Παρακολουθώντας τους αγώνες στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα υπάρχουν πράγματα που σίγουρα κάνουν εντύπωση στον καθένα. Τα συνθήματα και τα διαφημιστικά της UEFA περί ισότητας – ισονομίας κλπ (equal game, equality) πλημυρίζουν τα γήπεδα, υπάρχουν παντού. Τα αντιρατσιστικά σποτ και το Black Lives Matter με τους ποδοσφαιριστές των περισσοτέρων χωρών να γονατίζουν (εξαίρεση οι ποδοσφαιριστές της Ουγγαρίας και της Ουκρανίας) τα βλέπουμε καθημερινά. Θα έλεγε κάποιος πως αυτό που παρακολουθούμε είναι μια γιορτή της ισότητας , της διαφορετικότητας, μια αντιρατσιστική γιορτή, μια αντιφασιστική γιορτή, μια γιορτή μακριά από τα εθνικιστικά – μειονοτικά προβλήματα που βασανίζουν την γηραιά ήπειρο;
Η απάντηση για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπό είναι προφανής. Και προκύπτει από όσα λαμβάνουν χώρα στην Μεγάλη Βρετανία (Άγγλοι, Σκωτσέζοι κλπ), το Βέλγιο (Φλαμανδοί Βαλλόνοι), την Ουκρανία με τους Ναζί που κυριαρχούν και την διαμάχη που έχουν με την Ρωσία , το υπερσυντηριτικό – ομοφοβικό – φασιστικό καθεστώς του Όρμπαν στην Ουγγαρία και άλλα πολλά.
Και θα πει κάποιος καλά που κολλάνε όλα αυτά με την UEFA και το EURO 2020;
Τα λόγια πάντα είναι όμορφα και εύκολα, αυτό που κάνει την διαφορά είναι οι πράξεις οι οποίες και φανερώνουν τις πραγματικές προθέσεις κάποιου. Η γνωστή σε όλους μας φράση «Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί» ταιριάζει απόλυτα στην UEFA. Έναν οργανισμό που πάνω από όλα βάζει τα χρήματα που περιστρέφονται γύρω από το προϊόν που ονομάζεται ποδόσφαιρο. Και τα χρήματα αυτά είναι πολλά, τόσα πολλά που η ζωή των ποδοσφαιριστών να μπαίνει σε δεύτερο ρόλο. Οι δηλώσεις των ποδοσφαιριστών της Δανίας ότι εξαναγκάστηκαν να αγωνιστούν μετά το τραγικό γεγονός με τον ποδοσφαιριστή Έρικσεν το αποδεικνύουν.
Όσοι έτυχε να δουν αγώνες της Ουκρανίας αλλά κατά κύριο λόγο της Ουγγαρίας θα αηδίασαν με τις εικόνες της ασφυκτικά γεμάτης αρένας Φέρεντς Πούσκας με τους ομοιόμορφα μαυροντυμένους , ξυρισμένους Ούγγρους φασίστες να καταλαμβάνουν ολόκληρες κερκίδες. Με τα ομοφοβικά και φασιστικά πανό απλωμένα, τους ναζιστικούς χαιρετισμούς και τα συνθήματά τους.
Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο δύο ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν στον Ελληνικό Τύπο:
- για έρευνα που σκέφτεται να ξεκινήσει η UEFA για όσα έγιναν τόσο στον αγώνα της Ουγγαρίας με την Πορτογαλία (ομοφοβικό πανό με σύνθημα κατά του Κριστιάνο Ρονάλντο), όσο και με την Γαλλία (ρατσιστικά συνθήματα κατά του Κιλιάν Εμπαπέ) και
- για έρευνα που ξεκίνησε ζητώντας εξηγήσεις γιατί ο αρχηγός της Γερμανίας φόρεσε περιβραχιόνιο στα χρώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Μπορεί βέβαια μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε το γεγονός αυτό οι υπεύθυνοι της UEFA να έκαναν πίσω αλλά αυτό δεν αλλάζει και πολλά πράγματα στον τρόπο που λειτουργούν και στο πως χρησιμοποιούν το προϊόν που λέγεται ποδόσφαιρο.
Είναι ξεκάθαρες άλλωστε όπως ακούγεται το τελευταίο διάστημα οι προθέσεις τους να πάρουν τους τελικούς αγώνες από το Γουέμπλεϊ καθώς η Βρετανική κυβέρνηση δεν δέχεται (μέχρι στιγμής) να άρει τους περιορισμούς που προκύπτουν από τα πρωτόκολλα που έχει θεσπίσει για τον κορωνοϊό και να επιτρέψει την διεξαγωγή των αγώνων με γεμάτες εξέδρες (άλλη μια απόδειξη του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν στην UEFA). Αυτό που αφήνουν να εννοηθεί είναι ότι θα μεταφερθούν οι τελικοί στην Φέρεντς Πούσκας Αρένα στην Βουδαπέστη όπου η κυβέρνηση Όρμπαν δεν τηρεί κανένα πρωτόκολλο και περιορισμό επιτρέποντας την διεξαγωγή των αγώνων σε γεμάτα γήπεδα. Το «άρτος και θεάματα» του κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος σε πλήρη εφαρμογή.
Για εμάς όμως που μεγαλώσαμε στις τσιμεντένιες εξέδρες των γηπέδων, που στις Κυριακές μας το ποδόσφαιρο ήταν ιεροτελεστία (σε κάποιους ακόμη εξακολουθεί) και ένα από τα πιο όμορφα δευτερεύοντα πράγματα στην ζωή μας, που ακόμη και στις ηλικίες των -άντα και των -ήντα η μπάλα αποτελεί εβδομαδιαία συνήθεια που καταλήγει σε μεταγραφολογία, προπονητολογία και καζούρα με την συνοδεία μπύρας αυτό δεν είναι το ποδόσφαιρο που αγαπήσαμε και ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει ……
Μ.Κ.
