Στην ενίσχυση της ικανότητας ταχείας εμπλοκής της ΕΕ σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους ανά τη Γη αποσκοπεί η έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, που συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην Ολομέλεια χτες, με 444 ψήφους υπέρ, 96 κατά και 86 λευκά.
Πρόκειται για ένα πολεμικό προανάκρουσμα ισχυρότερης, ευρύτερης και ταχείας εμπλοκής της ΕΕ σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και πολέμους, που εκφράζει τον ακόμα μεγαλύτερο επιθετικό προσανατολισμό της ΕΕ στις συνθήκες μεγάλης όξυνσης των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αποτυπώνει την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, με την προσπάθεια ανάπτυξης αποτελεσματικών, γρήγορων και ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων, ικανών να διεξάγουν πολέμους και επεμβάσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε συμπληρωματικά και σε συνεργασία με άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και κέντρα (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΗΒ κ.ά.), είτε και ανεξάρτητα από αυτούς, στο πλαίσιο της προωθούμενης «στρατηγικής αυτονομίας» της ΕΕ, ώστε να υποστηρίζει και στρατιωτικά τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Η έκθεση ξεκινά από τη διαπίστωση ότι τα σημερινά Battlegroups δεν ανταποκρίθηκαν στις στρατιωτικές επιδιώξεις της ΕΕ, λόγω των μεγάλων αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ, αφού όπως λέει «προβλήματα που σχετίζονται με τη λήψη αποφάσεων και την πολιτική βούληση παρεμπόδισαν δομικά την ανάπτυξη ομάδων μάχης της ΕΕ από τη δημιουργία τους το 2007 και ως εκ τούτου δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ», ενώ σε άλλο σημείο τονίζει πως «θεωρεί ότι η ιδέα της Ομάδας Μάχης (σ.σ. Battlegroup) της ΕΕ πάσχει από δομικά σχεδιαστικά ελαττώματα που επέτρεπαν στα κράτη – μέλη να εκτελούν εθνικούς υπολογισμούς κόστους – οφέλους, κάθε φορά που υποβαλλόταν αίτημα για ανάπτυξη, και να χρησιμοποιούν το βέτο τους, παρέχοντας εναλλακτικές εξηγήσεις γι’ αυτό».
Θυμίζουμε ότι η Στρατηγική Πυξίδα της ΕΕ (που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο τον Μάρτιο του 2022) ζήτησε τη «δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ικανότητας ταχείας ανάπτυξης» (RDC), που θα επέτρεπε στην ΕΕ να στείλει έως και 5.000 στρατιώτες στο πεδίο σε περίπτωση κρίσης. Η RDC, σύμφωνα με την έκθεση, πρέπει να καθιερωθεί ως ένας από τους τύπους στρατιωτικής ικανότητας της ΕΕ με «δική της νομική και θεσμική ταυτότητα» και να συγκροτηθεί ως μόνιμη στρατιωτική δύναμη που είναι πάντοτε διαθέσιμη. Θα βασίζεται σε εκ περιτροπής μονάδες με περίοδο εναλλαγής 12 μηνών.
Η έκθεση σημειώνει ότι «το ΝΑΤΟ παραμένει το βασικό θεσμικό πλαίσιο για την ευρωατλαντική ασφάλεια», καθώς και το γεγονός ότι οι στρατιωτικές και μη επιχειρήσεις και οι αποστολές της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΠΑΑ) «λειτουργούν τακτικά παράλληλα και συμπληρώνουν αποστολές των κρατών – μελών, των Ηνωμένων Εθνών, του ΝΑΤΟ, άλλων διεθνών οργανισμών και τρίτων χωρών». Προβάλλει όμως την αναγκαιότητα το ιμπεριαλιστικό κέντρο της ΕΕ «επειγόντως να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική της ασφάλεια, ενεργώντας στη γειτονιά της και πέρα από αυτήν (…) η ΕΕ πρέπει να βελτιώσει τις δικές της δυνατότητες ασφάλειας και άμυνας για να διασφαλίσει τη στρατηγική της αυτονομία».
Εκφράζοντας την αυξανόμενη επιθετικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, η έκθεση επιδιώκει να αναδειχθεί η ΕΕ «ως πιο αξιόπιστος παράγοντας ασφάλειας και άμυνας» στον κόσμο, υπερασπίζοντας και στρατιωτικά τα συμφέροντά τους. Στην κατεύθυνση αυτή θέτει ως στόχο η RDC της ΕΕ να έχει αποκτήσει πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα το αργότερο έως το 2025, για να αντιδρά γρήγορα σε «καταστάσεις κρίσης» εκτός της ΕΕ. Ζητάει να διεξάγει η RDC τακτικές κοινές ασκήσεις σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο, σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, εντός ενός πλαισίου της ΕΕ «που βασίζεται σε επιχειρησιακά σενάρια και ακολουθώντας ενιαία πρότυπα εκπαίδευσης και πιστοποίησης, όπως του ΝΑΤΟ, για τη βελτίωση της ετοιμότητας και της διαλειτουργικότητας».
Η έκθεση επισημαίνει ότι η RDC πρέπει να έχει μόνιμη, πλήρως ανεπτυγμένη επιχειρησιακή έδρα, ένα μόνιμα ενεργό αρχηγείο ικανό να σχεδιάζει και να εκτελεί αναπτύξεις RDC, οι οποίες θα πρέπει να αναπτύσσονται και σε κάθε κράτος – μέλος της ΕΕ, όταν υπάρχει ανάγκη επέμβασης για τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, αξιοποιώντας βολικά προσχήματα, π.χ. «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες ή πυρκαγιές, ή άλλες σημαντικές κρίσεις Πολιτικής Προστασίας».
Ζητάει ακόμα την αξιοποίηση του άρθρου 44 της ΣΕΕ, που προβλέπει τη δυνατότητα διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων και αποστολών της ΕΕ, χωρίς ομοφωνία στο Συμβούλιο, αλλά με τη μορφή ενισχυμένης συνεργασίας των κρατών – μελών που θέλουν να αναπτύξουν τέτοια στρατιωτική δράση, με φανερή την προσπάθεια να «παρακαμφθούν» οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής Ενωσης. Μάλιστα, αποδοκιμάζει το γεγονός ότι μέχρι σήμερα το άρθρο 44 δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ, αφού, όπως διατείνεται, η χρήση του άρθρου 44 «μπορεί να προσφέρει σημαντικά οφέλη, όπως ταχύτητα, ευελιξία και ελευθερία δράσης, διατηρώντας παράλληλα την κοινή δράση της ΕΕ σε καταστάσεις όπου η ανάπτυξη στρατευμάτων πρέπει να είναι ταχεία (…) ενώ επιτρέπει επίσης τη συμμετοχή τρίτων χωρών σε αποστολές RDC της ΕΕ όπου είναι απαραίτητο και επιθυμητό».
Πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνο σχεδιασμό, ο οποίος θα επιτρέπει σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ να εξαπολύουν πολεμικές – στρατιωτικές επιχειρήσεις παντού, σε σύμπραξη με την ΕΕ, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων που εκπροσωπούν, παρακάμπτοντας αντιρρήσεις, επιφυλάξεις, διαφορετικές θέσεις αστικών τάξεων άλλων κρατών – μελών της ΕΕ με βάση τα δικά τους συμφέροντα και σε συνεργασία με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Βρετανία κ.ά).
Τέλος, σύμφωνα με την έκθεση, οι διοικητικές δαπάνες της RDC θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, με σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ.
Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ: Επικίνδυνη για τους λαούς πρόταση
Στη συζήτηση για την «ικανότητα ταχείας ανάπτυξης της ΕΕ και τις ομάδες μάχης της ΕΕ» στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου παρενέβη η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Στην ομιλία του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης τόνισε τα εξής:
«Η πρόταση Μπορέλ είναι επικίνδυνη για τους λαούς. Καλεί στη μετατροπή των “ομάδων ταχείας επέμβασης της ΕΕ” (battlegroups) στη λεγόμενη “ικανότητα ταχείας ανάπτυξης” στρατιωτικών δυνάμεων της ΕΕ που θα φτάνει αρχικά τους 5.000 στρατιώτες. Πρόκειται για ευρύτερη και ταχύτερη εμπλοκή στον εντεινόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και σε άλλες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Με την ενεργοποίηση του άρθρου 44 της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ, που δεν απαιτεί ομοφωνία στο Συμβούλιο, προωθείται ορμητικά η λεγόμενη “Στρατιωτική Κινητικότητα 2.0”, με στόχο μεγάλης κλίμακας κινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων σε ολόκληρη την ΕΕ, με ή και χωρίς το ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο της λεγόμενης “στρατηγικής της αυτονομίας”. Σε κάθε περίπτωση στόχος τους είναι η θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος ενάντια στον “εχθρό λαό”.
Η εμπλοκή της Ελλάδας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνη και μόνο με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ μπορεί ο λαός με την πάλη του να βάλει εμπόδια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν προωθούν σε βάρος του».
