Μια εβδομάδα μετά, το έγκλημα στα Τέμπη ακόμα συγκλονίζει και όσο προχωρούν οι μέρες γίνεται ακόμα πιο κατανοητό ότι δεν ήταν απλά η λάθος η στιγμή Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εγκλήματα ενός συστήματος κατά συρροήν δολοφόνου. Είτε αυτό είναι παλιότερα στα Τέμπη πάλι οπου μαθητές έχασαν τη ζωή τους λόγω του άθλιου δρόμου εκεί. Είτε αυτό ήταν στο Μάτι, στη Μάνδρα είτε είναι στους χώρους δουλειάς με τα εκεί “ατυχήματα” που μόνο πέρυσι είχαμε 102 νεκρούς .
Τι κοινό έχουν όλα αυτά; Πρώτον ότι ως αιτία έχουν το να μεγαλώσουν τα κέρδη των λίγων εις βάρος των πολλών. Για παράδειγμα το έγκλημα στα Τέμπη. Ενώ θα έπρεπε στα τρένα να δουλεύουν με βάση το οργανόγραμμα πάνω από 2000 εργαζόμενοι δούλευαν κάτω από 800. Όπου πολλοί δούλευαν 9 μέρες συνεχόμενα για 11 ώρες τη μέρα. Όπου ενώ θα έπρεπε για επισκευές και επιθεωρήσεις των γραμμών να είναι 5 άτομα είχαν καταλήξει να πηγαίνουν 1 ή 2. Δεύτερον το ότι σε όλα αυτά θα μπορούσαμε να ήμασταν εμείς, οι φίλοι μας , οι οικογένειες μας Θα μπορούσαν να είναι συνάδελφοι που περνούν το τρένο ή το καράβι για να πάνε στις μονάδες τους. Θα μπορούσε να είναι κάποιος συνάδελφος στη Κω που αρρωσταίνει και δεν έχει όχι γιατρό στη μονάδα του αλλά ούτε θερμόμετρο. Που πάει στα ΣΤΕΠ όπου έχουν ελλείψεις ακόμα και σε χαρτοβάμβακα, που δεν έχουν νεφελοποιητή, που δεν έχουν τεστ γρίπης. Όπου οι ασθενείς όπως κι όλοι οι στρατιώτες στη Κω αναγκάζονται να αγοράσουν μπουκαλάκια νερό για να έχουν να πίνουν και όπου το χειμώνα το αναρρωτήριο δεν έχει όλη την ώρα καλοριφέρ και ζέστη. Την ίδια ώρα όλες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει έχουν χαρίσει δισεκατομμύρια σε επιχειρήσεις σαν τη Hellenic Train ,όπου δίνουν πάνω από 4 δις το χρονο για να σκοτώνει το ΝΑΤΟ τους λαούς της γύρω περιοχής . Αλλά στο να δίνονται 50 εκατομμύρια το χρόνο για τη συντήρηση των γραμμών, στο να έχουν οι στρατιώτες δωρεάν νερό εμφανίζεται ξαφνικά η απουσία ή η αβλεψία του κράτους.
Δε μπορούμε να κάτσουμε παθητικά να περιμένουμε τη σειρά μας, δίνουν ελπίδα μέσα και έξω από τα στρατόπεδα οι αγώνες του λαού και της νεολαίας που γίνονται αυτό το διάστημα . Είναι χρέος μας σαν κομμάτι του λαού και εμείς οι στρατιώτες να παλέψουμε να ζήσουμε όντως όπως μπορούμε στο 2023.
Στρατιώτης από την Κω
