο κυπριακό αυτό θα είναι μία λύση δύο κρατών. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λυ΄ση γιατί δεν συμπεριλαμβάνει και δεν κατανοεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ΤΔΒΚ δεν είναι πια μόνη της. Είμαστε κομμάτι της τουρκικής γεωγραφίας που περιλαμβάνει το Μπακού και φτάνει μέχρι την Κερύνεια και το Τσεϊχάν. Η έννοια ένα έθνος, τρία κράτη έχει για εμάς πραγματική σημασία. Και φυσικά η συμμετοχή μας στον Οργανισμό Τουρκικών Εθνών μας δίνει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη”.
Σχετικά με τα ενεργειακά ζητήματα εξέφρασε την ελπίδα του να βρεθούν αποθέματα στην περιοχή που θεωρεί δικαιοδοσίας του προκειμένου να μπορέσει να διαμορφωθεί ένα ολοκληρωμένο δίκτυο με ενεργειακά προϊόντα που θα πηγάζουν από τις χώρες του τουρκικού κόσμου και θα καταλήγουν στην Ευρώπη. Σε μια προκλητική αποστροφή του λόγου του είπε ότι “θα ωφεληθεί και η Ρωμαίικη Διοίκηση της Νότιας Κύπρου“. Για τους παραπάνω λόγους συμπλήρωσε ότι “αν πρόκειται να υπάρξει λύση στο Κυπριακό θα είναι λύση δύο κρατών. Δεν μπορεί να υπάρξει ομοσπονδιακή λύση γιατί δεν λειτουργεί κάτι τέτοιο στο πλαίσιο της ΕΕ καθώς θα απέκλειε τα συμφέροντα της Τουρκίας.“
Αναδεικνύοντας την άνοδο της σημασίας του ψευδοκρα΄΄τους στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό της εποχής, ο Τατάρ αναφέρθηκε και στην στήριξη που λαμβάνει από τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας στο αίτημά του να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις στη βάση της “αναγνώρισης των δικαιωμάτων του τουρκοκυπριακού λαού“, αλλά και στον ρόλο που παίζει ο Οργανισμός Τουρκικών Κρατών στην επίσημη αναγνώρισή του ως κράτος. Συγκεκριμένα, με παρέμβαση Ερντογάν συμμετείχε στην περσινή σύνοδο του Οργανισμού στο Ουζμπεκιστάν με την ιδιότητα του παρατηρητή. Στον Οργανισμό πέρα από τα τουρκογεννή κράτη της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου συμμετέχει με την ιδιότητα του παρατηρητή και η Ουγγαρία που ταυτόχρονα είναι και μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Τα παραπάνω έρχονται σε μία χρονική συνθήκη που εντείνονται τα παζάρια για την επίλυση του Κυπριακού με τη σημαία της σταθερότητας της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την διατήρηση της Τουρκίας στο “δυτικό στρατόπεδο” με κάθε κόστος. Είναι η πολιτική που έφερε βήμα προς βήμα τις ελληνικές κυβερνήσεις να παζαρεύουν τόσο το καθεστώς του Αιγαίου κατά την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, όσο και το Κυπριακό. Είναι η πολιτική που έφερε την ΕΕ στο σημείο να εξαφανίζει από τα επίσημα κείμενά της την αλήθεια για το Κυπριακό, ότι είναι ένα “διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής του βόρειου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία” αλλά και το ΝΑΤΟ να προσπαθεί να αντικαταστήσει την ονομασία του νησιού με… συντεταγμένες.
