Ενώνουμε τη φωνή μας με τους λαούς και φωνάζουμε “με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά”.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε γίνει μάρτυρες ενός φρικτού εγκλήματος. Ένα έγκλημα δεκαετιών, με έναν κύριο ένοχο. Το Ισραήλ δεν έχει σταματήσει εδώ και εβδομάδες να διαπράττει εγκλήματα πολέμου. Το δείχνουν οι αριθμοί. Πάνω από 3.500 παιδιά νεκρά. Χιλιάδες νεκροί και ακόμα περισσότεροι τραυματίες. Από την εγκληματική δράση του κράτους-τρομοκράτη δεν ξεφεύγουν ούτε νοσοκομεία, ούτε σχολεία, ούτε θρησκευτικοί χώροι. Ακόμα και η Δυτική Όχθη, εκεί που δεν υπάρχει ο “δαίμονας” της Χαμάς, δέχεται επιθέσεις.

Μια πραγματική γενοκτονία, όπως αυτές που διαβάζαμε για τους Πόντιους, τους Αρμένιους ή ακόμα και κρατών σε Αφρική κτλ. Όμως κανείς δεν μιλάει. Τα κράτη της Δύσης έχουν πάρει θέση. Από δίπλα και η προπαγάνδα του πολέμου. Τα ΜΜΕ να προωθούν χωρίς φειδώ τη προπαγάνδα του Ισραήλ. Τις περισσότερες φορές όμως ακόμα και αυτοί δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα όμως οι λαοί όλου του κόσμου αντιδρούν. Δεν μπορούν να δεχτούν ότι σήμερα ένας λαός ζει δεκαετίες σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες. Για αυτό το λόγο εκατομμύρια άνθρωποι από τις πόλεις των ΗΠΑ μέχρι την Αγγλία και από την Ελλάδα μέχρι την Γαλλία και τη Γερμανία έχουν βγει στους δρόμους. Σύνθημα που τους ενώνει το “λευτεριά στη Παλαιστίνη”.

Παρά το αφήγημα των επιτελείων περί “αυτοάμυνας” οι στρατευμένοι γνωρίζουμε ότι το Ισραήλ έχει υπό την κατοχή του εδάφη Παλαιστινίων με την διαχρονική στήριξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και διαπράττουν έγκλημα εις βάρος των Παλαιστινίων εδώ και δεκαετίες με θύματα ταλαιπωρημένο άμαχο πληθυσμό. Εμείς, ως φαντάροι δίπλα στα σύνορα του Έβρου, γνωρίζουμε πολύ καλά και ένα ακόμα πρόβλημα που δημιουργεί αυτός ο πόλεμος, όπως και κάθε πόλεμος. Προσφυγιά. Καθημερινά ακούμε ή ακόμα και βλέπουμε ξεριζωμένους ανθρώπους που αναγκάζονται στη φυγή για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Εμείς οι στρατευμένοι, ξέρουμε για τον αγώνα των Παλαιστινίων για ανεξάρτητο κράτος και δεν πρόκειται να σωπάσουμε. Ενώνουμε τη φωνή μας με τους λαούς και φωνάζουμε “με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά”.

  • Καταδικάζουμε με αποτροπιασμό την ισραηλινή επίθεση και καταγγέλλουμε την στήριξη στην ισραηλινή σφαγή απορρίπτοντας ακόμη κι αυτά τα ψηφίσματα στον ΟΗΕ για “κατάπαυση του πυρός”.
  • Καταδικάζουμε απερίφραστα την εμπλοκή της χώρας μας στο σφαγείο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη φρεγάτα “Ψαρά” που βρίσκεται συνοδεία αμερικανικών πολεμικών πλοίων στη περιοχή. Να σταματήσει εδώ και τώρα η χώρα μας να παρέχει γη και έδαφος σαν ορμητήριο πολέμου.
  • Τώρα αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης στα όρια του 1967 με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ.


Τύλιξαν τη νύχτα μας με τη σημαία της πατρίδας σου και σαν ψίθυροι εκκωφαντικοί τρύπησαν τα αυτιά μας.

Υγ. Κλεινοντα παραθέτουμε τους στίχους ενός ποιήματος της Ελιάνας Ρέντη.

«Τη λέγαν Παλαιστίνη-Παλαιστίνη τη λένε ακόμα»

Όσοι απόψε θάφτηκαν κάτω από τα χαλάσματα με τα όνειρά τους
κι όσοι δεν ονειρεύτηκαν ποτέ για να μην έχει πόνο η απώλειά τους
Οι μανάδες που κουβαλούν στην πλάτη τα νεκρά παιδιά τους
και οι άντρες που έχασαν το μπόι τους μα όχι το ανάστημά τους
Όλοι τους υψώνουν μια περήφανη φωνή στον αέρα:
«Παλαιστίνη τη λένε ακόμα!»

Στρατευμένοι 503 (ΤΠ)

Δείτε ακόμα...