Την Κυριακή 2 Ιούλη, και ενώ βρισκόμουν στο στρατόπεδο, ένιωσα αδιαθεσία και μπούκωμα. Όπως είναι φυσικό το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι να απευθυνθώ στο ιατρείο του στρατοπέδου προκειμένου να κάνω για αρχή τουλάχιστον ένα τεστ για τον κορονοϊό.
Την ώρα δηλαδή που τα κρούσματα αυξάνονται συνεχώς για μία ακόμη φορά και η ανυπαρξία μέτρων προστασίας μας έχει φέρει αντιμέτωπους με μία ακόμη έξαρση του ιού, θεώρησα αυτονόητο να ελεγχθώ έγκαιρα τόσο για την δικιά μου ασφάλεια και υγεία όσο και για των υπόλοιπων φαντάρων του στρατοπέδου.
Όμως τα πρωτόκολλα της κυβέρνησης έχουν αντίθετη άποψη και θεωρούν τα μέτρα προστασίας πολυτέλεια. Στο ιατρείο του στρατοπέδου ενώ έχουμε διαρκώς γιατρό δεν υπάρχει η δυνατότητα για rapid τεστ. Δηλαδή για τους δεκάδες στρατιώτες που είμαστε όλοι μέρα μαζί, που κοιμόμαστε στους ίδιους θαλάμους, που τρώμε μαζί δεν υπάρχει η μέριμνα, παρά την τραγική εμπειρία που έχουμε από την αρχή της πανδημίας, ώστε να μπορεί άμεσα να γίνει έλεγχος και να παίρνονται τα αντίστοιχα μέτρα. Έτσι λοιπόν μου δόθηκε η συμβουλή να περιμένω την έξοδό μου τη Δευτέρα το απόγευμα για να κάνω ένα τεστ «να μου φύγει το άγχος».
Μετά από δική μου επιμονή και επειδή για καλή μου τύχη υπήρχε κοντινό εφημερεύον φαρμακείο μου έδωσαν άδεια να πάω εφόσον επιθυμώ να κάνω ένα rapid τεστ. Αφού πλήρωσα 6 ευρώ, δηλαδή σχεδόν ένα μηνιάτικο για την πλειοψηφία των φαντάρων, διαγνώστηκα θετικός. Ακόμα και μετά από αυτό όμως τα πρωτόκολλα της κυβέρνησης δε συγκινήθηκαν και η ζωή στο στρατόπεδο συνεχίζεται κανονικά. Καμία απολύμναση, κανένας δωρεάν έλεγχος στους φαντάρους, κανένα μέτρο για την ασφάλεια και την υγεία.
Εξάλλου αντίστοιχη κατάσταση είχαμε βιώσει στο στρατόπεδο λίγες μέρες νωρίτερα, όταν άνθρωποι με θετικά κρούσματα μέσα στο σπίτι τους είχαν την κατεύθυνση, βάσει πάντα των πρωτοκόλλων, να έρχονται κανονικά στο στρατόπεδο μέχρι που δυστυχώς λίγες μέρες μετά διαγνώστηκαν και οι ίδιοι θετικοί.
Τα παραπάνω είναι σίγουρα λίγα μόνο παραδείγματα από αυτό που βιώνουμε εμείς και οι οικογένειές μας για μία ακόμη φορά. Τα μέτρα προστασίας της υγείας μας να θεωρόνται κόστος και πολυτέλεια, να παρακολοθούμε στελέχη της κυβέρνησης να μας καλούν να ζήσουμε με τον κορονοϊό σαν να μην συμβαίνει τίποτα ειδικά τώρα που «πρέπει να δουλέψει ο τουρισμός», δηλαδή για να μην χάσουν τα κέρδη τους οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Η κατάσταση όμως ειδικά τις τελευταίες μέρες δείχνει ακριβώς το ανάποδο. Τα κρούσματα αυξάνονται, οι θάνατοι και οι διασωληνωμένοι επίσης. Είναι δηλαδή επιτακτική ανάγκη να παρθούν τώρα μέτρα για την προστασία της υγείας μας, δωρεάν, με ευθύνη του κράτους, με όλο το απαρίτητο προσωπικό και τις υποδομές.
Στρατιώτης Διαβιβάσεων Κονταργύρης-Οικονομίδης Γιάννης
Στρατόπεδο Καραϊσκάκη Α’
