Η περιοχή της Βορειοανατολικής Αττικής, που από την Κυριακή χιλιάδες στρέμματα έχουν γίνει στάχτη, είναι ο τόπος ενός επαναλαμβανόμενου εγκλήματος του εχθρικού για τον λαό αστικού κράτους. Δείχνει τις διαχρονικές ευθύνες όλων των αστικών κυβερνήσεων που ενώ η ίδια περιοχή καίγεται και ξανακαίγεται δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικά μέτρο πρόληψης.
Μια αναδρομή μόνο στις τελευταίες δεκαετίες αρκεί για να φανεί ότι το επαναλαμβανόμενο έγκλημα είναι η συνειδητή, συστηματική δασοκτόνα πολιτική, που εφαρμόζεται χωρίς παρεκκλίσεις από όλες τις κυβερνήσεις.
Το 1981 τεράστια πυρκαγιά κατέκαψε το δάσος Κοκκιναρά Κηφισιάς. Κάηκαν πάνω από 6.000 στρέμματα πρασίνου, η βόρεια πλευρά της Πεντέλης. Η φωτιά σταμάτησε λίγο έξω από το κτήμα Συγγρού στην Κηφισιά.
Το 1982 μεγάλες φωτιές εκδηλώθηκαν στον Διόνυσο που γρήγορα επεκτάθηκαν σε Πεντέλη, Πικέρμι, Γέρακα και Μαραθώνα. Περισσότερα από 25.000 στρέμματα πρασίνου έγιναν κάρβουνο.
Το 1992 πυρκαγιά ξεκίνησε από τον σκουπιδότοπο του Αυλώνα. Οι φλόγες έκαψαν τη Μαλακάσα, τα Κιούρκα, περιοχές κοντά στη λίμνη του Μαραθώνα, το Καπανδρίτι, το Γραμματικό, τον Κάλαμο και τον Ωρωπό. Υπολογίζεται ότι τη χρονιά αυτή έγιναν στάχτη περισσότερα από 55.000 στρέμματα.
Το 1993 φωτιά από πτώση στρατιωτικού ελικοπτέρου κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα ξεκινώντας από τον Αγιο Στέφανο και επεκτάθηκε σε Σταμάτα, Διόνυσο, φτάνοντας ως την Παλλήνη. Την ίδια χρονιά κατακάηκαν πάνω από 11.000 στρέμματα σε παλαιά Πεντέλη, Ντράφι και Παλλήνη. Τότε ολοσχερώς κάηκε το δάσος της Ραπεντώσας από τον Αγιο Πέτρο έως το Γερμανικό Νεκροταφείο. Περισσότερα από 150 ήταν τα καμένα σπίτια.
Το 1998 η Πεντέλη πάλι καίγεται και καταστρέφεται και ό,τι είχε γλιτώσει το 1993.
Το Αύγουστο του 2000 και πάλι στην Πεντέλη ξανακάηκαν φυσικές αναδασώσεις από προηγούμενες φωτιές.
Η ίδια περιοχή επλήγη ξανά το 2005 από φωτιά που ξεκίνησε από τη Ραφήνα και έφτασε μέχρι τον Νέο Βουτζά και την Καλλιτεχνούπολη.
Το 2007, εκτός από τη μεγάλη φωτιά στην Πάρνηθα, περισσότερα από 10.000 στρέμματα έγιναν στάχτη και στην Πεντέλη.
Το 2009 πυρκαγιά εκδηλώθηκε στην περιοχή του Γραμματικού. Είχε διάρκεια 4 ημερών και έκαψε συνολικά 210.000 στρέμματα, κυρίως πευκοδάσους. Επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη Βορειοανατολική Αττική, από την περιοχή του Γραμματικού και τον Μαραθώνα μέχρι το Πικέρμι και την Παλλήνη, κατακαίγοντας στο ενδιάμεσο τμήμα της Πεντέλης στην περιοχή του Διονύσου.
Το 2017, από τα τέλη του Ιούλη μέχρι και τα μέσα του Αυγούστου, η Βορειοανατολική Αττική είχε 39.000 στρέμματα καμένης γης. Μόνο στα Καλύβια Θορικού κάηκαν στις 31 Ιούλη 3.300 στρέμματα. Στις 13 Αυγούστου εκδηλώθηκε πυρκαγιά στον Κάλαμο Αττικής και μέχρι την επόμενη μέρα το μέτωπο είχε επεκταθεί και μετρούσε 25 χιλιόμετρα. Ολη η νύχτα της 14ης Αυγούστου ήταν κόλαση με συνεχείς αναζωπυρώσεις.
Ακολούθησε το 2018, τον Ιούλη, η φονική πυρκαγιά που ξεκίνησε στο Νταού Πεντέλης φτάνοντας να κάψει το Μάτι και αφαιρώντας τη ζωή από 104 ανθρώπους και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους.
Επίσης, μέτωπα πυρκαγιών είχαμε στην ίδια ακριβώς περιοχή και το 2020 και το 2021, με τελευταία φωτιά σε περιαστικό δάσος στη Σταμάτα την 1 Ιούλη 2024.
Ολα αυτά με έμπρακτο τρόπο αποδεικνύουν το έγκλημα διαρκείας όλων των κυβερνήσεων και κάνουν θρύψαλα τους ισχυρισμούς των κρατικών αξιωματούχων περί πρωτόγνωρων συνθηκών. Δείχνουν ότι παρά την τεράστια επαναλαμβανόμενη καταστροφή δεν παίρνεται κανένα μέτρο, εξακολουθούν να είναι υποστελεχωμένες οι δασικές και πυροσβεστικές υπηρεσίες, δεν υπάρχει κανένα επιστημονικό σχέδιο.
