Εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές και μαθητές σε όλη την Ελλάδα διατράνωσαν την απόφαση τους να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ανησυχεί την κυβέρνηση, το σύστημα και τα κόμματα που το υπηρετούν. Να συνεχίσουν να κινητοποιούνται μαζικά, ώστε το έγκλημα στα Τέμπη να μη συγκαλυφθεί, θέτοντας το πραγματικό δίλημμα που στοιχειώνει όσους «δολοφονούν» τις ελπίδες τους: «’Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!».
Σε όλη τη χώρα έδωσαν το νέο τους αγωνιστικό ραντεβού μαζί με τα εργατικά σωματεία, τους μαζικούς φορείς στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 28 Φλεβάρη, καθώς με τα συνθήματα τους: «Πάμε κι όπου βγει δεν βγαίνει πουθενά, μόνο τραγωδίες το σύστημα γεννά», «Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί, είτε με τα κέρδη τους είτε με τη ζωή», «Για εκείνες τις φωνές βγαίνουμε στο δρόμο, που σίγησαν γιατί δεν είχαν οξυγόνο» κτλ. ξεσήκωσαν τους δρόμους σε αρκετές πόλεις.
«Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»… «Αν δεν αλλάξουμε τη μοίρα μας, ποτέ της δεν θα αλλάξει», είπαν χιλιάδες και χιλιάδες νέα παιδιά στη μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια, στην Αθήνα που πιάνοντας τι νήμα από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του 2022, παίρνοντας φόρα από το παλλαϊκό, συγκλονιστικό συλλαλητήριο της 26ης Γενάρη, βρέθηκαν ξανά στους δρόμους για το έγκλημα στα Τέμπη.
«Δεν ξεχνάμε – Δε συγχωρούμε. Να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη», ζητούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι.
«Να λέει ένα παιδί δεν έχω οξυγόνο – Αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο», που έλεγε η Συντονιστική Επιτροπή των Μαθητών και μαζί τα «εισιτήρια χωρίς επιστροφή», να θυμίζουν ότι «το έγκλημα αυτό έχει ιστορία» και αιτία: Τα κέρδη της εταιρείας και την πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ που υπολογίζουν τις ανθρώπινες ζωές ως κόστος.
«Σε αυτό το τρένο ήταν τα αδέλφια μας. θα μπορούσε να είναι ένας από εμάς! Εκείνη τη μέρα πληγώθηκε η γενιά μας. Μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι. Όμως σήμερα γινόμαστε όλοι ξανά η φωνή των νεκρών συναδέλφων μας!», είπε ο Αντώνης Παπαδόπουλος, πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών Φιλοσοφικής ανοίγοντας τη συγκέντρωση
Παρά τα εμπόδια που μας έβαλαν κλείνοντας σταθμούς του Μετρό και ελέγχοντας τις σχολικές μας τσάντες για να μας φοβίσουν, δεν τα κατάφεραν. Σήμερα είμαστε εδώ χιλιάδες μαθητές, από όλες τις περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά γιατί κρατάμε την υπόσχεσή μας: Το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί! Θα αποδοθούν όλες οι ευθύνες!», είπε η Φωτεινή Γραμματικόγιαννη, πρόεδρος του 15μελούς του 59ου ΓΕΛ Αθήνας τονίζοντας ότι «η νέα γενιά δεν θα καθίσει καλά και ας ξέρετε πως όσο μας στερείτε το οξυγόνο τόσο και αγώνας μας δίνει ανάσα για τη ζωή μας! Όσο λέτε ψέματα τόσο θα αγωνιζόμαστε για το δίκιο»!
«Δυο χρόνια μετά την τραγωδία η νέα πρόκληση της “Hellenic Train” φέρνει ακόμα περισσότερο οργή και αγανάκτηση» είπε ο Παναγιώτης Μπούρος, εργαζόμενος στον σιδηρόδρομο, μιλώντας για το νέο κατόρθωμα του ομίλου να βάλει λουκέτο σε 34 εκδοτήρια και να πετάξει στην ανεργία 200 εργαζόμενους, «με τους πρώτους 90 από αυτούς να τους απολύει στις 28 του Φλεβάρη, μέρα της μαύρης επετείου του εγκλήματος». Επισήμανε ότι δυο χρόνια μετά η εικόνα έχει αρχίσει να ξεδιαλύνει και σε αυτό έπαιξαν καθοριστικό ρόλο το εργατικό, το φοιτητικό και το μαθητικό κίνημα. Και κάλεσε σε συνέχεια των κινητοποιήσεων γιατί είναι εδώ όλες οι αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα στον σιδηρόδρομο.
Ο Ανδρέας Καργόπουλος, γγ της ΟΛΜΕ από το βήμα της συγκέντρωσης κατήγγειλε την προσπάθεια τρομοκράτησης των μαθητών στα Μετρό, αλλά και κάποιους πρόθυμους διευθυντές σε κάποια σχολεία, που ενώ η Ομοσπονδία είχε πάρει απόφαση για στάση εργασίας, δημιουργούσαν προσκόμματα και δυσκολίες για να σαμποτάρουν την κινητοποίηση.
Την περηφάνια των γονιών για τους χιλιάδες μαθητές που βρίσκονταν στη συγκέντρωση, εξέφρασε από το βήμα της η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος του ΔΣ της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας.
Χαιρέτισαν ακόμη ο Γιώργος Παυλής, πρόεδρος του 15μελούς του 15 ΓΕΛ Αθήνας, η Ρόζα Κότσιφα, από το Κεντρικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και η Νίνα Νιφάκου, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου της Σχολής Διοικητικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών (ΣΔΟΚΕ) του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠαΔΑ).
Ράγισαν και οι πέτρες…
Ύστερα «ράγισαν κι οι πέτρες» όταν στο βήμα ανέβηκε η Σταυρούλα Μασσαλή, μητέρα θύματος των Τεμπών, του 29χρονου Δημήτρη Μασσαλή, που όπως είπε «τέσσερα χρόνια πριν χαθεί τελείωνε τη σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών, πραγματοποίησε τις σπουδές του και είχε ένα σωρό όνειρα που δεν πρόλαβε να τα ολοκληρώσει μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Στη δική σας τη γενιά έπεσε λοιπόν το βάρος να διεκδικήσετε τη δικαίωση αυτών των παιδιών (…) έχετε το βάρος να κουβαλάτε, το χρέος να πραγματοποιήσετε τα όνειρα που δεν πρόλαβαν να κάνουν αυτά τα παιδιά»…
«Δίνουμε υπόσχεση», «κάθε μέρα θα είμαστε και περισσότεροι», «θα σας στηρίξουμε μέχρι τέλους» φώναζε ο κόσμος με συγκίνηση από κάτω και αγκάλιασε θερμά τη μητέρα όταν κατέβηκε από τη σκηνή. Εκπρόσωποι των Φοιτητικών Συλλόγων της δήλωσαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν και με βαθιά συγκίνηση και θυμό ύψωσαν τα πανό και τα πλακάτ τους και ξεχύθηκαν σε ένα χειμαρρώδες ποτάμι, μια πορεία που κατέκλυσε όλο το κέντρο της Αθήνας…
