Στο «στόμα του λύκου» βρίσκονται το πλήρωμα της φρεγάτας «Ύδρα» κι άλλα στελέχη που έχουν αναπτυχθεί στο Κέρας της Αφρικής, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης (EUNAVFOR) «ASPIDES», την ώρα που ο λαός πληρώνει πανάκριβα για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης.
Θυμίζουμε ότι με επιχείρημα τη δράση των Χούθι στην περιοχή, τους κινδύνους για την εμπορική ναυτιλία και τις αναταράξεις στην «κύρια γραμμή εφοδιασμού της ΕΕ» (μέσω Σουέζ, καθώς υπολογίζεται ότι μόνο τα μισά από τα 70 πλοία που διέρχονταν καθημερινά εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη διώρυγα), στις 19/2 εκίνησε επισήμως η επιχείρηση, με Έλληνα διοικητή «εν όρμω», τον υποναύαρχο Β. Γρυπάρη, ενώ η διοίκησή της ασκείται από το στρατηγείο της ΕΕ στη Λάρισα, το οποίο έσπευσε να διαθέσει η ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, για τα συμφέροντα πάντα του κεφαλαίου. Διόλου τυχαία, όπως είπε αυτές τις μέρες ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, σε συνέδριο στην Αθήνα, «ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει πλέον του 17% του παγκόσμιου στόλου, γεγονός που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το ένα έκτο της παγκόσμιας χωρητικότητας», ενώ «κατά την τελευταία πενταετία, τα έσοδα για την ελληνική οικονομία από τις θαλάσσιες μεταφορές αντιστοιχούν σε πλέον του 42% επί του συνόλου των εσόδων από υπηρεσίες και στο 21% του συνόλου των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών».
Γι’ αυτά τα κέρδη του κεφαλαίου, ΕΕ και κυβέρνηση ανέπτυξαν σε πρώτη φάση 4 πολεμικά πλοία στην περιοχή (από Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία, με πάνω από 800 στελέχη εκεί, συν περίπου 115 στο στρατηγείο της Λάρισας), ανάμεσά τους και το «Ύδρα», και αντικείμενα, μεταξύ άλλων, τη «συνοδεία εμπορικών πλοίων στην περιοχή της επιχείρησης» και την «προστασία των εμπορικών πλοίων από επιθέσεις».
«Στα κόκκινα» με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά
«Περιοχή επιχειρήσεων» που περιλαμβάνει επισήμως την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο του Άντεν, την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Περσικό Κόλπο και τον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό. «Η περιοχή είναι εξαιρετικά μεγάλη, είναι διπλάσια από τη χερσαία έκταση των 27 κρατών – μελών μας», «μόνο μία διέλευση ενός από τα πλοία μας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων αποστάσεων στην περιοχή μπορεί να διαρκέσει περισσότερες από 10 ημέρες, ενώ η απλή διέλευση των περιοχών υψηλού κινδύνου διαρκεί σχεδόν 2 ημέρες», είπε σχετικά ο Γρυπάρης προχτές στη Λάρισα σε ενημέρωση για την επιχείρηση. Πρόσθεσε ότι «λαμβάνοντας υπόψη τα διατιθέμενα μέσα, το μέγεθος της περιοχής και την εντολή για την παροχή άμεσων αποτελεσμάτων, η προτεραιότητά μας εστιάζεται στην περιοχή υψηλού κινδύνου, όπου έλαβε χώρα η πλειονότητα των παράνομων επιθέσεων». Κατά πληροφορίες, πρόκειται για έναν δίαυλο δεξιά κι αριστερά του στενού Bab al-Mandab μεταξύ Αραβικής Χερσονήσου και Αφρικής, όπου, κατά τις ίδιες πηγές, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις επιχειρούν να εγκαταστήσουν μια «buffer zone» («ουδέτερη ζώνη») μήκους από 110 έως 300 χιλιόμετρα.
Άλλωστε, «η περιοχή έχει δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις τους τελευταίους μήνες, από drones, με προσπάθειες κορεσμού, με σύνθετες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων μέσων από την ξηρά, τον αέρα και τη θάλασσα, καθώς και βαλλιστικούς πυραύλους», όπως τόνισε ο Γρυπάρης, δείχνοντας επί της ουσίας και πόσο… μέσα στο «στόμα του λύκου» βρίσκεται το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Σημειωτέον, συνολικά, κατά τη διάρκεια των σχεδόν 8 πρώτων βδομάδων της επιχείρησης, συνοδεύτηκαν 79 εμπορικά πλοία, ενώ τα πολεμικά κατέρριψαν 9 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV), κατέστρεψαν 1 μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας (USV), καθώς και 4 βαλλιστικούς πυραύλους.
Εκτός των κινδύνων αναμφισβήτητη είναι και η κόπωση στα πληρώματα. Διόλου τυχαία, στελέχη της επιχείρησης βάζουν τα ίδια το ερώτημα «πόσες ώρες μπορεί να είναι ο κόσμος μας “στα κόκκινα”;», υπολογίζοντας ότι μεσοσταθμικά περνάνε 5 ή και 6 μέρες εν πλω, και 3 εν όρμω, όπου την όποια ξεκούραση προσπαθούν να την βρουν σε τμήμα του λιμένα του Τζιμπουτί, που η κυβέρνηση της χώρας παραχώρησε στις ξένες δυνάμεις για τις ανάγκες τους, μαζί με τμήμα του αεροδρομίου της πόλης.
Σε αυτό το πλαίσιο στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων φέρεται να έχουν αναπτυχθεί και στο Τζιμπουτί, ως «σύνδεσμοι», στήνοντας και διατηρώντας «τα απαραίτητα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου», «χτίζοντας μια στιβαρή αρχιτεκτονική υλικοτεχνικής υποστήριξης», όπως λέγεται αρμοδίως. Κι αυτό σε μια ζώνη όπου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά.) απλώνουν πολεμικά τους μέσα πάνω και στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του Μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC σύνδεσης Ινδίας – ΕΕ.
Όλα τα παραπάνω αντικειμενικά επιδεινώνονται μετά την κλιμάκωση στην περιοχή που ακολούθησε το χτύπημα του Ισραήλ στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό και την απάντηση του Ιράν. Ο υπουργός Άμυνας, Ν. Δένδιας, μιλώντας χτες το πρωί στον τ/σ «ΣΚΑΪ», εξέφρασε την …ευχή «να υπάρξει αποκλιμάκωση», παραδεχόμενος ότι «όταν είσαι μερικές εκατοντάδες μίλια από έναν πόλεμο, δεν περιμένεις τίποτα καλό».
Άλλωστε, πληροφορίες αναφέρουν ότι το βράδυ του Σαββάτου, με τα ιρανικά χτυπήματα κατά του Ισραήλ, στο στρατηγείο της Λάρισας επικράτησε αναβρασμός, αν και η άποψη Γρυπάρη, όπως διατυπώθηκε προχτές επισήμως, όταν ρωτήθηκε σχετικά, είναι πως «δεν υπήρχε ανάγκη να αυξήσουμε το επίπεδο συναγερμού στα πλοία μας, γιατί ήταν ήδη στον υψηλότερο βαθμό “αλέρτ” (σ.σ. επαγρύπνησης)».
Στη γενικότερη προσπάθεια εφησυχασμού του λαού, ο διοικητής υποστήριξε ότι τα πληρώματα και τα πλοία της ΕΕ δεν επηρεάζονται από τις όποιες ενέργειες του Ιράν. «Αν και η περιοχή επιχειρήσεων περιλαμβάνει και τον Περσικό (μέχρι και τα χωρικά ύδατα του Ιράν) προσώρας περιοριζόμαστε στα νότια», είπε, επιμένοντας ότι εφόσον δεν κινδυνεύσουν εμπορικά πλοία ευρωενωσιακών συμφερόντων στη βόρεια ζώνη της περιοχής επιχειρήσεων, τα πολεμικά πλοία της ΕΕ δεν θα εμπλακούν εκεί. Μια αποστροφή πάντως του λόγου του, ότι «θα παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και θα προσαρμοστούμε», δείχνει πως όλα τα – ανησυχητικά – ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
