Επιστολή της πρέσβειρας της Κούβας στην Ελλάδα: Δυναμώστε την αλληλεγγύη

Σκίτσο του Τ. Βαρελά
Σκίτσο του Τ. Βαρελά

Μπροστά σε εξέλιξη ενός ακόμη ιμπεριαλιστικού σχεδίου ενάντια στην Κούβα και τον λαό της και την ασταμάτητη παρέμβαση με κάθε μέσο των αμερικανών, σε συνεργασία με την αντικουβανική μαφία που δρα στο έδαφός της, καθώς και σε δυνάμεις μέσα στο νησί, που στηρίζουν ανοιχτά τα σχέδιά τους, ενορχηστρώνοντας διαδηλώσεις με αντικομμουνιστικά – αντεπαναστατικά συνθήματα, που καλούν σε ανατροπή της κυβέρνησης και προβοκάτσιες η πρεσβεία της Κούβας στην Ελλάδα σε ανοιχτή επιστολή αναφέρει:

“Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Για άλλη μια φορά, διεξάγονται εκστρατείες κατά της Κούβας για να βλάψουν την εικόνα της κουβανικής επανάστασης και να ενισχύσουν τον εγκληματικό αποκλεισμό των ΗΠΑ κατά της Κούβας.
Όπως σας είχαμε ενημερώσει πριν λίγες μέρες, στην Κούβα προγραμματίζονται παράνομες ενέργειες για τις 15 Νοεμβρίου, με στόχο τη δημιουργία αστάθειας και δυσκολιών στη χώρα, την ώρα που η Κούβα ανοίγει στον τουρισμό και ανοίγει στην κανονικότητα στο πλαίσιο της επιτυχημένης αντιπαράθεσης. στην πανδημία με κουβανέζικα εμβόλια και φάρμακα.

Θα εκτιμούσαμε την υποστήριξη όλων των φίλων στην καταγγελία των ενεργειών κατά της επανάστασης, ιδιαίτερα μεταξύ 12 και 15 Νοεμβρίου. Θα εκτιμούσαμε πολύ αν σχολιάζατε τις δράσεις που αναπτύχθηκαν ή μας στείλατε τις δηλώσεις και τα μηνύματα στα δίκτυα που πραγματοποιείτε για να ενημερώσετε την Κούβα και να δει ο κουβανικός λαός ότι η Κούβα δεν είναι μόνη, ότι οι Κουβανοί φίλοι στην Η Ελλάδα υποστηρίζει την επανάσταση.

Χαιρετίσματα σε όλους
Η πρέσβειρα
Zelmys Maria Dominguez Cortina”


Σε χθεσινό επίκαιρο σημείωμα στην cubainformacion ο (μόνιμος συντάκτης της Granma) δημοσιογράφος – πολιτικός σχολιαστής Arthur González, με τίτλο «Θα δεχόντουσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες ξένη παρέμβαση στις υποθέσεις τους;» αναφέρει μεταξύ άλλων:

Καθημερινά παρατηρείται πώς το αμερικανικό καθεστώς παρεμβαίνει κατάφωρα στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών, πάντα με στόχο την επιβολή των δικών του πολιτικών, αλλά σίγουρα θα απέρριπτε παρόμοιες ενέργειες από άλλους για τα πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα στην αμερικανική κοινωνία.

Η Κούβα είναι ένα προφανές και αδιαμφισβήτητο παράδειγμα αυτής της δράσης παρέμβασης των Γιάνκηδων, κάτι απαράδεκτο που στοχεύει να πλήξει την εθνική κυριαρχία.

Η απάντηση της αυτοκρατορίας (σσ.  régimen imperial, όρος που χρησιμοποιείται ευρέως στη Λατινική Αμερική για την ιμπεριαλιστική-επεκτατική και παρεμβατική πολιτική των ΗΠΑ) ήταν πάντα ο εξαναγκασμός και οι απειλές, που υλοποιούνται με πραξικοπήματα, στρατιωτικές εισβολές,  με μισθοφόρους εκπαιδευμένους και χρηματοδοτούμενους από τη CIA,

  • Τρομοκρατικές ενέργειες για να πλήξουν την οικονομία,
  • Δαιμονοποίηση του σοσιαλιστικού συστήματος,
  • Σχέδια πολιτικής ανατροπής,
  • Χρήση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών διαστρέβλωσης της κουβανικής πραγματικότητας
  • ΜΚΔ και μυριάδες άλλα μέσα, που εντάσσονται σε εκστρατείες με τον ίδιο στόχο:

Την τεχνηέντως δημιουργία μιας αντιπολίτευσης που αμείβεται με χιλιάδες δολάρια και υπηρετεί τον ανελέητο εμπορικό-οικονομικό πόλεμο της Ουάσιγκτον (σσ. εμπάργκο) που στοχεύει στην εξάπλωση πείνα και πανδημίας στο λαό.

Μπροστά σε τόσες αποτυχίες, ονειρεύονται να προωθήσουν μια «λαϊκή εξέγερση» στην Κούβα στις 15 Νοεμβρίου, στο μοτίβο αυτών που δημιουργήθηκαν πριν 40 χρόνια στην Ευρώπη ως αποτέλεσμα του ανατρεπτικού έργου με το γνωστό «Πρόγραμμα για τη Δημοκρατία», του Ronald Reagan και συνειδητοποιώντας ότι δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα, θα προσπαθήσουν να αυξήσουν τις κυρώσεις και θα σύρουν τους συμμάχους τους σε συμπόρευση.

Ποια θα ήταν η αντίδραση των ΗΠΑ εάν το κοινοβούλιο της Κούβας, της Βενεζουέλας, της Ρωσίας ή της Κίνας περνούσε ψηφίσματα υπέρ του κινήματος Black Lives Matter, ή κατά της πώλησης όπλων που κάθε χρόνο προκαλεί εκατοντάδες θανάτους στα σχολεία, κατά της απάνθρωπης μεταχείρισης από τις αμερικανικές Αρχές των μεταναστών, συμπεριλαμβανομένου του αναγκαστικού διαχωρισμού γονέων και παιδιών, της έλλειψης ενός δωρεάν δημόσιου συστήματος υγείας, ενάντια στη βιομηχανία πορνογραφίας, συμπεριλαμβανομένων της παιδικής, της ελευθερίας των ναρκωτικών που προκαλούν χιλιάδες θανάτους  νέων κλπ.;

Γιατί δεν υπάρχουν ψηφίσματα κατά της Χιλής, της Κολομβίας και του Ισημερινού όπου η αστυνομία καταστέλλει βάναυσα, δολοφονεί και εξαφανίζει νέους ανθρώπους, φυλακίζει και ακρωτηριάζει ανελέητα;

Η πραγματικότητα της Κούβας είναι άλλη πολύ διαφορετική.

Είναι καιρός να τα συνειδητοποιήσουμε αυτά και να δράσουμε εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, ενάντια στο γυάλινο θόλο τους γιατί εκατομμύρια Αμερικανοί αξίζουν την αλληλεγγύη μας και διεθνή υποστήριξη στις επισφάλειές τους, την έλλειψη θέσεων εργασίας και ασφαλούς στέγης κλπ., της αυτοαποκαλούμενης χώρας «λίκνο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Τα σχέδια κατά της Κούβας βρίσκονται σε εξέλιξη συνεχώς, αλλά είναι δεδομένη και η απάντηση στο τι θα συμβεί στους λακέδες τους εάν δοκιμάσουν να επηρεάσουν την εσωτερική σταθερότητα στο Νησί.

Η Κουβανική Επανάσταση δεν θα χρειαστεί να καταφύγει στην κήρυξη κατάστασης εθνικής έκτακτης ανάγκης, όπως έκαναν οι κυβερνώντες της Χιλής και του Ισημερινού με τη βούλα της Ουάσιγκτον, γιατί ο λαός υπερασπίζεται τον σοσιαλισμό και την ηρεμία του, κάτι που διαφημίζουν εκατομμύρια επισκέπτες περπατώντας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας, στους δρόμους της και τα σοκάκια Κούβας, σίγουροι πως δεν θα πάθουν τίποτα –αντίθετα με αυτό που ζουν σε καπιταλιστικές χώρες.

Όλες οι προσπάθειες θα μείνουν στην ιστορία χωρίς πανηγυρισμούς, αλλά σαν θλιβερός λεκές στο αρχείο των προωθητών τους και όσων υποκλίθηκαν στις πιέσεις τους.

Η ζωή συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για το δίκιο, γιατί όπως είπε ο José Martí:

«Επανάσταση στην Κούβα είναι ο αέρας που αναπνέεις… και τίποτα δεν μπορεί να την νικήσει».

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαγιάννης

Ετικέτες:

Δείτε ακόμα...